Ως προστάτης των μικροαγροτών προσπάθησε να εμφανιστεί η κυβέρνηση και ο υπουργός Γεωργίας με την κατάπτυστη απόφαση δραστικού περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας στη χώρα μας, επειδή οι περιορισμοί θα ωφελήσουν τάχα τους βαμβακοπαραγωγούς με λιγότερα από 60 στρέμματα, που αποτελούν το 78% του συνόλου των βαμβακοπαραγωγών.

Η αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική και από τα πραγματικά στοιχεία αποδεικνύεται ότι και με τη νέα απόφαση οι μικροβαμβακοπαραγωγοί με λιγότερα από 60 στρέμματα θα πληρώσουν μεγάλα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και οι τιμές που θα απολαύσουν θα είναι χαμηλότερες από αυτές των τελευταίων χρόνων.

Γιατί, αν γίνει υπολογισμός με τη στρεμματική απόδοση της περσινής παραγωγής που είναι 305 κιλά/στρέμμα, τα 3.602.794 στρέμματα, στα οποία προτείνει η κυβέρνηση να περιοριστεί από φέτος η βαμβακοκαλλιέργεια, θα παράγουν 1.099.000 τόνους σύσπορο βαμβάκι. Αυτό με βάση την ποσόστωση της χώρας μας που είναι 782.000 τόνοι σημαίνει ότι η υπέρβαση θα είναι 40,5%.

Ετσι, μια και το ποσοστό του προστίμου συνυπευθυνότητας το οποίο για την ερχόμενη χρονιά προτείνεται να είναι ακόμα μεγαλύτερο, δηλαδή 60%, η τελική συνυπευθυνότητα για τη χώρα μας θα είναι 24,3% (40,5% Χ 60% = 24,3%). Με βάση τη νέα ισοτιμία της δραχμής που καθορίστηκε πρόσφατα και είναι πιθανό να ισχύσει του χρόνου (1 Ευρώ = 341 δραχμές) και με βάση την τιμή στόχου που είναι 1,063 Ευρώ/κιλό το πρόστιμο συνυπευθυνότητας για τη χώρα μας την ερχόμενη χρονιά θα είναι 88 δρχ/κιλό (1,063 Ευρώ/κιλό Χ 24,3% Χ 341 δρχ/Ευρώ= 88 δρχ/κιλό).

Τούτο δείχνει ότι οι μικροαγρότες με λιγότερα από 60 στρέμματα θα πληρώσουν του χρόνου πρόστιμο συνυπευθυνότητας 88 δρχ/κιλό. Κι αν αυτό το πρόστιμο αφαιρεθεί από την ελάχιστη τιμή που είναι 1,01 Ευρώ/κιλό τότε η ελάχιστη τιμή του μικροπαραγωγού είναι 253,3 δρχ/κιλό (1,01 Ευρώ/κιλό Χ 341 δρχ/Ευρώ = 344,34 δρχ/κιλό - 88 δρχ/κιλό = 256,3 δρχ/κιλό).

Φαίνεται δηλαδή, η ελάχιστη τιμή του βαμβακιού στους μικροπαραγωγούς την ερχόμενη χρονιά θα είναι 256,3 δρχ/κιλό και αν σε αυτή την τιμή προστεθεί η προσαύξηση των 20 - 25 δρχ/κιλό περίπου, λόγω των καλύτερων ποιοτικών χαρακτηριστικών τότε η μέση εμπορική τιμή θα διαμορφωθεί στις 275 - 280 δρχ/κιλό.

Αν αυτή η τιμή ικανοποιεί ή όχι τους μικροβαμβακοπαραγωγούς αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας η εμπορική τιμή του βαμβακιού στην εξαετία 1993 - 1998 ήταν κάθε χρόνο μεγαλύτερη από 275 δρχ/κιλό. Το 1998 ήταν 275 δρχ/κιλό και το 1993 ήταν 285,5 δρχ/κιλό.

Τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν το μέγεθος της προσπάθειας της κυβέρνησης να εξαπατήσει και να διασπάσει τους βαμβακοπαραγωγούς, στην προσπάθειά τους να καταργήσουν όλους τους περιορισμούς στη βαμβακοκαλλιέργεια και να προστατέψουν το εισόδημά τους.

Αποδεικνύουν επίσης την προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει τις ευθύνες της, γιατί συμφώνησε να αυξηθεί το πρόστιμο συνυπευθυνότητας κατά 20%.

Η Γραμματεία Αγροτικού της ΝΔ μάλλον δεν πήρε χαμπάρι ή κάνει πως δεν πήρε χαμπάρι τα όσα συνεπάγεται η προκλητική απόφαση της κυβέρνησης για δραστικό περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας κατά 700.000 στρέμματα.

Χτες έβγαλε μια δισέλιδη ανακοίνωση για γέλια και για κλάματα, που αντί να καταγγείλει, έστω και για τους τύπους, τις καταστροφικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης που αποσκοπούν στην εξαφάνιση της βαμβακοκαλλιέργειας, της άσκησε κριτική για αναποτελεσματικότητα και διαπραγματευτική ανικανότητα. Η «μνημειώδης» ανακοίνωση της ΝΔ ξεκινά ως εξής: «Η εγνωσμένη και εγγενής αναποτελεσματικότητα του υπουργού Γεωργίας, που είναι άλλωστε μόνιμο και κοινό χαρακτηριστικό των διαδοχικών υπουργών Γεωργίας, είχε ως συνέπεια να αυξήσει δραστικά τα "πανωγραψίματα" των αετονύχηδων...». Και η συνέχεια της ανακοίνωσης συνοψίζεται με τη λαϊκή ρήση: «Τρία πουλάκια κάθονταν...».

Αν κρίνει κανείς από τις πάγιες θέσεις της ΝΔ και από τα όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση, γίνεται φανερό ότι η «διαφωνία» της ΝΔ δεν έγκειται στο δραστικό περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας και στα προβλήματα που δημιουργεί στους βαμβακοπαραγωγούς, αλλά γιατί αυτό δεν έγινε νωρίτερα και σε μεγαλύτερη έκταση! Παράλληλα, με την ίδια ανακοίνωση προσφέρεται συνένοχη συγκάλυψη στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης που εκπορεύεται από τις αντιαγροτικές επιταγές της ΕΕ και της «Ατζέντας 2000» για μείωση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος, καθώς και του μαζικού ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών.

Τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση για να συκοφαντήσει τους αγώνες της αγροτιάς κατηγόρησε τους βαμβακοπαραγωγούς που πρωτοστατούσαν στις κινητοποιήσεις σαν μεγαλοαγρότες, σαν πλούσιους αγρότες που παίρνουν τη μερίδα του λέοντος από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, σαν μεγαλοκαταθέτες κ.ά.

Τώρα, για να υποστηρίξει ότι η επαίσχυντη πρότασή της να μειώσει δραστικά τη βαμβακοκαλλιέργεια είναι υπέρ των μικροβαμβακοπαραγωγών, δημοσιεύει επίσημα στοιχεία, που λένε ότι το 78% των βαμβακοπαραγωγών καλλιεργεί μέχρι 60 στρέμματα και το 97,5% μέχρι 150 στρέμματα.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, με τα οποία φορολογούνται οι αγρότες, το καθαρό εισόδημα από ένα στρέμμα πεδινής βαμβακοκαλλιέργειας το 1999 ήταν 24.200 δραχμές το οποίο εξασφάλιζε στο βαμβακοπαραγωγό των 60 στρεμμάτων συνολικά καθαρό εισόδημα 1.452.000 δραχμές και στον βαμβακοπαραγωγό με 150 στρέμματα 3.630.000 δραχμές.

Δηλαδή, το 1999 το 97,5% των βαμβακοπαραγωγών είχαν καθαρό εισόδημα από τη βαμβακοκαλλιέργεια μικρότερο από 3.630.000 δραχμές και το 78% μικρότερο από 1.452.000 δραχμές.

Αυτοί, λοιπόν, είναι οι μεγαλοκαταθέτες για τον κύριο Πάγκαλο, οι μεγαλοαγρότες για τον κύριο Τζουμάκα, οι «τσιφλικάδες» για την κυβέρνηση, που κάθε χρόνο... χωρίς λόγο διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία του κράτους!