Αυξημένα κατά 3,1% είναι από χτες τα έτσι κι αλλιώς πανάκριβα διόδια της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου. Κι αν θέλετε να μάθετε το γιατί, πέραν της «αύξησης του ΦΠΑ», υπάρχει και το δικαίωμα της γαλλοελληνικής κοινοπραξίας να αυξάνει τις τιμές των διοδίων κατά το δοκούν. Ναι, έτσι ακριβώς. Οταν τις προάλλες ρωτήθηκε σχετικά ο εκπρόσωπος της κοινοπραξίας, η απάντησή του ήταν η εξής: «Η συγκεκριμένη αύξηση είναι μέσα στα πλαίσια των συμβατικών μας δυνατοτήτων». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «είναι στην ευχέρειά μας, σύμφωνα πάντα με τις συμβατικές μας δυνατότητες, για κάθε έτος να προχωρούμε και δύο φορές σε αναπροσαρμογή των διοδίων».

Τα 'χουν προβλέψει όλα οι άνθρωποι και, βέβαια, φρόντισαν να αποτυπωθούν και στις αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο. Πάνω απ' όλα τα κέρδη τους. Βάζουν μια αύξηση στις αρχές του χρόνου και εάν, λίγους μήνες πριν τελειώσει το έτος, η πορεία των κερδών τους δεν είναι η αναμενόμενη, έχουν το δικαίωμα να βάλουν και δεύτερη...

Χρόνια τώρα, το ΠΑΜΕ «φωνάζει» ότι οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των εργαζομένων πρέπει να περιλαμβάνουν όλα όσα αφορούν στις συνθήκες ζωής και εργασίας των τελευταίων και να καθορίζονται με βάση τις απαιτήσεις των σύγχρονων αναγκών. Η λογική αυτή δε στηρίζεται μόνο στο αδιαμφισβήτητο γεγονός πως είναι υπαρκτός και, μάλιστα, παραγόμενος από τους εργαζόμενους -αλλά καταληστευόμενος από την ολιγαρχία της πλουτοκρατίας και τους κάθε λογής «παρατρεχάμενούς» της- ο αναγκαίος πλούτος για την ικανοποίηση των αναγκών αυτών. Η ίδια λογική αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική απάντηση στην πολύχρονη τακτική κυβερνώντων και κεφαλαιοκρατών, να κάνουν ορισμένες παραχωρήσεις στους εργαζόμενους, από τη μια, και, από την άλλη, να αρπάζουν πολλές φορές περισσότερα, «φτιάχνοντας» κατάλληλα τον πληθωρισμό και τα επίσημα στοιχεία, αυξάνοντας πολλαπλάσια τους φόρους των λαϊκών στρωμάτων και ενισχύοντας τα κάθε λογής προνόμια στους κεφαλαιοκράτες, ιδιωτικοποιώντας την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, κλπ. και φορτώνοντας τα αντίστοιχα οικονομικά βάρη στις λαϊκές οικογένειες, αυξάνοντας το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων με τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, κλπ., κλπ.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί πιστεύουμε ότι, τις μέρες αυτές, που το φορολογικό «γιουρούσι» της κυβέρνησης και το νέο κύμα ακρίβειας «δείχνουν τα δόντια τους», είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή, για να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και διδάγματα.

Τρεις υπεύθυνες δηλώσεις υποχρεώθηκε να υπογράψει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ενώπιον του υπουργού Εσωτερικών της Ιορδανίας, έγραψαν τις προάλλες οι εφημερίδες. Με τη μία εξ αυτών διαβεβαίωνε, ότι δεν έχει πραγματοποιήσει καμία πώληση ή πολυετή μίσθωση στην πόλη της Ιερουσαλήμ ή στα παλαιστινιακά εδάφη. Και κανένας δε φέρει την παραμικρή ένσταση ή αντίρρηση, αφού η πώληση και η πολυετή μίσθωση (40 και 50 ή περισσότερα χρόνια) έχουν ελάχιστη, αν όχι καμιά διαφορά. Η μόνη ουσιαστική διαφορά, μάλλον, αποτελεί πλεονέκτημα για τον μισθωτή, αφού δεν υποχρεώνεται να καταβάλει τίμημα αγοράς.

Μόνον η κυβέρνηση της χώρας μας κάνει πως δεν καταλαβαίνει τα παραπάνω και επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους, πως δεν ξεπουλά τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αλλά τις «αξιοποιεί», παρ' ότι σχεδιάζει να τις εκχωρήσει - μαζί με πολλές ακόμη διευκολύνσεις - στην επιχειρηματική κερδοσκοπία για 50 έως 100 χρόνια. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση κάνει αυτό ακριβώς, που θέλουν και απαιτούν τα μεγάλα συμφέροντα. Τα τελευταία δεν έχουν καμιά διάθεση να πληρώσουν το όποιο τίμημα αγοράς. Πόσο μάλλον, όταν μπορούν να εκμεταλλεύονται τζάμπα τις εγκαταστάσεις και τους γύρω χώρους για τόσες δεκαετίες...