Το 1943 ιδρύεται η «Εθνική Αλληλεγγύη» στο Περιστέρι (οργάνωση του ΕΑΜ για την ενίσχυση των οικογενειών των θυμάτων)

Στο σχολείο η νεολαία δε διδάσκεται την πραγματική ιστορία, την ιστορία της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του αντιιμπεριαλιστικού - δημοκρατικού λαϊκού κινήματος στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

Δε διδάσκεται, γιατί τότε ο σημερινός νέος θα μπορούσε να διακρίνει με ποιους είναι, με το «βουνό ή με τον Μωάμεθ».

Θα μπορούσε να διακρίνει τον ρόλο των ξένων «προστάτιδων δυνάμεων», τον ρόλο των Αγγλοαμερικανών ιμπεριαλιστών, που μαζί με την αστική τάξη της Ελλάδας, για να σώσει την εξουσία της, ματοκύλισαν τη χώρα μας τον ηρωικό Δεκέμβρη του '44 και αργότερα. Θα μπορούσε να μάθει το «στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας», που ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είπε, δείχνοντας τους Ελληνες στρατιώτες στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ το 1947. Θα μπορούσε να διακρίνει το ρόλο της βασίλισσας Φρειδερίκης, που πήγαινε στα ερημωμένα χωριά από τις βόμβες του «εθνικού στρατού» και τις βόμβες Ναπάλμ των Αμερικανών και μάζευε βίαια τα παιδιά των νεκρών αγωνιστών του ΔΣΕ και τα πήγαινε σε στρατόπεδα αναμόρφωσης!

Αλλά ας δούμε πιο συγκεκριμένα, τι συμβαίνει με το σχολικό βιβλίο της «ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» της Γ΄ Λυκείου.

Κατ' αρχάς θεωρούμε απαράδεκτο σ' ένα σχολικό βιβλίο 520 σελίδων, που καλύπτει την ιστορία των τελευταίων 70 χρόνων, να καλύπτεται η λαμπρή δεκαετία 1940 - 1949 μόνο σε 30 σελίδες.

Οι σελίδες αυτές δε δίνουν στο μαθητή την αντικειμενική ιστορική πραγματικότητα. Το σχολικό βιβλίο αναλώνεται στο να αναδείξει την προσωπική στάση αγωνιστών και υποβιβάζει τη συλλογική αντίσταση στον κατακτητή μέσα από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, την Εθνική Αλληλεγγύη που συσπείρωσαν εκατομμύρια Ελληνες.

Δεν υποτιμάμε τον ρόλο που παίζει στη νεολαία η προσωπική ηρωική πράξη. Καμιά όμως προσωπική πράξη δε νίκησε τον κατακτητή.

Μια δεύτερη παρατήρηση είναι, ότι το σχολικό βιβλίο αποκρύπτει συνειδητά από τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου ότι βασικός οργανωτής - καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης ήταν το ΚΚΕ.

Αποτελεί ιστορική αναλήθεια η ισότιμη παρουσίαση του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ του Ζέρβα και της ΕΚΚΑ του Ψαρού.

Δεν μπορεί να γράφεται το ιστορικό της διαδήλωσης της 5^ης Μάρτη του 1943, που ματαίωσε την πολιτική επιστράτευση στην Ελλάδα και δεν πήγε κανένας Ελληνας στα εργοστάσια του Γ΄ Ράιχ, επιγραμματικά και στα παροράματα του βιβλίου και όχι στην κύρια ύλη.

Είναι απαράδεκτο τον Δεκέμβρη του 1944 που η αστική τάξη ματοκυλούσε το λαϊκό κίνημα στηριγμένη στην επέμβαση των Αγγλων συμμάχων της, στο βιβλίο να αποκρύπτεται αυτή η επέμβαση των Αγγλων, όπως και στον εμφύλιο η επέμβαση των Αμερικανών.

Μήπως γιατί γινόταν μια προσπάθεια να γραφτεί σε πιο αντικειμενική κατεύθυνση η ιστορία της λαμπρής δεκαετίας 1940-49;

Μήπως γιατί στη σελίδα 203 έγραφε: «...η πρώτη μαζική αντιστασιακή οργάνωση, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) ιδρύθηκε στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 με πρωτοβουλία στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας που είχαν δραπετεύσει από τις φυλακές, ή από τους τόπους εξορίας. Οι αστοί πολιτικοί αρνήθηκαν να συμπράξουν, επειδή φοβούνταν πως δε θα μπορούσαν να ελέγξουν τη λαϊκή κινητοποίηση. Ευνόησαν την ίδρυση ένοπλων ομάδων, όπως της αντιβασιλικής ΕΚΚΑ, του αντικομμουνιστικού ΕΔΕΣ και των μοναρχικών και φασιστικών τάσεων Χ, ο αρχηγός της οποίας (Γ. Γρίβας), προσφέρθηκε να συνεργαστεί με τις αρχές Κατοχής;

Μήπως γιατί παρακάτω έγραφε: «...Ο ΕΔΕΣ έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα την καταπολέμηση του ΕΑΜ και συνήψε ανακωχή με τους Γερμανούς την κρίσιμη περίοδο μεταξύ Νοέμβρη 1943 και Αυγούστου του 1944, όταν, σύμφωνα με τις βρετανικές εκθέσεις ο ΕΛΑΣ είχε επωμιστεί τη "μερίδα του λέοντος" στην αντιστασιακή δράση».

`Η μήπως γιατί έγραφε: «Η Εθνική Αντίσταση περιθωριοποίησε τα παλιά κόμματα που δε συμμετείχαν σε αυτή και ανέδειξε νέες δυνάμεις με προοδευτικό πρόγραμμα. Επίσης έδειξε στον ελληνικό λαό τη σημασία της αυτοοργάνωσης και επέτρεψε σε πολλές απελευθερωμένες περιοχές να συντελεστεί μια μικρογραφία κοινωνικής επανάστασης που ανέτρεψε τις ισορροπίες υπέρ των φτωχότερων στρωμάτων, των νέων και γυναικών.

Από ηθική άποψη τέλος, εκπαίδευσε τους απλούς ανθρώπους στην αντίσταση εναντίον μιας εγκληματικής εξουσίας, τους ενστάλαξε τις αξίες της ατομικής υπευθυνότητας και της πίστης στη συλλογική προσπάθεια και τους πρόσφερε την αίσθηση της ελευθερίας και της ελπίδας, βασική για τον πόλεμο όσο και για την ειρήνη. Γενικά θα λέγαμε ότι τους μετέτρεψε σε ιστορικούς πρωταγωνιστές, σε δημιουργούς πολιτισμού».

Η πολιτική της κυβέρνησής σας κυρία υπουργέ της Παιδείας, βολοδέρνει στους διαδρόμους των «ΕΘΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ» για την Παιδεία, που είναι κάλπικοι και προσχηματικοί.

Φυσικά δε θέλετε βιβλία με σύγχρονο προοδευτικό περιεχόμενο. Νοιάζεστε μόνο πώς θα υλοποιήσετε τις αποφάσεις της σύσκεψης των υπουργών Παιδείας της ΕΕ στη Λισαβόνα, στην Μπολόνια, για να αλλάξετε συθέμελα ακόμη κι αυτό το ανεπαρκές για τις λαϊκές ανάγκες και ταξικό επίσης Δημόσιο σχολείο που γνωρίσαμε, και να το μετατρέψετε σε ακόμη πιο ταξικό.

Δεν πειράζει όμως. Αν δε γράφετε εσείς σωστά την ιστορία θα τη γράψουμε εμείς. Αν δε μοιράσετε εσείς το σωστό βιβλίο, τότε θα το μοιράσουμε εμείς στους μαθητές μας.

Και μην ξεχνάτε κυρία υπουργέ της Παιδείας, ότι εμείς ακολουθούμε το γράμμα του ποιητή που λέει:

«Οι εχθροί μας λένε:

την αλήθεια την απαρνήθηκαν

εμείς τους λέμε

την ξέρουμε ακόμα.

Οι εχθροί μας λένε

Και γνώση ακόμα να γίνει η αλήθεια

Δεν μπορεί άλλο να διαδοθεί

και μεις τους απαντάμε...

μα είμαστε ΕΜΕΙΣ

Εκείνοι που θα τη διαδώσουν..!»