Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Μία, μάλιστα, εμφανίστηκε και ως στιχουργός και μουσικοσυνθέτης του ύμνου!..

**

Τρομάρα σας! Ξυπνήστεεεε!!!

***

Σιούφα: Ολοι μαζί να προχωρήσουμε; Οι τηλέπαθοι εξαιρούνται...

***

Εσείς τη δουλιά σας και οι τηλέπαθοι τη δική τους...

***

Αυτοί οι συντονιστές του ΠΑΣΟΚ, που κάθε μέρα συνεδριάζουν, δε σκέφτονται ότι κοροϊδεύουν και τον εαυτό τους, εκτός από τον κοσμάκη;

***

Το ξέρουν, αλλά τη δουλιά τους κάνουν!.. Κι αυτοί...

***

Στη λέσχη Μπίλντμπεργκ οι Γεωργάκης, Αλογοσκούφης, Διαμαντοπούλου! Εκεί μαθαίνεις να κυβερνάς...

***

Ερώτημα: Γιατί πήγαν στα μουλωχτά; Μηδέν διαφάνεια;

***

Ερώτημα (αφελούς): Αυτή η λέσχη γιατί συνεδριάζει εν κρυπτώ και παραβύστω; Ε...

***

ΣΥΝ: Υπέρ ή κατά του ξαναεμφανιζόμενου «σχεδίου Ανάν»; `Η και υπέρ και κατά; Ισως και κατά - υπέρ...

***

Πανορθόδοξη σύνοδος, λέει, γίνεται για τον Ειρηναίο! Μαζεύονται όλοι οι ...άγιοι, για να εξετάσουν το θέμα!..

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θα είναι κι εκείνος, που κρατούσε τις σακούλες με το «μάνεϊ», είπαν οι TV... Για να τον προσδιορίσουν...

***

Ακου «το επιχειρείν»!..

***

«Μάνεϊ»...

Ετσι, δεν πήγα πουθενά. Το ίδιο συνέβη με μια ξαδέλφη μας, γιατί τα εισιτήρια για τα δύο της παιδιά και τον άνδρα της, με ένα ποτηράκι κρασί και πορτοκαλάδα για τα παιδιά στο διάλειμμα, θα ξεπερνούσαν τα εκατό ευρώ. Ποσό απαγορευτικό για μια λαϊκή οικογένεια.

Εν τω μεταξύ, μπορώ να θυμηθώ ότι τα θεατρικά έργα που έχω δει στην Τσεχοσλοβακία «τα χρόνια κείνα» (για την ακρίβεια γεννήθηκα το 1970), ξεπερνάνε σίγουρα τα εκατό. Από τον παιδικό σταθμό πηγαίναμε τακτικά στα θέατρα, σινεμά και συναυλίες. Μαθαίναμε, μάλιστα, πώς να συμπεριφερόμαστε σωστά σε αυτά, πότε χειροκροτούμε και πότε όχι. Ισως φαίνεται αστείο, αλλά πολλές φορές ήμουν παρούσα σε εκδηλώσεις πολιτιστικές, σε συναυλία συμφωνικής ορχήστρας εδώ στην Ελλάδα, όπου στη διάρκεια της παράστασης χτυπούσαν κινητά! Πιστεύω είναι σημαντικό όχι μόνο να μπορείς να πας σε ένα πολιτιστικό γεγονός, αλλά να έχεις και την απαραίτητη πολιτιστική παιδεία, για να το παρακολουθήσεις.

Ο σύζυγός μου, που σπούδασε στην Πράγα, έμεινε «κάγκελο», όταν έμαθε ότι κάθε Πέμπτη που βγαίνανε καινούριες εκδόσεις, δημιουργούνταν ουρές μπροστά στα βιβλιοπωλεία, να προλάβουν οι άνθρωποι να πάρουν το αγαπημένο τους βιβλίο ή δίσκο.

Εκτός, από την απόλαυση της θέασης, είχαμε άπειρες δυνατότητες για τη δική μας δημιουργία. Πολλά παιδιά, αλλά και ενήλικες συμμετείχαν σε θεατρικές ομάδες, χορωδίες, κάναμε χορό, μπαλέτο. Και αυτά δωρεάν ή με ελάχιστο κόστος.

Ο πολιτισμός για λίγους με εμπόδισε να πάω στο θέατρο, που τόσο ήθελα.