Επιτάχυνση στους ρυθμούς υλοποίησης των νεοφιλελεύθερων επιλογών που ορίζει η «στρατηγική της Λισαβόνας» αποφασίζουν οι ηγέτες της ΕΕ στην αυριανή έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Ταυτόχρονα, όμως, δίνουν ώθηση στη λειτουργία των μηχανισμών ευρω-καταστολής στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας αλλά με στόχο τους λαούς της ΕΕ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η «στρατηγική της Λισαβόνας» και το πρόγραμμα της Χάγης για το λεγόμενο Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης αποτελούν τα δύο βασικά θέματα που βρίσκονται στην ατζέντα του Συμβουλίου Κορυφής, καθώς το ένα «συμπληρώνει» το άλλο και οι ηγέτες της ΕΕ θέλουν να τα προωθήσουν ταυτόχρονα.

Αποκαλυπτική των αντιλαϊκών πολιτικών που προωθούνται στο πλαίσιο της «στρατηγικής της Λισαβόνας» είναι η «έκθεση Κοκ», η οποία συντάσσεται από ομάδα εμπειρογνωμόνων, επικεφαλής της οποίας είναι ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας Βιμ Κοκ. Η δημιουργία υπερεθνικών μηχανισμών ελέγχου, που θα υποχρεώνουν τα κράτη-μέλη να εφαρμόζουν τις πολιτικές της «Λισαβόνας», είναι η κύρια κατεύθυνση που βγαίνει από την έκθεση της «επιτροπής Κοκ», η οποία είναι στοχοπροσηλωμένη στην «προώθηση πολιτικών ανταγωνισμού, δημιουργία θετικού κλίματος για τη λειτουργία των επιχειρήσεων και δημιουργία συνθηκών για πιο ευέλικτες αγορές εργασίας»!

Η έκθεση, που αναμένεται να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες και θα συζητηθεί αύριο και μεθαύριο στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, χαρακτηρίζει ανεπαρκή την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στην ΕΕ σχετικά με την προώθηση της λεγόμενης στρατηγικής της Λισαβόνας τέσσερα χρόνια μετά τη Σύνοδο Κορυφής στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Η σύνοδος αυτή, όπως είναι γνωστό, είχε θέσει ως στόχο «να καταστεί η ΕΕ το 2010 η πιο ανταγωνιστική οικονομία του κόσμου».

Οι συντάκτες της έκθεσης κινδυνολογώντας διαπιστώνουν ότι είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος να περάσει στην ιστορία η «στρατηγική της Λισαβόνας» ως η πολιτική «με τους στόχους που δεν εκπληρώθηκαν και τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν».

Οι καθυστερήσεις αποδίδονται στην έλλειψη πολιτικής δέσμευσης και αποφασιστικότητας αλλά και στην απροθυμία των κυβερνήσεων των κρατών-μελών να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη. Γι' αυτό στις προτάσεις της ζητείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θέσει τα κράτη-μέλη υπό επιτήρηση(!) βαθμολογώντας τις επιδόσεις τους στην επίτευξη των στόχων της «Λισαβόνας». Συγκεκριμένα, προτείνεται η κατάταξη των χωρών-μελών - από το 1 έως το 25 - να γίνεται με βάση τις επιδόσεις τους, σε τριμηνιαία βάση, στους δεκατέσσερις δείκτες, που έχουν αποφασιστεί για την υλοποίηση των στόχων της «Λισαβόνας».

Επιπλέον, προκειμένου να υπάρχει καλύτερος έλεγχος των μεταρρυθμίσεων στα κράτη-μέλη οι εμπειρογνώμονες προτείνουν τον ορισμό σε κάθε ευρωπαϊκή κυβέρνηση ενός υπουργού Συντονισμού, από το 2006, ο οποίος θα έχει ευθύνη να παρακολουθεί την πορεία υλοποίησης των εθνικών προγραμμάτων δράσης.

Στην έκθεσή τους οι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι πέντε είναι οι πολιτικές προτεραιότητες που θα πρέπει να έχουν τα κράτη-μέλη προκειμένου να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. H οικονομία της γνώσης, η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, η προώθηση των πολιτικών ανταγωνισμού, η θέσπιση θετικού κλίματος για τη λειτουργία των επιχειρήσεων με σεβασμό προς το περιβάλλον και η δημιουργία συνθηκών για πιο ευέλικτες αγορές εργασίας.

Σύμφωνα με την έκθεση, υπολογίζεται ότι από το 2000, όταν ξεκίνησε η «στρατηγική της Λισαβόνας», το ποσοστό απασχόλησης στην παλαιά ΕΕ των «15» αυξήθηκε από 62,5% σε 64,3% το 2004 με τη δημιουργία έξι εκατ. νέων θέσεων εργασίας. Επισημαίνεται ωστόσο ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν ακόμη 11 εκατ. θέσεις εργασίας προκειμένου να φτάσει η ΕΕ στο στόχο του 70% ο οποίος έχει τεθεί για το 2010.

Παράλληλα, επισημαίνεται ότι δεν έχει επιτευχθεί ακόμη ο στόχος του 3% του ΑΕΠ στις δαπάνες για την έρευνα στην ΕΕ, εκφράζεται δυσαρέσκεια για την έλλειψη προόδου στην προώθηση του ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας και ζητούνται μέτρα σε κοινοτικό επίπεδο για τη μείωση των γραφειοκρατικών εμποδίων στη δημιουργία επιχειρήσεων.

Στην ατζέντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπάρχουν και θέματα «εξωτερικών σχέσεων» της ΕΕ, όπως η κατάσταση στο Σουδάν, στο Ιράκ, στη Μέση Ανατολή και στο Ιράν. Τα θέματα αυτά συζητήθηκαν χτες στο συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ. Οι υπουργοί Εξωτερικών ενημερώθηκαν από τον Χαβιέ Σολάνα, ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια, σχετικά με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή μετά την επιδείνωση της υγείας του Γιάσερ Αραφάτ και εκτίμησαν ότι η συγκυρία επιβάλλει περισσότερο παρά ποτέ την ανάληψη πρωτοβουλιών από την ΕΕ για τη διευθέτηση της κρίσης στη Μέση Ανατολή.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών Γ. Βαληνάκης δήλωσε ότι είναι διάχυτη η αίσθηση πως βαδίζουμε σε μια νέα εποχή στη Μέση Ανατολή, που θα μπορούσε να θεωρηθεί «παράθυρο ευκαιρίας», για έναν πιο ενεργό ρόλο της ΕΕ στην προώθηση του «οδικού χάρτη» για την περιοχή που έχει επεξεργαστεί το «Κουαρτέτο» (ΟΗΕ, ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσία).

Το Συμβούλιο ασχολήθηκε επίσης με τις εξελίξεις στο Ιράκ και την προετοιμασία της Συνόδου Κορυφής, όπου έχει κληθεί και ο κουίσλιγκ πρωθυπουργός Ιγιάντ Αλάουι. «Θέλουμε να δώσουμε ένα θετικό σήμα και να ενθαρρύνουμε τον Αλάουι», δήλωσε ο προεδρεύων, υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας, Μπέρναρντ Μποτ, δηλώνοντας την κυρίαρχη βούληση της ΕΕ νομιμοποίησης και συνεργασίας με το κατοχικό καθεστώς.