Τα πράγματα, όμως, δεν είναι έτσι. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ και τα υπόλοιπα βασικά ντοκουμέντα της ΕΕ, οι νόμοι της αγοράς και ο ανταγωνισμός, το ευρώ και οι κάθε λογής «απελευθερώσεις» της δράσης του μεγάλου κεφαλαίου, κλπ., κλπ. - με άλλα λόγια, όσα εμπεριέχονται στο «ευρωσύνταγμα» - απαντούν στις εσωτερικές ανάγκες ανάπτυξης του σύγχρονου καπιταλισμού και δεν αποτελούν τη συνέπεια μιας συγκυριακής δήθεν κυριαρχίας κάποιων νεοφιλελεύθερων πολιτικών δυνάμεων. Πολιτική διαχείριση του ευρωενωσιακού ή και του όποιου άλλου σύγχρονου καπιταλισμού, που θα συνδυάζει αρμονικά την κυριαρχία των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου, από τη μια, και από την άλλη, θα «κατοχυρώσει και θα διευρύνει τα ατομικά, συλλογικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών», δεν υπάρχει. Και η πίτα στο ταψί, και ο σκύλος χορτάτος, δε γίνεται, λέει ο λαός μας. Ας σταματήσουν, επομένως, να καλλιεργούν αυταπάτες και να εξωραΐζουν την ευρωένωση των μονοπωλίων.
Την ώρα που θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές, οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ θα έχουν ήδη ολοκληρωθεί και ανάλογα με το αποτέλεσμά τους, θα έχουν αρχίσει οι αντίστοιχες αναλύσεις σχετικά με την από δω και πέρα πορεία της υπερατλαντικής δύναμης και την πολύμορφη επίδρασή της στις παγκόσμιες εξελίξεις. Αλλωστε, η προεκλογική καλλιέργεια ενός κλίματος θρίλερ και μάχης στήθος με στήθος πρέπει να έχει την ανάλογη συνέχειά της. Και στην περίπτωση επανεκλογής του Τζορτζ Μπους, θα 'ναι εύκολη η δουλιά των αναλυτών. Τα πράγματα θα συνεχίσουν όπως και μέχρι σήμερα. Αναρωτιόμαστε, όμως, τι θα λένε, στην περίπτωση εκλογής του Τζον Κέρι. Θα συνεχίσουν, άραγε, να μοιράζουν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες ή θ' αρχίσουν να τα «μαζεύουν», αφού οι πάντες γνωρίζουν, ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια..;
Η συμμετοχή στις προηγούμενες αμερικανικές προεδρικές εκλογές είχε φτάσει στο 47% του συνόλου του εκλογικού σώματος. Κι όπως θυμάστε, ο Τζ. Μπους είχε πάρει κάτι λιγότερο από τις μισές ψήφους. Αρα, είχε γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ και έκανε, όλα όσα έκανε, τα τέσσερα αυτά χρόνια, με τις ψήφους του 23,5% του αμερικανικού εκλογικού σώματος. Κι όταν λέμε η συμμετοχή έφτασε στο 47% του εκλογικού σώματος, δεν εννοούμε, όλων όσοι βρίσκονται σε ηλικία, που επιτρέπει το εκλογικό δικαίωμα. Τα πράγματα στις ΗΠΑ δεν είναι όπως στην Ελλάδα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες το δικαίωμα της ψήφου δεν αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα. Εκατομμύρια πολιτών, που έχουν την απαιτούμενη ηλικία, δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα 3.900.000 Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα ψήφου - πολλοί απ' αυτούς ισοβίως - επειδή διέπραξαν κάποιο αδίκημα. Στις εκλογές του 2000, μόνον οι πολιτείες του Τέξας και της Φλόριντα απαγόρευσαν σε περισσοτέρους από 600.000 ψηφοφόρους να ψηφίσουν επειδή δεν είχαν λευκό ποινικό μητρώο. Αλλο παράδειγμα αποτελούν οι 570.898 Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι ζουν στην Κολούμπια, αλλά δε διαθέτουν αντιπροσώπους στο Κογκρέσο και δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στις προεδρικές εκλογές.
Σας θυμίζουμε τα προαναφερόμενα στοιχεία, ώστε να τα έχετε πρόχειρα και να κάνετε τις σχετικές συγκρίσεις, με τις τωρινές εκλογές.
Τα ερωτήματα είχαν τεθεί, εδώ και αρκετούς μήνες: Θα υπάρξει «παρέμβαση» του Οσάμα μπιν Λάντεν και της «Aλ Κάιντα» στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές; Αν ναι, πότε θα εκδηλωθεί; Με ποιο συγκεκριμένο τρόπο και με ποια μορφή ακριβώς; Και, τελικά, τα ερωτήματα αυτά πήραν την απάντησή τους τις προάλλες. Τέσσερις μόλις μέρες πριν προσέλθουν οι Αμερικανοί στις κάλπες, ο Mπιν Λάντεν «έβγαλε» στον αέρα το γνωστό τηλεοπτικό του μήνυμα, δίνοντας ουσιαστικά χείρα βοηθείας στον Τζ. Μπους, μετατρέποντας το θέμα της τρομοκρατίας σε κυρίαρχο, κάνοντας τους δυο προεδρικούς υποψήφιους να μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό και κονιορτοποιώντας την όποια διαφορετική εικόνα είχε επιχειρήσει να φιλοτεχνήσει ο Τζ. Κέρι.
Σύμφωνα με όσα μεταδίδονται από τις ΗΠΑ, το τελευταίο ανέκδοτο, που κυκλοφορεί στην Ουάσιγκτον, λέει, ότι το τελευταίο βίντεο του Mπιν Λάντεν το σκηνοθέτησε ο... Καρλ Ρόουβ, στενός συνεργάτης του Τζ. Μπους... Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στα σημερινά εκλογικά αποτελέσματα και τις κατοπινές αναλύσεις τους.