ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 26 Νοέμβρη 2004
Σελ. /40
Δικομματική τηλε-δικτατορία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μιλώντας πρόσφατα ο υπουργός Επικρατείας και αρμόδιος για τα ΜΜΕ Θ. Ρουσόπουλος, στο συνέδριο της ΠΟΣΠΕΡΤ, δεν εξέφρασε μόνο την ικανοποίησή του, για το σημερινό επίπεδο ενημέρωσης της υποτιθέμενης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, αλλά και εξάγγειλε παραπέρα βήματα, λέγοντας συγκεκριμένα ότι η ΕΡΤ θα μετατραπεί σε «κανάλι δημοκρατίας, προβολής των κομμάτων της Βουλής και των απόψεών τους».

Και προχτές, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία προβολής των κομμάτων στο εικοσαήμερο 11 έως 31 Οκτώβρη. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, η κρατική ΝΕΤ πρόβαλε κατά 56,67% τη ΝΔ, κατά 35,84% το ΠΑΣΟΚ, κατά 3,89% το ΚΚΕ και κατά 3,6% τον ΣΥΝ. Ιδια και χειρότερα είναι τα ποσοστά και στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ποσοστό προβολής του ΚΚΕ, που κυμαίνεται από 2,35% (ΜΕΓΚΑ) έως 0,95% (ΑΛΤΕΡ), ενώ το άθροισμα των αντίστοιχων ποσοστών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πάνω από το 92%

Οπως καταλαβαίνετε, όταν ο αρμόδιος για τα ΜΜΕ κυβερνητικός παράγοντας είναι ικανοποιημένος από τα προαναφερόμενα ποσοστά, μπορείτε να μαντέψετε από τώρα τι σημαίνει η μετατροπή της ΕΡΤ σε «κανάλι δημοκρατίας»...

Ο υφυπουργός (πολυεθνικών) Υγείας...

Μερικές φορές, διατυπώνονται από επίσημα χείλη απόψεις, που το λιγότερο είναι ατεκμηρίωτες, αν όχι αστείες... Μια τέτοια άποψη, ακούσαμε να διατυπώνει ο υφυπουργός Υγείας κ. Γιαννόπουλος στη διάρκεια πρόσφατης συζήτησης στην τηλεόραση της ΝΕΤ, σχετικά με τα φάρμακα, τη λίστα, κλπ. Επιχειρώντας, λοιπόν, ο υφυπουργός να δικαιολογήσει τη συγκεκριμένη απόφαση της κυβέρνησης, έδωσε τα... ρέστα του. Οχι μόνο χαρακτήρισε ...«μύθο» τις κατηγορίες που αποδίδονται από ορισμένους (και δικαίως κατά την άποψή μας) στις πολυεθνικές και την ασυδοσία τους, αλλά έφτασε και στο σημείο να υποστηρίξει πως, «αν δεν υπήρχαν οι πολυεθνικές εταιρίες φαρμάκου να κάνουν την έρευνα (για την ανακάλυψη νέων φαρμάκων) θα είχε πεθάνει ο μισός πληθυσμός της Γης».

Προφανώς, ο υφυπουργός πιστεύει ότι οι πολυεθνικές και οι κεφαλαιοκράτες ιδιοκτήτες τους... ανακάλυψαν την επιστήμη και την έρευνα. Και όχι μόνον αυτό. Θεωρεί, επίσης, ότι πρέπει να χρωστάμε ευγνωμοσύνη στους κεφαλαιοκράτες και τους όποιους συνεργούς τους, για το γεγονός, πως έχουν υποτάξει την επιστημονική έρευνα και την παραγωγή φαρμάκων στα συμφέροντά τους και την αύξηση της κερδοφορίας τους. Οπως και για το γεγονός, πως έχουν μετατρέψει το ύψιστο δικαίωμα στην Υγεία, σε εμπόρευμα και αντικείμενο χυδαίας κερδοσκοπίας.

... και ορισμένα παραδείγματα

Πάντως, μια και ο κ. υφυπουργός εξήρε το ρόλο των πολυεθνικών του φαρμάκου, θεωρούμε απαραίτητο να θυμίσουμε ορισμένες απλές αλήθειες: Πρώτον, οι πολυεθνικές των φαρμάκων είναι από τις πλέον κερδοφόρες επιχειρήσεις στον πλανήτη. Δεύτερον, ελέγχουν και κατευθύνουν την παγκόσμια έρευνα για νέα σκευάσματα, όπως και την παραγωγή φαρμάκων, με γνώμονα την αύξηση των κερδών τους και τον μεταξύ τους ανταγωνισμό και όχι με βάση τις ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός, πως η πλειοψηφία των δαπανών έρευνας κατευθύνεται στην ανακάλυψη νέων σκευασμάτων της λεγόμενης κατηγορίας λάιβ στάιλ (καλλυντικά, φάρμακα αδυνατίσματος, κλπ.), ενώ οι προτεραιότητες που αναδείχνει η παγκόσμια κατάσταση είναι ριζικά διαφορετικές. Αλλο παράδειγμα, είναι η λυσσαλέα αντίδραση των πολυεθνικών στην παραγωγή φτηνότερων φαρμάκων (αντίγραφα) για το έιτζ και μια σειρά από άλλες ασθένειες, που θερίζουν κάθε χρόνο εκατομμύρια ανθρώπους στο λεγόμενο Τρίτο Κόσμο και όχι μόνον σ' αυτόν.

Και πέρα απ' όλ' αυτά - μια και οι κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι ενδιαφέρονται σφοδρά για τα δημόσια ταμεία, τα ελλείμματα που βρήκαν, κλπ., κλπ. - σημειώνουμε και το εξής: Ποιος αμφισβητεί, ότι η χώρα μας θα μπορούσε, με ασύγκριτα μικρότερο από το σημερινό κόστος, να καλύψει πλήρως τις ανάγκες της σε φάρμακα, εάν η παραγωγή και διάθεση των τελευταίων βρίσκονταν υπό λαϊκή εξουσία και έλεγχο και όχι στα χέρια των «αετονύχηδων» της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας»;

Υφυπουργική «ευαισθησία»

Ανατριχιαστικές ήταν οι εικόνες που έφεραν στο φως της δημοσιότητας τα ΜΜΕ για τα δυο φυλακισμένα αδέρφια σε τρώγλη στην Αλικαρνασσό Ηρακλείου, σε τοποθεσία κοντά στα εκεί σφαγεία. Κι αφού, για μια ακόμη φορά, ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα των πιο ακραίων θυμάτων της καπιταλιστικής ζούγκλας, της αντιλαϊκής πολιτικής και της διάλυσης των δημοσίων υπηρεσιών Πρόνοιας, έγινε αντικείμενο τηλεοπτικού διασυρμού, εκδηλώθηκε επιτέλους η... ευαισθησία της κυβέρνησης. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γ. Κωνσταντόπουλου, πληροφορηθήκαμε, ότι «έδωσε σαφείς εντολές στον πρόεδρο του ΠεΣΥΠ Κρήτης Γιάννη Καλαντζάκη προκειμένου να διασφαλιστεί περαιτέρω η τύχη των αδερφών Σταματάκη με δεδομένη την καθυστέρηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες Πρόνοιας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου».

Τώρα, τι σημαίνει «η περαιτέρω διασφάλιση της τύχης» δεν το γνωρίζουμε. Ολοφάνερο είναι, όμως, ότι τα όποια υπαρκτά, ανάλογα ή παρόμοια προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με τους προαναφερόμενους τρόπους και διαδικασίες. Οπως ολοφάνερες είναι και οι «μπηχτές» που περιέχονται στην ανακοίνωση του υφυπουργού. Εκανε, που έκανε την παρέμβαση ο άνθρωπος, να μην εξυπηρετήσει και τις μικροκομματικές σκοπιμότητες...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πολιτική «δώστα όλα»

Πολλά είχαμε ακούσει για το λεγόμενο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, μια και οι κυβερνώντες δε σταμάτησαν στιγμή να το διαφημίζουν, αλλά αυτό που είδαν τα μάτια μας με τη δημοσιοποίησή του, μάλλον ξεπερνά ακόμα και τις εκτιμήσεις που έκαναν οικονομικοί παράγοντες και διάφορα στελέχη της αγοράς. Η κυβέρνηση της ΝΔ, μετά από μια ολόκληρη εικοσαετία νόμων και ρυθμίσεων που κλιμακωτά διεύρυναν τις ενισχύσεις προς τους επιχειρηματίες, ήρθε να υλοποιήσει, σε ό,τι αφορά την πλουτοκρατία, το σύνθημα «δώστα όλα» και μάλιστα με κάθε τρόπο και προς κάθε κατεύθυνση. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, παπαγαλίζουν όλες τις τελευταίες μέρες εκπρόσωποι του οικονομικού της επιτελείου, δεν είναι η ανεργία, αλλά η... επενδυτική άπνοια. Γι' αυτό και κόβουν από παντού και τα δίνουν όλα στον κάθε μεγαλοεπιχειρηματία που εκδηλώνει πρόθεση να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα.

Τα κέρδη βέβαια για το κεφάλαιο, δεν έρχονται μόνο από τον αναπτυξιακό νόμο. «Πακέτο» πάει και το φορολογικό νομοσχέδιο που ήδη συζητιέται στη Βουλή και με το οποίο η κυβέρνηση στην πραγματικότητα καθιερώνει καθεστώς φοροασυλίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Με τα δύο νομοθετήματα και τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2005, η κυβέρνηση φώτισε επαρκώς τη μία πλευρά της οικονομικής της πολιτικής. Αυτή που αφορά τα μέτρα και τις ρυθμίσεις που απευθύνονται στις επιχειρήσεις και στους επιχειρηματίες. Και πρόκειται για μια πολιτική που, όπως χωρίς ντροπή ομολογούν οι ίδιοι οι κυβερνώντες, στοχεύει στην παραπέρα ενίσχυση των επιχειρήσεων και των αφεντικών τους. Μέσα από ένα σύστημα που, όπως έλεγε χτες ο Γ. Αλογοσκούφης, προβλέπει ενισχύσεις και επιχορηγήσεις στα ανώτατα όρια αυτών που επιτρέπονται ακόμα και από την ΕΕ. Φανταστείτε τι γλέντι έχει να στηθεί...

Η άλλη πλευρά, η οικονομική πολιτική και τα μέτρα που αφορούν τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, παραμένει στο σκοτάδι. Οχι επειδή δεν τα ξέρουμε. Βρίσκονται στο σκοτάδι επειδή ακριβώς γνωρίζουμε. Γιατί σε μια περίοδο που διευρύνονται τα κίνητρα στους εργοδότες, η κυβερνητική πολιτική προβλέπει συγκράτηση μισθών και συντάξεων, συγκράτηση στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, συγκράτηση στα προγράμματα χρηματοδότησης των ανέργων και των οικονομικών ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, συγκράτηση - τελικά - σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Οι αναδιαρθρώσεις του συστήματος που γίνονται προκειμένου να υλοποιηθούν οι πολιτικές παραπέρα ενίσχυσης της κεφαλαιοκρατίας, μπορούν να υλοποιηθούν μόνο μέσα από την ένταση των πολιτικών που περιορίζουν την οικονομική - και όχι μόνο - θέση των εργαζομένων στην κοινωνία, μέσα δηλαδή από διαδικασίες τεράστιας αναδιανομής εισοδημάτων. Η άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό αυτή την πολιτική επιδιώκουν, αυτή υλοποιούν. Από τους εργαζόμενους και τους φυσικούς τους κοινωνικούς συμμάχους, από τους κοινούς τους αγώνες και από τους προσανατολισμούς του κινήματός τους, θα εξαρτηθεί το πόσο θα έχουν πέραση αυτά τα αντιλαϊκά σχέδια.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ