ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Αυγούστου 2004
Σελ. /32
Πάρε κόσμε!

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θέλεις να γίνεις Αμερικανός υπήκοος; Κατατάξου στις Ενοπλες Δυνάμεις και πολέμα στο Ιράκ»... Εάν υπάρξει η πιθανότητα να γυρίσεις ζωντανός, τότε «άμεσα θα λάβεις την αμερικανική υπηκοόητα».

Η είδηση έχει γίνει γνωστή σχεδόν εξαρχής. Δηλαδή από την έναρξη του πολέμου. Εντούτοις, Αμερικανοί αξιωματούχοι την αρνιούνταν μετά βδελυγμίας.

Ακόμη και όταν ο πρώτος νεκρός «Αμερικανός» στρατιώτης, ήταν από τη Γουατεμάλα, και του δόθηκε υπηκοότητα μετά θάνατο, καθώς και πράσινη κάρτα στους άμεσους συγγενείς του. Μερικούς μήνες αργότερα το «Ιτάρ Τας» είχε τονίσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υφίστανται πολύ περισσότερες στρατιωτικές απώλειες στο Ιράκ από αυτές που αναγνωρίζουν επίσημα, απλούστατα γιατί οι «επίσημες στατιστικές δεν περιλαμβάνουν στον επίσημο αριθμό θυμάτων τους μη-υπήκοους των ΗΠΑ, που κατατάσσονται για να υπηρετήσουν στον αμερικανικό στρατό με απώτερο σκοπό να αποκτήσουν την υποκοότητα»... με το ίδιο τους το αίμα!

Φιέστες για ποιους;

Στη φιέστα που στήθηκε, το περασμένο Σάββατο, στη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, αν δεν ακουγόταν η μουσική του Μίκη, θα νόμιζε κανείς ότι βρισκόμαστε στην εποχή του, αλήστου μνήμης, χουντικού κιτς. Οσον, δε, αφορά στα όσα ειπώθηκαν θα έμεναν στην ιστορία οι λογοτεχνικές ...σαχλαμάρες του Λαλιώτη περί «γέφυρας που ενώνει τους ανθρώπους και τους πολιτισμούς κι αποδεικνύει ότι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα», αν δεν υπήρχε η πρακτικότητα και η κυνικότητα του Γάλλου εργολάβου, ο οποίος, μιλώντας στην τελετή, επανέφερε τους πάντες στην πραγματικότητα, λέγοντας: Ελπίζουμε η τωρινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, να εκτιμήσει το έργο μας και να μας δώσει κι άλλες δουλιές!!! Δυστυχώς, για όλους αυτούς δουλεύει ο ελληνικός λαός στις συνθήκες του συστήματος της εκμετάλλευσης! Για τα μονοπωλιακά μεγαθήρια και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους...

«Καμένοι από χέρι»

Πυρκαγιά που ξέσπασε την Κυριακή το μεσημέρι κατέκαψε ολοσχερώς τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης Αφών Μπρέζα - «ΣΕΦ», (εταιρία συσκευασίας οσπρίων, ρυζιού και ζάχαρης), που λειτουργούσε στον Τύρναβο της Λάρισας. Κι ενώ οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης θ' αποζημιωθούν - έστω και λειψά - από ασφαλιστική εταιρία για την οικονομική ζημιά που υπέστησαν, οι 80 εργαζόμενοι θα πληρώσουν τελικά «το μάρμαρο», καθώς θα μείνουν χωρίς δουλιά.

Αλλά, δεν είναι μόνο οι 80 οικογένειες των εργαζομένων της «ΣΕΦ», που πληρώνουν το βαρύ τίμημα της ανεργίας στη Λάρισα. Είναι και πολλές άλλες, καθώς, το τελευταίο διάστημα, οι εργοδότες της περιοχής προχωρούν σε πολλές απολύσεις. Ιδιαίτερα πλήττονται οι εργάτες που απασχολούνταν για τα ολυμπιακά έργα και όσοι είχαν βρει προσωρινή δουλιά μέσω του περιβόητου προγράμματος «ολοκληρωμένης παρέμβασης για την αντιμετώπιση της ανεργίας» κι άλλων παρόμοιων προγραμμάτων. Για να δικαιολογήσουν τις απολύσεις οι εργοδότες επικαλούνται την «ανάγκη» περιστολής των λειτουργικών εξόδων - σε μια περίοδο που τα κέρδη τους πάνε καλά - ή κατηγορούν τους απολυμένους ότι δεν προσαρμόστηκαν στις νέες συνθήκες, που δημιουργούνται με τις αλλαγές σε βάρος των εργαζομένων, οι οποίες έχουν προωθηθεί στις εργασιακές σχέσεις....

Ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις

Στις ΗΠΑ βρέθηκε ο πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, όπου είχε συναντήσεις με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, Κόλιν Πάουελ, και τον υπουργό Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ.

Το αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ είχε προλάβει, ωστόσο, τις προηγούμενες ημέρες να «βάλει φωτιά» στην περιοχή του Καυκάσου με τις δηλώσεις του, αλλά και τις ενέργειες που υπογείως υποστηρίζει η κυβέρνησή του. Ο Σαακασβίλι χαρακτηριστικά απείλησε ότι η γεωργιανή Ακτοφυλακή θα ανοίξει πυρ εναντίον οποιοδήποτε ρωσικού πλοίου πλησιάζει τις ακτές της Αμπχαζίας! Παράλληλα, πρόσφατα, γεωργιανές δυνάμεις στη Νότια Οσετία άνοιξαν πυρ εναντίον αυτοκινητοπομπής που μετέφερε τον επικεφαλής της ρωσικής Δούμας για τις σχέσεις με τις πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες.

Η Μόσχα αντέδρασε έντονα στις προκλήσεις του Σαακασβίλι κατηγορώντας τη Γεωργία για «πειρατεία», ενώ ο υπουργός Αμυνας Σεργκέι Ιβάνοφ απείλησε έμμεσα με χρήση βίας αν η Γεωργία προχωρήσει στην εφαρμογή των απειλών της. Ο Σαακασβίλι πάντως δε δείχνει να πτοείται, παρά το γεγονός ότι έχει οδηγήσει τη χώρα του στα πρόθυρα μιας νέας πολεμικής σύγκρουσης. Αλλωστε αν μετά από κάθε κρίση μπορεί να «ζητά» από την Ουάσιγκτον να μεσολαβήσει για να «λυθεί» το πρόβλημα τότε πάντα θα διαπραγματεύεται από θέση ισχύος...


Τιμές και «τιμές»

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΑΜΕΣΑ στα τιμώμενα πρόσωπα στις εκδηλώσεις για τη Γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου, όπως διαπιστώσαμε, περιλήφθηκαν και οι εκπρόσωποι της κατασκευάστριας εταιρίας. Αραγε σε αυτούς γιατί οφείλουμε τιμές;

Μήπως γιατί καταδεχτήκανε να κερδοσκοπήσουν σε βάρος μας με τις συμφωνίες στις οποίες κατέληξαν οι χτεσινοί και συνεχίζουν οι σημερινοί κυβερνώντες; Δεν τους... τιμούν αρκετά άραγε τα 10 ευρώ που θα πρέπει να πληρώνει ο Ελληνας πολίτης;

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ προσέγγιση του πράγματος: Κατά τον Μιχάλη Λιάπη θα υπάρξουν αυξήσεις στις τιμές των Μέσων Μεταφοράς από το Σεπτέμβρη, που εξαρτώνται από τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου! (Στην πραγματικότητα εξαρτώνται από την πολιτική λιτότητας που θέλουν να ακολουθήσουν).

Πάντως με βάση αυτό το σκεπτικό, θα μπορούσε η τιμή του εισιτηρίου του λεωφορείου ή του ΗΣΑΠ και του μετρό να είναι συνεχώς μεταβαλλόμενη και απολύτως δεμένη από τη... διαπραγμάτευση του αργού πετρελαίου στη Νέα Υόρκη. Το φαντάζεστε;

Μια φορά αυτές οι ανακοινώσεις μάλλον θεωρούν δεδομένο ότι οι υπάρχουσες τιμές των μέσων μεταφοράς είναι χαμηλές, άποψη που δε συμμερίζονται (τους βεβαιώνουμε) αυτοί που τα χρησιμοποιούν.

«ΟΔΗΓΙΕΣ» αποκαλεί την ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης για το τι επιτρέπεται και τι όχι σε όσους θα θελήσουν να παρευρεθούν σε ολυμπιακή εγκατάσταση για να δουν κάποιο αγώνισμα! Μάλλον με... στρατιωτικό διάταγμα μοιάζει.

Μέχρι και τις διαστάσεις των σημαιών που θα μπορεί να έχει ο καθένας ορίζονται, κι αναρωτιόμαστε αν θα κάθονται οι αρμόδιοι να τις μετράνε στην είσοδο. Δε συζητάμε για τα μικροπράγματα, αφού σχεδόν οτιδήποτε θεωρείται πιθανό φονικό όπλο.

Οσο για την αναφορά που γίνεται στην απαγόρευση «μη εγκεκριμένων εκδόσεων» θα είχε ενδιαφέρον να μας πληροφορήσουν ποιες είναι οι εγκεκριμένες εκδόσεις και ποια είναι η αρμόδια αρχή για την έγκρισή τους ή όχι.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε θέλουν καν ωράριο

Πρώτα άπλωσαν τα βρωμόχερά τους στις εργασιακές σχέσεις. «Πράσινοι» και «γαλάζιοι» κυβερνώντες, καλοπληρωμένοι και καλοταϊσμένοι, τοποθετημένοι σε πολυτελή γραφεία. Που συνέπραξαν με ένθερμους συνδικαλιστές, θιασώτες του κυβερνητικού και εργοδοτικού, «σύγχρονου» συνδικαλισμού της δουλοπρέπειας και της χαλασμένης συνείδησης. Με τις «ευλογίες» και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης των πολυεθνικών, προχώρησαν στις ανατροπές στο Ασφαλιστικό. Παράλληλη ήταν και η πορεία στο θέμα του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων.

Μία το ένα, μία το άλλο, πολλές φορές και όλα μαζί, κατακτήσεις και δικαιώματα ενταφιάστηκαν κάτω από τις κακότεχνες λεωφόρους της «νέας τάξης πραγμάτων». Μέχρι που φτάσαμε στην εποχή του Ζέπελιν και της κρατικής ρουφιανιάς παντός τύπου και καιρού, στην εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων και της Ολυμπιακής αυθαιρεσίας. Με αυτό το πρόσχημα, με τον ψευδεπίγραφο «εθνικό στόχο», επέβαλαν την «Ολυμπιακή εργασιακή ειρήνη» κι αργότερα το «Ολυμπιακό ωράριο». Σαφής και διακηρυγμένος είναι ο σκοπός τους για ακόμη μεγαλύτερη διεύρυνση, μέχρι την απόλυτη απελευθέρωση - ασυδοσία, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Και τώρα προετοιμάζουν το έδαφος.

Λίγες μέρες νωρίτερα, ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Δ. Αρμενάκης, υποστήριζε σε επιστολή του στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλο: «Σε κάθε περίπτωση δεν είναι κατανοητές οι συνδικαλιστικές διεκδικήσεις κατά την περίοδο της Ολυμπιάδας, η οποία αποτελεί εθνικό γεγονός για τη χώρα μας». Με αυτή τη λογική, αντιμετωπίζουν οι εργοδοτικές ενώσεις τις αντιδράσεις των εργαζομένων για τη διεύρυνση του ωραρίου. Με την ίδια λογική αντιμετωπίζουν οι πλειοψηφίες στα συνδικαλιστικά όργανα των ΕΒΕ και τα μέλη τους, που κανένα συμφέρον δεν έχουν από την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων. Κάτι που το αποδεικνύουν στην πράξη αρνούμενα να εξαντλήσουν τα όρια της ισχύουσας Υπουργικής Απόφασης για το ωράριο, την οποία επέβαλαν οι εκπρόσωποι των πολυκαταστημάτων και των πολυεθνικών.

Σε αυτή την «Ολυμπιακή φυλακή» που ζούμε, με τα εμπορικά σήματα των χορηγών να έχουν επιβληθεί στα λάβαρα και τις σημαίες μας, υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι που αγωνίζονται και έμποροι που επιμένουν: ωράριο 48 ωρών, Δευτέρα και Τετάρτη απόγευμα τα μαγαζιά κλειστά, Κυριακή αργία. Για να μπορούν να ζουν κι αυτοί σαν άνθρωποι, αλλά και οι εργαζόμενοι σ' αυτούς. Υπάρχουν αποφάσεις εμπορικών συλλόγων, έρευνες ανάμεσα στους μικρούς εμπόρους. Αλλά και η αρνητική εμπειρία της επέκτασης των πολυκαταστημάτων και των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ που τσάκισαν τους «μικρούς» της αγοράς σε κάθε ευκαιρία, με όπλο και το υφιστάμενο ωράριο των καταστημάτων.

Κανένας μικρός έμπορος δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε ένα ωράριο χωρίς όρια, μα ούτε και σ' αυτό που ισχύει τώρα. Για να το κάνει, θα πρέπει να βάλει και ένα ράντζο στο μαγαζί του. Οπότε αυτός θα «φύγει από τη μέση» αργά ή γρήγορα, ενώ οι πολυεθνικές και οι μεγαλέμποροι θα θησαυρίζουν 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες τη βδομάδα στις πλάτες των εργαζομένων - δούλων τους. Κι αν χρειαστούν προσχήματα, κανένα πρόβλημα. Ο τόπος βρωμάει από «εθνικά γεγονότα»...


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ