Το θησαυροφυλάκιο της Εκκλησίας γεμίζει κάθε χρόνο με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από έσοδα που προέρχονται από επιχειρηματική δράση. Τα στοιχεία που έφερε στη δημοσιότητα ο «Ρ» την περασμένη Παρασκευή 25/3/2005 και που αφορούν τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων, η άκρατη εμπορευματοποίηση της ίδιας της πίστης, οι μετοχές που βρίσκονται στην κατοχή της Εκκλησίας, οι ανώνυμες εταιρίες που έχουν συσταθεί για να αυξάνουν τα «ιερά» πλούτη, αποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο η ηγεσία της Εκκλησίας αντιλαμβάνεται το ρόλο της.

Σήμερα, ο «Ρ», σε συνέχεια της έρευνάς του για την εκκλησιαστική περιουσία, αποκαλύπτει τον προϋπολογισμό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για το 2005, καθώς και τα πραγματοποιηθέντα έσοδα - έξοδα για το 2004. Ενας προϋπολογισμός που μοιάζει τόσο πολύ με εκείνους των μεγάλων επιχειρήσεων, που ο αναγνώστης δεν έχει παρά να παραδεχτεί πως η Εκκλησία κάνει πολύ καλές μπίζνες.

Αν κάποιος αναρωτηθεί ποια μπορεί να είναι τα έσοδα της Ιεράς Συνόδου, εκτός βέβαια από τον οβολό των πιστών, τότε, ο προϋπολογισμός του 2005, είναι κατατοπιστικός.

Το σύνολο των εσόδων φτάνει τα 19.625.925 ευρώ (6,68 δισ. δρχ.). Τα αντίστοιχα έσοδα του 2004 ήταν 20.271.783 ευρώ (6,69 δισ. δρχ.). Διευκρινίζεται ότι ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός αφορά μόνο τα πεπραγμένα της Ιεράς Συνόδου για το οικονομικό έτος 2005. Στα ποσά που παρατίθενται παρακάτω δε συμπεριλαμβάνονται τα έσοδα των 2.500 και πλέον μονών σε όλη τη χώρα, καθώς επίσης και τα συνολικά έσοδα από τα περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας. Αφορούν αποκλειστικά και μόνο το «έργο» της Ιεράς Συνόδου...

Στα τακτικά έσοδα λοιπόν αναγράφονται - μεταξύ άλλων - και οι εξής κατηγορίες:

• Πρόσοδοι περιουσιακών στοιχείων 10.250.700 ευρώ (3,5 δισ. δρχ.). Μέσα στα περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας συμπεριλαμβάνονται τα μισθώματα που εισπράττει από οικίες, καταστήματα, γραφεία που έχει στη διάθεσή της. Τα αντίστοιχα έσοδα το 2004 ήταν 9.601.600 ευρώ (3,27 δισ. δρχ.).

Οπως προκύπτει από την αναλυτική κατάσταση ακινήτων της Αττικής (σ.σ. την παρουσίασε ο «Ρ» την περασμένη Παρασκευή 25/3/2005) υψηλά έσοδα αποσπά η Εκκλησία από τα καταστήματα σε διάφορες περιοχές. Εκείνα που ξεχωρίζουν λόγω εμπορικότητας της περιοχής όπου βρίσκονται είναι τα τρία καταστήματα στην Ερμού, τα έξι καταστήματα στην πλατεία Κλαυθμώνος (στη συμβολή Σταδίου και Δραγατσανίου), και τα άλλα έξι καταστήματα στη Βουλιαγμένη.

Το μεγαλύτερο εμβαδόν από τα ακίνητα καταλαμβάνουν δύο υπουργεία, στην οδό Μητροπόλεως και στην πλατεία Κλαυθμώνος. Συγκεκριμένα το υπουργείο Παιδείας (ολόκληρο το ακίνητο) εκτείνεται σε ένα κτίριο 7.000 περίπου τ.μ. ενώ το υπουργείο Εσωτερικών καταλαμβάνει χώρο 3.000 τ.μ. περίπου. Εντυπωσιακά σε έκταση είναι επίσης τα γραφεία και τα καταστήματα στην οδό Ακαδημίας 95 (συνολικό εμβαδόν 1.900 τ.μ.) αλλά και στην οδό Βεντήρη, όπου τα δύο καταστήματα και τα δεκατρία γραφεία καταλαμβάνουν χώρο 3.000 περίπου τ.μ.

• Πρόσοδοι εκ μερισμάτων 3.200.000 (1,1 δισ. δρχ.). Οπως ο «Ρ» δημοσίευσε (25/3/2005) στο 1ο μέρος της έρευνας για την εκκλησιαστική περιουσία, η Εκκλησία έχει στην κατοχή της μετοχές της Εθνικής Τράπεζας αξίας 90 εκατ. ευρώ και μετοχές της Τράπεζας της Ελλάδας ύψους 200.000 ευρώ. Τα αντίστοιχα έσοδα του 2004 ήταν 2.400.000 ευρώ (817 εκατ. δρχ.).
• Πρόσοδοι από «Χώροι στάθμευσης ΑΕ» 600.000 ευρώ (204,4 εκατ. δρχ.). Η Εκκλησία έχει στην ιδιοκτησία της πολλούς χώρους στάθμευσης στην Αθήνα, ενώ για τη διαχείριση αυτών έχει συσταθεί και αρμόδια ανώνυμη εταιρία, που έχει σκοπό «την κατασκευή, αγορά, μίσθωση, εταιρική συμμετοχή και εκμετάλλευση χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, πρατηρίων καυσίμων και συναφών δραστηριοτήτων σε εκκλησιαστικά ή μη ακίνητα» το 98% του εταιρικού κεφαλαίου κατέχεται από την Εκκλησία της Ελλάδος, το 1% από τη Μονή Πετράκη και το υπόλοιπο 1% από τη Μονή Πεντέλης.

Σημειώνεται ότι η Εκκλησία εφαρμόζοντας τη θεωρία και πρακτική της... προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών, για να διαχειριστεί προσοδοφόρα την περιουσία της, έχει συστήσει και άλλη ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «Διαχείριση υποστήριξης επιχειρήσεων και χρηματοδοτικών προγραμμάτων μελετών και έργων» για τη διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, καθώς και μια ΑΕ «Εκκλησιαστικής Επικοινωνίας»...

• Σε ό,τι αφορά τα έκτακτα έσοδα στον προϋπολογισμό του 2005 αναφέρονται μεταξύ άλλων οι κατηγορίες: Εσοδα εκ τόκων διαθεσίμων 1.500.000 ευρώ, τόκοι καταθέσεων ταμιευτηρίου 161.500 ευρώ και έσοδα από δωρεές και κληροδοτήματα ύψους 45.000 ευρώ.

Οι σημαντικότερες δαπάνες του προϋπολογισμού για το 2005 της Ιεράς Συνόδου αναφέρονται στις δαπάνες των 12 Συνοδικών Επιτροπών, στη δαπάνη για την ανακαίνιση και βελτίωση του Συνοδικού Μεγάρου, στη δαπάνη για την ίδρυση της νέας εταιρίας «Ασφαλιστική ΕΠΕ» της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις δαπάνες δημοσίων σχέσεων, στη δαπάνη για τη διοργάνωση ημερίδων και συνεδρίων για την προβολή του έργου της Εκκλησίας, στη δαπάνη για μελέτες εκτέλεσης οικοδομικών έργων, στη δαπάνη για τη συνεργασία με τεχνικούς συμβούλους προς υλοποίηση μεγάλων οικοδομικών έργων κ.ά.

Σε όλο αυτό το επιχειρηματικό πανηγύρι η Ιεραρχία της Εκκλησίας έχει συμμάχους τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μάρτη του 2004, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατήργησε την υποχρέωση της Εκκλησίας να εισφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό το 25% των ακαθάριστων εσόδων για την κάλυψη της μισθοδοσίας των κληρικών από το κράτος, όπως το όριζε ο νόμος 536 του 1945. Με τη σειρά της η ΝΔ με το νέο φορολογικό που ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη φρόντισε να επεκτείνει τη φοροασυλία για ναούς, μητροπόλεις, μοναστήρια για τα εισοδήματα που αποκτούν από την κάθε είδους ακίνητη περιουσία τους...

Μπορεί η Εκκλησία να έχει στην κατοχή της μια αμύθητη περιουσία σε δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις που αγγίζει τα 855.730 στρέμματα σε όλη τη χώρα, ωστόσο φαίνεται πως δεν αρκείται μόνο σε αυτά. Ετσι, διεκδικεί επιπλέον πολλά μεγάλα κομμάτια γης. Σε πολλές περιπτώσεις βρίσκονται σε εξέλιξη χρόνιες δικαστικές διαμάχες και μάλιστα είναι πολλές οι περιπτώσεις που οι ηγήτορες της Εκκλησίας καταφέρνουν να αποσπάσουν αυτές τις εκτάσεις οι οποίες αργότερα οικοπεδοποιούνται!

• Περιστέρι: Ο Ιερός Ναός Παναγίας Θεοτόκου που υπάγεται στη Μητρόπολη Φθιώτιδας ισχυρίζεται ότι της ανήκουν τα 2/3 της έκτασης του δήμου (7.500 στρέμματα από τα συνολικά 11.000). Η πρώτη αγωγή κατά του δήμου για το θέμα κατατέθηκε το 1930 και αφορούσε 600 στρέμματα. Το 1970 έγινε το πρώτο δικαστήριο, το 1981 η διεκδικούμενη έκταση είχε φτάσει τα 3.500 στρέμματα! Στις διεκδικούμενες εκτάσεις περιλαμβάνονται ελεύθερες αλλά και δομημένες περιοχές, καθώς και 35 πλατείες του δήμου!
• Αγία Βαρβάρα: Βρίσκεται σε εξέλιξη διαμάχη που αφορά δενδρόφυτη έκταση 60 στρεμμάτων που περιβάλλει την Εκκλησία της Αγ. Βαρβάρας και η οποία ανήκει στην Αποστολική διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στο χώρο υπάρχει επίσης το κτίριο του οικοτροφείου και ορισμένα βοηθητικά κτίσματα. Το 1986 η Αποστολική διακονία ζήτησε αδειοδότηση για την κατασκευή τυπογραφείου. Η άδεια δόθηκε, όμως το κτίριο που κατασκευάστηκε ενοικιάστηκε για σούπερ μάρκετ! Το 1995 ο ΟΣΚ και ο δήμος ζήτησαν να αγοράσουν από την Εκκλησία έκταση 3 στρεμμάτων για την ανέγερση σχολικού συγκροτήματος. Ακολούθησε περίοδος 5 ετών υπό συνεχείς διαπραγματεύσεις και παράλληλη συνεχή αύξηση του τιμήματος που είχε ξεκινήσει από τα 90 εκατ. δρχ. Τελικά έγινε η αγορά το 1999 έναντι 280 εκατ. δρχ.
• Βύρωνας: Η Εκκλησία αρνείται να παραχωρήσει στο δήμο αναξιοποίητη έκταση 24 στρεμμάτων που βρίσκεται στη Β' ζώνη του Υμηττού προκειμένου να διαμορφωθεί σε χώρο αναψυχής, ενώ την ίδια στιγμή διεκδικεί χώρο έκτασης 27 στρεμμάτων στις παρυφές του Υμηττού για να κατασκευάσει κτίριο.
• Βουλιαγμένη: Η Εκκλησία διεκδικεί 238 στρέμματα.
• Πεντέλη: Η Μονή Πετράκη επιχείρησε να πουλήσει προς αξιοποίηση 3.780 στρέμματα στο δασόκτημα Κοκκιναρά. Η προσπάθεια αυτή ματαιώθηκε έπειτα από απόφαση του ΣτΕ ύστερα από σχετική προσφυγή.

Αξίζει να σημειώσουμε τον τρόπο με τον οποίο η ίδια η Εκκλησία αντιμετωπίζει το θέμα της περιουσίας της. Σύμφωνα λοιπόν με έκδοση της ΕΚΥΟ του 2002 και τα όσα αναφέρει σε αυτήν ο γενικός διευθυντής της Κ. Πυλαρινός, είναι... ιερή γιατί προέρχεται «... από δωρεές και κληρονομιές κληρικών, μοναχών και λαϊκών».

Επιπλέον, το εντυπωσιακό στοιχείο έγκειται στο ότι - όπως αναφέρει ο Κ. Πυλαρινός - η Εκκλησία στήριξε την Πολιτεία με παραχωρήσεις γης σε ακτήμονες των περιόδων 1912 - 1915, 1922 -1928 και 1948 - 53 και απέφυγε όπως σημειώνεται «δεδομένους και ορατούς κινδύνους κοινωνικών εξεγέρσεων». Ούτε λίγο ούτε πολύ αναγνωρίζουν τον ιστορικά αντιδραστικό τους ρόλο ως δεκανίκι της άρχουσας τάξης. Κάτι βέβαια που η Πολιτεία φρόντισε να το ξεπληρώσει πλουσιοπάροχα...!