Και, βέβαια, όλ' αυτά αποσκοπούσαν στην επιβολή του αμερικανοβρετανικού «σχεδίου Ανάν», είτε, με την άσκηση πιέσεων και εκβιασμών στην Κύπρο, είτε με τους ελιγμούς της δήθεν παροχής εγγυήσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ετσι κι αλλιώς, όμως, στη βάση τους είχαν το πλειοψηφικό και σταθερό «Οχι» των Ελληνοκυπρίων. Εάν αυτό δεν υπήρχε, τίποτε από τα παραπάνω δε θα γινόταν και το Κυπριακό θα «έκλεινε», σύμφωνα με το άδικο και διχαστικό «σχέδιο Ανάν». Για να ξανανοίξει στο περισσότερο ή λιγότερο απώτερο μέλλον, με ακόμη χειρότερη μορφή και περισσότερο επώδυνες συνέπειες.
Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί οδηγούν σε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα: Πρώτον, ο καθοριστικός παράγοντας για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού είναι αυτός ο ίδιος ο κυπριακός λαός (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι), η ενότητά του, ο προσανατολισμός του, η ετοιμότητά του να αγωνιστεί και να διεκδικήσει. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας, αν και σε μικρότερο βαθμό, λόγω των γνωστών δεσμών τους με την Κύπρο, αλλά και γιατί αντιμετωπίζουν ανάλογες ιμπεριαλιστικές πιέσεις και λογικές του «διαίρει και βασίλευε». Δεύτερον, είναι γνωστό και καθαρό σε όλους ότι ο διεθνής συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός και ο ιμπεριαλισμός είναι ισχυρός, αλλά δεν είναι ανίκητος. Το «όχι» των Ελληνοκυπρίων αποτέλεσε έναν μπάτσο στους ιμπεριαλιστές και δε θα οδηγήσει την Κύπρο στον όλεθρο, παρά τα όσα λένε οι κάθε λογής κινδυνολόγοι. Τρίτον, η όποια, έστω στοιχειωδώς, δίκαιη και βιώσιμη λύση θα είναι καρπός πάλης και αγώνα και, μάλιστα, σε διαρκή αντιπαράθεση με τις αντίστοιχες επιδιώξεις και σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών (ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού). Τέταρτον, ανάλογη επομένως πρέπει να είναι η πολιτική και τακτική των άμεσα ενδιαφερομένων (κυπριακού λαού, κομμάτων, κλπ.), η διαμόρφωση του εσωτερικού μετώπου, η αποκάλυψη και περιθωριοποίηση επικίνδυνων αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων, η αναζήτηση διεθνούς συμπαράστασης και συμμαχιών, η εκμετάλλευση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και η αξιοποίηση των διεθνών οργανισμών και φόρουμ.
Σε οριστική εγκατάλειψη της ιδέας να προκύψει η λίστα των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ για τις επικείμενες ευρωεκλογές από δημοψήφισμα μελών και φίλων του κόμματος, οδηγείται, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ο Γιώργος Παπανδρέου. Αντ' αυτού, την ευρωλίστα θα διαμορφώσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με τη δικαιολογία ότι ο χρόνος που απομένει μέχρι τις εκλογές δεν είναι αρκετός για να αξιοποιηθεί η ...καινοτομία της «συμμετοχικής δημοκρατίας». Πέραν από τους χρονικούς περιορισμούς, που καθιστούν δύσκολο το εγχείρημα του δημοψηφίσματος, εκφράστηκε και ο κίνδυνος να μην επιλεγούν οι «πρέποντες» και έτσι η νέα ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος να μην έχει την επιθυμητή από την ηγεσία σύσταση.
«Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ απαρνήθηκε για δεύτερη φορά τη δημαγωγική εφεύρεση της «συμμετοχικής δημοκρατίας», αφού φαίνεται πως αυτή δεν ενδείκνυται, όταν η βάση έχει περισσότερες από μία επιλογές. Η πρώτη ήταν, όταν πριν από λίγες μέρες στελέχη του ΠΑΣΟΚ απέδιδαν στα «ασφυκτικά χρονικά περιθώρια» την πρεμούρα της ηγεσίας να πει το «ΝΑΙ» στο «σχέδιο Ανάν», χωρίς πρώτα να διεξαχθεί εσωκομματικό δημοψήφισμα, όπως ζητούσαν άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, τα «μέλη» και οι «φίλοι» του κόμματος θα έχουν ξανά την ευκαιρία να γίνουν κοινωνοί της «συμμετοχικής δημοκρατίας», όταν με το καλό ο Γιώργος Παπανδρέου επιλέξει τον - έναν και μοναδικό - διάδοχό του και στήσει ξανά τις κάλπες για τη (σίγουρη) υπερψήφισή του από τη βάση.
«Οχι» τρανό, περήφανο
η Κύπρος ας φωνάξει,
θάνατος είν' το σχέδιο
που οι αισχροί
έχουν συντάξει
στα μέτρα που βολεύονε
τη μαύρη «νέα τάξη»!
***
«Οχι» απ' όλο το λαό
που κατοικεί εκεί πέρα,
μαχαίρι είν' το σχέδιο
για το νησί και σφαίρα
συμφέρει μόνο σε αυτούς
που 'ναι του κόσμου η λέρα!
***
«Οχι» η μόνη απάντηση
και η σωστή η θέση
στο σχέδιο, που, σίγουρα,
είναι «καπέλο», «φέσι»
και στέλνει όλο το νησί
στο διάβολο πεσκέσι!
Θα είναι άρνηση του «σχεδίου Ανάν». Γιατί πρόκειται για ένα διχοτομικό σχέδιο, μη βιώσιμο, μη λειτουργικό. Ενα σχέδιο, που δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο κρατικό μόρφωμα, που ούτε οι εμπνευστές του γνωρίζουν πώς μπορεί να λειτουργήσει. Ενα σχέδιο, που νομιμοποιεί την εισβολή και κατοχή. Ενα σχέδιο, που θέτει την Κύπρο υπό κηδεμονία εσαεί.
Θα είναι εναντίωση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για μετατροπή της Κύπρου σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο, διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς της «νέας τάξης» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα και πολύ περισσότερα πετρελαϊκά κοιτάσματα.