ΗΤΑΝ το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, που στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου της Νίκαιας ξαναζούσαν το συγκλονιστικό εκείνο τρικύμισμα, που συντάραξε την εργατούπολη και την Αθήνα στις 17 του Αυγούστου 1944 με το Μπλόκο της Κοκκινιάς.

ΜΠΟΡΕΙ, βέβαια, να έχουν περάσει από τότε εξήντα χρόνια κι η αιμάτινη σπονδή μένει πάντα άσβηστη στη μνήμη της μεγάλης πολιτείας, άσβηστη επίσης και σ' εκείνη τη γειτονιά, την αδούλωτη, όπου με πόνο αλλά και περηφάνια θυμούνται και τιμούν τις θρυλικές εκείνες μορφές των παλικαριών τους, των κοριτσιών τους.

ΕΧΟΥΜΕ τώρα στα χέρια μας το «Χρονικό Μνήμης - 60 χρόνια από το Μπλόκο», που με ζωντάνια και αμεσότητα παρουσίασε η ομάδα των δημοσιογράφων Κώστας Αρβανίτης, Δημήτρης Σέρβος και Γιώργος Πετρόπουλος. Ηταν επίσης η ταινία του Αδωνι Κύρου καθώς και τα κείμενα, που διάβασε η ηθοποιός Ντενίζ Μπαλτσαβιά, όλα έδωσαν τον τόνο και το πλαίσιο, που απαιτεί ένα τέτοιο ντοκουμέντο.

ΔΕΝ ξεφυλλίζεις εύκολα τις σελίδες του. Ενα πλήθος από στοιχεία σε σταματούν στις ζωές που χάθηκαν αλλά και μια πλούσια επίσης προσφορά σε λογοτεχνικά και εικαστικά έργα, όλα αφιερωμένα στην ηρωική γειτονιά.

Η έκδοση αυτή, μας λέει η δημοτική αρχή της Νίκαιας, δε μας δίνει βιβλίο για να μπει σε βιτρίνες. Μας δίνει βιβλίο να το πάρουμε στα χέρια, ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο που το έγραψαν οι παππούδες μας. Θέλει πάνω σ' αυτό να σκύψει η νέα μας γενιά, να το διαβάσουν στα σχολειά τα παιδιά μας. Να το δουλέψουν βαθιά.

ΦΙΛΟΔΟΞΟΥΝ ακόμη να αποτελέσει το έναυσμα μιας ευρύτερης προσπάθειας για να συγκεντρωθεί με επιμονή και ευθύνη το πολύτιμο ιστορικό υλικό που υπάρχει σκόρπιο. Και θα βοηθήσει στη μελέτη της ιστορίας της Κοκκινιάς.

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ από τα παλιά παλιά χρόνια η Κοκκινιά, διάπλατο και πάντα ανοιχτό για τον αγωνιστή το φτωχόσπιτό της. Τα καλυβόσπιτα που σ' αυτά χτύπησαν την πόρτα τους οι κομμουνιστές όταν δραπέτευσαν από τις εξορίες και τα στρατόπεδα. Εκεί μέσα θέριεψε το ΕΑΜ. Γι' αυτό οι Γερμανοί μαζί με την προδοτική κυβέρνηση ήθελαν να τη χτυπήσουν θανάσιμα. Για να μην ξανασηκώσει κεφάλι.

ΚΙ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ του αίματος άνοιξε με τρεις επιδρομές, η τελευταία μάλιστα το Σεπτέμβρη του '44, λίγες μέρες πριν από την απελευθέρωση, για να προστεθούν κι άλλοι νεκροί στο μαρτυρολόγιο της συνοικίας.

ΕΧΟΥΝ περάσει 30 χρόνια, που με την επανέκδοση του «Ρ» αρχίζαμε για την εφημερίδα μας έρευνες στους τόπους της θυσίας, στα ολοκαυτώματα ένα ρεπορτάζ, που σε πολλές περιπτώσεις είχαμε άγνωστες ως τότε μαρτυρίες.

Η ΚΟΚΚΙΝΙΑ τότε με ζωντανούς ακόμη πολλούς αγωνιστές οι οποίοι θυμάμαι πως μας έδωσαν ένα πλούσιο υλικό, προσωπικά βιώματα. Μας μίλησαν ακόμη και τα μικρά παιδιά, Αετόπουλα, που τα μάτια τους κατέγραψαν τη σφαγή. Κι είδαν το αίμα να τρέχει ποτάμι από την πλατεία της Οσίας Ξένης προς το Γ΄ Νεκροταφείο.

ΜΙΑ Κοκκινιώτισσα, Αετόπουλο στα χρόνια της Κατοχής, μας έδωσε το χρονικό του Μπλόκου, όπως το έζησε, στιγμή με στιγμή, με τα κορμιά να κολυμπάνε στο αίμα και να τα φορτώνουν για ταφή στο Γ΄ Νεκροταφείο. Σκόρπιες βέβαια όλες εκείνες οι παιδικές μνήμες εδώ κι εκεί... Ομως καμιά μα καμιά χαμένη. Τίποτε δεν ξέχασα και ούτε και θέλω να ξεχάσω.

ΣΕ ώρα επίκαιρη μας φτάνει από το Δήμο της Νίκαιας το συγκλονιστικό «Χρονικό της Μνήμης - 60 χρόνια από το Μπλόκο». Πολύ σωστά προσδιορίζεται ο στόχος: Να το κρατήσει και να το δουλέψει η νέα γενιά. Να σκύψει πάνω στις αλήθειες του. Αυτές που πρέπει ν' ακουστούν ολούθε. Να μπουν αποφασιστικά στα σχολειά μας. Ο δήμαρχος Στ. Μπενετάτος έδωσε το στίγμα που έχει η εκδοτική αυτή προσπάθεια του Δήμου Νίκαιας. Υψηλός και σημαντικός στόχος. Και χρειάζεται κάθε βοήθεια.