Με τυφλοσούρτη τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, που απορρέουν από τη Στρατηγική της Λισαβόνας, και τις συστάσεις της Κομισιόν για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, συντάσσουν κυβέρνηση και «κοινωνικοί εταίροι» το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση (ΕΣΔΑ) του 2005. Το προσχέδιο αυτού του Σχεδίου - το οποίο θα υποβληθεί στην ΕΕ μέχρι το τέλος Οκτώβρη - ήταν το αντικείμενο της συνεδρίασης της Επιτροπής Απασχόλησης, η οποία συνήλθε χτες στο υπουργείο Εργασίας.

Βασική φιλοσοφία και του ΕΣΔΑ για το 2005, αλλά και των μέτρων που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, είναι η πιστή εφαρμογή των αποφάσεων της ΕΕ, η «επιμονή στις ενεργητικές πολιτικές», όπως δήλωσε και ο υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος. Δηλαδή, στις πολιτικές εκείνες που υπαγορεύουν ότι πρέπει τα επιδόματα να κόβονται από τους ανέργους και να πηγαίνουν ως επιδότηση στις επιχειρήσεις, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας.

«Η επιδοματική πολιτική καθηλώνει τον άνεργο σε παθητική στάση...», ήταν το απόφθεγμα του υπουργού Απασχόλησης, ο οποίος φαίνεται να ζήλεψε τα επιχειρήματα του προκατόχου του, Δ. Ρέππα, όταν πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ νομοθετούσε αντίστοιχα μέτρα.

Πίσω όμως από τις προσπάθειες να ερμηνευτεί το ζήτημα της ανεργίας είτε με ψυχολογικούς όρους, «παθητική στάση του ανέργου», είτε ως αναντιστοιχία της προσφοράς και της ζήτησης στην αγορά εργασίας, κρύβεται η επιδίωξη να βγει λάδι η ασκούμενη πολιτική, που ενισχύει το μεγάλο κεφάλαιο και αποδιαρθρώνει τις εργασιακές σχέσεις. Κρύβεται η επιδίωξη ο ΟΑΕΔ να μετατραπεί σε κανάλι προώθησης φτηνού εργατικού δυναμικού προς τις επιχειρήσεις και χρηματοδότησής τους από πόρους του Οργανισμού και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.

Σ' αυτό ακριβώς στοχεύουν και τα μέτρα που ανακοίνωσε προχτές το υπουργείο Απασχόλησης, αλλά και τα μέτρα που αναμένεται να συμπεριληφθούν στο ΕΣΔΑ του 2005.

Αλλωστε, οι συστάσεις που έχει κάνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (14 του Μάη 2004) και στη χώρα μας αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του νέου ΕΣΔΑ και κάθε μέτρο εξυπηρετεί ακριβώς την υλοποίηση αυτών των συστάσεων.

Οι συστάσεις αυτές προς τη χώρα μας - που δόθηκαν χτες κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Απασχόλησης - μεταξύ άλλων υπαγορεύουν:

- «Πλήρη υλοποίηση του πακέτου μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας που έχει συμφωνηθεί, περαιτέρω αύξηση της ελκυστικότητας της μερικής απασχόλησης και ανάπτυξη υπηρεσιών προσωρινής απασχόλησης για μεγαλύτερη ποικιλότητα των εργασιακών ρυθμίσεων

- Μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη δημοσιονομική εξυγίανση

- Προσδιορισμό μιας συνολικής στρατηγικής για την παράταση του επαγγελματικού βίου, με την παροχή ευέλικτων εργασιακών ρυθμίσεων, κινήτρων για την ενθάρρυνση των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας να παραμείνουν περισσότερο στην απασχόληση και υποστήριξης για την ανάπτυξη δεξιοτήτων».

Οι παραπάνω συστάσεις, που οι χώρες-μέλη της ΕΕ έχουν αποδεχτεί να τις υλοποιήσουν, αποτελούν τον πυρήνα της αντεργατικής επίθεσης τα επόμενα χρόνια. Στο στόχαστρο είναι και οι εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Η μείωση του μη μισθολογικού κόστους προδιαγράφει νέα προνόμια στις επιχειρήσεις, ενώ η λεγόμενη δημοσιονομική εξυγίανση νέα βάρη στους εργαζόμενους.

Ως εκ τούτου δεν έχουν την παραμικρή αξία οι ισχυρισμοί του υπουργού Απασχόλησης ότι «δεν υπάρχει θέμα μείωσης ασφαλιστικών εισφορών» και μάλιστα τη στιγμή που τα μέτρα που προωθούνται (προχτεσινές ανακοινώσεις) προβλέπουν την επιμήκυνση του χρόνου εξαίρεσης των επιχειρήσεων από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών και διεύρυνση των επιδοτήσεων του ύψους των εργοδοτικών εισφορών!

Δεσμευμένη στη Στρατηγική της Λισαβόνας η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που μαζί με την ηγεσία της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων την έχουν αναδείξει και σε δική τους στρατηγική, ουσιαστικά στηρίζει την κυβερνητική πολιτική, όπως ακριβώς έκανε και με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ετσι, όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, μετά το τέλος της συνεδρίασης δήλωσε ότι «με γενικόλογες αναφορές δε λύνεται το πρόβλημα της ανεργίας» και ότι «το ΕΣΔΑ είναι ανεπαρκές» προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση. Γιατί τα μέτρα της κυβέρνησης είναι πολύ συγκεκριμένα, μόνο που εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις. Το ΕΣΔΑ είναι επαρκές, αλλά για τα συμφέροντα της εργοδοσίας και σε βάρος των ανέργων.

Ετσι ενώ το Γενάρη του 2003 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ ήταν 473.257 άτομα, φέτος το Γενάρη ο αριθμός αυτός έφτασε στις 534.670 άτομα. Αντίστοιχα το Φλεβάρη του 2003 ήταν 490.553 άτομα και το 2004 549.670. Το Μάρτη από 452.885 το 2003 αυξήθηκαν στις 562.289 φέτος. Μια αύξηση δηλαδή κατά 90.000 άτομα.

Τον Απρίλη του 2003 οι άνεργοι ήταν 456.160 και τον αντίστοιχο φετινό μήνα αυξήθηκαν στις 554.532 άτομα, σχεδόν 100.000 αύξηση των εγγεγραμμένων ανέργων. Το Μάη του 2003 οι άνεργοι ήταν 457.625 άτομα και φέτος 511.013 άτομα.

Τον Ιούνιο του 2003 οι άνεργοι ήταν 478.418 άτομα, ενώ φέτος άνεργοι δήλωσαν 487.378 άτομα. Τον Ιούλιο του 2003 ήταν 492.566 και φέτος 499.287. Τέλος τον Αύγουστο του 2003 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ήταν 486.824 άτομα και φέτος τον ίδιο μήνα 493.769 άτομα.

Αποδεικνύεται έτσι ότι ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων κυμαίνεται πάνω και - ορισμένους μήνες - λίγο κάτω από το μισό εκατομμύριο. Και στον αριθμό αυτό πρέπει να προστεθούν μεγάλες κατηγορίες ανέργων που δε γράφονται στις καταστάσεις του ΟΑΕΔ και ακόμα περισσότεροι που αν και άνεργοι έχουν πάψει να αναζητούν εργασία, απογοητευμένοι από την κατάσταση που αντιμετωπίζουν. Τα στοιχεία αυτά είναι ακόμα πιο ανησυχητικά γιατί όλες οι έρευνες δείχνουν ότι μεγαλώνει το ποσοστό των μακροχρόνιων ανέργων. Το γεγονός μάλιστα ότι την περίοδο αυτή βρισκόταν σε εξέλιξη και μια σειρά προγράμματα του ΟΑΕΔ στα οποία συμμετείχαν - σε ετήσια βάση - πάνω από 100.000 άνεργοι, μαρτυρά όχι μόνο ότι ο πραγματικός αριθμός των ανέργων είναι ακόμα μεγαλύτερος, αλλά και την αποτυχία όλων αυτών των προγραμμάτων και την κατασπατάληση τεράστιων πόρων, που κατά τεκμήριο πήγαν στις επιχειρήσεις και στους διάφορους μεσάζοντες, της κατάρτισης και της επανακατάρτισης.