Ποινές πλημμελήματος, όπως δηλαδή τιμωρείται ο οδηγός που εμπλέκεται σε ...τροχαίο ατύχημα, επέβαλε χτες το Μεικτό Ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας σε δύο από τους τέσσερις κατηγορούμενους για την κατάρρευση του εργοστασίου της ΡΙΚΟΜΕΞ στο σεισμό της 7ης Σεπτέμβρη 1999, στα ερείπια του οποίου βρήκαν το θάνατο 39 άτομα!

Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ των καταδικασθέντων (που άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι), δε συμπεριλαμβάνεται κανείς από τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης, αφού ο Γεράσιμος Τσάσης, στον οποίο είχε απαγγελθεί κατηγορία πέθανε πριν τη δίκη, στους δε υπόλοιπους δεν ασκήθηκε καν δίωξη. Σημειώνουμε ότι πριν τη δίκη είχε πεθάνει και ο αδελφός του Γεράσιμου Τσάση, πολιτικός μηχανικός Μιχάλης Τσάσης, που ήταν ο κατασκευαστής του κτιρίου.

Αξίζει, βέβαια, να υπενθυμίσουμε ότι στο εδώλιο του κατηγορουμένου δεν κάθισαν καν οι μεγαλύτεροι ένοχοι, δηλαδή οι πολιτικοί εκπρόσωποι των κυβερνήσεων και του κράτους, αν και με δικούς τους νόμους, με δικές τους πράξεις ή παραλείψεις επιτράπηκε και στην περίπτωση αυτή - όπως και σε άλλες πολλές - να χτιστεί αυτό το τσιμεντένιο φέρετρο προκειμένου να θησαυρίζουν οι ιδιοκτήτες του. Ολοι αυτοί είναι ασφαλώς διπλά ένοχοι, για ένα διαρκές έγκλημα, καθώς ακόμη και τώρα αρνούνται να πάρουν μέτρα για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας, η οποία είναι η πιο σεισμογενής της Ευρώπης. Είναι οι ίδιοι που έφτασαν στο σημείο ακόμη και μετά την τραγωδία του Σεπτέμβρη του 1999, να εκδώσουν τέτοιες οδηγίες, τιμολόγια και τεχνικές προδιαγραφές που επαρκούν μόνο σε επισκευές - «μπαλώματα» των κτιρίων που έπαθαν ζημιές, αντί να οδηγούν στην ενίσχυσή τους, γεγονός που προοιωνίζεται νέες εκατόμβες νεκρών σε ενδεχόμενο παρόμοιο σεισμό...

Μετά από διαδικασία τεσσάρων μηνών (η δίκη άρχισε στις 24 Μάρτη), ή 40 δικασίμων ημερών, κατά τις οποίες κατέθεσαν πάνω από 100 μάρτυρες και αναγνώστηκαν πάνω από 1.000 σελίδες εγγράφων, ένοχοι κρίθηκαν μόνο ο αρχιτέκτονας Νικόλαος Σχολίδης, που είχε εκπονήσει την αρχική αρχιτεκτονική μελέτη της κατασκευής του εργοστασίου και είχε υπογράψει τη στατική μελέτη της αναθεώρησης της άδειας μετά λίγα χρόνια. Ο ίδιος στην απολογία του είχε υποστηρίξει πως η μεν αρχιτεκτονική του μελέτη δεν είχε εφαρμοστεί, τη δε στατική την υπέγραψε θέλοντας να κάνει μια εξυπηρέτηση για φορολογικούς λόγους στον πραγματικό μελετητή και κατασκευαστή του έργου Μιχάλη Τσάση.

Στον Νικόλαο Σχολίδη, το δικαστήριο επέβαλε κατά πλειοψηφία 5 - 2 ποινή φυλάκισης 5 ετών. Μειοψήφησαν δύο ένορκοι που είχαν τη γνώμη να κριθεί ένοχος κατά το κατηγορητήριο, δηλαδή να του επιβληθεί ποινή κακουργήματος για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με ενδεχόμενο δόλο και όχι πλημμελήματος, ανθρωποκτονίας από αμέλεια, μη συνειδητή.

Η ίδια ποινή με το ίδιο σκεπτικό και τους ίδιους ενόρκους να μειοψηφούν επιβλήθηκε και στον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Δόβα, ο οποίος είχε αναλάβει την ανακατασκευή της επέκτασης του ημιωρόφου, προκειμένου να στεγαστούν οι εργαζόμενοι που τελικά καταπλακώθηκαν τη μέρα του σεισμού. Να σημειωθεί ότι η επέκταση του ημιωρόφου σε όλο τον όροφο με σιδηροκατασκευή είχε γίνει πριν την αναμόρφωσή του από τον Αλ. Δόβα, όλοι δε οι μάρτυρες που κατέθεσαν είχαν υποστηρίξει ότι η κατασκευή αυτού λίγο ή καθόλου συνέβαλε στην κατάρρευση του εργοστασίου, για τις κακοτεχνίες του οποίου, (μυκητοειδείς πλάκες χωρίς διαπλάτυνση των υποστυλωμάτων, ανοιχτά υπόγεια, λιγότερα από τα προβλεπόμενα στη μελέτη υποστυλώματα κ.λπ.) τη βασική ευθύνη είχε ο Μιχάλης Τσάσης.

Δύο από τους ενόρκους είχαν την άποψη, η έφεση των κατηγορουμένων να μην έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, να οδηγηθούν δηλαδή στη φυλακή.

Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν οι πολιτικοί μηχανικοί Αδαμάντιος Βασιλάκης και Εμμανουήλ Κοτζαστράφτης. Ο μεν πρώτος είχε συντάξει για λογαριασμό του Αλέξανδρου Δόβα τη στατική μελέτη της ανακατασκευής του ημιωρόφου, ο δε δεύτερος ήταν υπάλληλος του Αλέξανδρου Δόβα και βρέθηκε κατηγορούμενος μετά την κατάθεση του εργοδότη του ότι είχε την επίβλεψη του συγκεκριμένου έργου, κάτι που δεν αποδείχτηκε κατά την ακροαματική διαδικασία.

Υπενθυμίζουμε ότι ο εισαγγελέας έδρας Χρήστος Σατλάνης, είχε προτείνει την ενοχή των Νικόλαου Σχολίδη, Αλέξανδρου Δόβα και Αδαμάντιου Βασιλάκη, όχι όμως για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, αλλά για θανατηφόρα έκθεση σε κίνδυνο, που είναι επίσης κακούργημα και τιμωρείται - αν δε βρεθούν ελαφρυντικά στους κατηγορούμενους - με ισόβια.

Με έντονες αποδοκιμασίες υποδέχτηκαν, τόσο την απόφαση, όσο και τις ποινές, οι παραβρισκόμενοι στη γεμάτη από αστυνομικούς για την αποτροπή επεισοδίων αίθουσα του δικαστηρίου συγγενείς των θυμάτων.