Βασικό περιεχόμενο της επίθεσης - δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά - ο εθνικισμός (με τη μία ή την άλλη μορφή) και η ταξική συνεργασία, που περιέχονταν στις ομιλίες και στις δηλώσεις κορυφαίων πολιτικών προσώπων, μέχρι και τις φωνασκίες ορισμένων ανεκδιήγητων εκφωνητών ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, που αφηνίασαν. Από κοντά και σωρεία εφημερίδες.

Γραφικοί τύποι με περικεφαλαία, με χλαμύδες και με τσολιαδίστικα, είχαν την τιμητική τους στον ανηλεή βομβαρδισμό των TV, ενώ ο προπονητής Ρεχάγκελ είδε έκπληκτος την ενθρόνισή του δίπλα στον Δία και την Ηρα! Κάπου μέσα στα πλήθη που πανηγύριζαν, χώθηκαν και οι «Χρυσαυγίτες», μήπως και δώσουν τον τόνο... Και άλλοι απορούσαν, πώς γίνεται οι Πορτογάλοι φίλαθλοι (αν και έχασε η ομάδα τους) να αγκαλιάζονται με τους Ελληνες φιλάθλους και να χειροκροτούν την ελληνική ομάδα! (Ισως οι Πορτογάλοι φίλαθλοι γλίτωσαν από το φανατισμό και την ανοησία, που χαρακτηρίζουν πολλούς, και για το λόγο ότι δεν προέρχονται από τον ...Ολυμπο).

Το δωδεκάθεο, οι Θερμοπύλες και η Σαλαμίνα, η Τροία και ο Μαραθώνας, ο πόλεμος του 1940 - '41 επιστρατεύτηκαν για να αναδειχτεί το μεγαλείο της φυλής!! Που συνεχίζεται αμείωτο! Η ΝΕΤ ανέσυρε το γνωστό κάθε 28 Οκτωβρίου «Ελληνες, σας ομιλεί ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών»! Και διατυμπάνιζε: ΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ! Για να αποδείξει και εκείνη ότι η γελοιότητα μπορεί να συνταιριάξει θαυμάσια με την πρόκληση.

Από την άλλη, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είναι άγνωστο πόσες προσευχές ανέπεμψε προς Κύριον, για να βάλει γκολ ο Χαριστέας, ώστε να δοξαστεί το έθνος!..

Τον αγνό ενθουσιασμό χιλιάδων και χιλιάδων απλών ανθρώπων, που φυσιολογικά υποστήριξαν τη δική τους ομάδα, πήγαν να τον βάλουν στην ιδεολογική μέγκενη των διοργανωτών και ομιλητών του Παναθηναϊκού Σταδίου. Και τον τάισαν με τη δημαγωγία και τις ψεύτικες υποσχέσεις για εξυγίανση του αθλητισμού, ειδικά του ποδοσφαίρου, που βρωμάει και ζέχνει απ' όπου κι αν το πιάσεις. (Από πόσους έγιναν πιστευτοί, είναι άλλο ζήτημα). Τον χρησιμοποίησαν ως έναυσμα για νέες πατριδοκορόνες, εκείνοι που θέλουν ακόμη πιο αυξημένο το ρόλο της ελληνικής πλουτοκρατίας ως χωροφύλακα της περιοχής στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και που καθόλου δε βολεύονται με το γνήσιο πατριωτισμό, ακόμη και με τον αυθόρμητο χιλιάδων φιλάθλων.

Μακαρίτης σήμερα, πρώην υπουργός της ΝΔ, κατάργησε (!) την πάλη των τάξεων, όπως ο ίδιος δήλωσε πριν από 30 περίπου χρόνια. Από το 1989 - '91 η ταξική πάλη και συνεπώς η ύπαρξη των τάξεων θεωρούνται πράγματα ξεπερασμένα και αιτίες δεινών! Βρισκόμαστε στην κοινωνία των ...πολιτών!

Σε αυτό το πνεύμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, και άλλοι, τόνισαν την ανάγκη για εργατικότητα και ομοψυχία! Αφού πρωτεύσαμε ποδοσφαιρικώς στην Ευρώπη, γιατί δεν μπορούμε να πρωτεύσουμε και στους άλλους τομείς; Μπορούμε, αρκεί να είμαστε όλοι εργατικοί και πειθαρχημένοι.

Προφανώς, ο λαός δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά, διότι στερείται της απαιτούμενης εργατικότητας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που προσβάλλουν ευθέως το λαϊκό μόχθο, που βεβαίως τον καρπώνονται οι λίγοι. Τα ίδια λένε χρόνια τώρα: Πως, ό,τι γίνεται σ' αυτόν τον τόπο, οφείλεται στα ποσά που εισρέουν από την ΕΕ (στον πακτωλό) και όχι στην κύρια παραγωγική δύναμη, στον εργάτη.

Και λέγονται επίσης αυτά από ηγεσίες και κόμματα, που η πολιτική τους γραμμή ενισχύει το κεφάλαιο να καταστρέφει τεράστιες παραγωγικές δυνάμεις. Με την ανεργία, με τη μισοαπασχόληση, κ.ά.

Να πρωτεύσουν ποιοι; Οι άνεργοι; Οι χιλιάδες με τις συντάξεις πείνας; Εκείνοι που κυνηγούν με το ντουφέκι λίγες ώρες δουλιάς; Οι χιλιάδες που χρυσοπληρώνουν για μια στοιχειώδη μόρφωση των παιδιών τους; Εκείνοι που, αν ασθενήσουν, χρειάζονται μια περιουσία, για να γιατροπορευτούν;

Και να πρωτεύσουν πού; Στο ...κυνήγι της τρομοκρατίας, δηλαδή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς; Στην προσπάθεια για αύξηση των κερδών του κεφαλαίου; Στη δημιουργία ενός ...καλού «ευρωσυντάγματος»; Στην καταβρόχθιση δασών και θαλασσών από τους επιχειρηματίες; Στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο ΝΑΤΟ; Ή στις χρυσές δουλιές των ΠΑΕ και των Ολυμπιακών χορηγών;

Το αληθινό νόημα της συλλογικότητας και του μαχητικού πνεύματος - κύρια χαρακτηριστικά της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου - αναποδογυρίζεται, για να προσαρμοστεί στις ταξικές ανάγκες των παρεμβάσεων.

Ναι, αυτή τη συμμετοχή, αυτή τη συλλογικότητα θέλουν για το λαό: Να σέρνεται υπνώττων και να ζητωκραυγάζει που αυτή η Ελλάδα, δηλαδή η πλουτοκρατία, προκόβει. Να αγωνιά για το αν θα προκόψει, αυτή η Ελλάδα, περισσότερο. Να τρέχει για δάνεια στις τράπεζες, προκειμένου να αγοράσει στη «μαύρη» ένα εισιτήριο. Να συνωστίζεται στα γραφεία στοιχημάτων. Να είναι σαν εκείνον τον άνεργο, ο οποίος, τυλιγμένος με την ελληνική σημαία, φώναζε ότι δεν τον νοιάζει τίποτα, παρά μόνον η κούπα!... Και να αναζητά μια καλύτερη ζωή, όχι στη συλλογική δράση της εργατικής τάξης, του λαού, αλλά στο κυνήγι εχθρικών για τον ίδιο οραμάτων.

Κι ας χορεύουν στην πλάτη του η Ντόρα και οι άλλοι σύγχρονοι γαλαζοαίματοι, που στήνουν φιέστες, για να ξεδώσει το πόπολο και για να κάνουν οι ίδιοι τη δουλιά τους.

Η συγκάλυψη των αιτίων, που γεννούν τα λαϊκά προβλήματα, είναι πλήρης. Ο Αλογοσκούφης το είπε ευθαρσώς: Θέλετε να καλυφθεί το έλλειμμα στην οικονομία; Η Εθνική ομάδα έδειξε το δρόμο. Εργατικότητα, κοινωνική συναίνεση, πνεύμα πειθαρχίας. Αυτά μεταφράζονται ως εξής με τη γλώσσα της πραγματικότητας: Μεγαλύτερη εκμετάλλευση και τα κεφάλια μέσα. Ούτε ο Πολυζωγόπουλος...