Κάθε χρόνο χιλιάδες ειρηνοδρόμοι βαδίζουν, απ' το Μαραθώνα μέχρι το κέντρο της Αθήνας, για ένα χελιδόνι... Κάθε χρόνο, άνοιξη, μέρα Μαγιού συναντιούνται χιλιάδες αγωνιστές της ειρήνης και τα πρόσωπα όλων τους έχουν κάτι κοινό. ΟΛΟΙ έχουν αυτό το λαμπερό χαμόγελο που δεν περιγράφεται, αλλά γνωρίζουμε από πού αναβλύζει. Θέλουν ΟΛΟΙ «να γυρίσει ο ήλιος» και παλεύουν.

Ετσι έγινε και φέτος, οι ειρηνοδρόμοι μαζεύτηκαν στον τύμβο νωρίς το πρωί στο Μαραθώνα. Οι παλιότεροι με ένα βλέμμα γεμάτο περηφάνια που και φέτος είναι μπροστάρηδες στη διαδρομή της ειρήνης. Οι νεότεροι έτοιμοι να βαδίσουν στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη και να βροντοφωνάξουν γεμάτοι ψυχή: «Ορκος στον Λαμπράκη, χρέος στη ζωή, να φύγουν οι βάσεις και οι Αμερικανοί». Μαζί και οι «πρωτάρηδες» με τη μικρή ευχάριστη αμφιβολία για το εάν θα τα καταφέρουν να «τερματίσουν», περήφανοι και αυτοί για την απόφαση τους.

«Αλληλεγγύη στους δοκιμαζόμενους λαούς, στον αγώνα κατά του πολέμου και του ιμπεριαλισμού» γράφει το πανό της ΕΕΔΥΕ, που αποτυπώνει το μήνυμα της φετινής πορείας. Ξεκινάει η καθιερωμένη εκδήλωση έναρξης, αυτή τη φορά όχι στο μνημείο δίπλα στον τύμβο, λόγω των έργων που γίνονται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Γρ. Πετρόπουλος, οργανωτικός γραμματέας της ΕΕΔΥΕ, ανοίγει την εκδήλωση και αμέσως μετά ο συνοδοιπόρος του Γρ. Λαμπράκη, Μπ. Παπαδόπουλος και οι γιοι του πρώτου μαραθωνοδρόμου, Γρηγόρης και Γιώργος, ανάβουν τη δάδα που θα συνόδευε τους ειρηνοδρόμους.

Ξεκινάει η πορεία, η επίθεση ειρήνης. Μπροστά το φορτηγάκι της ΕΕΔΥΕ, από όπου ακούγονται τα «δικά μας» συνθήματα, τα «δικά μας» τραγούδια. Αυτό το «δικά μας» δεν είναι περιοριστικό, αλλά αντίθετα περικλείει ολάκερο τον κόσμο, όλους τους λαούς που κρατάνε ζωντανό το όραμα. Το όραμα του «δικού μας» κόσμου, του ειρηνικού, του φωτεινού, ενός κόσμου που χτίζουμε, μέρα τη μέρα, πέτρα την πέτρα.

Γέλια, συνθήματα, τραγούδια και πειράγματα γίνονται ένα και ο δρόμος συνεχίζεται. Μέχρι να φτάσεις στην πρώτη στάση, στη Νέα Μάκρη, δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει η ώρα. Εκεί, ο Γ. Μπακούλης, δημοτικός σύμβουλος Νέας Μάκρης και εκπρόσωπος της τοπικής Επιτροπής Ειρήνης απευθύνουν χαιρετισμό και οι μαραθωνοδρόμοι βρίσκουν χρόνο να δροσιστούν απ' τα μπουκαλάκια νερού που πρόσφερε ο δήμος. Είναι έτοιμοι να συνεχίσουν το δρόμο τους. Σε ολόκληρη τη διαδρομή γίνεται πράξη η φράση «ραντεβού στους δρόμους». Οντως, σύντροφοι, συναγωνιστές, συναντιούνται μετά από καιρό. Ανταλλάσσουν τα νέα τους, συζητούν για τις επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών που συμβολίζει αυτή η μέρα, σαρκάζουν τη λεγόμενη «ολυμπιακή εκεχειρία», σε μια περίοδο που με ευθύνη των ιμπεριαλιστών οι συγκρούσεις στον πλανήτη μας περισσεύουν, αναφέρονται στις βάρβαρες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στα φρικτά βασανιστήρια των Ιρακινών απ' τους Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιώτες. Και για τον ιρακινό λαό περπατάμε, και για τους Παλαιστίνιους, για όλους τους λαούς που δοκιμάζονται.

Φτάσαμε και στη Ραφήνα, όπου ο Ιωσήφ Πικολίδης, αντιδήμαρχος της πόλης, απευθύνει χαιρετισμό. Αυτή τη φορά η μικρής διάρκειας ξεκούραση γίνεται πιο «αναγκαία», αλλά είναι αρκετή για τη συνέχεια. Επόμενος σταθμός το Πικέρμι. Εκεί η στάση είναι «ιδιαίτερη». Υπάρχει το μνημείο για τα 54 θύματα του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου που κρέμασαν οι Γερμανοί φασίστες. Τα λόγια του Γ. Κόκαλη, προέδρου του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Ραφήνας και του Γ. Γεωργάτου, εκπροσώπου των 54 οικογενειών των θυμάτων είναι συγκινητικά. «Επέσατε θύματα αδέρφια μου εσείς», έψαλαν οι διαδηλωτές με μια φωνή. Αθάνατοι...

Στο δρόμο για την Παλλήνη οι «ρυθμοί» των μαραθωνοδρόμων είναι διαφορετικοί. «Είναι μακριά η επόμενη στάση;». Η ερώτηση ακούγεται όλο και πιο συχνά, όπως και τα πειράγματα που την ακολουθούν. Η μεγάλη στάση «επιβάλλεται» αυτή τη φορά. Ηρθε η ώρα για κολατσιό και ξεκούραση. Οι πιο «οργανωτικοί» βγάζουν απ' τις τσάντες φρούτα και σάντουιτς, προσφέροντας στους «ξεχασιάρηδες». Το κλίμα σου δίνει την εντύπωση πως οι εκατοντάδες ειρηνοδρόμοι είναι μια παρέα και είναι παρέα... Λίγη ώρα αργότερα, ξεκινάει μπροστά στο μνημείο για τον Γ. Λαμπράκη η εκδήλωση τιμής. Ο δήμαρχος Παλλήνης, Θ. Γκοζόπουλος χαιρετίζει και ακολουθεί η Χ. Σκαλούμπακα απ' την ΟΓΕ. Στη συνέχεια παίρνει το λόγο η Καίτη Παφίλη, απ' την Επιτροπή Ειρήνης της περιοχής και η εκπρόσωπος του 1ου Λυκείου Παλλήνης. Η εκδήλωση τελειώνει με κατάθεση στεφάνων.

Στο δρόμο για την Αγία Παρασκευή το σώμα αρχίζει και κουράζεται και αρχίζει να «λειτουργεί» η ψυχή. Οσο τα πόδια αρχίζουν να πονάνε, τόσο το πείσμα μεγαλώνει και περνάει απ' το μυαλό η σκέψη: «Αυτό είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για την ειρήνη». Ακολουθεί η... ρητορική ερώτηση: «Χιλιάδες έχουν χάσει ακόμα και τη ζωή τους, εγώ δεν μπορώ να περπατήσω λίγα χιλιόμετρα;». Τα συνθήματα αρχίζουν και δυναμώνουν καθώς πλησιάζουμε στην Αγία Παρασκευή, όπου ξέρουμε ότι θα γίνουμε περισσότεροι. Στην πλατεία της πόλης πραγματοποιείται εκδήλωση με ομιλητές τον εκπρόσωπο του ΠΑΜΕ Δ. Αγκαβανάκη, τον πρόεδρο της Επιτροπής Ειρήνης της περιοχής, Τ. Μπαλομένο και τον αντιδήμαρχο, Μ. Χάρχαλο. Ακολουθεί η απαγγελία του ποιήματος του Γ. Ρίτσου «Γράμματα στο Ζόλιο Κιουρί».

Είμαστε πιο πολλοί τώρα, τα συνθήματά μας είναι πιο δυνατά. «Ενας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός» ακούγεται παντού. Αρκετός κόσμος από τα πεζοδρόμια που χειροκροτεί, αλλά και ενώνεται με το σώμα της πορείας. Επόμενη σύντομη συμβολική στάση έξω από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, όπου εκατοντάδες νέοι έχουν δώσει το ραντεβού τους για να υποδεχτούν την πορεία και ενωθούν με το ποτάμι της πορείας. Γινόμαστε ακόμα περισσότεροι. Τα συνθήματα εναλλάσσονταν αρμονικά με τα τραγούδια και οι αγωνιστές της ειρήνης «σε κάθε βήμα κερδίζουν μια θωριά ουρανό». Λίγο πριν την πλατεία Μαβίλη σύλλογοι της περιοχής υποδέχονται την πορεία.

Φτάνουμε όλοι μαζί μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία. Οι φωνές των διαδηλωτών δυνατές και ενωμένες, όσο σε καμία άλλη στιγμή της πορείας, βομβαρδίζουν με συνθήματα τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Λίγο παρακάτω το μήνυμα της αντίστασης των λαών γίνεται ακόμα πιο ηχηρό, καθώς ενώνονται με τους μαραθωνοδρόμους, κάτω από τους ήχους του «Bella Chiao» και ομοβροντία χειροκροτημάτων, οι αντιπρόσωποι που έλαβαν μέρος στο Συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης.

Στα τελευταία μέτρα η κούραση εξαφανίζεται, αρχίζει και περπατάει η καρδιά, η καρδιά της ειρήνης που υπάρχει σε όλους τους ειρηνοδρόμους, τη μοιράζονται. Τραγούδια της ειρήνης και της επανάστασης από πολλά μέρη του κόσμου συνοδεύουν την πορεία προς τα Προπύλαια. Εκεί είναι συγκεντρωμένος κι άλλος κόσμος, χειροκροτάει και τραγουδάει μαζί με τους διαδηλωτές. Τα συναισθήματα που γεννιούνται δεν περιγράφονται. Ισως νιώθεις πως πλησιάζει η ώρα που θα γυρίσει ο ήλιος, πλησιάζουμε το χελιδόνι έστω και λίγο. Θέλει δουλιά πολλή ακόμα, αλλά θα 'ρθει το χελιδόνι, εμείς θα το φέρουμε...

Ενα «μπουκέτο» από μελωδίες, παρατεταμένα χειροκροτήματα και χαμόγελα επιβράβευσης χάρισαν εκείνοι που δεν μπόρεσαν να διανύσουν τη μαραθώνια διαδρομή και υποδέχτηκαν τους μαραθωνοδρόμους στα Προπύλαια, όπου έφτασαν λίγο μετά τις 7.30μ.μ.

Οι μελωδίες του συγκροτήματος των φίλων της ειρήνης άνοιξαν και έκλεισαν τη λιτή εκδήλωση υποδοχής, ενώ στο μεσοδιάστημα χαιρετισμό στους μαραθωνοδρόμους απηύθυναν ο Κουβανός Ουμπέρτο Φερνάντες εκ μέρους του νέου προέδρου του ΠΣΕ Ορλάντο Φουντόρα, ο οποίος είχε ήδη αναχωρήσει για την Κούβα, η Τζούντιθ Λεμπλάνς εκπρόσωπος της Οργάνωσης «Ενωμένοι για την Ειρήνη και τη Δικαιοσύνη» από τις ΗΠΑ και ο Κορεάτης Κιμ Ιλ Μπον. Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ Ευάγγελος Μαχαίρας. Η συγκέντρωση ομόφωνα ενέκρινε το ψήφισμα της Μαραθώνιας Πορείας του 2004.

Ο Ουμπ. Φερνάντες σημείωσε την ανάγκη ενότητας για την ειρήνη, για να τερματιστεί η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και ζήτησε από όλους να φωνάξουν με μια φωνή: «Hasta La Victoria siempre»! Η Τζ. Λεμπλάνς μετέφερε τη φωνή της άλλης Αμερικής, του αμερικανικού λαού που αγωνίζεται ενάντια στον πόλεμο και την πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ, τονίζοντας πως η Οργάνωση, την οποία εκπροσωπεί επιδιώκει να αφυπνίσει τον κόσμο, να τον κάνει να συνειδητοποιήσει τα ψέματα που του λένε και τις πραγματικές αιτίες, για τις οποίες γίνεται ο πόλεμος. Ο Κιμ Ιλ Μπον μετέφερε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του λαού της Κορέας, που επιμένει να αντιστέκεται και να υπερασπίζεται τη σοσιαλιστική του πατρίδα που την επιβουλεύονται οι ΗΠΑ, τονίζοντας πως απ' αυτή την προσπάθεια δε θα παραιτηθούν ποτέ, γνωρίζοντας πως δεν είναι μόνοι τους, πως ο φιλειρηνικός ελληνικός λαός είναι στο πλευρό τους.

Ο Ευάγγελος Μαχαίρας εξήρε την αγωνιστική δράση του λαού της Ελλάδας για την ειρήνη, αναφέρθηκε στην ιστορία της Μαραθώνιας Πορείας και στον πρώτο μαραθωνοδρόμο της ειρήνης μάρτυρα Γρ. Λαμπράκη. Τόνισε την αναγκαιότητα συνέχισης και έντασης του αγώνα σήμερα που οι ιμπεριαλιστές εξαπολύουν πολέμους εναντίον των λαών που δεν υποτάσσονται στη Νέα Ιμπεριαλιστική Τάξη και εξέφρασε την οργή που προκαλεί η διατήρηση του ΝΑΤΟ, η συμμετοχή της ΕΕ στους πολέμους, η μετατροπή του ΟΗΕ σε όργανο των ΗΠΑ, η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, η προσπάθεια νομιμοποιήσεις του εγκλήματος που συντελέστηκε σε βάρος της Κύπρου κ.ά. Τέλος, εξέφρασε την πεποίθηση πως θα συγκροτηθεί ένα παντοδύναμο αντιιμπεριαλιστικό, φιλειρηνικό μέτωπο που κάποια μέρα, όχι πολύ αργά, θα συντρίψει το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.