Ιδιαίτερη απήχηση και ενδιαφέρον είχε, όπως αποδείχτηκε και στην πράξη, η ομιλία που έκανε στη Λάρισα το βράδυ της Πέμπτης η ΓΓ της ΚΕ, για τα αγροτικά ζητήματα και τις θέσεις του Κόμματος. Στην αίθουσα, μαζί με τους φίλους και τα μέλη του Κόμματος, την ομιλία παρακολούθησαν πολλοί δήμαρχοι της περιοχής και ψηφοφόροι άλλων κομμάτων. Η Αλέκα Παπαρήγα, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε:

«Το ΚΚΕ με όλες του τις δυνάμεις στηρίζει τις κινητοποιήσεις της φτωχής μικρομεσαίας αγροτιάς σε όλη την Ελλάδα και για όλα τα προϊόντα. Εμείς δεν υποστηρίζουμε υποκριτικά τους αγώνες όταν ξεσπούν, ούτε μας ενδιαφέρει να φιλοτεχνήσουμε αγωνιστικό προφίλ, για να ψαρεύουμε στα θολά νερά. Ημασταν πάντα και τώρα και θα είμαστε και στο μέλλον στο πλευρό της αγροτιάς. Υποστηρίξαμε τα συμφέροντα της φτωχής μικρομεσαίας αγροτιάς πολύ πριν φθάσουμε εδώ, όταν ακόμα δεν είχαν βγει στην επιφάνεια, με την όξυνση που έχουν τώρα τα προβλήματά της. Για να μην πάμε πολύ βαθιά στο παρελθόν, ας θυμηθούν οι αγρότες τι τους λέγαμε όταν τα άλλα κόμματα τους κορόιδευαν ότι η ΕΟΚ θα διασφαλίσει τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα να γεμίσουν τις ευρωπαϊκές αγορές. Εμείς τότε τους προειδοποιήσαμε για την τάση που θα κυριαρχήσει, δηλαδή η τάση εκτόπισης του μικρού παραγωγού από τον μεγάλο, μέσω της συγκέντρωσης. Επιβεβαιωθήκαμε. Αν δεν υπήρχαν οι μεγάλοι αγροτικοί αγώνες που ζήσαμε, τότε τα πράγματα θα είχαν επιταχυνθεί.

Οι αγρότες και οι αγρότισσες πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από τις ανοιχτές και υπόγειες καταγγελίες που κυκλοφορούν τα κυβερνητικά στελέχη και όχι μόνο, ότι επιζητούν να λύσουν τα προβλήματά τους μέσω των επιδοτήσεων, αδιαφορώντας για όλα τα άλλα. Ενοχοποιούν τους αγρότες για το πώς αξιοποίησαν και πώς συμπεριφέρθηκαν με τις επιδοτήσεις.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξέρουν ότι οι επιδοτήσεις δε δόθηκαν τσάμπα και με το αζημίωτο στην αγροτιά. Αυτό το σκάνδαλο, για να χρησιμοποιήσω έναν όρο της μόδας, νομιμοποιημένο βεβαίως σκάνδαλο, είναι το τσάμπα χρήμα που δίνεται στους μεγάλους επιχειρηματίες και οι φοροαπαλλαγές για να θησαυρίζουν σε βάρος των εργαζομένων. Τόσο οι αναπτυξιακοί νόμοι του ΠΑΣΟΚ, όσο και ο πρόσφατος της ΝΔ, είναι προκλητικά χαριστικός για την πλουτοκρατία.

Κατ' αρχήν, χρόνια τώρα, από το 1980 και μετά, και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε τόσα χρόνια, αλλά και όλοι όσοι είναι υπέρ του ευρωμονοδρόμου της ΕΕ, καλλιέργησαν και διαπαιδαγώγησαν όχι μόνο τη φτωχή αγροτιά, αλλά και όλους τους εργαζόμενους για τα μαγικά ποσά των επιδοτήσεων και χρηματοδοτήσεων. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ μας κατηγόρησαν πολλές φορές ότι λέγοντας ΟΧΙ στην ΕΟΚ ήταν σαν να τους λέμε να μην πάρουν τις επιδοτήσεις. Ψέμα στο τετράγωνο. Και τώρα αυτό κάνουν τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου. Διαλαλούν την πραμάτεια των κοινοτικών πόρων, ξεχνώντας να πουν ότι αυτοί οι πόροι βγαίνουν από τις τσέπες των λαών και ότι τους πληρώνουμε διπλά και τριπλά. Ο,τι δίνεται, δίνεται κυρίως για να υποβοηθήσουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.

Η τρίτη έκθεση, για την "οικονομική και κοινωνική συνοχή" της ΕΕ του έτους 2004 αναφέρει χαρακτηριστικά στη σελίδα 18, ότι κατά μέσον όρο περίπου ένα τέταρτο των διαρθρωτικών δαπανών επιστρέφει στην Ενωση, με τη μορφή αυξημένων εισαγωγών, ειδικά μηχανημάτων και εξοπλισμού. Η επιστροφή αυτή στην περίπτωση της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα ευρεία, φθάνει το 42% των διαρθρωτικών δαπανών που διατίθενται στην Ελλάδα, για την Πορτογαλία 35%. Προειδοποιήσαμε τους αγρότες και τις αγρότισσες να μη χαίρονται για τις επιδοτήσεις που έπαιρναν, για να μειώσουν την παραγωγή, να ξεριζώνουν και να θάβουν. Πόσες φορές δεν ταυτίσαμε τις επιδοτήσεις με τα 30 αργύρια του Ιούδα;

Στο πλευρό της φτωχής αγροτιάς σταθήκαμε όταν καταψηφίζαμε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οταν καταψηφίζαμε την ενδιάμεση αναθεώρηση, βεβαίως και προηγούμενα την Ατζέντα 2000.

Οι βουλευτές και υπουργοί της ΝΔ, όπως και αντίστοιχα έκαναν οι του ΠΑΣΟΚ στις εκλογικές τους περιφέρειες, όπως και ορισμένα τοπικά τους στελέχη, εμφανίζονται να κατανοούν τα αγροτικά αιτήματα, πηγαίνουν στα διάφορα συλλαλητήρια, φοβούμενοι το γενικό πολιτικό κόστος και το δικό τους εκλογικό σώμα. Το ΠΑΣΟΚ καμώνεται ότι δεν έχει μνήμη. Η αγροτιά όμως πρέπει να έχει μνήμη».

«Στη συνείδηση της αγροτιάς να καταδικαστούν τα δύο βασικά επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, των οπαδών της ΕΕ

ΠΡΩΤΟ: Το επιχείρημα περί συμβατότητας με τις αποφάσεις και τους κανονισμούς της ΕΕ. Ο,τι είναι συμβατό με την ΕΕ και την ΚΑΠ, με την Ατζέντα 2000 και την Ενδιάμεση Αναθεώρηση είναι ασύμβατο για τα συμφέροντα των μικρονοικοκύρηδων. Συμμόρφωση, πειθαρχία και σεβασμός πρέπει να υπάρχει σε ό,τι συμφέρει τον μικρονοικοκύρη, στο κοινό του συμφέρον με τους άλλους εργαζόμενους.

ΔΕΥΤΕΡΟ: Το επιχείρημα ότι τα αγροτικά αιτήματα έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των άλλων εργαζομένων. Ισχυρίζεται η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ ότι δεν μπορεί να δοθούν εθνικές επιδοτήσεις, γιατί θα κληθούν να πληρώσουν οι άλλοι εργαζόμενοι. Αυτή είναι η πολιτική του διαίρει και βασίλευε σε όλη τη μεγαλοπρέπειά της. Με αυτό το επιχείρημα επιχειρούν να απομονώσουν κάθε κλάδο, κάθε περιοχή, κάθε λαϊκό κοινωνικό στρώμα να αυτοπεριοριστεί, να μην έχει απαιτήσεις και αιτήματα. Τα αιτήματα της αγροτιάς δε στρέφονται κατά των υπολοίπων εργαζομένων, συμφέρουν και αυτούς. Η πλουτοκρατία, τα μονοπώλια, οι εμποροβιομήχανοι συγκεκριμένα, πρέπει να πληρώσουν.

Στις ευρωεκλογές προβάλαμε ένα βασικό σύνθημα, ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΕ. Με αυτό το σύνθημα ακριβώς υπογραμμίζαμε την ανάγκη οι εργαζόμενοι να έχουν κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα και όχι του ευρωπαϊκού και ελληνικού κεφαλαίου. Σε δύο βάρκες δεν μπορείς να πατάς.

Το θέμα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη των αγώνων και οι μορφές πάλης που επιδεικτικά απομονώνονται από το συνολικό ζήτημα, αλλά τι αγώνας χρειάζεται σήμερα, με ποιους όρους για να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Το θέμα είναι με ποια αιτήματα, με ποια ενότητα των εργαζομένων και σε ποια βάση. Ειδικά για το αγροτικό κίνημα κρίνεται σε σημαντικό βαθμό η εμβέλειά του από το ποιο τμήμα της αγροτιάς είναι στην πρωτοπορία των αγώνων. Δεν εννοούμε ποιοι αγρότες ηγούνται με βάση το τι ψήφισαν, αν και αυτό παίζει ρόλο στον προσανατολισμό των αγώνων, αλλά με βάση τι ιδιοκτησία έχουν, αν έχουν μεγάλη, μεσαία η μικρή, πολύ μικρή».

«Το αγροτικό πρόβλημα σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα εκσυγχρονισμού, όπως λένε η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν είναι θέμα, αν καθυστέρησε η προσαρμογή της αγροτιάς στις δήθεν σύγχρονες απαιτήσεις. Δεν είναι θέμα τυποποίησης, τελικά δεν είναι θέμα αν ο αγρότης φοράει ελληνική τραγιάσκα ή ευρωπαϊκό ημίψηλο.

Το αγροτικό πρόβλημα έχει οξυνθεί σήμερα γιατί επιταχύνεται η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, γιατί προχωρά με γρήγορους ρυθμούς η καπιταλιστικοποίηση της αγροτικής οικονομίας, που στην Ελλάδα καθυστέρησε σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρώπης, για μια σειρά λόγους και ιστορικούς. Οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ που αποδείχτηκε ως προς την ΚΑΠ βασιλικότερος όλων, γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι επιλογές της ΕΕ φέρνουν τη σφραγίδα των ιδιαίτερων συμφερόντων των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών χωρών εντός ΕΕ, και το μόνο που κάνουν είναι να ζητούν ένα μεγαλύτερο ξεροκόμματο, γιατί υπολογίζουν και στην αγροτική ψήφο, γιατί δε θέλουν την αφύπνιση της αγροτιάς.

Δεν είναι πρόβλημα ικανότητας διαπραγμάτευσης στην ΕΕ, ούτε θέμα πόσο πειστικά οι Ελληνες υπουργοί Γεωργίας ενημέρωσαν τους περίφημους συμμάχους.

Ολες οι κυβερνήσεις διαπραγματεύτηκαν, παζάρεψαν τους ρυθμούς, με τους οποίους οι αντιαγροτικές πολιτικές θα προωθούνταν στην Ελλάδα. Δεν αντέδρασαν, δε διαμαρτυρήθηκαν πάνω στη γενική κατεύθυνση της ΕΕ.

Την ίδια ώρα που λιμοκτονούν εκατομμύρια πάνω στη Γη, στην Ευρώπη γίνεται προσπάθεια να μειωθεί η αγροτική παραγωγή, με βάση τις συμμαχικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ.

Δεν αντέδρασαν για ένα, κύριο λόγο: Γιατί οι επιλογές της ΕΕ βρίσκουν σύμφωνη την πλουτοκρατία του τόπου, τους εμποροβιομηχάνους και τους τραπεζίτες, το σκληρό πυρήνα των επιχειρηματιών που θέλουν να μπουν και στον τομέα της αγροτικής παραγωγής, να εκμεταλλευτούν ακόμα πιο έντονα τον αγροτικό μόχθο. Η ΚΑΠ βοηθάει στην επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας, που σημαίνει ότι θα διωχτούν κυριολεκτικά από το επάγγελμα αυτό οι φτωχοί αγρότες, δηλαδή οι περισσότεροι.

Ηδη στην κτηνοτροφία και στην ιχθυοκαλλιέργεια έχει προχωρήσει η συγκέντρωση. Την επιταχύνουν τώρα στη φυτική παραγωγή. Γι' αυτό, τα τελευταία χρόνια, ακολουθήθηκε πολιτική που ανέβασε την εκμετάλλευση της μικρομεσαίας αγροτιάς, και τώρα αρχίζουν τα γρήγορα και απανωτά χτυπήματα.

Η ελλειμματικότητα των ζωοκομικών προϊόντων οφείλεται στην ενσωμάτωση, συμμόρφωση στην ΚΑΠ.

Η μείωση των παγίων επενδύσεων στην αγροτική οικονομία, στον ίδιο λόγο. Τα κοινοτικά κονδύλια το μόνο που έκαναν είναι να καλλιεργήσουν το έδαφος των σημερινών αρνητικών εξελίξεων. Είχαν και έχουν κοντά ποδάρια. Με τις επιδοτήσεις διευκόλυναν τους εμποροβιομηχάνους να αγοράζουν φθηνά.

Στο χέρι της φτωχής αγροτιάς και ολόκληρου του λαϊκού κινήματος είναι να δυσκολέψουμε αυτήν την πορεία, να κερδηθεί χρόνος, για να αντεπιτεθεί το αγροτικό και το γενικότερο λαϊκό κίνημα, να αλλάξει και να ανατρέψει τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης.

Το ΚΚΕ διαθέτει πολιτική πρόταση ρεαλιστική και δίκαιη για τους χιλιάδες μικρονοικοκυραίους της υπαίθρου, είτε ασχολούνται με τη φυτική παραγωγή, είτε με τη ζωική, με την αλιεία. Είναι πρόταση αγώνα και συμμαχίας, με άμεσους στόχους πάλης και με πρόταση πραγματικής διεξόδου, με προοπτική.

Δεν είναι όλοι οι αγρότες το ίδιο. Υπάρχει ταξική διαστρωμάτωση και στην αγροτική οικονομία και στην ύπαιθρο.

Εμείς υιοθετούμε τα αιτήματα της ΠΑΣΥ που συμφέρουν τη μικρομεσαία αγροτιά, αλλά ταυτόχρονα προβάλλουν ιεραρχημένα αιτήματα και στόχους, με το μάτι στραμμένο στη φτωχή αγροτιά, αυτή δηλαδή που έχει λίγη ιδιοκτησία. Οταν ζητούν κομματικά και αγροτικά στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να καλυφθεί, παραδείγματος χάρη, η διαφορά τιμής, κυρίως ενδιαφέρονται για αυτούς που έχουν πάνω από 400 στρέμματα βαμβάκι, γι' αυτούς που έχουν πάνω από 500 στρέμματα καλαμπόκι, γι' αυτούς που έχουν πάνω από 3.500 στρέμματα στάρι. Πάνω από 86 στρέμματα καπνά Βιρτζίνια. Πάνω από 160 στρέμματα ελιές, πάνω από 110 στρέμματα εσπεριδοειδών. Πάνω από 360 αιγοπρόβατα κλπ.

Εμείς διεκδικούμε να διαμορφώνονται οι αποζημιώσεις, οι επιδοτήσεις, οι διάφορες χορηγήσεις με τη μια ή την άλλη μορφή με κριτήριο τους μικρούς νοικοκύρηδες, που δεν μπορούν να επιβιώσουν, που αναζητούν και δεύτερη πηγή εισοδήματος, γιατί δεν τα βγάζουν πέρα, ακόμα κι όταν δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ ολόκληρη η οικογένειά τους.

Τα άμεσα αιτήματα και οι επίκαιροι στόχοι πάλης δεν καθορίζονται από το ΚΚΕ, ούτε τυχαία, ούτε αυθαίρετα. Παίρνουμε υπόψη την κατάσταση της φτωχής αγροτιάς, σε σχέση με την κερδοφορία των μονοπωλίων. Αν δεν είναι καθαρό ποιος και γιατί φταίει για τα προβλήματα της αγροτιάς, τότε δε θα υπάρξουν και κατακτήσεις. Οι αγώνες θα μοιάζουν αναποτελεσματικοί, γιατί δε θα οργανώνονται».

«Οι θέσεις μας εξειδικεύονται κατά προϊόν, π.χ. για το βαμβάκι, το ρύζι κλπ.:

• Να απορροφηθεί το βαμβάκι και όλα τα άλλα αδιάθετα προϊόντα και να πληρωθούν όλοι οι παραγωγοί για το σύνολο της παραγωγής τους, με βάση την τιμή στόχου που συμφέρει. Να καλυφθεί η ζημιά που έχουν οι βαμβακοπαραγωγοί και αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης. Τιμές, για να ζήσουν ανθρώπινα οι μικρομεσαίοι αγρότες και μέτρα για φθηνά αγροτικά προϊόντα για το λαό.
• Να μην πληρώσουν καθόλου πρόστιμα συνυπευθυνότητας π.χ. οι βαμβακοπαραγωγοί για τα πρώτα 100 ιδιόκτητα ή τα πρώτα 150 νοικιασμένα στρέμματα και από εκεί και πέρα να υπάρχει κλιμάκωση.
• Να καταργηθούν και να μην εφαρμοστούν οι καταστροφικοί κανονισμοί της ΕΕ. Οχι ποσοστώσεις και πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Αύξηση ζωικής παραγωγής και της φυτικής που στηρίζει τη ζωική.
• Μέτρα για να μειωθεί το κόστος των υλών που αγοράζονται από τις πολυεθνικές.
• Πλήρης ασφάλιση της παραγωγής από τις καιρικές συνθήκες και άλλες καταστροφές, για τις οποίες δεν ευθύνεται η αγροτιά.
• Να χτυπηθεί η πολιτική της ΑΤΕ, που, ανεξάρτητα με ποιο καθεστώς ιδιοκτησίας εμφανίζεται, δρα σε βάρος των αγροτών.
• Ανάπτυξη της θαλάσσιας αλιείας, περιβαλλοντική χωροθέτηση της υδατοκαλλιέργειας.
• Προστασία, ορθολογική αξιοποίηση του δασικού πλούτου.
• Αξιοποίηση του εδάφους και του κλίματος της Ελλάδας για παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού.
• Δωρεάν Παιδεία και Υγεία για την αγροτιά, έργα υποδομής για τις καλλιέργειες και την ποιότητα ζωής.
• Σύνταξη το ελάχιστο 400 ευρώ, συνταξιοδότηση στα 60 για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες».

«Ο κοινός εργατικός - αγροτικός αγώνας με τους άλλους αυτοαπασχολούμενους μικρομεσαίους, μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Να μην αφήσουμε μόνη της την αγροτιά.

Εχει σημασία να συνειδητοποιηθεί αυτό το ευρύτερο κόστος του λαού.

1. Θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο η διατροφική εξάρτηση της χώρας, πράγμα που θα το πληρώσει πολύπλευρα ο λαός. Θα αγοράζει ακριβότερα και ακόμα πιο αμφιβόλου ποιότητας προϊόντα.

2. Θα μεγαλώσει το αγροτικό εμπορικό έλλειμμα και πάλι θα πληρώσει ο λαός για τα ελλείμματα που δημιουργεί η πλουτοκρατία.

3. Θα αυξηθεί η ανεργία και γενικά και ειδικά.

4. Θα πληγούν μακροπρόθεσμα οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας».

«Η γενικότερη πρόταση του ΚΚΕ που δίνει προοπτική στο μικρονοικοκύρη και συμφέρει το σύνολο των εργαζομένων, εναντιώνεται στα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων Ελλήνων και Ευρωπαίων.

1. Αφετηρία μας είναι το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει ποια προϊόντα και πώς πρέπει να παράγονται στην Ελλάδα, για το λαό. Κριτήριο για μας είναι το δικαίωμα του λαού να αναπτύσσονται και να αξιοποιούνται όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των μικρονοικοκυραίων. Να γίνονται εξαγωγές αγροτικών προϊόντων με συμφωνίες εμπορικές αμοιβαίου οφέλους.

2. Κριτήριο, επίσης, είναι να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού, με χαμηλές τιμές και προϊόντα ποιότητας, να μειωθεί έως και να εκλείψει η διατροφική εξάρτηση της χώρας.

3. Να εξασφαλίζει η αγροτική παραγωγή πρώτη ύλη για τη βιομηχανία.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι με τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, με τη διατροφική εξάρτηση, με τη χρησιμοποίηση κρεατάλευρων, ορμονών, ορυκτελαίων που χτυπούν το περιβάλλον.

Είμαστε αντίθετοι με τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται και τα οποία εμφανίζονται με παραπλανητικά επιχειρήματα όπως:

• Οι χαμηλές άμεσες και έμμεσες ποσοστώσεις.
• Τα πρόστιμα συνυπευθυνότητα που συνεχώς αυξάνονται.
• Με τις υποχρεωτικές και προαιρετικές αγραναπαύσεις.
• Με τις επιδοτούμενες δασώσεις γεωργικών περιοχών που στοχεύουν στην εκτόπιση.
• Με τη μείωση των εξαγωγικών επιδοτήσεων και των δασμών εξαγωγής.
• Με τον περιορισμό ορισμένων καλλιεργειών με πρόσχημα το περιβάλλον.
• Με τα κριτήρια για την καταβολή των επιδοτήσεων. Γενικά ξέρουμε καλά, και πρέπει να το κατανοήσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, που χρησιμοποιήθηκαν με τις περίφημες επιδοτήσεις, ότι αυτές δε λύνουν μακροπρόθεσμα και στις σημερινές συνθήκες ούτε μεσοπρόθεσμα το αγροτικό πρόβλημα. Απλά καθορίζουν την ταχύτητα, το ρυθμό που θα γίνουν οι εκτοπίσεις.

Βασικός κρίκος η διεκδίκηση του παραγωγικού συνεταιρισμού των μικρομεσαίων νοικοκυραίων που συνυπάρχει και συνεργάζεται αρμονικά και στηρίζεται από το δημόσιο λαϊκό τομέα της οικονομίας.

Η διαφορά της δικής μας πρότασης είναι πολύ ουσιαστική, γιατί πριν απ' όλα είναι ενταγμένη σε μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας, τη λαϊκή οικονομία. Με συστατικό της στοιχείο τον δημόσιο κοινωνικοποιημένο λαϊκό τομέα της οικονομίας, που θα ασκεί γενικό προγραμματισμό με όρους λαϊκής περιουσίας και υποστήριξης των εργαζομένων και όχι της πλουτοκρατίας.

• Ο παραγωγικός συνεταιρισμός θα στηρίζεται στη συλλογική ιδιοκτησία και συλλογική χρήση των γεωργικών μηχανών, στη συλλογική καλλιέργεια και συλλογική εκτροφή ζώων. Η παραγωγικότητα θα στηρίζεται στη μείωση του κόστους παραγωγής σε βάρος των κερδών, σε νέες τεχνικές και τεχνολογίες.
• Υποστηρίζουμε την καθετοποίηση της αγροτικής παραγωγής, και σε αυτά τα πλαίσια θα υπάρξει συνεταιριστική μεταποιητική βιομηχανία για ορισμένα στάδια μεταποίησης, ανάλογα με τις ιδιομορφίες των προϊόντων.

Ο δημόσιος λαϊκός τομέας οικονομίας θα έχει την ιδιοκτησία των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, θα διασφαλίζει τον πανεθνικό λαϊκό σχεδιασμό, την κλαδική και περιφερειακή πολιτική, την παραγωγή βασικών εφοδίων και μηχανών για την αγροτική παραγωγή. Θα οργανώνει το αγροτικό εμπόριο, τη διάθεση και τις εξαγωγές, την εγχώρια έρευνα και τεχνολογία.

Οι εργατοαγροτικοί και γενικότεροι λαϊκοί αγώνες προς τα εκεί πρέπει να κατευθυνθούν. διαφορετικά η συγκέντρωση θα επιταχυνθεί σε βάρος της φτωχής αγροτιάς, αλλά και της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών αυτοαπασχολούμενων».