ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 11 Φλεβάρη 2005
Σελ. /40
Το μόνο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σωρός τα σκάνδαλα ιεραρχών και δικαστικών. Πραγματική μπόχα και δυσοσμία. Κι από πίσω, ένας πολύμορφος «πόλεμος κυκλωμάτων και συμφερόντων», φάκελοι με έγγραφα και στοιχεία, συστηματικές υποκλοπές συνδιαλέξεων, κρυφές φωτογραφήσεις και βιντεοσκοπήσεις, κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί, εγχώριες και ξένες μυστικές υπηρεσίες, κλπ., κλπ. Ολα μαζί, σ' ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, με προμετωπίδα την κάθαρση και σημαία τον άκρατο λαϊκισμό και την άγρια εντυπωσιοθηρία.

Το μόνο που δε θα βρείτε μέσα στο προαναφερόμενο «περιβόλι» είναι η παραμικρή προσπάθεια αναζήτησης των βαθύτερων αιτιών αυτών των φαινομένων σήψης και διαφθοράς. Λες και θέλουν να κρύψουν ότι η δυσοσμία που αναδίνεται δεν αφορά σε ορισμένα μόνο περιστασιακά γεγονότα και πρόσωπα ή μόνο την Εκκλησία, τη Δικαιοσύνη και τον Τύπο. Λες και θέλουν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι τα προαναφερόμενα φαινόμενα αποτελούν τις συνέπειες - μαζί με πολλές άλλες - των προωθούμενων από τις κυρίαρχες δυνάμεις και με όλα τα μέσα πολιτικών και λογικών των «απελευθερώσεων», της εμπορευματοποίησης και αγοραπωλησίας των πάντων, της απέραντης υποκρισίας και διγλωσσίας, της έκπτωσης των αξιών, κλπ., κλπ.

Ούτε ιερό, ούτε όσιο...

Αν υπάρχει κάτι που «προκαλεί απορία» σε κάθε καλοπροαίρετα σκεπτόμενο άνθρωπο, δεν είναι φυσικά, ότι «στο Συνέδριο του ΚΚΕ δεν προσκλήθηκαν να παρευρεθούν και να χαιρετίσουν κόμματα και κινήσεις της αριστεράς», όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο Συνασπισμός, σε σχετικό δελτίο Τύπου που εξέδωσε χτες. Απορία προκαλεί το γεγονός, ότι 14 περίπου χρόνια μετά την κρίση, την οποία υποδαύλισαν στο ΚΚΕ - με ολοφάνερο στόχο τη διάλυση του Κόμματος - τα τότε στελέχη του και σήμερα στελέχη του ΣΥΝ, αυτοί που πρωτοστάτησαν στη διάσπασή του κάνοντας χρήση των πιο ανέντιμων μεθόδων, αυτοί που δε σεβάστηκαν τίποτα προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους, είναι οι ίδιοι που 14 χρόνια μετά δεν έχουν βρει ακόμα το σθένος να κάνουν την όποια αυτοκριτική, να ζητήσουν έστω και με έμμεσο τρόπο μια συγνώμη. Αντ' αυτού, ζητάνε και τα ρέστα. Αποδεικνύοντας, πως όπως τότε, έτσι και σήμερα, εξακολουθούν να μην έχουν «ούτε ιερό ούτε όσιο».

Διαρκής πυρηνική απειλή

Μόνο τυχαία δεν είναι η προχτεσινή αποκάλυψη των «Νιου Γιορκ Τάιμς» ότι οι ΗΠΑ διατηρούν 480 πυρηνικά όπλα σε αεροπορικές βάσεις στην Ευρώπη. Συμπίπτει με τη διεξαγωγή της άτυπης συνόδου στη Νίκαια της Γαλλίας των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, που ξεκίνησε την ίδια μέρα, με τη συμμετοχή των Αμερικανών υπουργών Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ και Εξωτερικών Κοντ. Ράις, οι οποίοι επιδιώκουν να «πείσουν» τις μεγάλες χώρες της ΕΕ, να στείλουν στρατεύματα και χρήματα στο Ιράκ. Επιπλέον, σε δέκα μέρες στις Βρυξέλλες θα έρθει ο Τζ. Μπους, επιδιώκοντας να «γεφυρώσει το ενδοατλαντικό ρήγμα», που αναδείχτηκε με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ. Είναι φανερό ότι οι Αμερικανοί θέλησαν να υπενθυμίσουν ποιος είναι το αφεντικό, ποιος κρατάει τα κουμπιά των πυρηνικών που βρίσκονται στην Ευρώπη, κ.ο.κ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πυρηνικά όπλα είναι αποθηκευμένα υπό αμερικανικό έλεγχο και υψηλά μέτρα ασφαλείας, κατ' εφαρμογήν μυστικών στρατιωτικών συμφωνιών, σε οκτώ βάσεις, που βρίσκονται, σύμφωνα με το δημοσίευμα, στο Βέλγιο, στη Βρετανία, στην Ιταλία, στην Ολλανδία και την Τουρκία. Είχαν εγκατασταθεί «σημαδεύοντας» τη Σοβιετική Ενωση και τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, ενώ σήμερα, εκτός από απειλή κατά των λαών χρησιμοποιούνται (και) για να υπογραμμίζουν τη στρατιωτική υπεροπλία των ΗΠΑ έναντι των Ευρωπαίων εταίρων και ανταγωνιστών τους...

Ψεκάστε, σκουπίστε...

Τις απελάσεις χιλιάδων Αλβανοπαίδων έως 17 ετών που έφθασαν, τα τελευταία χρόνια, στη Βρετανία χωρίς τους γονείς τους, ετοιμάζει η βρετανική κυβέρνηση. Φαίνεται πως στέγνωσαν ανεπιστρεπτί τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυνε ο Τόνι Μπλερ όταν πριν έξι χρόνια έριχνε τις βόμβες στα Βαλκάνια. Οπως αποδεικνύει με τη στάση του, οι αναξιοπαθούντες πρόσφυγες, είναι καλοί μόνον πριν και μετά τους πολέμους...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αρχισαν τα ... όργανα

Ο κύβος ερρίφθη. Η κυβέρνηση - που μέχρι χτες ορκιζόταν πως θα επιδιώξει το «νοικοκύρεμα» των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και άλλων προβλημάτων της οικονομίας με την «ήπια προσαρμογή» (διάβαζε λιτότητα) - άρχισε να δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η «συναινετική» εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας - που θεωρούνταν «σκόπελοι» και της «έδεναν» τα χέρια - αποτελούν πια παρελθόν, η κυβέρνηση άρχισε ήδη να ανοίγει τα χαρτιά της και να δείχνει τις πραγματικές της προθέσεις.

Μπορεί η φράση «ήπια προσαρμογή» να μη διαγράφτηκε ακόμα από το κυβερνητικό λεξιλόγιο, όμως, όταν την επικαλούνται, πια, οι κυβερνώντες, φροντίζουν να μας θυμίζουν ταυτόχρονα πως η κατάσταση της οικονομίας είναι «κρίσιμη». Και δεν είναι μόνοι τους, οι κυβερνώντες, που επικαλούνται την «κρισιμότητα» της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας. Στο ίδιο μήκος κύματος εκπέμπουν, συντονισμένα, και τα διάφορα κέντρα και παράκεντρα εξουσίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που υποστηρίζουν πως αν δεν παρθούν «εδώ και τώρα» νέα αντιλαϊκά μέτρα, η ελληνική οικονομία θα ...καταρρεύσει!

Αδιάψευστος μάρτυρας, οι εκθέσεις με απαιτήσεις για νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που συντάσσουν οι βιομήχανοι (ΣΕΒ), οι τραπεζίτες (Τράπεζα Ελλάδας, Ενωση Ελληνικών Τραπεζών κλπ.), η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) κλπ. Οι εκθέσεις αυτές - που δημοσιοποιούνται τουλάχιστον μία κάθε μήνα - σε συνδυασμό με τις δηλώσεις κορυφαίων εκπροσώπων των κεφαλαιοκρατών, αξιοποιούνται δεόντως από την κυβέρνηση, για την προετοιμασία της κοινής γνώμης να δεχτεί σαν «αναγκαίο κακό» την επιβολή των νέων αντιλαϊκών μέτρων. Πρόσφατο παράδειγμα, η έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα και η, νέα, προχτεσινή παρέμβαση του διευθυντηρίου των Βρυξελλών, που καλούν την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει με μεγαλύτερη τόλμη σε «μόνιμα» - και όχι ευκαιριακού χαρακτήρα - μέτρα, με νέες «μεταρρυθμίσεις» στο Ασφαλιστικό και στα εργασιακά κλπ.

Οι κάθε είδους υπηρέτες των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου αξιώνουν μέτρα που θα υπονομεύουν παραπέρα τις κατακτήσεις των εργαζομένων και το βιοτικό τους επίπεδο, με παρεμβάσεις και στο συνταξιοδοτικό (όρια ηλικίας, ύψος σύνταξης, εισφορές) και στα εργασιακά (8ωρο, υπερωρίες, απολύσεις, μερική απασχόληση) και στα εισοδηματικά (συγκράτηση μισθολογικών αυξήσεων). Μόνο έτσι, υποστηρίζουν, θα αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα (ελλείμματα και δημόσιο χρέος, ανεργία, ανταγωνιστικότητα κλπ.) και θα ...πάει μπροστά η ελληνική οικονομία. Αλλά επιδίωξή τους είναι η ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία. Στην αξίωση των Βρυξελλών για την υποβολή καταλόγου με νέα αντιλαϊκά μέτρα μέχρι τις 21 Μάρτη, ο υπουργός, εκτός από κάποια μισόλογα για «ήπια προσαρμογή», επικαλέστηκε «κρισιμότητα» των προβλημάτων της οικονομίας, για να υποστηρίξει στη συνέχεια πως η αντιμετώπισή αυτών των προβλημάτων είναι δυνατή μόνο με τη «συναίνεση όλων». Με απλά λόγια, η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους, να υποταχθούν στη λογική του «σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω»... Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο, να αντιταχθούν και να αντισταθούν, για την αποτροπή αυτών των σχεδίων, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα πως χωρίς την κατάργηση της πολιτικής των μονοπωλίων δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ