Η ανάγκη να συγκροτηθεί ο πόλος της αντίστασης, της ανυπακοής, της απειθαρχίας, είναι επείγουσα σήμερα, καθώς έρχονται ακόμα χειρότερες μέρες για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, ειδικά για τα νέα παιδιά.

Στο βαθμό που δε θα υπάρχει ισχυρή αντίσταση η Ευρωπαϊκή Ενωση θα γίνεται κάθε μέρα και πιο αντιδραστική.

Οι ευρωεκλογές στις 13 του Ιούνη θα σηματοδοτήσουν το βαθμό χειραφέτησης απέναντι στην ΕΕ και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Οι παραπάνω επισημάνσεις είναι ορισμένες από αυτές που έκανε χτες το πρωί η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην τεχνική βάση της ΔΕΗ στον Πειραιά. Μια επίσκεψη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και για τις συζητήσεις που έγιναν και για την πολύπλευρη επαναβεβαίωση της ορθότητας της θέσης του ΚΚΕ για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και των δικαιωμάτων των εργαζομένων σ' αυτήν.

Εφτά το πρωί, την ώρα που μαζεύονται στη βάση οι τεχνικοί για να εξορμήσουν από κει σ' όλες τις γωνιές του Λεκανοπεδίου, η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ ήταν ήδη εκεί. Για να μεταφέρει το μήνυμα του Κόμματος ενόψει των ευρωεκλογών: «Αντίσταση - Ανυπακοή - Απειθαρχία»! Αλλά και να βάλει σε δημόσια κρίση, πρόσωπο με πρόσωπο με τους εργάτες, τις θέσεις του για την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε αντίθεση με τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που προκλητικότατα αρνούνται να ενημερώσουν το λαό για την ΕΕ και θέλουν να επικρατεί πλήρης αδιαφάνεια ως προς την ΕΕ.

Παράλληλα, το ΚΚΕ ζητά ευθέως την ανταπόκριση των εργαζομένων στο κάλεσμά του για συσπείρωση ενάντια σ' αυτήν την ΕΕ της καπιταλιστικής ενοποίησης. Και επίσης ανοιχτά δηλώνει την εκτίμησή του ότι η εργατική τάξη, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της, μπορεί να βαδίσει σε άλλο δρόμο από αυτόν της υποταγής, μπορεί και πρέπει να απεγκλωβιστεί από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Μιλώντας στους εργαζόμενους η Αλέκα Παπαρήγα, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε:

«Είναι επείγουσα ανάγκη η συγκρότηση του πόλου της αντίστασης, της απειθαρχίας, της ανυπακοής, καθώς έρχονται ακόμα χειρότερες μέρες για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, ειδικά για τα νέα παιδιά.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αυτοπεριορίζονται. Δεν πρέπει να αυτολογοκρίνουν τις ανάγκες τους. Υπάρχει τεράστια κερδοφορία του κεφαλαίου. Υπάρχει προκλητικός πλούτος στα χέρια λίγων. Μεγαλώνει η ψαλίδα ανάμεσα στο μεροκάματο και στον πλούτο που ιδιοποιείται το κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ μπροστά και στις ευρωεκλογές καλεί σε μαζική Αντίσταση - Απειθαρχία - Ανυπακοή!

Η εργατική τάξη πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στη δύναμή της. Ετσι θα απεγκλωβιστεί από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Οι ευρωεκλογές θα σηματοδοτήσουν το βαθμό χειραφέτησης απέναντι στην ΕΕ και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι μία μορφή συνεργασίας αλλά συνεταιρισμός κρατών-μετόχων που προς τα έξω παλεύουν για την αύξηση της πίτας των κερδών και εσωτερικά σκυλοτρώγονται για το κομμάτι της πίτας που θα πάρει ο καθένας.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο δεύτερος παγκόσμιος χωροφύλακας μετά τις ΗΠΑ.

Τώρα αρχίζει το φαγοπότι με τη διεύρυνση, που έγινε για να πλευρίσουν τη Ρωσία. Οπως έβαλαν στην ΕΟΚ την Ελλάδα για να έχουν πόδι στα τότε σοσιαλιστικά Βαλκάνια, όπως έβαλαν την Κύπρο στην ΕΕ γιατί είναι στρατηγική βάση για τη Μέση Ανατολή. Ετσι έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στον πλούτο της περιοχής του Καυκάσου.

Στο βαθμό που δε θα υπάρχει ισχυρή αντίσταση, η ΕΕ κάθε μέρα θα γίνεται και πιο αντιδραστική.

Τα μέτρα που έχουν παρθεί από το 1992 μέχρι σήμερα είναι μόνο ο προθάλαμος σε ό,τι πιο άγριο έρχεται. Με τη διεύρυνση της ΕΕ θα γίνουν ακόμα πιο σκληρά τα πράγματα, καθώς οι αντιθέσεις είναι ισχυρότερες.

Είναι θετικό ότι οι λαοί αρχίζουν και καταλαβαίνουν πως η ΕΕ είναι παράγοντας όξυνσης των προβλημάτων.

Χρειάζεται οργάνωση της πάλης σε όλα τα μέτωπα. Το ΚΚΕ θα συμβάλει στον αναγκαίο πανευρωπαϊκό συντονισμό αυτής της πάλης.

Λέμε καθαρά ότι αυτό το αντιδραστικό οικοδόμημα πρέπει να ανατραπεί, να διαλυθεί. Πρέπει να ενισχυθούν οι φυγόκεντρες δυνάμεις με στόχο την αποδέσμευση.

Η Ελλάδα που θέλει τη λαϊκή ευημερία δε χωράει στην ΕΕ. Οι φυγόκεντρες τάσεις θα ενισχυθούν και στη χώρα μας. Το ίδιο και οι τάσεις για την αποδέσμευση. Μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να χαλαρώσουν αυτοί οι δεσμοί. Αυτό δε λύνεται στις εκλογές, αλλά οικοδομείται ο πόλος της αντίστασης.

Η ΕΕ δεν είναι μόνο ταξική εκμετάλλευση. Είναι και τρομοκρατία, είναι και καταστολή, είναι και βία. Θα καταντήσει μια φυλακή για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Είναι παράγοντας πρόκλησης του πολέμου και όχι φιλειρηνική δύναμη.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκέφτονται ότι η ζωή δεν είναι "μεροδούλι-μεροφάι", αλλά το τι θα κάνουμε για τα παιδιά μας, για τις άγριες μέρες που έρχονται. Το 1992 υπήρχε σύγχυση για το τι είναι η ΕΕ. Σήμερα έχει ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι».

Από τις δυνατές στιγμές της συζήτησης που ακολούθησε αυτή όπου ένα νέο παιδί σηκώθηκε και δήλωσε: «Είμαι τριμηνίτης. Ξέρω πως απολύθηκε κάποιο άλλο παιδί πριν από μένα και μετά θα απολυθώ εγώ για να έρθει άλλος πάλι για τρεις μήνες. Νομίζω ότι μ' αυτό καλλιεργούν την αντίληψη "δε με νοιάζει τίποτα, εγώ να τα καταφέρω". Τι λέτε γι' αυτό;».

«Η στρατηγική του κεφαλαίου, απάντησε η Αλ. Παπαρήγα, είναι να αλλάξει τους συσχετισμούς ανάμεσα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά, με την ευκαιριακή. Ετσι, ρίχνει τους μισθούς, την αξία της εργατικής δύναμης. Κατακερματίζει την ενότητα των εργαζομένων. Επίσης, με δεδομένο ότι η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται στα πλαίσια του καπιταλισμού, μοιράζει μία θέση σε τέσσερις εργάτες. Αυξάνουν έτσι τα κέρδη, ποδηγετούν τους εργαζόμενους, τους κρατούν σε ομηρία.

Εμείς λέμε ότι μπορεί η δουλιά να είναι μόνιμη, σταθερή και πλήρης. Το χρήμα υπάρχει. Δεν επενδύουν όμως σε θέσεις εργασίας. Επενδύουν όπου έχουν το περισσότερο κέρδος. Κάνουν και καταμερισμό μεταξύ τους. Ετσι, στη Γερμανία δόθηκε η ναυπηγική βιομηχανία για να έχει πρόσβαση στη Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ έχουν πάρει τη μεταποίηση. Οι μεγαλοκτηματίες τη Λατινική Αμερική. Στην Ελλάδα τα προνόμια δόθηκαν στους εφοπλιστές, ενώ οι ναυτεργάτες μένουν χωρίς δουλιά. Η ανεργία συνοδεύει τη δίψα για υπερκέρδος. Και καθώς μειώνεται διαρκώς το ποσοστό κέρδους, πληρώνουν την πίεση οι εργαζόμενοι για να μη μειωθεί το κέρδος. Είμαστε σε μια περίοδο που η παραγωγή μπορεί να γίνεται με λιγότερο σταθερό εργατικό δυναμικό. Οι άλλοι οδηγούνται σε συνθήκες δουλεμπορίου. Γι' αυτό, λοιπόν, λέμε: Τα μέσα παραγωγής συγκεντρωμένα και λαϊκή περιουσία. Αλλιώς είναι φαύλος κύκλος. Επιμένουμε ότι η δουλιά πρέπει να είναι πλήρης και με μείωση του χρόνου εργασίας. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να υπάρχει 100% απασχόληση. Να μη σας βάζουν στον κορσέ του "εφικτού". Να 'χετε μεγάλους στόχους γιατί είσαστε νέοι».