Associated Press

Από την ώρα της ψηφοφορίας

Εγκλωβισμένοι ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη οι Αμερικανοί, χωρίς διέξοδο και αχτίδα φωτός, είτε συμβιβάστηκαν είτε συντηρητικοποιήθηκαν και επέλεξαν στέλνοντας για ακόμη τέσσερα χρόνια τον Τζορτζ Ου. Μπους στο Λευκό Οίκο... Αν και ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που εκλέγεται πραγματικά και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά από το «χρυσό παιδί» των Δημοκρατικών, Τζον Φορμπς Κέρι, ο οποίος τελικά παραδέχτηκε την ήττα του, αν και ήταν ο «μεγάλος νικητής των exit polls»...

Ετσι το Οχάιο, που για μερικές ώρες έτεινε να γίνει η «νέα Φλόριντα», περνάει οριστικά στα χέρια των Ρεπουμπλικάνων και μαζί οι 20 «πολύτιμοι» εκλέκτορες που δίνουν τη νίκη στον Αμερικανό Πρόεδρο, παρότι ούτε το Νέο Μεξικό ούτε η Αϊόβα έχουν κλείσει. Είχαν προηγηθεί οι υπολογισμοί του επιτελείου των Δημοκρατικών - αναφορικά με τις προσωρινές ψήφους που δεν είχαν καταμετρηθεί, αλλά δεν υπολογίζονται σε περισσότερες από 175.000 - που έδειχναν καθαρά ότι το Οχάιο δεν μπορούσε να κερδηθεί από τον Κέρι, αφού ήδη η διαφορά ήταν 136.000 ψήφοι, συνεπώς η υπόθεση προεδρία ήταν ήδη χαμένη. Εχοντας ήδη κερδίσει τη λαϊκή ψήφο - με διαφορά περίπου 3,7 εκατ. ψήφων - ο Αμερικανός Πρόεδρος προηγούνταν σταθερά και στον αριθμό των εκλεκτόρων καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας. Προς το τέλος, ο Κέρι μείωσε τη διαφορά, με τους εκλέκτορες να είναι 254-252 υπέρ του Μπους.

Associated Press

Η καταμέτρηση στο Οχάιο στη διάρκεια διακοπής ρεύματος

Οι Ρεπουμπλικάνοι διαθέτουν τώρα 53 έδρες στη Γερουσία έναντι 44 των Δημοκρατικών - το 2000 ήταν 50/50 και το 2002 51/48 - ενώ στη Βουλή των Αντιπροσώπων, οι Ρεπουμπλικάνοι εκλέγουν 229 βουλευτές έναντι 200 των Δημοκρατικών και ενός ανεξάρτητου.

Η συντηρητική στροφή, ίσως αναμενόμενη σε μία στρατοκρατούμενη χώρα, αποτυπώνεται και στα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων που διενεργήθηκαν. Υπέρ της αναθεώρησης του Συντάγματος, ώστε ο γάμος να προσδιορίζεται αυστηρά ως ένωση μεταξύ άνδρα και γυναίκας, ψήφισαν οι πολίτες σε έντεκα αμερικανικές Πολιτείες. Μάλιστα, στις δέκα από τις έντεκα Πολιτείες, το ποσοστό άγγιξε το 75%.

Στο μεταξύ, διαλύθηκαν και κάποιοι μύθοι... όπως ότι η μεγάλη συμμετοχή θα σήμανε και την εκλογή Κέρι. Οντως η συμμετοχή στις εκλογές αυξήθηκε, αλλά μόλις ξεπέρασε το 50% του συνολικού πληθυσμού, που σημαίνει ότι ο Μπους εκλέχτηκε έχοντας την αποδοχή λίγο περισσότερο του ενός τετάρτου του αμερικανικού λαού. Η αύξηση της συμμετοχής περίπου κατά 20 εκατομμύρια ψηφοφόρους φαίνεται ότι μοιράστηκε και σύμφωνα με τα πρώτα στατιστικά στοιχεία, γυναίκες, νέοι και Αφροαμερικανοί είναι αυτοί που τάχθηκαν στο πλευρό του υποψηφίου των Δημοκρατικών. Ενα ακόμη χαρακτηριστικό είναι πως όσοι δήλωσαν ότι πηγαίνουν στην εκκλησία μία ή περισσότερες φορές την εβδομάδα ψήφισαν τους Ρεπουμπλικάνους...

ΠΑΡΙΣΙ-ΛΟΝΔΙΝΟ-ΚΑΪΡΟ-ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΜΟΣΧΑ-ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.-

Ανάμεικτες ή καλύτερα συγκρατημένες οι αντιδράσεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο, δεδομένου και του ότι μύχιος πόθος των περισσοτέρων Ευρωπαίων ηγετών και ΜΜΕ ήταν μία νίκη του Δημοκρατικού υποψήφιου Τζον Κέρι. Προσδοκία όλων, «συμμάχων» ή μη, η «αλλαγή κλίματος». Στάση αναμονής τηρούν οι ηγέτες του αραβικού κόσμου λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών στις ΗΠΑ. Αντίθετα, η κοινή γνώμη των αραβικών χωρών δηλώνει δυσαρεστημένη από τη διαφαινόμενη νίκη Μπους. Εξαίρεση ΦΥΣΙΚΑ το Ισραήλ. Αντιθέτως οι αγορές πήραν την ανιούσα, και η τιμή του πετρελαίου φυσικά.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν ο πρώτος ο οποίος «πανηγύρισε» την εκλογή Μπους αμέσως μόλις διαφαινόταν. Εξάλλου, μία εκλογή του Κέρι θα σήμαινε η πρώην ΥΠΕΞ Μαντλίν Ολμπράιτ και ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ να «ανακατεύονται» πολύ επικίνδυνα στην Τσετσενία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή-πυριτιδαποθήκη του Καυκάσου, κάτι που απευχόταν.

«Διπλωματική αντίδραση» υπήρξε εκ μέρους της Γαλλίας που διά στόματος του Γάλλου ΥΠΕΞ Μισέλ Μπαρνιέ «αναμένει» από το νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, όποιος και αν αυτός είναι, να ανοίξει νέο κεφάλαιο στις σχέσεις Ευρώπης-Αμερικής.

Η Γερμανία δεσμεύτηκε χτες ότι θα συνεργαστεί με όποιον αναδείξουν πρόεδρο οι κάλπες στις ΗΠΑ, ώστε να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στο Ιράκ και να υπάρξουν εγγυήσεις ότι το Ιράν δε διαθέτει πυρηνικά όπλα. Ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Οτο Συλβί δήλωσε ότι είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας να βοηθήσει στην αποκατάσταση της τάξης στο Ιράκ παρά την αντίθεσή της στον πόλεμο. Εννοείται ότι ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εξέφρασε την απόλυτη ικανοποίησή του για την εκλογική νίκη, όπως είπε, του Τζορτζ Ου. Μπους, επισημαίνοντας πως η αμερικανική εξωτερική πολιτική θα παραμείνει ίδια.

Ο «δοτός» πρωθυπουργός του Ιράκ Ιγιάντ Αλάουι εξέφρασε την ευχή να μην υπάρξει καμία αλλαγή στο ρόλο «του συνασπισμού» (εννοεί την κατοχή) στο Ιράκ. Φυσικά, ριζικά αντίθετη άποψη φαίνεται πως έχει ο λαός του Ιράκ: «Βασική μας επιδίωξη είναι να επιβιώσουμε στο Ιράκ. Το ποιος θα είναι πρόεδρος δεν έχει σημασία» δηλώνουν αρκετοί Ιρακινοί στα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Στο Ισραήλ, ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν, Ράαναν Γκισίν, πραγματικός ποταμός, χαρακτήρισε τη νίκη του Μπους ως «μία νίκη για τον απηνή αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία» αλλά και «ακόμη μεγαλύτερη νίκη για τις χώρες της Μέσης Ανατολής αφού σημαίνει άλλη μία τετραετία ενός προέδρου αποφασισμένου να φέρει στους λαούς της περιοχής την ελπίδα, την ελευθερία και τη... δημοκρατία»! Τα σχόλια περιττεύουν...

Ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ, ο οποίος εξακολουθεί να νοσηλεύεται σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Παρισιού, ελπίζει ότι ο Τζορτζ Μπους θα εφαρμόσει μια «νέα ειρηνευτική πολιτική» στη Μέση Ανατολή, όπως τουλάχιστον δήλωσε η Λιλά Σαχίντ, μόνιμη αντιπρόσωπος των Παλαιστινίων στη Γαλλία. Στην Τεχεράνη, σύμβουλος του προέδρου Μοχάμαντ Χαταμί, είπε ότι η επικράτηση του Τζορτζ Ου. Μπους είναι προτιμότερη: «Παρά τα λάθη που έχει διαπράξει, γνωρίζει καλύτερα την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Αντίθετα, ο Τζον Κέρι θα χρειαζόταν πολύ χρόνο έως ότου ενημερωθεί και διαμορφώσει τελικά την πολιτική του».

Τέλος, η προοπτική νίκης του νυν προέδρου έκανε τις αγορές σε Ευρώπη και Ασία να κινηθούν ανοδικά. Ανοδος και στις τιμές μαύρου χρυσού εκτός από τους μετοχικούς δείκτες αλλά και στην ισοτιμία του δολαρίου.