Ο νέος Πρόεδρος του Σαλβαδόρ, Ελίας Αντόνιο Σάκα, που ανέλαβε τα καθήκοντά του την 1η Ιούνη, θα έχει, κατά τη διάρκεια της θητείας του, τη φοβερή ικανοποίηση να ολοκληρώσει τη μετατροπή της χώρας σε μία «νεοαποικία», εφόσον συνεχίσει να παραδίδει στις βορειοαμερικανικές εταιρίες τον έλεγχο της οικονομίας, αλλά και της κυριαρχίας της χώρας.

Ο προκάτοχός του, και επίσης μέλος της Ρεπουμπλικάνικης Εθνικιστικής Συμμαχίας (ARENA), Φρανσίσκο Φλόρες, στα πέντε χρόνια που ήταν στην εξουσία, επέβαλε στη χώρα νεοφιλελεύθερη διαχείριση και πολιτική ελεύθερου εμπορίου, που προκάλεσαν ακόμα μεγαλύτερη δυσαναλογία στη διανομή του Ακαθάριστου Εσωτερικού Προϊόντος της χώρας, που μόλις φτάνει τα 12.000.000 δολάρια το χρόνο.

Σύμφωνα με στοιχεία διεθνών οργανισμών, το 20% του πληθυσμού λαμβάνει το 59% των εσόδων, ενώ περισσότερο από το 40% λαμβάνει λιγότερο από το 6%.

Το Σαλβαδόρ, η μικρότερη χώρα της Κεντρικής Αμερικής, έζησε για πολλά χρόνια έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο. Ο δρόμος του νεοφιλελευθερισμού που χάραξαν οι ηγέτες της ARENA, από το 1992 που ανέλαβαν την εξουσία, επιδείνωσε ακόμα περισσότερο τη φτώχεια, που σήμερα φτάνει στο 53% στα οκτώ εκατομμύρια Σαλβαδοριανούς, ενώ το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου το 2003 ήταν της τάξης των 2.627.000.000 δολαρίων. Οσο για την ανεργία, επισήμως, υπολογίζεται στο 7%, ενώ τα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως «Το Λαϊκό Κίνημα Αντίστασης» (MPR), την τοποθετούν στο 16%.

Πριν λήξει η θητεία του, ο Φλόρες δρομολόγησε τη Συνθήκη Ελευθέρου Εμπορίου για την Κεντρική Αμερική (TLC ή CAFTA), με την υπογραφή της, στην Ουάσιγκτον, στις 28 Μάη του τρέχοντος έτους, από εκπροσώπους του Σαλβαδόρ, της Γουατεμάλας, της Νικαράγουας, της Ονδούρας, της Κόστα Ρίκα και των ΗΠΑ.

Αυτή η συνθήκη θα έχει ολέθριες συνέπειες για τις αδύναμες και καθυστερημένες οικονομίες της περιοχής και στην περίπτωση του Σαλβαδόρ θα ανοίξει τις πόρτες στο ξένο κεφάλαιο που θα βάλει στο χέρι μεγάλες εκτάσεις γης για νέες καλλιέργειες, θα οδηγήσει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στο κλείσιμο, καθώς δε θα μπορούν να ανταγωνιστούν τα διεθνή μονοπώλια, που θα φτάσουν να ελέγχουν και τις υπηρεσίες, όπως ηλεκτρική ενέργεια, νερό, υγεία.

Σύμφωνα με το έγγραφο που υπεγράφη και που θα τεθεί σε ισχύ, εφόσον τα διάφορα Κοινοβούλια το εγκρίνουν, στη διάρκεια του πρώτου χρόνου, θα καταργηθούν οι δασμοί στο 99,8% των βιομηχανικών εξαγωγών του Σαλβαδόρ προς τις ΗΠΑ και, αντίστοιχα, θα καταργηθούν οι φόροι στο 78% των προϊόντων που θα προέρχονται από τις ΗΠΑ προς την κεντροαμερικανική χώρα.

Το κέρδος, βέβαια, δεν είναι καθόλου δελεαστικό, αφού το 90% των προϊόντων του Σαλβαδόρ είναι αφορολόγητα εδώ και ένα χρόνο, λόγω των διευκολύνσεων της Πρωτοβουλίας της Λεκάνης της Καραϊβικής. Ακόμα, πολλά από τα προϊόντα παράγονται με βορειοαμερικανικές πρώτες ύλες και τεχνολογία και το Σαλβαδόρ βάζει μόνο τα φτηνά εργατικά χέρια.

Τα σημαντικότερα προϊόντα που προσανατολίζονται για τη βορειοαμερικανική αγορά είναι αυτά που παράγονται στις «μακιλαδόρας» - βιομηχανία ξένης επένδυσης και εξαγωγικού προσανατολισμού με σχετική μικρή πρόσθετη αξία - που εκπροσωπούν το 88% των εξαγωγών προς τις ΗΠΑ.

Ο Σύνδεσμος των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρηματιών του Σαλβαδόρ (AMPES) καταγγέλλει εδώ και μήνες ότι η εφαρμογή της Συνθήκης Ελεύθερου Εμπορίου για την Κεντρική Αμερική θα σημάνει, για τα μέλη του, την επικείμενη χρεοκοπία, γιατί υποδηματοποιία, κλωστοϋφαντουργία, ξυλουργία κλπ., δε θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν την τεχνολογία και παρουσίαση των βορειοαμερικανικών προϊόντων, που θα πλημμυρίσουν την εγχώρια αγορά.

Ανάλογη κατάσταση θα αντιμετωπίσει και ο κάμπος, καθώς παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως ρύζι, καλαμπόκι και φασόλια, που ούτως ή άλλως έχουν μειωθεί λόγω έλλειψης πιστώσεων και κυβερνητικής στήριξης, θα εξαφανιστούν με την είσοδο των αντίστοιχων προϊόντων από το Βορρά, και, μάλιστα, χωρίς να καταβάλλονται φόροι.

Ακόμα πιο σοβαρό θέμα θα προκύψει από την ισότιμη μεταχείριση, που καθορίζει η Συνθήκη, για όλες τις βορειοαμερικανικές εταιρίες, των οποίων τα κεφάλαια θα προορίζονται για την Κεντρική Αμερική. Οι νόμοι θα επιτρέπουν σ' αυτές να έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως οι ντόπιες εταιρίες, όταν όμως θα καταγγέλλουν οποιαδήποτε μέτρα θεωρήσουν ότι θίγουν τα συμφέροντά τους θα μπορούν να καταφεύγουν σε διεθνείς οργανισμούς ή δικαστήρια.

Δηλαδή, εάν μία εταιρία αποκτήσει ιδιοκτησία, για παράδειγμα, σε μία υδροφόρο περιοχή, και εμπορεύεται την αντίστοιχη υπηρεσία, δηλαδή πληρώνει στην εταιρία ο πληθυσμός για την παρεχόμενη απ' αυτήν υπηρεσία, η κυβέρνηση δε θα μπορεί να πάρει μέτρα, που να θίγουν την εταιρία, όπως να επανακρατικοποιήσει την υπηρεσία υδροδότησης, καθώς θα πρέπει να πληρώσει στην εταιρία, όχι μόνο το κόστος της επένδυσης, αλλά και τα κέρδη που θα αποκόμιζε κατά την περίοδο που θα εκμεταλλευόταν τις πηγές.

Οι υπηρεσίες νερού, ηλεκτρικής ενέργειας και τροφίμων θα συνεχίζουν να περνούν στον ξένο έλεγχο, ενώ οι υγειονομικές υπηρεσίες και αυτές που αφορούν στην Παιδεία θα μετατρέπονται όλο και περισσότερο σε προνόμιο αυτών που θα μπορούν να τις πληρώσουν, δηλαδή στους πολύ λίγους, αλλά πολύ πλούσιους.

Εφόσον η κυβέρνηση δεν έχει πάρει αποφάσεις γι' αυτές τις απαραίτητες υπηρεσίες και τομείς παραγωγής, αναπόφευκτο είναι να εξαρτάται από την επιδιαιτησία του ξένου κεφαλαίου που θα προέρχεται από τις ΗΠΑ.

Ο νέος Πρόεδρος, Ελίας Αντόνιο Σάκα, ξεκαθάρισε ότι θα συνεχίσει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, ελεύθερου εμπορίου και υπέρ της επικύρωσης της Συνθήκης Ελεύθερου Εμπορίου για την Κεντρική Αμερική, που δρομολόγησε ο προκάτοχός του, και που, με πολύ απλά λόγια, σημαίνει μετατροπή του Σαλβαδόρ σε μία πραγματική νεοαποικία.