Το εργοστάσιο της «ΤΣΙΠΙΤΑ» στη Λαμία

Εκατομμύρια άνθρωποι, μικρής ή μεγαλύτερης ηλικίας, γνωρίζουν την «ΤΣΙΠΙΤΑ» από τις «τραγανιστές λιχουδιές» της και οι φίλαθλοι ως χορηγό (παλιότερα) ποδοσφαιρικής ομάδας της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας. Εκείνο που δε γνωρίζει ο κόσμος είναι κάτω από ποιες συνθήκες και πώς παράγονται αυτά τα προϊόντα από την επιχείρηση.

Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της «ΤΣΙΠΙΤΑ» στη Λαμία καταγγέλλουν στην εφημερίδα μας και περιγράφουν το δικό τους καθημερινό «Γολγοθά» προκειμένου να εξασφαλίσουν τον επιούσιο. Και όσοι απ' αυτούς το καταφέρουν, κάνουν λόγο για «κάτι χειρότερο από εργασιακό μεσαίωνα που εφαρμόζεται απ' την εργοδοσία».

Φυσικά, ο «Ρ» δε θα παρουσιάσει επώνυμες τις καταγγελίες, αφού κάτι τέτοιο στις σημερινές συνθήκες θα σήμαινε την άμεση απόλυση των απασχολήσιμων καταγγελλόντων από τον «Μίστερ Τσιπίτα». Γιατί (ας είναι καλά οι κυβερνήσεις τους...) χρησιμοποιεί τους ανθρώπους σαν αναλώσιμο αντικείμενο μιας χρήσης, όπως και τα προϊόντα που παράγονται. Απασχολήσιμος, λοιπόν, είναι ο όρος που προσδιορίζει την εργασία του καθενός από τους 800 και πλέον εργαζόμενους - γυναίκες στην πλειοψηφία τους - που έχουν σχέση εργασίας με την επιχείρηση.

Απασχολήσιμος εργαζόμενος στην «ΤΣΙΠΙΤΑ», χωρίς δικαιώματα. Που απασχολείται, μερικώς, όσες ώρες και όσες μέρες τη βδομάδα επιθυμεί ο εργοδότης και είναι έρμαιο στις επιθυμίες του αφεντικού. Ομως, στις στατιστικές για την ανεργία και την απασχόληση, στη χώρα μας, φαίνεται να καλύπτει πλήρη και σταθερή θέση εργασίας, ώστε να δείχνει μειωμένος ο δείκτης της ανεργίας.

Ετσι, σύμφωνα μ' αυτά τα δεδομένα και το σχεδιασμό της εργοδοσίας της «ΤΣΙΠΙΤΑ», ο καθένας ή καθεμία που έχει σχέση εργασίας με την επιχείρηση, θα πρέπει να είναι, κινούμενο ...τηλέφωνο. Και τούτο διότι ανά πάσα ώρα και στιγμή (πρωί - μεσημέρι - βράδυ) μπορεί να λάβει ειδοποίηση από τον άνθρωπο της εταιρίας, να πάει για δουλιά. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι εξασφάλισε τον επιούσιο της μέρας. Απλώς, γιατί η απασχόλησή του θα είναι 2 έως 3 ώρες, βία 4. Υπάρχει και η άλλη περίπτωση: Αν δε σηκώσουν το τηλέφωνο, η λίστα προχωράει παρακάτω...

Το μαρτύριο δε σταματάει εδώ. Οταν ο απασχολήσιμος φτάσει στο εργοστάσιο, αρχίζει ο δεύτερος «Γολγοθάς» του. Κύριο χαρακτηριστικό εδώ είναι η εντατικοποίηση και η μέγιστη δυνατή παραγωγικότητα για να βγει το πλάνο παραγωγής. Θα μπει στη γραμμή παραγωγής και θα βγει όταν σχολάσει. Ορθιοι, δουλιά σε τάχιστους ρυθμούς, χωρίς διάλειμμα (αν χρειαστεί να πάει τουαλέτα πρέπει να αντικατασταθεί, αλλιώς...), σε ανθυγιεινές συνθήκες όπως οι ζυμωτές και σε πολλές περιπτώσεις σε τμήματα, όπως οι φούρνοι, που αναπτύσσονται υψηλές θερμοκρασίας (το καλοκαίρι φτάνουν και τους 50 βαθμούς!).

Οι απασχολήσιμοι της «ΤΣΙΠΙΤΑ» εξαναγκάζονται να «τρέχουν» από πόστο σε πόστο και από γραμμή σε γραμμή κατά τις ανάγκες της παραγωγής. Να γίνονται οι άνθρωποι για όλες τις δουλιές, ασχέτως ειδικότητας ή μη, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας.

Καταλήγοντας οι συνομιλητές μάς επισημαίνουν ότι εργαζόμενες 6, 7 και 8 χρόνια στην επιχείρηση, με συμβάσεις αορίστου χρόνου, υποχρεώνονται να δουλεύουν μια φορά τη βδομάδα όταν οι παραγγελίες είναι μειωμένες και, αντίστοιχα, περισσότερες όταν οι παραγγελίες είναι αυξημένες.

Αυτή η ασύδοτη λειτουργία που έχει επιβάλει ο εργοδότης, όπως δείχνουν οι ισολογισμοί της επιχείρησης, αποφέρει κέρδη δισεκατομμυρίων. Πριν δε μερικούς μήνες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πριμοδότησε παχυλά την επιχείρηση για την κατασκευή και λειτουργία του νέου της εργοστασίου στη γειτονική (καπιταλιστική) Βουλγαρία, στο πλαίσιο του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων». Ενώ η εταιρία έχει «επενδύσει» και διαθέτει εργοστάσια, επίσης, στην Πορτογαλία, στην Πολωνία και στην Αίγυπτο. Πολύ πρόσφατα αποψίλωσε και τη γραμμή των γνωστών «Μπέικ Ρολς» από το εργοστάσιο της Λαμίας και τη μετέφερε στη Βουλγαρία, με αποτέλεσμα να χάσουν την απασχόλησή τους δεκάδες εργαζόμενοι.

Αποτυπώνοντας την κατάσταση ανασφάλειας οι εργαζόμενοι σημειώνουν τελευταία πως διαρρέουν ότι πρόκειται να κλείσει το εργοστάσιο(!) άγνωστο για ποιους λόγους. Κι αυτό αξιοποιείται, βέβαια, για ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της ασυδοσίας της εργοδοσίας. Κι αυτό καθώς, επισημαίνουν οι εργαζόμενοι με νόημα, οι ελεγκτικές υπηρεσίες αποφεύγουν να ενοχλούν την εργοδοσία...

Δεν είναι άσχετο ότι ένας τόσο μεγάλος εργασιακός χώρος δεν καλύπτεται συνδικαλιστικά, αφού και μόνο η σκέψη για δημιουργία σωματείου σημαίνει άμεση απόλυση. Η συμβιβασμένη και ξεπουλημένη πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) στο Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας, ακολουθώντας πιστά τους πολιτικούς της φορείς και τις οδηγίες της ΕΕ, ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να ανταποκριθούν σ' αυτό που χρειάζεται σήμερα η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα: Τη σύγκρουση και ρήξη μ' αυτές τις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές και τους εκφραστές της, με τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο. Αντίθετα, έβαλαν πλάτες να εφαρμοστούν και στη συνέχεια να νομιμοποιηθούν τέτοιες μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις και γκέτο για τους εργαζόμενους. Ετσι, η απαντοχή βρίσκεται στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, και για τους εργαζόμενους στην «ΤΣΙΠΙΤΑ». Πρέπει οι ίδιοι να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.

Στην πεπατημένη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ με τις ιδιωτικοποιήσεις, την εμπορευματοποίηση και τη διαπλοκή του δημόσιου και ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας θα κινηθεί και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προκύπτει από την ομιλία του υπουργού Υγείας, Νικήτα Κακλαμάνη, στο 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Γενικής Ιατρικής, που άρχισε χτες στην Κω και θα συνεχιστεί μέχρι τις 18 Απρίλη 2004.

Ο Νικ. Κακλαμάνης, αφού αναφέρθηκε στη χαμένη εικοσαετία για την ΠΦΥ, είπε ότι ένα από τα στοιχεία του νομοσχεδίου για την ΠΦΥ - θα κατατεθεί μέσα στο 2004 - θα προβλέπει: «Ο ιδιωτικός τομέας θα βρει τη θέση του και το συμπληρωματικό του ρόλο μέσα στο σύστημα, χωρίς αντιδεοντολογικούς ανταγωνισμούς με τον δημόσιο αλλά με μια δημιουργική και επωφελή για τον πολίτη άμιλλα».

Κατά τα άλλα ο Ν. Κακλαμάνης μίλησε για οικονομική και διοικητική απεξάρτηση των Κέντρων Υγείας (ΚΥ) από τα νοσοκομεία προσθέτοντας ότι «πρέπει να αναδιοργανωθούν τα Πολυιατρεία των Ασφαλιστικών Οργανισμών στην κατεύθυνση της 24ωρης λειτουργίας, έτσι ώστε να καλύψουν το κενό της ΠΦΥ στα αστικά κέντρα». Επίσης μίλησε για αδρή αξιολόγηση των ΚΥ και των πολυιατρείων και να τεθούν οι βάσεις για την ομογενοποίηση και το συντονισμό τους, αλλά και χωρίς να αναφέρει ποιες νέες μονάδες θα χρειαστούν για την ανάπτυξη ενός συστήματος ΠΦΥ.

Στον αντίποδα αυτής της λογικής κινείται η πρόταση του ΚΚΕ για την ανάπτυξη μιας «Ενιαίας, Δημόσιας, Δωρεάν ΠΦΥ, με στόχο την πρόληψη, την προαγωγή της υγείας και την περίθαλψη όλου του πληθυσμού, χωρίς καμιά προϋπόθεση», που παρουσίασε στο Συνέδριο η Μ. Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή, μέλος του Τμήματος Υγείας της ΚΕ του Κόμματος.

Η ΠΦΥ εμπορευματοποιημένη, ιδιωτικοποιημένη και ελλειμματική ως υποδομή και περιεχόμενο βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, υπογράμμισε η Μ. Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή και επισήμανε ότι το σύστημα υγείας που προτείνει το ΚΚΕ χρηματοδοτείται από το κράτος και τους εργοδότες, ενώ καταργείται η εισφορά των εργαζομένων στον κλάδο υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Επίσης καταργούνται οι ιδιωτικές επιχειρηματικές μονάδες σε πρωτοβάθμιο επίπεδο.

Βασική μονάδα παροχής για την ΠΦΥ θα είναι το ΚΥ και τα αποκεντρωμένα παραρτήματά του, τα οποία θα είναι χωροταξικά κατανεμημένα έτσι ώστε να καλύπτουν με επάρκεια όλη τη χώρα είπε σε άλλο σημείο η Μ. Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή και τόνισε: «Η δυνατότητα ανάπτυξης ουσιαστικής Δημόσιας και Δωρεάν ΠΦΥ με προσανατολισμό στην πρόληψη αλλά και την περίθαλψη και αποκατάσταση της υγείας του συνόλου των εργαζομένων και των οικογενειών τους, προϋποθέτει ριζικές αλλαγές τέτοιες που να αναιρούν ή να περιορίζουν τους νοσοσογόνους παράγοντες και να παρέχουν με επάρκεια και ισότιμα υπηρεσίες για όλους».