«Εγκληματική ελαφρότητα» διέκρινε ελαφρόμυαλος συνάδελφος κατά τη διάρκεια ερώτησης που υπέβαλε χτες στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, στην απόφαση της ΕΣΗΕΑ να δώσει στη δημοσιότητα τη «μισή» λίστα των δημοσιογράφων. Ειρήσθω εν παρόδω, ο αγανακτισμένος συνάδελφος περιλαμβάνεται στη λίστα, ως εργαζόμενος στο υπουργείο Τύπου και ΜΜΕ... Παράλληλα, προφανώς «για να κρατήσει ισορροπίες», συμπλήρωσε την ερώτησή του ζητώντας από τον Θ. Ρουσόπουλο να αναγνωρίσει «κάποια ευθύνη του» για «εκείνο το πυροτέχνημα εκείνο το βράδυ στη Βουλή»(!), σπεύδοντας όμως να προσθέσει ότι «δε δημιουργήσατε το θέμα, το δημιούργησε ο Μαθιουδάκης»(!)... Οπως ήταν αναμενόμενο ο εκπρόσωπος στο μόνο που διαφώνησε ήταν με το χαρακτηρισμό «πυροτέχνημα», ενώ όλα τα άλλα τα έκανε ασμένως δεκτά... Επιπλέον, ως εργοδότης του συγκεκριμένου συναδέλφου, θα πρέπει να φροντίσει να του δώσει αύξηση...

Πολύς λόγος γίνεται για τις εκπτώσεις οι οποίες είναι υπερδιπλάσιες - κατά μέσο όρο 25% - από το εύλογο όριο του 12% που είχε θέσει το ΥΠΕΧΩΔΕ και τις οποίες κατέθεσαν τελικά οι εργολάβοι σε 9 διαγωνισμούς για ισάριθμα έργα της Εγνατίας Οδού. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, δήλωσε μάλιστα ικανοποιημένος και κάλεσε τις... «Κασσάνδρες που μιλούσαν για εκπτώσεις 50-60% να αναθεωρήσουν τα λεγόμενά τους», στρεφόμενος προφανώς προς τους προκατόχους του, του ΠΑΣΟΚ. Οπως, όμως, ξέρουν καλά και οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», το θέμα δεν είναι κυρίως πόσο μεγάλες ή μικρές εκπτώσεις δίνουν ή θα δώσουν οι εργολάβοι. Το θέμα είναι με τι ποσά και κυρίως με τι υπερβάσεις και «πανωπροίκια» θα ολοκληρωθούν τα έργα και αν θα είναι άρτια ποιοτικά και όχι «σουρωτήρι» από τις κακοτεχνίες. Και αυτό είναι κάτι που θα φανεί, δυστυχώς, «εκ των υστέρων»! Οπως λέει, άλλωστε, και μια γνωστή παροιμία: «Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό»!..

Ο Αλαετίν Τσακιτζί, είναι 51 ετών και Τούρκος κουρδικής καταγωγής. Είναι, επίσης, πρώην διακεκριμένο στέλεχος και φονιάς της ακροδεξιάς οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι. Μετά την έκδοσή του από την Αυστρία, όπου συνελήφθη στα τέλη του 2004, άρχισε στα μέσα Ιανουαρίου η δίκη του για επίθεση εναντίον Τούρκου επιχειρηματία. Ωστόσο, οι πράξεις που του αποδίδονται θα μπορούσαν να γεμίσουν χιλιάδες σελίδες δικογραφίας: Εμπόριο ναρκωτικών, ξέπλυμα χρήματος, δολοφονίες (ανάμεσά τους και αυτή της ...πρώην γυναίκας του), σκανδαλώδεις εξαγορές επιχειρήσεων -μεταξύ αυτών και μιας τράπεζας, της Turkbank, σε μια υπόθεση, η δημοσιοποίηση της οποίας προκάλεσε την κατάρρευση της κυβέρνησης του Μεσούτ Γιλμάζ (προς όφελος, λένε οι κακές γλώσσες, της Τανσού Τσιλέρ, εναντίον της οποίας στράφηκε στη συνέχεια).

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είχε διαβατήριο της ΜΙΤ, της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών και αναλάμβανε «αποστολές» για λογαριασμό της, κατά δήλωσή του «από τη δεκαετία του 1970». Συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε ένα σωρό βρώμικες υποθέσεις - στο πλαίσιο των σχέσεων κράτους, παρακράτους και μαφίας που ήλθαν στον αφρό με το σκάνδαλο Σουσουρλούκ, αλλά ουδέποτε σταμάτησαν. Προ ημερών δήλωσε ότι «τόσα χρόνια σώπαινα προστατεύοντας τους άλλους», προσθέτοντας με νόημα: «Τώρα θα τα πω όλα». Δύσκολα, όμως, κάτι τέτοιο θα συμβεί. Μάλλον, θα υπάρξει κάποιου είδους «συμβιβασμός», για να σωπάσει ο πρώην (;) πράκτορας...