«Ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται να εισέρχεται στο ΥΕΘΑ (σ.σ. την περίοδο της Κατοχής) όταν το ΕΑΜ καλεί σε αντίσταση. Ο Ε. Γιαννόπουλος εισέρχεται στον κατοχικό στρατό, ορκίζεται στην κυβέρνηση Τσολάκογλου. Εμφανίζεται να υπηρετεί στο Η` Τμήμα Πειραιώς και διετέθη στις στρατιωτικές φυλακές στην περίοδο της Κατοχής.

Το 1943, τότε που υπήρχαν συγκρούσεις του ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς, τον Ιούλιο του 1943, ο Γιαννόπουλος βρίσκεται στις στρατιωτικές φυλακές Πειραιά και από εκεί διατίθεται στα Τάγματα Ευζώνων. Προϋπόθεση για να διατεθεί, από το κατοχικό καθεστώς, στα Τάγματα Ασφαλείας ήτο η εθελοντική προσφορά, ιδιόγραφη αίτηση και η μη ανάμειξη σε αντιστασιακή οργάνωση...

Μ' αυτές τις προϋποθέσεις που έθετε ο Μπάκος, ο κ. Γιαννόπουλος εμφανίζεται να διατίθεται, με σειρά 9ος, στα Τάγματα Ευζώνων (σ.σ. Τάγματα Ασφαλείας). Του βγάζουν φύλλο πορείας, αλλά βρίσκεται στο νοσοκομείο, όπου παίρνει βεβαίωση από το διοικητή των φυλακών και γράφεται ότι δεν πήγε ακόμα το φύλλο πορείας γιατί είναι άρρωστος.

Ο ίδιος ο Ε. Γιαννόπουλος λέει πως δεν πήγε. Ομως, για να τον βάλουν, να τον διαθέσουν για τα Τάγματα Ευζώνων, υπήρξε εθελοντική προσφορά... Αυτά το 1943. Το Φλεβάρη του 1944, ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται στην Ανωτάτη Υγειονομική Επιτροπή, που λέει ότι τον εξήτασαν αυτοπροσώπως και κρίνεται βοηθητικός. Παίρνει, λοιπόν, τη βεβαίωση και στις 28 Μάρτη του 1944 ο Ε. Γιαννόπουλος προάγεται σε βοηθητικό Υπασπιστή...

Λίγο αργότερα, στις 7 Ιουλίου του 1944, ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται στο στρατιωτικό νοσοκομείο Μελισσίων, όπου βεβαιώνει ο διευθυντής του πως ήρθε χωρίς φύλλο πορείας. Τον διώχνει και ξαναπηγαίνει μετά. Το '44, λοιπόν, στο νοσοκομείο εμφανίζεται διαχειριστής τροφίμων, όπου και διώχθηκε ποινικά. Ενώ, μέχρι το Δεκέμβρη του 1949, εμισθοδοτείτο για την όλη δράση του την προηγούμενη περίοδο στον κατοχικό στρατό».

Παραθέτοντας αυτά τα καταλυτικά στοιχεία για τη δράση του Ε. Γιαννόπουλου, όπως παρουσιάζονται μέσα από επίσημα έγγραφα, όπως είπε ο Ν. Αθανασόπουλος, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε «έκπληκτος απρόσμενα για το μη αναμενόμενο που συναντά σχετικά με την πορεία του Ε. Γιαννόπουλου κατά την Κατοχή», σημειώνοντας, ακόμα ότι «τον βρίσκω μισθοδοτούμενο μέχρι το 1944, ενώ εγώ ήμουν στο βουνό».

Ο Ν. Αθανασόπουλος παρουσίασε και χειρόγραφη δήλωση του Ε. Γιαννόπουλου, του έτους 1947, «στην οποία ο ίδιος λέει πως σε καμιά μάχη δεν έλαβε μέρος... λέει ότι οργανώθηκε το Μάη του 1944 στον ΕΛΑΣ, αλλά το Μάρτη του '44 πήρε προαγωγή στον κατοχικό στρατό»!

Μ' αυτά τα αποκαλυπτικά στοιχεία, που προκύπτουν μέσα από τα έγγραφα που παρουσίασε ο Ν. Αθανασόπουλος, υπογράμμισε κατηγορηματικά:

«Αυτή είναι η πραγματικότητα με τον Ε. Γιαννόπουλο. Τα έγγραφα δεν επιτρέπουν άλλη σκέψη. Αρχίζουν από το '42 και φθάνουν ως το τέλος. Ο ίδιος τα λέει. Λοιπόν, δεν μπορώ να ανέχομαι την παραποίηση της ιστορίας (σ.σ. όταν γίνεται λόγος για αντιστασιακή δράση του Γιαννόπουλου). Και δεν μπορεί μετά το 1945, ο Γιαννόπουλος να διηύθυνε πολιτιστικά κέντρα, όταν όλοι οι πραγματικά αντιστασιακοί είμαστε σε απηνή διωγμό».

Απαντώντας σε ερωτήσεις της υπεράσπισης, που ανέγνωσε σχετικά έγγραφα, ο μάρτυρας Ν. Αθανασόπουλος είπε ότι λόγος γίνεται για «συμμετοχή του Γιαννόπουλου στο "κίνημα" (σ.σ. εννοεί Δεκεμβριανά), μετά την Αντίσταση και όχι στην περίοδο της Κατοχής». Οσον αφορά το αν αρνήθηκε, όπως ισχυρίζεται ο Ε. Γιαννόπουλος, να ενταχθεί στα Τάγματα Ασφαλείας, ο μάρτυρας τόνισε πως ένας στρατιωτικός δεν μπορεί να αρνηθεί, ενώ σημείωσε πως πήρε και προαγωγή το Φλεβάρη του 1944... Αναφέρθηκε επίσης ότι προσκόμισε πιστοποιητικό πιστοποίησης της «εθνικής του υπηρεσίας» κατά την περίοδο αυτή...

Για το γεγονός πως, αν και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ όπως ισχυρίζεται ο Ε. Γιαννόπουλος, ωστόσο, δε διώχθηκε, αλλά, αντίθετα, είχε και «πολιτιστικό κέντρο» (καφενείο - ζαχαροπλαστείο το βαφτίζει η Πολιτική Αγωγή...), ο Ν. Αθανασόπουλος ήταν κατηγορηματικός: «Μετά το '45 διώχθηκαν οι αντιστασιακοί και όχι μόνον οι κομμουνιστές, μέχρι 13ου βαθμού». Ο ίδιος μάλιστα, όπως είπε, δεν μπορούσε να πουλήσει ούτε λαχεία, ενώ «και καντηλανάφτης για να γίνεις χρειαζόταν πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης».

Η Πολιτική Αγωγή, κατά την εξέταση του μάρτυρα, ουσιαστικά περιόρισε τις ερωτήσεις της σχετικά με το «αν πήγε ή δεν πήγε» ο Γιαννόπουλος στα Τάγματα Ασφαλείας αναγιγνώσκοντας διάφορα έγγραφα. Ενώ αναφέρθηκε σε περιστατικά που αφορούσαν τις σχέσεις Γιαννόπουλου και μάρτυρα κατά τη θητεία τους στο ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα σε κάποιες επιστολές του Ν. Αθανασόπουλου προς τον Γιαννόπουλο την περίοδο 1989 - '90, ζητώντας να διευκρινίσει αν αναιρεί όσα τότε έγραφε για τον «αγωνιστή Γιαννόπουλο». Ο Ν. Αθανασόπουλος, αφού δήλωσε πως δεν αναιρεί τίποτα από τα παραπάνω, τόνισε, ωστόσο, ότι η «αλήθεια αποκαλύπτεται από τα δημόσια έγγραφα που παρουσιάζονται στο δικαστήριο τα οποία τότε δε γνώριζα». «Δεν αμφισβήτησα τους αγώνες του το 1989 - '90, αμφισβήτησα τους αγώνες του 1941 -'44», δήλωσε ο μάρτυρας.

Να σημειωθεί ότι και χτες δεν έλειψαν οι αντεγκλήσεις της υπεράσπισης με τον πρόεδρο του δικαστηρίου για άνιση μεταχείρισή της, σε σχέση με την πλευρά Γιαννόπουλου, ο οποίος, υπενθυμίζεται, όλες αυτές τις μέρες παραβρίσκεται ανελλιπώς ως διάδικος στο δικαστήριο και παρεμβαίνει όποτε θέλει...

Η δίκη συνεχίζεται σήμερα στο τριμελές Εφετείο και με την ολοκλήρωση της κατάθεσης των μαρτύρων, ενώ αναμένεται να αρχίσει και η απολογία του κατηγορούμενου.

Στη γνωστή υπόθεση της ΠΟΑΕΑ (αντιστασιακή οργάνωση που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ και ηγεμονεύεται από τον Ε. Γιαννόπουλο) αναφέρθηκε στην αρχή της κατάθεσής του ο μάρτυρας Ν. Αθανασόπουλος, στον οποίο, αν και εκλέχτηκε πρόεδρος, ουδέποτε η απελθούσα διοίκηση που πρόσκειται στον Ε. Γιαννόπουλο του παρέδωσε τη διοίκηση. «Αντί αυτού, είπε ο Ν. Αθανασόπουλος δίνοντας και μια άλλη πλευρά της δραστηριότητας του υπουργού Δικαιοσύνης, με ευθύνη του Ε. Γιαννόπουλου, ξεκίνησαν μια διαδικασία αγωγών. Κι ενώ τις έχασαν επιμένουν να μην παραδίνουν και συνεχίζοντας τις δικαστικές διαμάχες πάνε να κρατήσουν τη διοίκηση μέχρι να λήξει η θητεία της». Ο μάρτυρας, χαρακτήρισε αυτές τις αγωγές ως «μνημεία αθλιότητας», ενώ έκανε λόγο «για διαδικασίες εκλογικές με νοθευμένες καταστάσεις ή άλλες φορές απουσίαζαν οι καταστάσεις». «Μιλάμε για άθλιες πλευρές, πλαστογράφησαν τις προτάσεις», είπε χαρακτηριστικά.

Συνεχίζοντας τη γνωστή τακτική της επίθεσης σε όποιον διαφωνεί με τις απόψεις του, αλλά και των υποδείξεων προς πάσα κατεύθυνση, ο υπουργός Δικαιοσύνης Ευάγ. Γιαννόπουλος, βάζει στη θέση του... και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ. Με επιστολή του, φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι τα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ούτε λίγο ούτε πολύ δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους... αφού έβγαλαν ανακοίνωση εναντίον του, χωρίς να αξιολογήσουν τα γραπτά και χωρίς να τα διασταυρώσουν.

Το ακριβές περιεχόμενο της πρώτης παραγράφου της επιστολής του δείχνει και τη μη ανοχή του στην ελευθεροτυπία. Να τι ακριβώς λέει: «Διάβασα στις εφημερίδες τη σχετική σας ανακοίνωση που αφορά Μήνυσή μου (έγκληση) κατά των υπευθύνων του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" για κραυγαλέα συκοφαντική δυσφήμιση σε βάρος μου "κατ' εξακολούθησιν" από τον Οκτώβρη του 1998, την οποία ενέργεια προς προστασία της προσωπικότητάς μου παρεξηγήσατε και χωρίς να αξιολογήσετε τα γραπτά τους, προβήκατε στην "καταδίκη" χωρίς αιτιολογία (εν είδει Φέτφα του Μουφτή, χωρίς έρευνα, χωρίς διασταύρωση, χωρίς να ζητήσετε από τον παθόντα μια εξήγηση), υποστηρίζοντας ότι είναι τάχα, "ρεπορτάζ" τα κείμενα του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ"».

Ομως, ο εν λόγω υπουργός δε σταματά εδώ. Συνεχίζοντας την επίθεση, υποστηρίζει ότι δεν πρόκειται για ρεπορτάζ της εφημερίδας, αλλά για ευθεία και κραυγαλέα συνταύτιση και συμπόρευση με τον κατηγορούμενο Θ. Κατριβάνο, του οποίου, τις απόψεις, σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, όχι μόνο τις υιοθετεί η εφημερίδα μας, αλλά και τις διαλαλεί... με μεγάλα τυπογραφικά στοιχεία.

Κάνοντας, μάλιστα, ένα βήμα παραπέρα, τολμά να μιλήσει για ασέβεια του «Ρ» προς την αλήθεια! Παράλληλα, φτάνει στο σημείο επί λέξει να γράψει, ότι η ασέβεια προς την αλήθεια είναι: «Για κομματική σκοπιμότητα ελεεινής μορφής οι πράξεις του, που από τον Οκτώβρη 1998 και δώθε γράφει συκοφαντικά σε βάρος μου... Αναγράφεται, όμως, η αιτιολογία στη σελ. 51 του βιβλίου μου για την Εθνική Αντίσταση το γιατί». Μάλιστα, ο υπουργός έστειλε και το βιβλίο του, στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, προκειμένου να πειστεί ότι δεν πρόκειται για ρεπορτάζ, αλλά για μια συνεχή συκοφαντική συμπεριφορά.

Κλείνοντας την επιστολή του ο Ευάγ. Γιαννόπουλος, και προκειμένου να βάλει όλα τα πράγματα σε τάξη, κάνει λόγο για το επεισόδιο με τον δημοσιογράφο Γιάννη Βούλτεψη, υποστηρίζοντας ότι αυτός είναι ο φταίχτης του επεισοδίου, επειδή, όπως αναφέρει, «εισήλασε στην αίθουσα του γραφείου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, καθ' ην στιγμή έκανα ένα σχόλιο για θέμα της Δίκης -κατά τη διακοπή της- που μου ζητήθηκε από συναδέλφους σας του δικαστικού ρεπορτάζ». Ο υπουργός ξεχνώντας προφανώς πώς αντέδρασε, αλλά και με τι «κολακευτικά» σχόλια και λέξεις «κόσμησε» τον Γ. Βούλτεψη, επισημαίνει ότι «εισήλθε όχι φωνάζοντας αλλά ουρλιάζοντας κατά τη συνήθειά του. Διακόπτοντας δε ούτος συνεχώς πήρε τις προσήκουσες απαντήσεις. Αυτό είναι όλο».

Η συγκεκριμένη επιστολή του Ευάγ. Γιαννόπουλου, αποτελεί, μια ακόμα επίθεση, που η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ανέχονται ως μια ακόμη πλευρά της πολιτικής των «εκσυγχρονιστών». Ο υπουργός Δικαιοσύνης, μπορεί να καθυβρίζει τους πάντες, μπορεί ακόμη και να οδηγεί στα Δικαστήρια, κατά βούληση να βρίσκεται στην αίθουσα των δικαστηρίων ως κατήγορος, χωρίς πρώτα να έχει παραιτηθεί.

«Οι ιστορίες "τρέλας" που διαδραματίζονται εδώ και αρκετούς μήνες, με πρωταγωνιστή τον υπουργό Δικαιοσύνης και θύμα την ελληνική Δικαιοσύνη, δε φαίνεται να προβληματίζουν τον πρωθυπουργό κ. Σημίτη», αναφέρει, σε ανακοίνωσή της, η ΟΚΕ Δικαιοσύνης της ΝΔ. «Είναι όμως - συνεχίζει - ο μόνος, που μπορεί να δώσει τέλος σε αυτή την ανήκουστη για ευνομούμενη χώρα και πρωτοφανή για τη Δικαιοσύνη δοκιμασία. Είναι ποτέ δυνατόν ο εν ενεργεία υπουργός Δικαιοσύνης, δηλαδή ο πολιτικός προϊστάμενος και, υποτίθεται, προστάτης του κύρους της Δικαιοσύνης, να περιφέρεται στα δικαστήρια, να υποβάλει συνεχώς μηνύσεις (εκκρεμούν περί τις 10 τον αριθμό), να παρίσταται ο ίδιος καθ' όλη τη διάρκεια στις δίκες ως συνήγορος του εαυτού του, να προκαλεί μάλιστα καταδίκες που διεγείρουν την κοινή γνώμη και όλα αυτά υπό το φως των προβολέων της δημοσιότητας; Ο λαός, που παρακολουθεί αθέλητα αυτό το κακόγουστο σίριαλ, διερωτάται αν η κυβέρνηση και ειδικά ο πρωθυπουργός μπορούν να ανέχονται αυτό το κατρακύλισμα. Υπεράνω όλων των τυχόν δεσμεύσεων, σκοπιμοτήτων και ανθρώπινων αδυναμιών, οφείλει να βρίσκεται το κύρος της Δικαιοσύνης. Δυστυχώς, με το να διατηρεί ο κ. Σημίτης στο υπουργείο Δικαιοσύνης τον κ. Γιαννόπουλο αποδεικνύει το ύφος και το είδος του εκσυγχρονισμού που επαγγέλλεται».