«Ελεγχόμενη διέξοδο της παρούσας κρίσης» χαρακτηρίζει την παραίτηση του προέδρου Λούσιο Γκουτιέρες η ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος του Εκουαδόρ, που μάλιστα προσδιορίζει τις δυνάμεις που δρομολόγησαν τις εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο: το δεξιό Χριστιανο-σοσιαλιστικό κόμμα, τη σοσιαλδημοκρατία και διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις, «που τροφοδοτούνται από την USAID (Αμερικανική Βοήθεια)».

Παρ' όλα αυτά, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, η ελεγχόμενη διέξοδος δε δύναται να αποκρύψει τη «βαθύτατη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και των εγχώριων εκπροσώπων του» και αποκαλύπτει συνάμα ότι το σύστημα «εξακολουθεί να έχει την ικανότητα για τη διατήρησή του και την κρίσιμη στιγμή να χρησιμοποιεί τμήμα της συμβιβασμένης "Αριστεράς"». Αναφερόμενη εκτενώς στις κινήσεις του πρώην προέδρου Γκουτιέρες, «που με τους ενδοιασμούς του και τις αντιφάσεις του έχασε τη στήριξη των μαζών», εξαιτίας της αδυναμίας του να αντισταθεί στις πιέσεις των ΗΠΑ - όσον αφορά στη βάση Μάντα ή τη διμερή εμπορική συμφωνία TLC, την ψήφο ενάντια στην Κούβα κλπ.- η ανακοίνωση του ΚΚ Εκουαδόρ κατηγορεί ότι έδωσε περιθώρια να στηθεί σκηνικό «συνωμοσίας», ώστε να δώσει το τελικό χτύπημα στις δυνάμεις που είχαν στηρίξει τον Γκουτιέρες και ζητούσαν αλλαγή στην πορεία της χώρας.

Αυτή η «συνωμοσία», κατά το ΚΚ Εκουαδόρ, εκδηλώθηκε σχεδόν ανοιχτά το πρωινό της 20ής Απρίλη, «με την επίσκεψη της Αμερικανίδας πρέσβη, Κρίστι Κένεϊ, την "απόφαση" του Κογκρέσου για αποπομπή του προέδρου, την "αποστασία" του επικεφαλής της Αστυνομίας και του Στρατού, τη φυγάδευση του Γκουτιέρες από το προεδρικό μέγαρο, με φόντο τις διαδηλώσεις που μετέδιδαν τα ΜΜΕ, που έχουν άμεση σύνδεση με την ολιγαρχία, τις τράπεζες και την Καθολική Εκκλησία».

«Αλλά προς απογοήτευση των, κατά την πλειοψηφία τους νεανικών, μαζών, που διαδήλωσαν για να "φύγουν όλοι", δεν κάμπτεται και δεν υπακούει στις προσταγές "για την αποστράτευσή του" προκειμένου "να αποφευχθεί η αναρχία"», συνεχίζει η ανακοίνωση και καταλήγει ότι το σύνθημα «να φύγουν όλοι» κερδίζει συνεχώς έδαφος και πρέπει να στραφεί εναντίον όλου του συστήματος. Για το λόγο αυτό, το ΚΚ Εκουαδόρ καλεί όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, που δεν έχουν συμβιβαστεί, «να συνταχθούν με τα Λαϊκά Συμβούλια, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές στους τόπους δουλιάς, στις αγροτικές περιοχές παντού, με τους πολίτες και τους στρατιώτες, να στηρίξουν και να παλέψουν για μία διαρκή Συντακτική Συνέλευση και να αντισταθούν στα ιδεολογήματα όπως "πολίτες" και "κοινωνία των πολιτών" που αποκρύβει τις ταξικές αντιθέσεις και την ταξική πάλη».

«Η κρίση στο Εκουαδόρ, όπως αντίστοιχες κρίσεις που έχουν υπάρξει και σε άλλες χώρες της περιοχής αποτελούν απόδειξη ότι τα βαθύτατα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα δεν μπορούν να επιλυθούν με το παρόν οικονομικό μοντέλο, που έχει επιβληθεί στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής», αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Κούβας, που σημειώνει επίσης: «Η κοινωνική και λαϊκή αντίσταση στην ήπειρό μας συνεχώς αυξάνεται».

Η ανακοίνωση, αναφερόμενη ειδικά στην περίπτωση του Λούσιο Γκουτιέρες, τονίζει ότι ενώ είχε την υποστήριξη των λαϊκών δυνάμεων και την ευκαιρία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, εκείνος «πρόδωσε τις κοινωνικές, λαϊκές και ιθαγενείς δυνάμεις και υπέκυψε στην ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό»... «Ο λαός του Εκουαδόρ, που είχε απαιτήσει αξιοπρέπεια και κυριαρχία, αντέδρασε στην ασφυκτική οικονομική του πολιτική, τη "δολαριοποίηση" και τις προσπάθειες επιβολής ακόμη σκληρότερων νεοφιλελεύθερων μέτρων»... «Ενας από τους άξονες της λαϊκής κατακραυγής ενάντια στον Γκουτιέρες ήταν και η ολική υποταγή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τη στιγμή που δημοσίως ορίστηκε "ως ο καλύτερος σύμμαχος του Μπους", κατά την πρώτη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον».

Και σημειώνοντας όλες τις διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης υπό τον πρώην αντιπρόεδρο Αλφρέντο Παλάσιο, που δίνουν στίγμα ότι «η νέα κυβέρνηση έχει την πρόθεση να προωθήσει τις αλλαγές που απαιτεί ο λαός», σημειώνει με σημασία τις κινήσεις του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, του επισήμου οργάνου των ΗΠΑ, που επικαλείται τη Δημοκρατική Χάρτα, ώστε να αμφισβητεί την αντικατάσταση του Γκουτιέρες και τη νέα κυβέρνηση, «παρότι δεν έθεσε τα ανάλογα ερωτήματα στην εκδήλωση πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα από τον Πέδρο Καρμόνα» ή κατά τη διάρκεια της κρίσης της Αϊτής. Και καταλήγει: «Η παρούσα κρίση στο Εκουαδόρ πρέπει να επιλυθεί από το λαό χωρίς κανενός είδους ξένης παρέμβασης και στο πλαίσιο των αρχών της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και αυτοδιάθεσης».