Οι μεν (βουλευτές του ΠΑΣΟΚ) καταγγέλλουν ότι το προσωπικό του υπουργείου Εθνικής Αμυνας παρακολουθείται από το εσωτερικό ηλεκτρονικό κύκλωμα του Πενταγώνου και, μάλιστα, στις σχετικές φωτογραφίες των παρακολουθουμένων κάποιοι σημειώνουν με «ναι» ή «όχι» την κομματική «νομιμοφροσύνη» τους. Προς απόδειξη, μάλιστα, των λεγομένων τους, έδωσαν στη δημοσιότητα και σχετικές φωτογραφίες. Οι δε (ηγεσία του ΥΕΘΑ) απαντούν, ότι αυτά γίνονταν επί ΠΑΣΟΚ και το στοιχειοθετούν με έγγραφες καταγγελίες, που έγιναν μόλις ανέλαβε η ΝΔ κυβέρνηση και ανάλογες φωτογραφίες από την περίοδο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Εμείς, πάντως, τους βεβαιώνουμε, ότι τους πιστεύουμε αμφοτέρους...

«Λεβιάθαν, Αρμαγεδδών, μαύρη τρύπα. Ολα μαζί να ρουφήξουν τη μικρή, την ελάχιστη, την τόση δα δημοκρατία. Πριν σχεδόν κλείσουν οι κάλπες και πριν επισήμως ανακοινωθεί το Non του γαλλικού 56%, δεκάδες αναλυτές, άλλοι τόσοι κολαούζοι των πολυεθνικών και χαρτογιακάδες των Βρυξελλών εφόρμησαν επί των ανυπάκουων κεφαλών. Με συντονισμένα πυρά εναντίον του ίδιου στόχου. Με τα ίδια παπαγαλίστικα επιχειρήματα, με την ίδια φωτογραφική επιχειρηματολογία, με την ίδια επιτηδευμένη ανησυχία και με την ίδια εφιαλτική μελλοντολογία. Πέφτει το ευρώ, ανεβαίνουν τα επιτόκια, διαλύεται η ευρωπαϊκή συνοχή, γκρεμίζονται τα ομόλογα, πριονίζονται τα πακέτα, εξαγριώνεται η Αγκυρα. Το μήνυμα για τον Ελληνα διπλό: Οι τράπεζες σου παίρνουνε το σπίτι και όπου να 'ναι οι Τούρκοι αρπάζουν το Αιγαίο. Βασική προϋπόθεση λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων είναι η απόλυτη υπακοή στο διάταγμα των μεγάλων. Yes ΗΠΑ, yes πολυεθνικές, Yes ΝΑΤΟ, yes man!» (Του Δημ. Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων»).

Ας σταματήσουν πολλοί και διάφοροι να διαστρεβλώνουν έως και να συκοφαντούν το περιεχόμενο του ηχηρού «όχι», που φώναξε ο γαλλικός λαός στο «ευρωσύνταγμα» την περασμένη Κυριακή. Η βασική αιτία του αποτελέσματος δε βρίσκεται στον γαλλικό μεγαλοϊδεατισμό και εθνικισμό, ούτε στην ξενοφοβία και το ρατσισμό, όπως λένε και γράφουν διάφοροι «αναλυτές» και «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης, επιχειρώντας να πλαγιοκοπήσουν και υποβαθμίσουν τη στάση των Γάλλων εργαζομένων. Η πλειοψηφία της γαλλικής κοινωνίας ψήφισε «όχι», διαμαρτυρόμενη πρώτα και κύρια για τη συνεχή χειροτέρευση της ζωής της, την ανεργία και την αυξανόμενη συνεχώς φτώχεια. Ψήφισε ενάντια στην «αγορά» και τους νόμους της, στην ασυδοσία των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου, στις κάθε λογής «απελευθερώσεις», στον εντεινόμενο αυταρχισμό και τα συνεχώς αυξανόμενα αντιδημοκρατικά μέτρα κλπ. Με άλλα λόγια, ψήφισε «όχι» στη λογική του «ευρωμονόδρομου», όπως την έχει ήδη γευτεί με την πολιτική της κυβέρνησης του Ζ. Σιράκ κι όπως αυτή περιγράφεται στη συνταγματική συνθήκη της ευρωένωσης. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα του γαλλικού «όχι». Αλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ολότητα σχεδόν του «όχι» αποτελείται από λαϊκά στρώματα με χαμηλά οικονομικά εισοδήματα, πρώτα και κύρια εργάτες και υπάλληλοι, νέοι, αγρότες και μικρομεσαίοι.