• Μιλάμε κατά καιρούς για «ευθιξία» στην πολιτική ζωή. Τι σημαίνει, όμως, ευθιξία; Παράδειγμα: Στο Βέλγιο, πέρσι, όταν απέδρασε για λίγες ώρες ένας διακεκριμένος εγκληματίας (συνελήφθη έπειτα από λίγο), ο εκεί υπουργός Δικαιοσύνης υπέβαλε την παραίτησή του. Μη σπεύσει να μιλήσει κανείς για «άλλα ήθη». Καπιταλισμός και εκεί - καπιταλισμός και εδώ «σύντροφοι». Εδώ, όμως, κάποιοι έχουν άλλη αντίληψη για τα πράγματα. Φανταστείτε ότι στα τέλη του '98, αν και ο πιο «πολύτιμος» κρατούμενος των δικαστικών φυλακών εκείνη την περίοδο, ο Σορίν Ματέι, βρέθηκε νεκρός μέσα στις δικαστικές φυλακές, αυτό καθόλου δε μετακίνησε από την καρέκλα του τον Ελληνα υπουργό Δικαιοσύνης. Παρομοίως, το γεγονός ότι παραμονές Χριστουγέννων του '99 μια κοπέλα πέθανε από χρήση ναρκωτικών μέσα στις φυλακές (!), ούτε αυτό ήταν αρκετό για να διαταράξει την υπουργική θητεία του επί της Δικαιοσύνης ταγού. Βεβαίως, ο κύριος διέταξε «έρευνα» και καθάρισε...
• Γνωστός είναι, επίσης, ο όρος «συκοφαντία». Τι σημαίνει να είναι κάποιος συκοφάντης και να κατέχει υπουργικό θώκο, το έχουμε γνωρίσει σε αυτή τη χώρα. Να, μερικά παραδείγματα: Την εποχή Οτσαλάν, ο κ. Γιαννόπουλος περιδιάβαινε τα ΜΜΕ και έλεγε - στην προσπάθεια να αποδείξει ότι δεν παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ τον Οτσαλάν, αλλά ...άλλοι - ότι ο πράκτορας της ΕΥΠ, ο Σ. Καλεντερίδης, τον οποίο η κυβέρνηση είχε στείλει στην Κένυα κατά την παρουσία στην εκεί ελληνική πρεσβεία του Οτσαλάν, ήταν χαφιές της τουρκικής ΜΙΤ... Οταν τον ρωτούσαν αν έχει στοιχεία για μια τέτοια κατηγορία, απαντούσε: Εγώ φήμες άκουσα, τις φήμες μεταφέρω! Περίφημη τακτική για υπουργό. Να ακούει φήμες και να τις ...μεταφέρει. Παρομοίως και εγώ, λοιπόν, ως συντάκτης του συγκεκριμένου κειμένου, έχω την υποχρέωση να αναφέρω ότι έχω ακούσει τη φήμη ότι ο κ. Γιαννόπουλος ήταν ταγματασφαλίτης στην Κατοχή.
• Αλλά, ο συκοφάντης είναι συκοφάντης και υβριστής, γενικώς. Καταφεύγει στην προσφιλή τακτική του, ακόμα και για να λύσει ...προσωπικές διαφορές. Η περίπτωση του Τάκη Παππά, του δικηγόρου και μέλους της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, που κατηγορήθηκε από τον Ε. Γιαννόπουλο για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, είναι χαρακτηριστική. Χαρακτηριστική, όμως, ήταν και η καταδίκη του Γιαννόπουλου στα δικαστήρια γι' αυτήν την υπόθεση.

Ας έρθουμε τώρα σε ένα άλλο θέμα, που καμιά φορά βαφτίζεται και «πολιτικός πολιτισμός». Εδώ ο κ. Γιαννόπουλος έχει αξεπέραστες «περγαμηνές». Θυμίζουμε:

• Είναι ο υπουργός, ο οποίος έχει δώσει μάχες επί μαχών, υπερασπιζόμενος τα σκυλάδικα και αποδίδοντάς τους την επωνυμία ...«πολιτιστικά κέντρα».
• Είναι ο υπουργός, που, επί των ημερών του στο υπουργείο Εργασίας, η Εργατική Εστία χρηματοδοτούσε, με λεφτά του εργαζόμενου λαού, τέτοιου είδους «πολιτιστικά κέντρα», όπου συχνάζουν «τετράποδα».
• Είναι ο υπουργός, που συνηθίζει να φωτογραφίζεται περιχαρής στα σκυλάδικα, φορώντας επί της κεφαλής του τους στηθόδεσμους πλαγγόνων, οι οποίες, λικνιζόμενες στους ήχους των ασμάτων των «πολιτιστικών κέντρων», εκτός από γαρδένιες, προσφέρουν στον κύριο υπουργό και πιο ...προσωπικά τους αντικείμενα. Με τα οποία - επαναλαμβάνουμε - φωτογραφίζεται ο κύριος υπουργός, χρησιμοποιώντας τα εν είδη ...περικεφαλαίας.
• Στο κεφάλαιο «πολιτικός πολιτισμός», όμως, ο κ. Γιαννόπουλος έχει πολλαπλές επιδόσεις. Οι πάντες γνωρίζουν ότι ο κύριος υπουργός είναι ο εισαγωγέας της έννοιας του «τενεκέ ξεγάνωτου» στην πολιτική μας ορολογία. Τον έχει, δε, αν δεν απατώμεθα, εκτοξεύσει τον συγκεκριμένο όρο και από βήματος Βουλής προς τους πολιτικούς αντιπάλους του, σε μια από τις συνήθεις εκρήξεις γαλαντομοσύνης του.
• Ο Ε. Γιαννόπουλος έχει στο ενεργητικό του εγγράψει και μερικές ακόμα, πραγματικά απρόβλεπτες σελίδες στο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Μια υπόμνηση αρκεί: Είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος κλείδωσε (!!!) μέσα στο υπουργείο του τα μέλη του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, αφού προηγουμένως, κατά τη διαπραγμάτευση που είχε μαζί τους, τους έστειλε στον ...αγύριστο, εκδηλώνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την, πέραν πάσης αμφισβητήσεως, διαφωνία του με τα αιτήματά τους. Επειδή, όμως, εκείνοι επέμεναν στις απόψεις τους, έδωσε εντολή και οι φύλακες του υπουργείου ...κλειδαμπάρωσαν τους δικηγόρους μέσα στο υπουργείο, προφανώς για να συνετιστούν.
• Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε και το εξής: Ο Ε. Γιαννόπουλος είναι το φυσικό και πολιτικό πρόσωπο (ως υπουργός Δικαιοσύνης), που προσπαθεί να μεταφέρει την απονομή του τίτλου του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, όχι στα πεδία της λαϊκής μνήμης και προσφοράς, αλλά στα δικαστήρια! Σε ποια δικαστήρια, δε; Μα, στα δικαστήρια, που η πεφωτισμένη υπουργία του έχει επιτρέψει να αποδίδουν ...δικαιοσύνη με νόμους του εμφυλιοπολεμικού κράτους!

Οι συμμετέχοντες ξωμάχοι στον αγώνα των αγροτών αποκαλούνται από τον κύριο Ευάγγελο «γαϊδούρια».

Ο αγώνας των μαθητών οδήγησε τον κύριο Ευάγγελο να δηλώνει υπερηφάνως ότι αυτός ήταν που εισηγήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο την επιβολή της φασιστικής Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών, πέραν των αγροτικών κινητοποιήσεων, οδήγησε τον κύριο υπουργό να επιτίθεται πρόπερσι στο ΚΚΕ, δηλώνοντας ότι το Ιδιώνυμο του Βενιζέλου καθώς και ο αντικομμουνιστικός νόμος 509 είχαν ...νομική βάση και ισχυρή αιτιολογία τις εποχές που επιβλήθηκαν, αφήνοντας, φυσικά, υπονοούμενα και για το σήμερα.

Χρειάζονται, άραγε, άλλες αποδείξεις για το ...αγωνιστικό ανάστημα του κ. υπουργού; Αν σε κάποιους χρειάζονται, θα τους υπενθυμίσουμε ότι, επί των ημερών του κυρίου Ευάγγελου στο υπουργείο Εργασίας, εκπαραθυρώθηκε η νόμιμη διοίκηση της ΓΣΕΕ, το 1985. Και κάτι ακόμα, ως απορία περισσότερο: Μπορεί να μας ενημερώσει ο κύριος υπουργός πόσες απεργίες εργατών έχουν κηρυχτεί παράνομες κατά το διάστημα της υπουργικής του θητείας, από τη δεκαετία του '80 μέχρι σήμερα;

Φυσικά, υπάρχει και η άλλη άποψη, που, παρά την πλύση εγκεφάλου, επιμένει να μην ενστερνίζεται τη φιλολογία, που θέλει να βαφτίζει τη χυδαιότητα ...ιδιάζουσα και ιδιόρρυθμη συμπεριφορά (κατά την ορολογία που χρησιμοποιεί ο κ. Ρέππας, όταν αναφέρεται στα πεπραγμένα του κ. Γιαννόπουλου).

- Με μία απόφαση, η οποία έχει χαρακτηριστεί πρωτοφανής σε σκληρότητα, το Πειθαρχικό Συμβούλιο των μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού, πρόσφατα, σας επέβαλε την ποινή της οριστικής απόλυσης. Πώς έφτασε σ' αυτήν την απόφαση;

- Η απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου έρχεται να δικαιώσει τη σωρεία παρανομιών, που συνέβησαν στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αθηνών πριν μερικά χρόνια. Η απόφαση αυτή για οριστική μου απόλυση από το Πανεπιστήμιο αποτελεί νίκη εκείνων των κύκλων του υπουργείου Παιδείας, που επιδόθηκαν σε αγώνα εξόντωσής μου, μόνον και μόνον επειδή πρωταγωνίστησα στην προσπάθεια της πλειοψηφίας των μελών ΔΕΠ να εκκαθαριστεί η απαράδεκτη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στο ΤΕΦΑΑ. Η απόφαση αυτή είναι ήττα της ακαδημαϊκής τάξης και της Ανώτατης Παιδείας. Συγκεκριμένα, καταδικάζομαι επειδή προσπάθησα, ως μέλος ΔΕΠ, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου ΔΕΠ του ΤΕΦΑΑ και μέλος της ΕΓ της ΠΟΣΔΕΠ, με την πλειοψηφία των μελών του διδακτικού προσωπικού του Τμήματος, να προασπίσουμε τη νομιμότητα εξετάσεων και να καταγγείλουμε κύκλωμα χορήγησης πτυχίων και σωρεία παρανομιών την ακαδημαϊκή περίοδο 1994 - '95.

- Την περίοδο εκείνη, στην οποία αναφέρεται η απόφαση, είχατε διατυπώσει σοβαρότατες καταγγελίες για παράνομες πράξεις. Ποια ήταν η τύχη αυτών των καταγγελιών;

- Κατ' αρχήν, προκαλεί εύλογα ερωτηματικά η χρονική περίοδος που συγκλήθηκε το Πειθαρχικό Συμβούλιο και έβγαλε την απόφαση αυτή. Πρώτον, ενώ εγώ δεν έχω ούτε μία καταδικαστική απόφαση σε βάρος μου, έστω και σε πρωτόδικο βαθμό, συγκαλύπτονται αυτή τη στιγμή οι καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον άλλων, που εμπλέκονται στις καταγγελίες, με τη μέθοδο κυρίως της παραγραφής αδικημάτων. Συγκεκριμένα, πρόκειται για καταγγελίες, που διατυπώθηκαν υπεύθυνα για πράξεις που ενισχύουν συνειδητά την προσπάθεια υποβάθμισης των πτυχίων με τον εξευτελισμό των εξεταστικών διαδικασιών και άλλες παράνομες πράξεις, όπως πλαστογραφίες, οικονομικές ατασθαλίες, απόκρυψη ηλικίας, για να παραταθεί η παραμονή στο πανεπιστήμιο, κλοπές πνευματικών έργων, παραποίηση πρακτικών, συγκάλυψη σκανδάλων με ένορκες καταθέσεις κ.ά.

- Με δεδομένη την απόφαση, αλλά και την ευρύτατη συμπαράσταση από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, που ζητά να μην εκτελεστεί η απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, πού οδηγούνται τα πράγματα;

- Οι συνάδελφοι της πανεπιστημιακής κοινότητας συνειδητοποιούν ότι, αν για την αντίστασή μας σε παρανομίες λαμβάνονται αποφάσεις Πειθαρχικών με ποινές οριστικής απόλυσης, τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον, αν αντισταθούν στο ξεπούλημα του Ελληνικού Πανεπιστημίου, ειδικά σε μία περίοδο που χτυπιέται ο δημόσιος χαρακτήρας των ΑΕΙ. Γνωρίζουν ότι, αν απορρίψουν με κατηγορηματικό τρόπο το πρότυπο του επιχειρηματικού πανεπιστημίου που προωθείται συστηματικά και ωθεί τα ΑΕΙ της χώρας μας να γίνουν έρμαιο των λεγόμενων «δυνάμεων της αγοράς», θα αντιμετωπιστούν σκληρότερα.

Τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, που αγωνίζονται με κάθε μέσο να διατηρήσει το πανεπιστήμιο το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του, είναι υποχρέωσή τους να συμπαρασταθούν και να συμβάλουν με τη στάση τους στην καταδίκη της πρακτικής τέτοιων διώξεων κατά συναδέλφων, που, είτε ατομικά είτε σε συλλογικά πλαίσια, αγωνίζονται για τη δημοκρατική λειτουργία των ΑΕΙ και τον ακαδημαϊκό τους χαρακτήρα.