ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 6 Απρίλη 2005
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στο «μάτι» του αντιλαϊκού κυκλώνα

Ο πολιτικός «ορίζοντας» μαύρισε απότομα και έχει βαρύνει επικίνδυνα, αδιάψευστο σημάδι για την επερχόμενη σαρωτική καταιγίδα. Τα μαύρα κοράκια έκαναν και πάλι ομαδικά την εμφάνισή τους, κρώζοντας με ανατριχιαστικό τρόπο για περισσότερο αίμα και σάρκες από τα «συνήθη θύματα». Μόνον όσοι εθελοτυφλούν δε βλέπουν πως οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται στο μάτι ενός αντιλαϊκού κυκλώνα, που απειλεί να μην αφήσει τίποτα όρθιο από τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους.

Κυβέρνηση, ηγεσία ΠΑΣΟΚ, Τράπεζα της Ελλάδας, βιομήχανοι, εφοπλιστές, «επενδυτές», Μητσοτάκης, Κομισιόν... Ολόκληρος ο «μαύρος» θίασος επί σκηνής ωρύεται για την «ανάγκη» να προχωρήσουν αμέσως οι «διαρθρωτικές αλλαγές». Ο Κ. Καραμανλής βάζει ως «στοίχημα» της κυβερνητικής πολιτικής όχι τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού, αλλά τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, που αναδεικνύει περίπου ως αυτοσκοπό. Αναγορεύει ως «φυσικούς συνομιλητές» του και συμμάχους του «όλους τους ανθρώπους της παραγωγής»... Προς αποφυγή παρανοήσεων συναντάται με τους εκπροσώπους ...των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, μεμονωμένους «επενδυτές» και τους ζητά να του εκθέσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ηταν τέτοια η κατανόηση και υποστήριξη που συνάντησαν στα «αιτήματά» τους, ώστε όλοι τους εξήλθαν περιχαρείς από το Μέγαρο Μαξίμου... «Η κυβέρνηση κινήθηκε και κινείται προς την κατεύθυνση του περιορισμού των κρατικών δαπανών και προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερες κρατικές εταιρίες», μεταφέρει το μήνυμα ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Δρ. Φουντουκάκος. «Ο πρωθυπουργός ήθελε να ακούσει τις δικές μου σκέψεις για το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε γενικότερα την οικονομία», δήλωσε ο πρόεδρος της Ενωσης Εφοπλιστών Ν. Ευθυμίου, λες και ο Κ. Καραμανλής δεν ήξερε τις απόψεις του...

Ο ΣΕΒ, ασφαλώς, δε θα έχανε την ευκαιρία: «Αρκετά με τον "παρωχημένο θεσμό" των συλλογικών συμβάσεων. Εμπρός για ατομικές συμβάσεις», ήταν το σαφέστατο μήνυμα των όσων είπε χθες ο πρόεδρός του Οδ. Κυριακόπουλος. «Η τάση διεθνώς είναι κάθε επιχείρηση να επιλέγει πώς θα αμείβει τους εργαζόμενους», αποφάνθηκε. Αυτή τη φορά, τον είχε «προλάβει» ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, που διαπίστωσε ότι «το νομοθετικό πλαίσιο για την αγορά εργασίας είναι δυσκίνητο και παρωχημένο»... Σαν έτοιμη από καιρό, η τομεάρχης Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ Αννα Διαμαντοπούλου, με τις ευλογίες βέβαια του Γ. Παπανδρέου, προέτρεψε την κυβέρνηση να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για τις διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε συναινετικά «όλο το πολιτικό σύστημα να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις». Από το στόμα του διοικητή της ΤτΕ Ν. Γκαργκάνα, ο λαός δεν περίμενε τίποτα περισσότερο από το συνηθισμένο «κρα»: «Δεν υπάρχει καμία λιτότητα», αποφάνθηκε, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων...

Για όποιον δεν κατάλαβε τι «παίζεται», ήρθε ο Κ. Μητσοτάκης με το γνωστό κυνισμό του να βάλει τα πράγματα στη θέση του. «Είναι ανάγκη να προχωρήσουν αμέσως οι διαρθρωτικές αλλαγές στον τομέα της εργασίας, στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων και στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης», επανέλαβε. Τούτη τη φορά όμως, εμφανίστηκε απόλυτα βέβαιος ότι «ο πρωθυπουργός και ο κ. Αλογοσκούφης και όλη η κυβέρνηση είναι αποφασισμένοι να πάρουν τα αναγκαία διαρθρωτικά μέτρα». Προκειμένου να μην υστερήσει σε εποικοδομητικές προτάσεις, υπέδειξε να ψηφιστεί νόμος που να παρατείνει - «εθελοντικά»... - κατά δύο χρόνια, σε πρώτη φάση, την παράταση του εργάσιμου βίου... Ολα τα παραπάνω τα συνόψισε μια μια φράση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: Προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η δημιουργία ενός «ιδιαίτερα ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος στη χώρα»... Οπως είναι παγκοσμίως γνωστό, «ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα» σημαίνει απόλυτη ασυδοσία του κεφαλαίου, δέσιμο χειροπόδαρα των εργαζομένων, επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα...

Χωρίς καμία διάθεση κινδυνολογίας και καταστροφολογίας: Αν δε σημάνει συναγερμός στις γραμμές των εργαζομένων, αν δεν υπάρξει ταξική συσπείρωση και αντίσταση στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, το κοινωνικό πισωγύρισμα θα είναι τρομακτικό. Οι μπαλωθιές για την τιμή των όπλων, τύπου Πολυζωγόπουλου και Παπασπύρου, είναι για «ξεκάρφωμα» στο ξεπούλημα των συμφερόντων των εργαζομένων. Αυτά που θα χαθούν δεν κερδίζονται παρά μόνο με ανατροπή των σημερινών συσχετισμών και την ανάδειξη μιας λαϊκής εξουσίας.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ