«Με τη συμπλήρωση ενός έτους από το σεισμό που έπληξε το νησί στις 14 Αυγούστου 2003, θα τελεστεί ευχαριστήριος δέηση στον Ιερό Ναό Μητροπόλεως, το Σάββατο 14 Αυγούστου 2004 και ώρα 10 π.μ. χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης κκ Νικηφόρου, στην οποία και σας προσκαλούμε να παραστείτε». Το παραπάνω κείμενο υπέγραψε ο νομάρχης Λευκάδας και το έστειλε σε φορείς του νησιού. Φαίνεται, πως αντί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκάλεσε ο σεισμός στο νησί, ο νομάρχης Λευκάδας επιδίδεται σε... λιτανείες! Πάλι καλά που δεν καταφεύγει και στα ξόρκια...

Ακόμα περισσότερη αστυνόμευση απαιτεί ο συντάκτης της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» Π. Β. Κ. Ο λόγος είναι ότι κάποιο βράδυ στην Ομόνοια, θαμώνας καφετερίας του πέταξε ένα μπουκάλι κι όταν αυτός πήγε να του ζητήσει το λόγο (ενδεχόμενα λέγοντάς του «είμαι δημοσιογράφος και θα σου δείξω εγώ») ο θαμώνας τον έβρισε και του 'ριξε και μια μπουνιά από πάνω, ενώ όταν ήρθε το «100» ο μεν θαμώνας είχε εξαφανιστεί, οι δε αστυνομικοί κατέγραψαν απλά το συμβάν. Ο ίδιος γράφει χτες σχόλιο στην εφημερίδα του καταλήγοντας «να τη χαίρεστε κ. Βουλγαράκη μου την Ολυμπιακή σας ασφάλεια».

Οπως φαίνεται, ο δημοσιογράφος μάλλον έμπλεξε με κάποιον τρελό, ή τρελομεθυσμένο θαμώνα καφετερίας, λόγο στο λόγο τα πράγματα έφτασαν στα άκρα και επειδή έκρινε πως χρειαζόταν αστυνομική ...κάλυψη που δεν είχε, ζητά εκ μέρους όλων, και μέσω της εφημερίδας που εργάζεται, περισσότερη αστυνόμευση. Εναν αστυνομικό, ή και παραπάνω, για κάθε περίπτωση όπου μπορεί να παρουσιαστεί και ο τελευταίος προσωπικός καυγάς. Και τα γράφουνε και στις εφημερίδες εθίζοντας έτσι τον απλό κόσμο ότι ασφάλεια σημαίνει η προσωπική σωματοφυλακή και η προστασία από τον κάθε περίεργο θαμώνα των καφετεριών που έβαλε στο μάτι κάποιον περαστικό δημοσιογράφο, ο οποίος - εξυπακούεται - σε καμιά περίπτωση δεν του είχε μπει πιο πριν στη μύτη...

Συμφωνία με την κυβέρνηση της Ιταλίας για την εκπαίδευση των αστυνομικών της δυνάμεων από Ιταλούς υπέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση της Λιβύης. Στη συμφωνία προβλέπονται επίσης και κοινές ιταλο-λιβυκές περιπολίες σε ξηρά, θάλασσα και αέρα...

Η «συνεργασία» αποτελούσε εδώ και μερικά χρόνια διακαή πόθο της ιταλικής κυβέρνησης, η οποία ισχυρίζεται ότι με αυτό τον τρόπο θα βάλει φρένο στο κύμα των μεταναστών που φεύγουν με πλοιάρια από τις ακτές της Λιβύης με προορισμό την Ιταλία και τις άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το φαινόμενο είναι ακόμα πιο συχνό τους μήνες του καλοκαιριού, όπως φυσικά και τα τραγικά περιστατικά με θύματα τους μετανάστες.

Ωστόσο, η δυστυχία αυτών των ανθρώπων λίγο απασχολεί τις ιταλικές κυβερνήσεις. Το κύριο πρόβλημά τους είναι πώς θα καταφέρουν να αυξήσουν τα αστυνομικά μέτρα εντός και εκτός συνόρων προκειμένου να «λύσουν το πρόβλημα». Και το ακόμη κυριότερο, πώς θα ανοίξουν όσο γίνεται περισσότερους δρόμους παρέμβασης και επίδρασης στις εσωτερικές εξελίξεις της Λιβύης. Βλέπετε, η τελευταία δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα...