Associated Press

Οι «καθιερωμένες» πλέον συγκρούσεις μεταξύ φιλειρηνιστών με τον ισραηλινό στρατό

Σε πεδίο μάχης μετατράπηκαν χτες απ' τα ξημερώματα έως αργά το απόγευμα ανατολικά προάστια της Λωρίδας της Γάζας, καθώς μαχητές της Χαμάς επανέλαβαν την (απ' τις 11 Νοεμβρίου) ένοπλη δράση ως «φυσική απάντηση» - όπως είπαν αργότερα σε συνέντευξη Τύπου - «στα συνεχιζόμενα εγκλήματα των Ισραηλινών κατά του παλαιστινιακού λαού και των μαχητών μας»...Ως αργά το βράδυ, αμφότερες πλευρές μετρούσαν θύματα. Οι Ισραηλινοί έκαναν τον απολογισμό τους, μιλώντας για έναν στρατιώτη νεκρό και άλλους τέσσερις στρατιώτες τραυματίες. Οι Παλαιστίνιοι μαχητές της Χαμάς έκαναν λόγο για τουλάχιστον δύο νεκρούς και επτά άμαχους τραυματίες (ανάμεσά τους και δύο έφηβοι)...

Ολα ξεκίνησαν όταν ομάδα μαχητών της Χαμάς έστησε ενέδρα έναντι Ισραηλινών στρατιωτών σε ...κοτέτσι που ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά. Οταν οι ισραηλινοί πλησίασαν για να κάνουν έλεγχο για όπλα, τα εκρηκτικά πυροδοτήθηκαν, προκαλώντας το θάνατο ενός ισραηλινού στρατιώτη και τον τραυματισμό άλλων τεσσάρων.

Οι Ισραηλινοί ανταπάντησαν με τη συνήθη σκληρότητα, κάνοντας οδομαχίες με επίκεντρο το προάστιο Σατζεγέ της Γάζας...

Αρχικά ανταπέδωσαν τα πυρά πυροβολώντας κατά πλήθους νεαρών (που συγκεντρώθηκε αρχικά για να εξακριβώσει τι συνέβη και έπειτα για να πετροβολήσει τους Ισραηλινούς στρατιώτες) με αποτέλεσμα τον τραυματισμό δύο εφήβων (έναν 14χρονο και έναν 16χρονο).

Στη συνέχεια, ακολούθησαν πολύωρες μάχες, τρομοκρατικές έφοδοι Ισραηλινών στρατιωτών σε σπίτια Παλαιστινίων για τον «εντοπισμό ενόπλων», αλλά και αεροπορικές επιδρομές (με ρίψεις δύο πυραύλων «κατά ομάδων ενόπλων τρομοκρατών», όπως είπαν αργότερα ισραηλινές πηγές...) έως και ρίψη πυρών από πυροβόλα στρατιωτικών ελικοπτέρων....

Εως αργά το απόγευμα, ισραηλινές πηγές ανακοίνωσαν πως σκότωσαν «τέσσερις ενόπλους της Ισλαμικής Τζιχάντ». Ακολούθως σε συνέντευξη Τύπου μασκοφόρων μελών της Χαμάς η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη της ενέδρας και ανακοίνωσε πως κατά τις μάχες χάθηκαν δύο μαχητές της...

Το ίδιο 24ωρο, η κυβέρνηση του Αιγύπτιου Προέδρου, Χόσνι Μουμπάρακ, εξέπεμπε εμμέσως ακόμη ένα φιλικό μήνυμα προς το Ισραήλ. Το αιγυπτιακό πρακτορείο ειδήσεων «Mena» επικαλούμενο «υψηλόβαθμες πηγές» μετέδωσε πως «το νέο πνεύμα που κυριαρχεί στις αιγυπτο - ισραηλινές σχέσεις ανοίγει το δρόμο για την επιστροφή Αιγύπτιου πρεσβευτή στο Τελ Αβίβ».

Πρόκειται για τη δεύτερη φορά (απ' την περασμένη Κυριακή) που το Κάιρο θίγει (με τον έναν ή άλλο τρόπο) το θέμα επιστροφής Αιγύπτιου πρέσβη στο Ισραήλ. Πριν από τρεις μέρες, εκπρόσωπος του Αιγύπτιου Προέδρου είχε συνδέσει την επιστροφή του πρέσβη της χώρας στο Ισραήλ με τις «προόδους στην ειρηνευτική διαδικασία»...

Την Παρασκευή 3 του Δεκέμβρη, η εθνική γερμανική Βουλή (Μπούντεσταγκ) αποφάσισε με 540 ψήφους υπέρ, 10 αποχές και 3 κατά, τον «Νόμο Αποστολής» του γερμανικού στρατού (Μπούντεσβερ) έξω από τα εθνικά σύνορα, όπου χρειαστεί, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Γερμανικός στρατός υπάρχει βέβαια από χρόνια έξω από τη Γερμανία - στο Κόσσοβο, στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν και με μικρή παρουσία στην Αφρική. Αλλά για κάθε αποστολή χρειαζόταν, σχετικά χρονοβόρα προηγούμενη συζήτηση στο Μπούντεσταγκ με λεκτικές αψιμαχίες μεταξύ των κομμάτων. Γι' αυτό ψηφίστηκε ο νέος νόμος που καταργεί την εκ των προτέρων γνώμη της Βουλής, και περισσότερο από προηγούμενα θέτει την Μπούντεσβερ στη διάθεση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για ταχείες επεμβάσεις.

Πραγματικά, ο νόμος προβλέπει ότι για τις αποστολές δεν απαιτείται προηγούμενη έγκριση της εθνικής Βουλής σε περίπτωση «επικείμενου κινδύνου που δεν επιδέχονται αναβολής». Η έγκριση οφείλει να δοθεί εκ των υστέρων χωρίς αναβολή. Ομως το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης είχε ρητά αποφασίσει το 1994 ότι αρμόδια για ένοπλες χρήσεις στο εξωτερικό είναι η Βουλή και όχι η κυβέρνηση.

Η εκ των υστέρων έγκριση της Βουλής, έστω και «χωρίς καθυστέρηση», δεν αποτελεί ασφαλιστική δικλίδα. Γιατί, είναι δυνατό να φανταστεί κανείς ότι τα πλειοψηφούντα κόμματα της συμπολίτευσης δε θα εγκρίνουν την κυβερνητική απόφαση; Αν γινόταν αυτό, θα υπήρχε κίνδυνος ανατροπής της ίδιας της κυβέρνησης.

Από την πλευρά γερμανικών οργανώσεων ειρήνης επισημαίνεται και ένας άλλος κίνδυνος του νόμου. Μια και σ' αυτόν δε γίνεται καθόλου λόγος για προηγούμενη εντολή επέμβασης από τον ΟΗΕ, υπάρχει κίνδυνος εμπλοκής σε νέους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Είναι όμως τυχαίο αυτό το νέο ταχύ βήμα της γερμανικής Βουλής, δηλαδή της κυβέρνησης, για την έγκριση επεμβάσεων, αψηφώντας την εκ των προτέρων έγκριση των αντιπροσώπων του γερμανικού λαού;

Αριστεροί, αλλά και άλλοι Γερμανοί αναλυτές έχουν τη γνώμη ότι η ενέργεια σχετίζεται με την παραπέρα χειροτέρευση της διεθνούς κατάστασης που προσωρινά επικεντρώνεται στο Ιράκ και την Τουρκία, αλλά και με άλλες απρόβλεπτες εξελίξεις, που μπορεί να προκύψουν από τη στρατηγική των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τη διεξαγωγή προληπτικών πολέμων.

Η επίσκεψη στο Βερολίνο του διορισμένου από την Ουάσιγκτον Ιρακινού προσωρινού πρωθυπουργού Αλάουι κατέστησε σαφές, αν μη τι άλλο, ότι το ασταθές αμερικανόδουλο καθεστώς της Βαγδάτης χρειάζεται και μελλοντικά παντός είδους βοήθεια και από την ΕΕ, αλλά, κατά κύριο λόγο, από τη Γερμανία. Ο Αλάουι δήλωσε ότι δεν επισκέπτεται το Βερολίνο «για να παρακαλέσει για στρατιώτες», αλλά για Γερμανούς εκπαιδευτές «ιρακινού προσωπικού», εννοώντας φυσικά αξιωματικούς του υπό διαμόρφωση ιρακινού στρατού και Ιρακινούς αστυνομικούς. Αυτό γίνεται ήδη και μάλιστα η γερμανική κυβέρνηση έχει από καιρό διαθέσει, για την ακρίβεια χαρίσει, στο ιρακινό καθεστώς πολλές δεκάδες μεταφορικά αυτοκίνητα και άρματα μάχης για την εκπαίδευση των Ιρακινών. Αυτονόητο ότι ο Αλάουι στις συνομιλίες του με τον καγκελάριο Σρέντερ θα επανέλαβε τις ευχαριστίες του για την προθυμία της Γερμανίας να χαρίσει ένα μέρος των παλιών χρεών του Ιράκ. Ας σημειωθεί ότι ένα μέρος αυτού του χρέους οφειλόταν στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Ο επισκέπτης έκανε έκκληση στα γερμανικά μονοπώλια «να μετάσχουν ενεργότερα στην ανοικοδόμηση του Ιράκ».

Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγάλο γερμανικό κεφάλαιο δε θα παρακούσει αυτή την πρόσκληση συμμετοχής στα κέρδη, στο βαθμό βέβαια που θα το επιτρέψουν τα ανταγωνιστικά μονοπώλια των ΗΠΑ. Πάντως, ο καγκελάριος με τον Αλάουι συμφώνησαν στενή οικονομική συνεργασία.

Μετά τις συνομιλίες με τον καγκελάριο δεν έγινε γνωστό, αν ο Αλάουι έθιξε και το ζήτημα του Βόρειου Ιράκ και κατά συνάφεια του εκεί πετρελαίου, που διεκδικεί ο άλλος εταίρος του ΝΑΤΟ - και αργότερα και της ΕΕ - η Τουρκία.

Μερίδα του γερμανικού Τύπου είχε δημοσιεύσει στα τέλη Νοέμβρη πληροφορίες των τουρκικών εφημερίδων Milliyet και Gumhuryet, που μιλούσαν για δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες της 2ης τουρκικής στρατιάς, που είχαν συγκεντρωθεί στη νοτιοανατολική περιοχή της Μαλατίας έτοιμους να εισβάλουν στο Βόρειο Ιράκ μέσα σε 18 ώρες από τη στιγμή που θα έπαιρναν τη διαταγή προέλασης.

Το ότι σ' αυτή την περίπτωση δε θα πρόκειται για ρομαντικό περίπατο, αλλά για γεωστρατηγικά συμφέροντα και για τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Βόρειο Ιράκ είναι κοντά στη λογική. Το επιβεβαίωσε, άλλωστε, ο στρατηγός Ilker Basbyg, αναπληρωτής του γενικού επιτελάρχη του τουρκικού στρατού, που στις 2 Νοέμβρη δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι στη βορειοϊρακινή περιοχή γύρω από το Κιρκούκ υπάρχει το 12% των κοιτασμάτων πετρελαίου του Ιράκ. Αυτά, είπε, δεν επιτρέπεται «να αφεθούν στα χέρια μιας ομάδας» (των Κούρδων), γιατί έτσι θα προκαλούνταν εμφύλιος πόλεμος. Αυτό όμως θα άγγιζε τα «εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας». Γι' αυτό πρότεινε, σε περίπτωση που το Ιράκ τελικά θα κατέρρεε, η περιοχή του Κιρκούκ να τεθεί υπό «ιδιαίτερο καθεστώς, ώστε στο πετρέλαιο να μετέχουν όλοι οι Ιρακινοί».

Το πετρέλαιο, βέβαια, δεν ενδιαφέρει μόνο την Αγκυρα, αλλά εξίσου και το Βερολίνο. Γι' αυτό και η απόφαση του Μπούντεσταγκ για ταχείες αποστολές της Μπούντεσβερ στο εξωτερικό, δεν πρέπει να θεωρείται άσχετη και με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στη διεθνή σκακιέρα.