Το 2005, η κυβέρνηση της ΝΔ άφησε κατά μέρος τα περί ήπιας προσαρμογής. Προχώρησε και προχωρά στην εφαρμογή με γρήγορους ρυθμούς των μέτρων, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ κλπ. αποφασίζουν και υποδείχνουν, αλλά και οι ίδιες οι εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς επιβάλλουν.

Τα μέτρα - νομοσχέδια για τη ρύθμιση του χρόνου εργασίας, το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, οι αλλαγές στην Παιδεία και την Υγεία, την εισοδηματική και φορολογική πολιτική, τις αποκρατικοποιήσεις κλπ. συνθέτουν ένα αλληλοεξαρτώμενο και αλληλοσυμπληρούμενο παζλ.

Ενα παζλ που στοχεύει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των καπιταλιστών με το μόνο τρόπο που μπορεί ο καπιταλισμός να το κάνει: Συμπιέζοντας όσο γίνεται πιο χαμηλά την τιμή της εργατικής δύναμης. Επιδιώκοντας και επιβάλλοντας την αξιοποίηση της εργατικής δύναμης όταν τη χρειάζεται, για όσο τη χρειάζεται και αμείβοντάς τη με όσο λιγότερο γίνεται.

Παράλληλα, επιδιώκουν οι τομείς των υπηρεσιών και ιδιαίτερα αυτοί της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, της Ασφάλισης, όχι μόνο να μην αποτελούν τομείς όπου θα επιστρέφεται μέρος της παρακρατημένης υπεραξίας, αλλά να αξιοποιούνται για την άντληση και τη συσσώρευση νέων υπερκερδών από τους κεφαλαιοκράτες.

Στο ίδιο διάστημα αναπτύχθηκαν αγώνες. Αγώνες κατά κλάδο, κατά εργοστάσιο και προκηρύχτηκαν 3 πανελλαδικές απεργίες (17 Μάρτη, 24 Ιούνη και 26 Ιούλη).

Το συγκεκριμένο άρθρο δε στοχεύει στη διεξαγωγή συνολικών και ολοκληρωμένων συμπερασμάτων από όλους αυτούς τους αγώνες που εκδηλώθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Στοχεύει στην ανάδειξη ορισμένων βασικών χαρακτηριστικών των κινητοποιήσεων (κυρίως των πανελλαδικών), της ταχτικής και των επιδιώξεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και της δικής μας δουλιάς, της δουλιάς των κομμουνιστών. Και τούτο για να παρθούν υπόψη στη δράση μας το αμέσως επόμενο διάστημα.

- Οι αγώνες αυτοί εκδηλώθηκαν ως απάντηση στην επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου και Ευρωπαϊκής Ενωσης, έγιναν κάτω από το βάρος των προβλημάτων, της πίεσης του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και η όποια μικρή ή μεγαλύτερη επιτυχία τους εξασφαλίστηκε και χρεώνεται στη δράση των ταξικών δυνάμεων και οργανώσεων.

- Ο τρόπος που μεθοδεύτηκαν από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό τα αιτήματα που πρόβαλλαν και διεκδικούσαν, οι μορφές που επιλέχθηκαν για την προετοιμασία και υλοποίησή τους στόχευαν να διασφαλίσουν, να μην ακυρώσουν τη θέση της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΟΤΟΕ κλπ. ως «κοινωνικών εταίρων», ως «αξιόπιστων συνομιλητών» απέναντι στον ΣΕΒ, στην κυβέρνηση, στους αξιωματούχους και τους μηχανισμούς της ΕΕ.

- Το διεκδικητικό τους πλαίσιο ήταν τέτοιο, ώστε να μην αντιστρατεύεται, να μην αναιρεί την άποψη ότι η ευημερία του εργαζόμενου προϋποθέτει την ύπαρξη και την ευημερία του καπιταλιστή. Να μην υπονομεύει τη γραμμή της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας των καπιταλιστών.

- Επαιρναν υπόψη τους την εξυπηρέτηση των αντιπολιτευτικών αναγκών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Την ανάγκη τόσο οι οργανώσεις αυτές (ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΑ κλπ.), αλλά και οι παρατάξεις που συνθέτουν τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό να μη χάσουν πρόσθετο κύρος και αξιοπιστία μία τέτοια περίοδο γενικής επίθεσης του κεφαλαίου και διεργασιών στη συνείδηση πολλών εργαζομένων. Ο άξονας ήταν και είναι: Τα μέτρα είναι αναγκαία, οι ρυθμίσεις απαραίτητες όπως π.χ. στη ρύθμιση του εργάσιμου χρόνου, στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, στην ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων και υπηρεσιών, αλλά πρέπει να γίνουν με κοινωνικό διάλογο (που κατ' αυτούς δεν έγινε), με συναίνεση, με διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, χωρίς κοινωνικές εντάσεις. Μια άλλη διαχείριση (πράσινη - ροζ) εν ολίγοις του καπιταλισμού από αυτήν της ΝΔ είναι εφικτή.

- Αποφασίστηκαν ελάχιστες μέρες πριν πραγματοποιηθούν (χωρίς να το επιβάλλουν οι εξελίξεις) χωρίς κανένα στοιχείο συνοχής και κλιμάκωσης. Με πλαίσιο που περιόριζε τη συμμετοχή, όπως η απεργία στις 24 Ιούνη όπου το κύριο που προβλήθηκε ήταν η αλληλεγγύη στους τραπεζοϋπαλλήλους και η διατήρηση και υλοποίηση του νόμου Ρέππα.

- Οι αγώνες αυτοί υπονομεύτηκαν από αυτές τις δυνάμεις. Αλλοτε ανοιχτά, όπως έκαναν η ΔΑΚΕ και η Αυτόνομη Παρέμβαση στο Δημόσιο, ή στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ σε κλάδους όπως το εμπόριο, τον επισιτισμό - τουρισμό, τις ΔΕΚΟ και άλλοτε συγκαλυμμένα.

- Η στάση αυτή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η ταχτική του, έτυχε της πλατιάς, της αμέριστης υποστήριξης κυρίως από τα αντιπολιτευόμενα την κυβέρνηση μέσα μαζικής ενημέρωσης των καπιταλιστών, αλλά και φιλικών προς την κυβέρνηση ΜΜΕ (φυσικά πλην «902» και «Ρ»).

Στο διάστημα αυτό και στο αντιπάλεμα, στην προσπάθεια απόκρουσης αυτής της αντιλαϊκής λαίλαπας και αποκάλυψης της ταχτικής, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι δυνάμεις μας έκαναν βήματα, κέρδισαν σε γνώση και εμπειρίες. Αυτά τα στοιχεία πρέπει ακόμα και τον Αύγουστο να αξιοποιηθούν μια και για τους κομμουνιστές και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν ισχύει το «τους ζυγούς λύσατε», που ανακοίνωσε από το βήμα της πενιχρής συγκέντρωσης της ΓΣΕΕ στο Σύνταγμα ο πρόεδρός της.

- Με τις κινητοποιήσεις αυτές ασχολήθηκε ή έγινε προσπάθεια να ασχοληθεί το σύνολο των κομματικών δυνάμεων και όχι μόνο οι οργανώσεις κάποιου κλάδου ή τομέα. Εμπειρία πολύτιμη για τα ανοιχτά μέτωπα που έχουμε μπροστά μας. Των αναδιαρθρώσεων στον εργάσιμο χρόνο, του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, της διεκδίκησης ουσιαστικών αυξήσεων, των αποκρατικοποιήσεων, της Υγείας, της Παιδείας, τις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ.

- Η κριτική μας απέναντι στα άλλα κόμματα, στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ήταν πιο ολοκληρωμένη. Γινόταν κυρίως (κι αυτό έχει σημασία) με βάση την πρότασή μας για τη Λαϊκή Οικονομία και Λαϊκή Εξουσία. Το πλαίσιο των αιτημάτων φωτιζόταν κατά βάση από τη σκοπιά του παραγόμενου πλούτου, του ποιος παράγει και των σύγχρονων αναγκών των εργαζόμενων.

Αυτό βοηθά σημαντικά τους εργαζόμενους να κατανοούν ότι η επιθετικότητα του συστήματος δε μετριάζεται, ούτε η «βουλιμία» του ικανοποιείται όσες θυσίες και υποχωρήσεις και αν κάνουν, και να ακούνε πιο προσεκτικά την πρόταση προοπτικής του Κόμματος.

- Εγιναν βήματα, στη βάση των κατευθύνσεων του 17ου Συνεδρίου για δουλιά και σχεδιασμό με ιεράρχηση και προτεραιότητα τη μαζικότητα και τη σημασία του κλάδου παραγωγής, την οξύτητα των προβλημάτων, την ένταση της εκμετάλλευσης κλπ. Οι προσπάθειές μας σε κλάδους όπως το εμπόριο, ο επισιτισμός, ο τουρισμός, οι οικοδόμοι, οι βιομηχανικές ζώνες, βρίσκονται σε εξέλιξη και τα πρώτα αποτελέσματα είναι ορατά.

- Εγιναν νέα βήματα στο να εξελιχθεί το ΠΑΜΕ στον αυθεντικό εκφραστή και οργανωτή της Εργατικής Τάξης και των αγώνων της. Το πλαίσιο του ΠΑΜΕ προβλήθηκε πιο ολοκληρωμένα, έγινε αποδεκτό και στόχος διεκδίκησης από ευρύτερα τμήματα εργαζομένων.

Σε εργοστάσια και κλάδους έγιναν κινητοποιήσεις με πρωτοβουλία του. Νέες μορφές καταχτήθηκαν ή επανήλθαν στη δράση του, π.χ. η μαζική παράσταση και η συνεχής πίεση στην εργοδοσία σε περιπτώσεις απολύσεων. Μορφή που είχε αποτελέσματα, αποσόβησε απολύσεις σε ξενοδοχεία, στο Ασυλο Ανιάτων, κλπ. και που είναι πολύτιμη σε μια περίοδο έντασης των απολύσεων σε βάρος μελών και στελεχών του ΠΑΜΕ.

Η περιφρούρηση των χώρων δουλιάς την ημέρα της απεργίας με πολύ καλά αποτελέσματα παντού και ιδιαίτερα στους κλάδους του εμπορίου, του επισιτισμού - τουρισμού, του μετάλλου, των τραπεζών, του ΟΤΕ κλπ. Μορφή που πρέπει με ιεράρχηση βεβαίως αλλά να γενικευτεί και να αποτελέσει βασικό μέλημα των ίδιων των συνδικάτων.

- Στήθηκαν νέες επιτροπές αγώνα, επιτροπές του ΠΑΜΕ κατά κλάδο και σε περιοχές, ή δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για το στήσιμό τους.

- Εγιναν βήματα στη μαζικοποίηση και τη λειτουργία των συνδικάτων, την επαφή τους με τους χώρους δουλιάς και τους εργαζόμενους, στο περιεχόμενο της λειτουργίας τους, π.χ. στη διάρκεια και στην προετοιμασία των κινητοποιήσεων αρκετά σωματεία έκαναν νέες εγγραφές και μάλιστα νέων ανθρώπων, ειδικά γυναικών, όπως τα σωματεία των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των ιδιωτικών, του μετάλλου, των λογιστών, των λιθογράφων κλπ.

Τα βήματα αυτά είχαν αποτελέσματα. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης, παρά τον αποπροσανατολιστικό ρόλο των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και παρά την καθαρά υπονομευτική ταχτική και το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, από κινητοποίηση σε κινητοποίηση, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι κάνουν την απογοήτευση και την αγανάκτησή τους, συμμετοχή και δράση. Αυτό, άλλωστε, επιβεβαίωσε και η τελευταία κινητοποίηση. Τα αυξημένα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, ιδιαίτερα εκεί που έδρασαν και περιφρούρησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Οι μαζικές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, το νέο ρεζιλίκι στο Σύνταγμα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, είναι αισιόδοξα μηνύματα.

Πατώντας στα βήματα αυτά και στα θετικά μεν αλλά αναντίστοιχα των αναγκών και των δυνατοτήτων, ακόμα και τον Αύγουστο, συνεχίζουμε σχεδιασμένα και αποφασιστικά:

- Τις περιοδείες, τις συσκέψεις, τις συγκεντρώσεις, τις ανακοινώσεις, την προσωπική συζήτηση συνάδελφο - συνάδελφο, για να εξηγήσουμε πάλι και πάλι το χαρακτήρα των μέτρων. Πήγαμε σε περισσότερους από κάθε άλλη περίοδο, αλλά και πάλι στην πλειοψηφία των εργαζομένων και ιδιαίτερα σε ορισμένους κλάδους δε φτάσαμε.

Επιμένουμε στην αποκάλυψη των ψευδεπίγραφων λόγων που επικαλείται η κυβέρνηση για να προωθήσει αυτά τα μέτρα, τον υποκριτικό δημαγωγικό χαρακτήρα της ταχτικής του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.

- Επιμένουμε σταθερά στην προβολή της πρότασης του Κόμματος για τη λαϊκή οικονομία και εξουσία και στην πειστική απόδειξη στους εργαζόμενους ότι πίσω από τη γραμμή της αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό δεν υπάρχει έδαφος υπεράσπισης ούτε επιμέρους κατακτήσεων.

- Σταθερά αναδείχνουμε την ανάγκη μαζικής εγκατάλειψης από τους εργαζόμενους των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και της αποφασιστικής ενίσχυσης των γραμμών του Κόμματος.

- Οργανώνουμε ακόμα και την αμέσως επόμενη περίοδο την αντίσταση σε αυτήν την πολιτική. Παρεμποδίζουμε την εφαρμογή της (π.χ. μαζική αντίσταση στις προσπάθειες εφαρμογής της διευθέτησης που επιχειρείται, των νέων ωραρίων λειτουργίας των καταστημάτων, σε εργοστάσια και μαγαζιά). Επιμένουμε σταθερά να εξηγούμε στους εργαζόμενους ότι αυτό που τελικά κρίνει δεν είναι η ψήφιση του νόμου ή των νόμων στη Βουλή, αλλά ο συσχετισμός των δυνάμεων και η δράση του μαζικού λαϊκού κινήματος.

- Οξύνουμε την αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, αποκαλύπτουμε σταθερά τον υπονομευτικό του ρόλο, τη στήριξη που παρέχει στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, ανεξάρτητα των «αγωνιστικών» του ελιγμών.

- Στήνουμε νέες Επιτροπές Αγώνα - συνεχίζουμε την προετοιμασία, τη συζήτηση για το στήσιμο επιτροπών του ΠΑΜΕ κατά χώρο δουλιάς, κατά κλάδο και περιοχή.

Αυτοί που φεύγουν σε άδεια φροντίζουν να υπάρχει προγραμματισμός και σχέδιο δουλιάς και αυτοί που έρχονται αναλαμβάνουν άμεσα καθήκοντα χωρίς να χάνεται χρόνος.