Η δημόσια και δωρεάν - χωρίς καμιά εξαίρεση - Παιδεία στην Κούβα αποτελεί ίσως ένα από τα «δυνατότερα χαρτιά» της Επανάστασης, καθώς εξασφαλίζει αυτάρκεια σε εξειδικευμένο εργατικό και επιστημονικό προσωπικό, απαραίτητο στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της χώρας μέσα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης. Ταυτόχρονα, γαλουχεί τη νεολαία με τα ιδανικά του σοσιαλισμού, κινητοποιεί νέες δυνάμεις στην υπόθεση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Δεν είναι τυχαίο ότι δεκάδες από τα 170 «Προγράμματα για την επανάσταση», που εξελίσσονται αυτή τη στιγμή στην Κούβα στα πλαίσια της «Μάχης των ιδεών», αφορούν σε παρεμβάσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Τα «Προγράμματα για την επανάσταση» αποσκοπούν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του κουβανικού λαού μέσα από άμεσες και σχεδιασμένες παρεμβάσεις σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς του, με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση του λαού και της νεολαίας στη μάχη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Από τα προσχολικά «Κέντρα φροντίδας» και τα νηπιαγωγεία μέχρι το Λύκειο και τα πανεπιστήμια, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων βρίσκονται σε μια διαδικασία διαρκούς ανανέωσης και αναβάθμισης. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση κάθε τάξη εφοδιάζεται και με μια τηλεόραση που θα δρα επικουρικά στη διδασκαλία μέσα από τα δύο εκπαιδευτικά κανάλια που δημιούργησε η κουβανική κυβέρνηση γι' αυτό το σκοπό. Τα 439 δημοτικά της Κούβας που διαθέτουν κάτω από 5 μαθητές απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια με τα μεγαλύτερα σχολεία, ενώ 2.368 εκπαιδευτήρια της πρωτοβάθμιας που δε διέθεταν ηλεκτρικό ρεύμα αυτοτροφοδοτούνται πλέον με τη βοήθεια της ηλιακής ενέργειας. Ενας δάσκαλος αντιστοιχεί σε 19 μαθητές, όταν το 1990 η ίδια σχέση ήταν 1 προς 37. Μόνο τους τελευταίους 36 μήνες, 8.357 νέοι δάσκαλοι στελέχωσαν ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα από τα μεγάλα αστικά κέντρα σχολεία, εξασφαλίζοντας σε όλους τους μαθητές πρόσβαση στο αγαθό της μόρφωσης. Με τέτοιου είδους μέτρα η σοσιαλιστική κυβέρνηση κατάφερε εδώ και πολλά χρόνια να εκμηδενίσει τον αναλφαβητισμό στη χώρα.

Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στόχος είναι η αντιστοιχία ανάμεσα σε καθηγητή και μαθητές να φτάσει το 1 προς 15 τα αμέσως επόμενα χρόνια. Στα 742 πανεπιστημιακά τμήματα της χώρας φοιτούν εκατοντάδες χιλιάδες Κουβανοί νεολαίοι σε κάθε ειδικότητα, ανάμεσά τους και 40.000 συμφοιτητές τους από χώρες του Τρίτου Κόσμου και ιδιαίτερα την Αφρική. Οι μεταπτυχιακές σπουδές παρέχονται επίσης δωρεάν και δεκάδες νέα τμήματα, προσαρμοσμένα στις ανάγκες της κουβανικής κοινωνίας, ιδρύονται κάθε χρόνο στα πανεπιστήμια. Η διδασκαλία των Η/Υ και η χρήση τους διευρύνονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενώ κυρίαρχο στοιχείο της Παιδείας στην Κούβα αποτελεί και η αθλητική εκπαίδευση. Μέσα από ένα οργανωμένο σύστημα επιλογής των καλύτερων αθλητών στα σχολεία και στους χώρους της μαζικής άθλησης, αλλά και με τη βοήθεια των ειδικών αθλητικών σχολείων και ινστιτούτων η Κούβα έχει κατακτήσει σήμερα μια από τις πρώτες θέσεις στο χώρο του παγκόσμιου αθλητισμού.

Η αντικουβανική προπαγάνδα των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών συγκεντρώνει τα πυρά στο ζήτημα των δημοκρατικών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, εκτοξεύοντας τόνους λάσπης για τη δημοκρατικότητα των θεσμών της επανάστασης και τις ελευθερίες του κουβανικού λαού. Την απάντηση στην αβάσιμη και σκόπιμη ιμπεριαλιστική προπαγάνδα δίνει το ίδιο το νομικό σύστημα της Κούβας, που διασφαλίζει στο έπακρο όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, όπως και το εκλογικό της σύστημα, το οποίο στηρίζεται στην αμεσοδημοκρατική συμμετοχή των Κουβανών στην ανάδειξη των εκπροσώπων του από το επίπεδο της γειτονιάς μέχρι αυτό της Εθνοσυνέλευσης.

Οι υποψήφιοι υποδεικνύονται και προκρίνονται από το λαό, με την ενεργό συμμετοχή των εργατικών συνδικάτων σε κάθε φάση της εκλογικής διαδικασίας. Ολοι οι εκλεγμένοι στα όργανα είναι ανακλητοί και υποχρεωμένοι να λογοδοτούν για τις πράξεις τους στο λαό που τους εξέλεξε. Η συμμετοχή στις εκλογές κυμαίνεται από 95% έως 98%, χωρίς η ψήφος να είναι υποχρεωτική, ενώ ανάλογη διαδικασία ακολουθείται για την ανάδειξη των δικαστικών λειτουργών, που επίσης εκλέγονται από το λαό.

Και αν η λαϊκή εξουσία της Κούβας παραδίδει μαθήματα δημοκρατίας σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, οι Κουβανοί έχουν κάθε δικαίωμα να καταγγέλλουν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών εντός και εκτός των συνόρων τους. Δίπλα στα αποδεδειγμένα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα όπου Γης, η Κούβα βάζει και τη μεταχείριση που «απολαμβάνουν» από την αμερικανική κυβέρνηση 5 πολίτες του Νησιού της Επανάστασης που διώκονται με την ανυπόστατη κατηγορία της κατασκοπίας και κρατούνται στις αμερικανικές φυλακές χωρίς να τους επιτρέπεται η επαφή με τις οικογένειές τους και χωρίς να γνωρίζουν την ημερομηνία εκδίκασης της έφεσης που κατέθεσαν στην πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση.

Στην Κούβα εξελίσσεται αυτή την περίοδο μια γιγαντιαία εκστρατεία για την απελευθέρωση των 5 πολιτών, που δεν έκαναν τίποτε άλλο πέρα από το να φέρουν στην επιφάνεια - μέσα στο αμερικανικό έδαφος - αδιάσειστα στοιχεία για τις αμέτρητες αμερικανικές επιχειρήσεις υπονόμευσης της επανάστασης.

Ο μύθος της «απομονωμένης Κούβας» ξεφτίζει, χάρη στα επιτεύγματα του κουβανικού λαού αλλά και στην αδιάκοπη έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης από κόμματα και κινήματα όλου του κόσμου. Η Κούβα διατηρεί σήμερα πρεσβείες σε 109 χώρες, ενώ μόνο τα συνδικάτα και το ΚΚ Κούβας έχουν σχέσεις με πάνω από 90 κόμματα, κινήματα και οργανώσεις της Ευρώπης, χωρίς να υπολογίσει κανείς τις δεκάδες μπριγάδες αλληλεγγύης που φτάνουν κάθε χρόνο στην Κούβα. Πάνω από 100 συνδικαλιστικά στελέχη των ΗΠΑ επισκέπτονται σε ετήσια βάση το νησί και συνεργάζονται με τους Κουβανούς συναδέλφους τους, ενώ με γοργούς ρυθμούς αυξάνεται και ο τουρισμός στην Κούβα, καταγράφοντας άλματα, παρά τους περιορισμούς των ΗΠΑ.

Ακόμα και το δυσβάσταχτο εμπάργκο ραγίζει κάτω από το βάρος των επιτευγμάτων της κουβανικής επανάστασης: Μεγάλη φαρμακοβιομηχανία της Φλόριδας των ΗΠΑ ζήτησε και πέτυχε συνεργασία με την κουβανική κυβέρνηση για την παραγωγή φαρμάκων που προέκυψαν από την ιατρική έρευνα στην Κούβα, αγνοώντας τις απειλές της κεντρικής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η αμερικανική κυβέρνηση πέρασε με δυσκολία από το Κογκρέσο τα νέα μέτρα έντασης του εμπάργκο, ενώ στον ΟΗΕ αυξήθηκαν κατακόρυφα οι χώρες που ζητάνε την κατάργησή του: Ηταν 59 το 1992 και έφτασαν τις 179 το 2003.

Πάνω απ' όλα, ωστόσο, το μεγαλύτερο στήριγμα της κουβανικής επανάστασης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η έκφραση της γνήσιας διεθνιστικής αλληλεγγύης των εργατών όλου του κόσμου στο ηρωικό νησί που αντιστέκεται και μετράει νίκες. Μια αλληλεγγύη που το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, όπως απέδειξε και με την πρόσφατη αποστολή του στο Νησί της Επανάστασης, έχει αναγάγει σε πρώτο καθήκον του, απέναντι στην εργατική τάξη όλων των χωρών, που είτε αγωνίζεται για να περιφρουρήσει και να επεκτείνει τις κατακτήσεις της, όπως στην Κούβα, είτε παλεύει για να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης, όπως στην πλειοψηφία των καπιταλιστικών χωρών.