Ηχοι ασφυξίας σε ένα περιβάλλον ανισότητας. Λόγια, υποκριτικοί «καυγάδες» και αποπροσανατολιστικές «μονομαχίες», χορός του δικομματικού τάνγκο! Με πολιτικές εις βάρος των πολλών και υπέρ των ολίγων. Οικονομικά λόμπι, μεσάζοντες, προμηθευτές, «μιζαδόροι», σκανδαλώδεις συμβάσεις, διαδικασίες ανάθεσης, «συμπράξεις», κλπ., συνθέτουν την πολιτική δεξαμενή τους. Την «κινητήρια δύναμη», που θα μας «οδηγήσει» στην ανάπτυξη! Ολα αυτά συμβαίνουν πίσω απ' το μύθο της «ιδιωτικοποίησης», της «αποκρατικοποίησης». Με τους δείκτες των υπερκερδών της ολιγαρχίας να υψώνονται συνεχώς. Με διαφόρους οικονομολόγους και οικονομολογούντες να θέλουν σώνει και καλά να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος ανάπτυξης είναι ο καπιταλιστικός και το επιχειρηματικό κέρδος η ύψιστη αξία. Τομείς καίριας σημασίας για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας παραδίδονται σε ιδιωτικά συμφέροντα... Ακόμη και η υγεία μας. Προσπαθούν να πνίξουν τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Τα ανθρώπινα δράματα ανάμεσα σε οικονομικούς δείκτες. Οικονομικές θεωρίες, οικονομικές πολιτικές επιστρατεύονται, για να «πείσουν» πως για τη διαιώνιση του συστήματος «της ευημερίας μας» ένα είναι το φάρμακο: Να εξαφανιστούν / συμπιεστούν οι ανάγκες των πολλών και αδυνάτων....

Οι αδυσώπητοι καπιταλιστικοί δείκτες δε λένε να πάρουν καμιά θετική τροχιά υπέρ των πολλών. Η αδηφαγία τους είναι προφανής. Ενώ η πίτα του παραγόμενου πλούτου συνεχώς αυξάνεται (εθνικό προϊόν), οι πολλοί γίνονται συνεχώς φτωχότεροι και οι λίγοι πλούσιοι ακόμη πλουσιότεροι. Οι πολιτικές των κυβερνώντων μεγαλώνουν διαρκώς τη συσσώρευση πλούτου. Τον ίδιο στόχο έχουν και οι «θεωρίες» ότι την «κύρια ευθύνη για την κατάσταση έχει το υψηλό κόστος εργασίας». Στην Ευρωπαϊκή Ενωση τα κερδοσκοπικά / μονοπωλιακά / μεταπρατικά συμφέροντα, οργιάζουν. Αποδεικνύεται ότι έχουν άνετες προσβάσεις όχι μόνο στην κυβερνητική εξουσία της χώρας τους, αλλά και πέραν αυτής. Διεκδικούν, επιβάλλουν τις επιδιώξεις τους (ελαστικά ωράρια της μιας ώρας και μισός έως «ανάπηρος» εργαζόμενος, στον προθάλαμο της εντατικοποίησης της εργασίας - STAND BY (αναμονή...) όποτε δει).

Δεν είναι τυχαίο ότι δεξιοί οικονομολόγοι, αποξενώνουν τα οικονομικά από τις άλλες κοινωνικές, φυσικές ανάγκες του ανθρώπου. Οι τελευταίες δε λαμβάνονται υπόψη από το νέο πεδίο της αγοράς / παγκοσμιοποίησης των κερδών. Κέρδη - υπερκέρδη, από εκεί ο θάνατός μας. Η «ανταγωνιστικότητα» που μας λένε (δεξιοί /σοσιαλδημοκράτες «σοσιαλιστές») οδηγεί σε κοινωνικά χάσματα!! Οταν δεν έχει η «οικονομική θρησκεία» τους κοινωνική διάσταση, δημιουργούνται «εγκοπές» (σκάνδαλα), υπέρ των πλουσίων και σε βάρος των φτωχών -διευρυνόμενες ανισότητες! Τέλος, από αυτό το δικομματικό τάνγκο - από την προτεινόμενη εκποίηση των πάντων - τίποτε θετικό δεν πρόκειται να προκύψει για την εργατιά. Μόνο ανακατανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων ισχυρών. Μόνο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας - που θα συνοδευτεί με αφαίμαξη των εργαζομένων. Αυτή την οικονομική πολιτική, πρέπει να ανατρέψουμε, μέσα απ' τις γραμμές του ΠΑΜΕ, καθημερινά. Γιατί οι σπόνσορες της ανισότητας ταυτίζονται με τη «νέα τάξη» πραγμάτων.