ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 22 Απρίλη 2004
Σελ. /40
«Στερείται νομιμότητας και βιωσιμότητας»

Γρηγοριάδης Κώστας

Περισσότερο κι από κατηγορηματική είναι η αρνητική και πολυσέλιδη γνωμοδότηση του επίτιμου αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Μιχ. Δεκλερή, σχετικά με το «σχέδιο Ανάν» και, μάλιστα, προσεγγίζοντας το θέμα με κριτήριο τη διεθνή νομιμότητα και όχι τη διπλωματική και πολίτικη σκοπιμότητα ή τις «ρεαλιστικές» υποδείξεις κάποιων «ψύχραιμων». Η γνωμοδότηση προκλήθηκε από σχετικό αίτημα του κόμματος των Πρασίνων της Κύπρου και ανάμεσα σε πολλά ο κ. Δεκλερής σημειώνει και τα εξής: Το σχέδιο Ανάν «στερείται νομιμότητας και βιωσιμότητας» και επιδιώκει με εκτενείς ρυθμίσεις «μάταια να συγκαλύψει τη βασική αντίθεσή του προς το Διεθνές Δίκαιο». Είναι αδιανόητο να προτείνεται η επιβίωση της Συμφωνίας Εγγυήσεως του 1960, που αποτελεί αναχρονιστικό καθεστώς, για ένα κυρίαρχο κράτος και ήδη μέλος της ΕΕ. Είναι ανεπίτρεπτη η πρόταση παραμονής των κυρίαρχων βρετανικών βάσεων. Αντί της γνωστής σε όλο τον κόσμο ομοσπονδίας, επιχειρείται εγκαθίδρυση ενός είδους συνομοσπονδίας με δύο κυρίαρχα κράτη - μέλη και μη λειτουργικούς θεσμούς, που σχεδιάστηκαν για να υποδηλώσουν τη συγκυριαρχία της Τουρκίας στην Κύπρο.

Διαφημιστικές «διευκολύνσεις»

«Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο», λέει η γνωστή παροιμία και ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών το κάνει πράξη με ανακοίνωσή του, στην οποία αναφέρει - για εκείνους που πιθανόν το ...ξέχασαν - ότι από σήμερα ξεκινά τη λειτουργία του ένα «διεθνούς φήμης κατάστημα επίπλων και οικιακού εξοπλισμού...» στο Εμπορικό Πάρκο Αεροδρομίου. Ο Αερολιμένας επένδυσε τη διαφημιστικού τύπου - και ουσίας - ανακοίνωσή του με τη σύσταση προς το επιβατικό κοινό που θα κατευθυνθεί προς το «Ελευθέριος Βενιζέλος», να λάβει υπόψη του «την ενδεχόμενη επιβάρυνση της κίνησης που αναμένεται να επιφέρει στην Αττική Οδό και στη Λεωφόρο Βάρης - Κορωπίου η προσέλευση του κοινού κατά τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του καταστήματος».

Προσχήματα μπορεί να βρει κανείς πολλά, το γεγονός όμως είναι ότι το νέο πολυκατάστημα απολαμβάνει με αυτή την ευκαιρία εντελώς δωρεάν μια πολύ σημαντική, επιπρόσθετη, διαφήμιση με το ειδικό «βάρος» του πρώτου αεροδρομίου της χώρας. Και μετά από όλ' αυτά κάποιοι μιλούν για ανταγωνισμό με «ίσους όρους» ανάμεσα στους μικρούς εμπόρους και τους μεγαλεμπόρους....

Μπέρδεψαν τα πεδία

Ακροβατούν επικίνδυνα και τελικά εκτίθενται. Ο λόγος για τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ) στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης που πίστεψαν πως ο γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς αποτελεί πρόσφορο έδαφος να επιτεθούν στο ΠΑΜΕ, καταλογίζοντάς του τα γνωστά περί διασπαστικής τακτικής. Ακόμη, άραγε, δεν έχουν καταλάβει πως το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να γίνει άλλοθι στον κατήφορο υποταγής που έχουν πάρει;

Στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΕΚΘ, η εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» Δ. Χαραλαμπίδου προσέβαλε την ιστορία του εργατικού κινήματος, λέγοντας πως η ξεχωριστή εκδήλωση που κάνει το ΠΑΜΕ αποτελεί προσβολή στη μνήμη των νεκρών του Μάη του '36.

Φαίνεται πως μπέρδεψε το πεδίο της ταξικής μάχης - όπου έπεσαν οι νεκροί του Μάη του 1936 - με το πεδίο του κοινωνικού διαλόγου, όπου τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων τοποθετούνται στην κλίνη του Προκρούστη και σφαγιάζονται με τη ΣΥΝδρομή του «ενωτικού πνεύματος» των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών...

ΝαιΝαίδες και Ανάνες

Οι προκλήσεις στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, όμως, δε σταμάτησαν στις συκοφαντίες ενάντια στο ΠΑΜΕ. Επεκτάθηκαν ακόμη και σε βάρος του σημαντικού όπλου του εργατικού κινήματος, της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Ο πρόεδρος του ΕΚΘ Ν. Γιαννόπουλος (ΠΑΣΚΕ), την ώρα που ο λαός της Κύπρου και ο λαός της χώρας μας αντιστέκονται με ηχηρό ΟΧΙ στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο, τόλμησε να κατηγορήσει τους υπέρμαχους του ΟΧΙ και της αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης σε ΗΠΑ και ΕΕ, πως εξυπηρετούν άνομα οικονομικά συμφέροντα.

Την απάντηση στις προσβολές θα δώσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τη μαζική συμμετοχή τους στον ταξικό ενωτικό αγωνιστικό γιορτασμό της πρωτομαγιάς που διοργανώνει το ΠΑΜΕ. Ασε που θα 'ρθει και το μαντάτο απ' την Κύπρο για τους πάσης φύσεως ΝαιΝαίδες και Ανάνες...


Τα προκλητικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, όσο πλησιάζουμε στα δημοψηφίσματα της Κυριακής, τα πράγματα εκτραχύνονται! Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τους διάφορους Φερχόιγκεν, Ντε Σότο και Σολάνα, που βρίζουν, απαξιώνουν και απειλούν;

Διορισμένοι υπάλληλοι της τρέχουσας παγκόσμιας συγκυρίας και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, θεωρούν ότι μπορούν να συμπεριφέρονται ως «αφεντικά» σε λαούς, εκλεγμένες κυβερνήσεις, θεσμούς και οτιδήποτε άλλο θεωρούν ότι δεν ευθυγραμμίζεται πλήρως σε όσα αυτοί νομίζουν.

Αλλά τι να πει κανείς, όταν και ο Κόφι Ανάν, πιο ευθέως από κάθε άλλη φορά, ζήτησε εκβιαστικά την υιοθέτηση του σχεδίου του; «Το σχέδιο θα πεθάνει», δήλωσε, προσθέτοντας ότι θα σταματήσει να παίρνει πρωτοβουλίες...

Μάλλον, προτιμά να ξεχνά ότι ο οργανισμός που θέλει να εκπροσωπεί αντιτίθεται - από θέση αρχών - σε οποιαδήποτε κατοχή κράτους από άλλο κράτος. Οπως το έχει ξεχάσει και για το Ιράκ, την Παλαιστίνη και τόσα άλλα μέρη του πλανήτη.

ΤΑ ...ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ παιγνιδάκια εντυπώσεων ήταν που μας έλειπαν. Αναφερόμαστε στα όσα ακούστηκαν για το παρασκήνιο της συνάντησης Καραμανλή - Ερντογάν στο Σεράγεβο. Αυτά τα περί αναβολής του πρωινού ραντεβού από τον Τούρκο πρωθυπουργό και στη συνέχεια τη μειωμένη διάρκειά της (25 λεπτά), ως «απάντηση» από την ελληνική πλευρά.

Οποιος θέλει να κάνει επίδειξη ισχύος, ας το κάνει όταν οι ΗΠΑ απαιτούν επικυριαρχία στο Αιγαίο και το μεταβάλλουν σε «πέρασμα» για τις επιχειρήσεις και τα σχέδιά τους.

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΕΙ κανείς το υπουργείο Οικονομίας να εξαγγέλλει «επανεξέταση των φοροαπαλλαγών», μόνο σε καλό δεν πάει το μυαλό του. Πολύ λογικό, αφού όσες φορές «επανεξετάστηκαν» τα τελευταία χρόνια «βγήκαν» λιγότερες από όσες «μπήκαν» και πάντα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το μόνο που μένει ως ερώτημα πια είναι το ...τι θα βρουν πλέον να περικόψουν, μια και δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτε που να αφορά την πλειοψηφία των φορολογουμένων, που είναι, βέβαια, οι συνήθεις ύποπτοι ...μισθωτοί.

Η λαϊκή θέληση και οι πλαστογράφοι

Σταθερό προβάδισμα του «Οχι» δίνουν όλες οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα για το «Σχέδιο Ανάν». Στην τελευταία απ' αυτές, της εταιρίας «Opinion», το 44% απορρίπτει το «Σχέδιο», ενώ το 40% υποστηρίζει το «Ναι». Και να σκεφτεί κανείς σε ποιες συνθήκες και με ποιο κλίμα διαμορφώνεται αυτό το ποσοστό...

Να σκεφτεί, παραδείγματος χάριν, την «επικοινωνιακή καταιγίδα» που ξέσπασε υπέρ του «Σχεδίου Ανάν» από την πρώτη κιόλας στιγμή. «Καταιγίδα», που πήρε τη μορφή μονολόγου των υποστηρικτών του «Σχεδίου» στα μέσα ενημέρωσης, με τον αποκλεισμό των εκπροσώπων του ΚΚΕ, του μόνου κόμματος που υποστήριξε το «Οχι». Να σκεφτεί, ακόμη, ότι τα τρία κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Συνασπισμός) υποστήριξαν το «Ναι», δημιουργώντας έναν ασφυκτικό κλοιό διλημμάτων, παραπληροφόρησης, κινδυνολογίας, γύρω από κάθε πολίτη.

Και, βέβαια, με ένα συνεχή βομβαρδισμών από το «διεθνή παράγοντα» (Πάουελ, Ανάν, Φερχόιγκεν, Σολάνα, κ.ά.), που απειλούν με «θεούς και δαίμονες» τους Ελληνοκύπριους, επειδή επιμένουν στη μεγάλη τους πλειοψηφία, σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, να ψηφίσουν «Οχι».

Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, η επικράτηση του «Οχι» αποκτά εξαιρετική σημασία, ενόψει, μάλιστα, πολιτικών εξελίξεων και των ευρωεκλογών. Αποδεικνύει, δηλαδή, μια σαφέστατη τάση χειραφέτησης μεγάλων στρωμάτων από μια πολιτική, όπως εκφράζεται, με διαβαθμίσεις, από τα τρία κόμματα του «Ναι».

Για όσους, λοιπόν, ισχυρίζονται ότι τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων αποτυπώνουν την έγκριση της πολιτικής τους από το λαό, σημειώνουμε ότι στις εκλογές της 7ης Μάρτη τα τρία κόμματα συγκέντρωσαν το 89,17% των ψήφων. Σήμερα, λίγες μέρες μετά τις εκλογές, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως το Κυπριακό, μόλις το 40% υποστηρίζει τη θέση τους.

Αυτή η διάσταση μεταξύ της πραγματικής θέλησης και της ψήφου στις εκλογές δεν παρουσιάζεται για πρώτη φορά. Προεκλογικά, πολλές φορές διαπιστώθηκε στις δημοσκοπήσεις, για μια σειρά καίριων ζητημάτων (Ασφαλιστικό, οικονομική πολιτική, ανεργία, Παιδεία, Υγεία, πόλεμος) ότι η συντριπτική πλειοψηφία ζητούσε μια πολιτική διαφορετική από την πολιτική του δικομματισμού.

Υπάρχει, βεβαίως, εξήγηση για τη διάσταση αυτή. Η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων, το ρουσφέτι, οι πελατειακές σχέσεις, ο εκφοβισμός, ο εκβιασμός, το επικοινωνιακό «νέφος» και άλλοι λόγοι την εξηγούν. Ομως, αυτή η απόκλιση μεταξύ της λαϊκής θέλησης και της πολιτικής των κομμάτων που διαχειρίζονται την κυβερνητική εξουσία, ή και αυτών που συμβάλλουν στη συγκάλυψή της, ανοίγει μια νέα προοπτική.

Στην προοπτική αυτή, απαιτείται οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, να πιστέψουν στις δυνάμεις τους, να σπάσουν τα δεσμά της μοιρολατρίας, να συσπειρωθούν στο δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, αναπτύσσοντας τους αγώνες τους ενάντια στην πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου. Να καταδικάσουν πολιτικά τις πολιτικές δυνάμεις εκείνων, που επιμένουν να πλαστογραφούν τη λαϊκή θέληση, που ασκούν, ή υποστηρίζουν, μια πολιτική αντίθετη με τα λαϊκά συμφέροντα, ως ένα σημαντικό βήμα για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε όφελός τους, ενισχύοντας το ΚΚΕ. Οι ευρωεκλογές έρχονται και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ