ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΑΓΡΟΤΕΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Αποζημιώσεις ακούν, αλλά δεν τις βλέπουν!

Οι χαλαζόπληκτοι χωριών των Τρικάλων ενημέρωσαν τον πρόεδρο της ΟΑΣΘ Τρικάλων Σπ. Τσιοτινό για τα οικονομικά και άλλα προβλήματα και εξέφρασαν την αγανάκτησή τους για την καθυστέρηση στην καταβολή των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ

Ενας ολόκληρος χρόνος πέρασε από τις περσινές χαλαζοπτώσεις, που είχαν καταστρέψει μεγάλο μέρος των αγροτικών καλλιεργειών - ιδιαίτερα βαμβακιών - σε πολλά χωρά του Νομού Τρικάλων κι ακόμα να πάρουν αποζημιώσεις οι πληγέντες παραγωγοί. Αυτή η καθυστέρηση του ΕΛΓΑ ν' ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στους αγρότες των περιοχών που επλήγησαν, που είδαν πέρσι τη σοδειά τους να μειώνεται και το εισόδημά τους να συρρικνώνεται.

Η κατάσταση αναμένεται να γίνει πιο δραματική, καθώς και φέτος η περιοχή των Τρικάλων - όπως και γενικότερα ο θεσσαλικός κάμπος - έχει πληγεί πολλές φορές από άκαιρες βροχοπτώσεις και σφοδρές χαλαζοπτώσεις, που προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές στις αγροτικές καλλιέργειες.

Οι αγρότες φοβούνται ότι και για τις φετινές καταστροφές ο ΕΛΓΑ θα φανεί το ίδιο τσιγκούνης και αναξιόπιστος, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις της νέας διοίκησής του. Σε συνδυασμό, δε, με το πρόβλημα που υπάρχει με τις χαμηλές τιμές των αγροτικών προϊόντων - σε εξευτελιστικές τιμές πουλιούνται, αυτό το διάστημα, από τους παραγωγούς τα ροδάκινα, τα βερίκοκα, τα αχλάδια, αλλά και τα καρπούζια και τα πεπόνια - ο αγροτικός κόσμος θα υποστεί μια νέα, οδυνηρή μείωση στο εισόδημά του, που θ' αναγκάσει πολλούς φτωχούς και μεσαίους καλλιεργητές να φύγουν από το χωράφι και να εγκαταλείψουν το χωριό.

Περιοδεία Σπ. Τσιοτινού

Τα οικονομικά και τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, εξαιτίας της καθυστέρησης των αποζημιώσεων για τις καταστροφές από τις χαλαζοπτώσεις του περσινού καλοκαιριού, έθεσαν οι αγρότες των χωριών Ζάρκο, Πηνειάδα, Νομή, Φανερωμένη, Ταξιάρχες, Ριζαριό, στον Σπύρο Τσιοτινό, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Τρικάλων «Η Ανοιξη», ο οποίος περιόδευσε στην περιοχή.

Οι χαλαζόπληκτοι εξέφρασαν την αγανάκτησή τους για το γεγονός ότι ο αγρότης, αν και πληρώνει από την τσέπη του για την ασφάλιση της καλλιέργειας και της παραγωγής του, εντούτοις μένει απροστάτευτος μπροστά στις καιρικές αντιξοότητες και χωρίς ουσιαστική αποζημίωση για τις καταστροφές. Κι αυτό γιατί - όπως κατήγγειλαν - ο ΕΛΓΑ δε φτάνει που, πολλές φορές, είναι άδικος στις εκτιμήσεις του και καθυστερεί απαράδεκτα τις όποιες αποζημιώσεις αποφασίζει, έχει, επιπλέον, έναν κανονισμό που δεν καλύπτει όλες τις ζημιές και ο οποίος χρειάζεται, οπωσδήποτε, ν' αλλάξει.

Ο Σπ. Τσιοτινός υπογράμμισε ότι δεν είναι μόνο ο «κακός καιρός» που τυραννάει τον αγρότη, αλλά και η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτή η πολιτική - επισήμανε - είναι ο μόνιμος εχθρός της μικρομεσαίας αγροτιάς και την απειλεί με αφανισμό. Είναι ανάγκη - συνέχισε - να εντείνουμε τους αγώνες μας για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής, που οδηγεί στο ξεκλήρισμα χιλιάδες φτωχούς και μεσαίους αγρότες.

Ξεκαθάρισε, όμως, πως δε φτάνει μόνο ο αγώνας στους δρόμους για να διασωθεί η μικρομεσαία αγροτιά. Χρειάζεται - είπε - αυτός ο αγώνας να συνδυάζεται με την ταξική συνειδητοποίηση και την πολιτική διαφοροποίηση όλο και περισσότερων κατοίκων της υπαίθρου, οι οποίοι θα πρέπει, επιτέλους, να το πάρουν απόφαση πως όσο η ψήφος τους θα πάει στους διαχειριστές και τους αβανταδόρους της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ - δηλαδή στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ και στο ΣΥΝ - δεν πρόκειται η αγροτιά να δει καλύτερες μέρες...

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΡΟΔΑΚΙΝΩΝ

Κάθε φέτος και χειρότερα!

Κοψοχρονιά αγοράζουν από τους ροδακινοπαραγωγούς το προϊόν εμπορομεσάζοντες και βιομηχανίες. Δύσκολη και η φετινή χρονιά για τους ροδακινοπαραγωγούς

Avaton

Για μια ακόμη χρονιά οι ροδακινοπαραγωγοί της Πέλλας και Ημαθίας ανησυχούν για τις τιμές που θα πάρουν για τα προϊόντα που παράγουν. Για τις πρώιμες ποικιλίες επιτραπέζιου ροδάκινου πληρώνονται 0,30 και 0,40 ευρώ το κιλό, ενώ η πρόταση των μεταποιητών για το βιομηχανικό ροδάκινο είναι μόλις 0,18 ευρώ το κιλό. Οι τιμές αυτές δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τα αυξημένα έξοδα παραγωγής. Ακολουθούν μάλιστα τη δύσκολη περσινή χρονιά με τις καταστροφές από τους παγετούς, που οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή των ροδακινοπαραγωγών.

Τα παραπάνω στοιχεία αποκαλύπτουν τη τεράστια διαφορά που υπάρχει μεταξύ της τιμής καταναλωτή και παραγωγού για το συγκεκριμένο προϊόν. Ακόμη και σε χωριά που βρίσκονται μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα Γιαννιτσά, οι αγρότες πωλούν στους εμπόρους τα ροδάκινα προς 30 και 40 λεπτά και στην αγορά της πόλης αυτά πωλούνται σε τριπλάσια και πάνω τιμή.

Οσον αφορά το (συμπύρηνο) βιομηχανικό ροδάκινο οι τρεις τέσσερις βιομηχανίες που ουσιαστικά κανονίζουν τις τιμές, προσφέρουν μόλις 0,18 ευρώ. Η τιμή αυτή είναι ακόμη πιο χαμηλή και από αυτήν που αγόραζαν πρόπερσι οι μεταποιητές (22 λεπτά). Υπολογίζεται ότι η τιμή στήριξης δε θα ξεπεράσει τα 5 λεπτά το κιλό. Αρα με τα 0,25 ευρώ σύνολο που θα λάβει ο αγρότης, είναι αδύνατο να καλύψει τα υπέρογκα έξοδα παραγωγής που αυξάνουν συνεχώς. Αν μάλιστα ξεπεραστεί, όπως αναμένεται, το πλαφόν των 300.000 τόνων ροδάκινων, τότε η τιμή στήριξης θα είναι ακόμη χαμηλότερη.

Αυτό δε σημαίνει, τονίζουν συνεταιριστές της περιοχής, ότι υπάρχει φέτος υπερπαραγωγή ροδάκινων, όπως θέλουν να λένε ορισμένοι στους δύο νομούς, με προφανή στόχο να πιεστούν οι αγρότες και να παραδώσουν αγόγγυστα τα προϊόντα τους στις χαμηλές τιμές που τους τα ζητούν. Οπως τονίζουν οι ίδιοι συνεταιριστές, δεν υπάρχει ζήτηση από το εξωτερικό εκτός από ορισμένες ανατολικές χώρες. Μέχρι τώρα οι μοναδικές χώρες που ενδιαφέρθηκαν, αλλά κι αυτές παραγγέλλουν μικρές ποσότητες, είναι η Πολωνία, η Αλβανία, η Κροατία και η Ρωσία. Το ελληνικό ροδάκινο όμως βρίσκεται εκτός της αγοράς του Μονάχου, που κατακλύζεται από ισπανικά και ιταλικά προϊόντα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της έλλειψης κάθε σχεδιασμού στην προώθηση των ροδάκινων στις αγορές της Δυτικής Ευρώπης.

Παράλληλα, στους Νομούς Ημαθίας και Πέλλας δημιουργήθηκε φέτος ένα πρόσθετο πρόβλημα εξαιτίας της έλλειψης εργατικών χεριών. Αιτία είναι οι αυστηρότερες ρυθμίσεις του σχετικού θεσμικού πλαισίου, που αφορά την έγκριση των αδειών των «μετακλητών» αλλοδαπών εργατών, λόγω της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων. Για τη διεκπεραίωση των αγροτικών εργασιών για τα σπαράγγια, κεράσια, ροδάκινα κλπ. απαιτούνται κάθε χρόνο περίπου 30.000 μετακλητοί εργάτες, οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από την Αλβανία. Φέτος όμως ο αριθμός των αδειών που έχουν εγκριθεί είναι πολύ μικρότερος (σχεδόν το 1/5) από τις πραγματικές ανάγκες των αγροτών.

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

«Ιμάντας» της κυβερνητικής πολιτικής οι νομαρχίες

Τον έλεγχο των τουριστικών διαφημιστικών προγραμμάτων των νομαρχιών απαιτεί το υπουργείο Τουρισμού, αυξάνοντας - ως αντάλλαγμα - την οικονομική ενίσχυση που δίνεται γι' αυτό το σκοπό στις Νομαρχιακές Επιτροπές Τουρισμού κατά 30% για το 2004 (4,5 εκατ. ευρώ από 3 εκατ. ευρώ το 2003). Ο υφυπουργός Τουρισμού Α. Λιάσκος ήταν σαφής ως προς αυτό το θέμα, χτες, σε σύσκεψη στο υπουργείο με τους νομάρχες και εκπροσώπους τους από όλη τη χώρα, όπου τους έδωσε οδηγίες ακόμη και για τα.... εξώφυλλα των εντύπων τους! Με αυτό τον τρόπο, το υπουργείο Τουρισμού επιχειρεί να επιβάλει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τη στρατηγική του για τη νέα «τουριστική ταυτότητα» και να την κάνει φορέα υλοποίησης μιας πολιτικής που σαν ζητούμενο έχει τη διασφάλιση των υπερκερδών του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου και όχι την ουσιαστική ανάπτυξη των περιοχών ή την προσφορά καλών και φθηνών «υπηρεσιών» στους εργαζόμενους - παραθεριστές.

Οι κατευθύνσεις - οδηγίες ήταν ξεκάθαρες. Οι νομαρχίες θα πρέπει να προβάλλουν τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, να μην ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια περιοχή είναι καλύτερη κ.ά. Στην άποψη εκπροσώπου της Νομαρχίας Λέσβου, ότι πρέπει να υπάρχει μια ισότιμη αντιμετώπιση όλων των νομών, λόγω διαφοράς στις οικονομικές δυνατότητες, ο Α. Λιάσκος το ξεκαθάρισε: Το θέμα δεν είναι «χρημάτων και τόπου», αλλά «χρημάτων και εισροής τουριστών». Ετσι, στη βάση αυτής της λογικής, το υπουργείο Τουρισμού θα ενισχύσει περισσότερο τους ανεπτυγμένους τουριστικούς προορισμούς γιατί το ζήτημα δεν είναι «να σταματήσει η ανάπτυξη κάποιων περιοχών και να αναπτυχθούν άλλες». Σε κάθε περίπτωση η ενίσχυση μπορεί να φτάσει μέχρι και το 50% της δαπάνης και πάντα στο πλαίσιο του κονδυλίου που έχει εκταμιεύσει το υπουργείο Τουρισμού, ενώ δίνεται έμφαση στις «Ολυμπιακές» περιοχές.