«Κι απ' τη μύγα ξίγκι» προσπαθεί να βγάλει η κυβέρνηση για λογαριασμό των επιχειρηματιών, προκειμένου να μη βάλουν το χέρι στην τσέπη. Ετσι, φαίνεται, σκεπτόμενος και ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Παπαθανασίου, κατάργησε απόφαση της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας -που κι αυτή με τη σειρά της την είχε συντάξει για δικούς της λόγους - με την οποία οι ανώνυμες εταιρίες που πρόκειται να ελεγχθούν για τη μετατροπή του μετοχικού τους κεφαλαίου από δραχμές σε ευρώ υποχρεούνταν να καταβάλουν στον κάθε ελεγκτή 150 ευρώ. Επισήμως, ο υφυπουργός δικαιολογεί την απόφασή του με το σκεπτικό ότι «είναι απαράδεκτο ο ελεγχόμενος να επιβαρύνεται για τον έλεγχο που υποχρεούται να κάνει η πολιτεία». Σε κάθε περίπτωση, ο υφυπουργός είναι συνεπής με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις απέναντι στους επιχειρηματίες και ...με το παραπάνω.

Μερικές φορές - ευτυχώς, σπάνια - όχι μόνο γίνεται ένα λάθος, αλλά, κατόπιν, δε γίνεται αντιληπτό κι από μια σειρά ακόμη ζευγάρια μάτια, πριν πάρει το δρόμο της εκτύπωσης. Ετσι έγινε και χτες και γράφαμε στη διπλανή στήλη του «Επωνύμως» ότι το ποσοστό της αποχής στις πρόσφατες ευρωεκλογές, που άγγιξε το 37%, είναι το 1/4 των ψηφοφόρων. Μικρό το κακό, ίσως πείτε. Ετσι είναι, αλλά κι αυτά, και πρέπει, και θέλουμε να μη γίνονται.

Τρεις λόγους - όπως όλοι θυμούνται - επικαλέστηκαν οι ΗΠΑ, για να εισβάλουν στο Ιράκ: Ο πρώτος αφορούσε στη δήθεν κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής και, βέβαια, έχει από καιρό αποδειχθεί ολότελα ψεύτικος. Ο δεύτερος - έτσι κι αλλιώς απαράδεκτος - αφορούσε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην πολύπαθη χώρα. Την απάντηση δίνουν όλα όσα τραγικά γίνονται σήμερα στο Ιράκ και οι δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες η ολότητα σχεδόν των Ιρακινών (92%) θεωρούν τα αμερικανικά και άλλα ξένα στρατεύματα δυνάμεις κατοχής. Ο τρίτος λόγος αφορούσε στις δήθεν σχέσεις του καθεστώτος του Σ. Χουσεΐν με την «Αλ Κάιντα», χωρίς ποτέ, όμως, να δημοσιοποιηθεί το οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο γι' αυτό. Και όχι μόνον. Η προκαταρκτική έκθεση της αμερικανικής διακομματικής επιτροπής, που ερευνά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη και δημοσιοποιήθηκε τις μέρες αυτές, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ουδέποτε υπήρξε συνεργασία μεταξύ του Σ. Χουσεΐν και του Οσάμα μπιν Λάντεν, αναφέροντας, μάλιστα, συγκεκριμένα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία το τότε καθεστώς του Ιράκ αρνήθηκε να παράσχει την οποιαδήποτε διευκόλυνση στην «Αλ Κάιντα». Αντίθετα, όπως σημειώνει η ίδια έκθεση, το «προστατευόμενο» από τις ΗΠΑ δικτατορικό καθεστώς του Πακιστάν ενίσχυε πολύμορφα τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, που ήταν το στήριγμα της οργάνωσης του Οσάμα μπιν Λάντεν.

Τα αναφέρουμε όλ' αυτά, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί πρέπει να καταγράφονται. Και δεύτερον, για να υπενθυμίζουμε σε όσους υποστήριζαν - με τον έναν ή άλλον τρόπο - την εισβολή στο Ιράκ ότι δεν έχουν ακόμη παραδεχτεί το λάθος τους...