Τα συστήματα παρακολούθησης που στήθηκαν σε όλη τη χώρα, με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και παραμένουν ως σήμερα με διάφορες αφορμές, νέες ή... ανακυκλούμενες, δε φαίνεται να «πείθουν» όλα τα δικαστήρια.

Το Πρωτοδικείο Πατρών αποφάσισε την παύση λειτουργίας καμερών στην αχαϊκή πρωτεύουσα αναγνωρίζοντας ότι πέρα από τα κουραφέξαλα περί οδικής ασφάλειας, μπορούν να παρακολουθούν και να καταγράφουν ιδιωτικές στιγμές και κοινωνικές εκδηλώσεις, ακόμα και πρόσωπα διαδηλωτών.

Τώρα με ενδιαφέρον αναμένεται η εκδίκαση στην Αθήνα αίτησης ασφαλιστικών μέτρων της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», με την οποία ζητά την παύση λειτουργίας και την απεγκατάσταση των συστημάτων παρακολούθησης και καταγραφής των καμερών.

Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο Πάτρας, στα τέλη Ιούλη, με την απόφαση 2765/2005 αποφάσισε την (έστω) προσωρινή διακοπή της λειτουργίας δεκαπέντε καμερών, οι οποίες είχαν τοποθετηθεί σε βασικούς οδικούς κόμβους της Πάτρας με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Με την απόφαση πιθανολογήθηκε ότι «όσον αφορά τις επίμαχες κάμερες, αυτές που είναι τοποθετημένες σε δύο σημεία της πλατείας Γεωργίου, έχουν τη δυνατότητα λήψης και καταγραφής εικόνων της εισόδου και του εσωτερικού κατοικιών και επαγγελματικών χώρων και της εισόδου χώρων συνάθροισης πολιτών, όπως του δημοτικού θεάτρου. Ακόμη ότι έχουν τη δυνατότητα καταγραφής ιδιωτικών στιγμών, όπως μιας επαγγελματικής ή κοινωνικής συνάντησης, ενώ η κάμερα που έχει τοποθετηθεί στη διασταύρωση των οδών Γούναρη και Κορίνθου μπορεί να στραφεί προς τις εισόδους του δικαστικού και νομαρχιακού μεγάρου και να καταγράψει την αντίστοιχη κίνηση πολιτών από και προς τα κτίρια αυτά, ακόμα και τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε πορείες και διαδηλώσεις, οι οποίες σχεδόν πάντοτε διέρχονται από το συγκεκριμένο σημείο».

Η απόφαση πάρθηκε «διότι από τη συνέχιση της λειτουργίας τους, προσβάλλονται παράνομα στην προσωπικότητά τους οι αιτούντες και οι προσθέτως παρεμβαίνοντες υπέρ αυτών δικηγόροι στο Πρωτοδικείο Πατρών, που δραστηριοποιούνται στην πόλη των Πατρών και συμμετέχουν ενεργά στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική της ζωή, διότι περιορίζεται η προσωπική τους ελευθερία και παρεμποδίζονται στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής και πολιτικής τους δραστηριότητας».

Βέβαια, ουδείς γνωρίζει αν και πότε εφαρμοστεί η απόφαση αυτή, καθώς πολλά ακούγονται πχ για την αδυναμία της «Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα» να ελέγξει αν οι δυνάμεις παρακολούθησης και καταστολής συμμορφώνονται με τις συστάσεις της Δικαιοσύνης ακόμα και τις ίδιες τις υποδείξεις της «Αρχής».

Επιπλέον τέτοια ζητήματα, όπως η προστασία των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, είναι βαθιά πολιτικά και δε λύνονται στα δικαστήρια. Ομως ακόμα κι έτσι η απόφαση είναι ένα βήμα στον αγώνα αυτό και πιθανότατα να αποτελέσει ένα δεδικασμένο για την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων την οποία κατέθεσε στις 6/7/2005 η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», με την οποία ζητά την παύση λειτουργίας και την απεγκατάσταση των συστημάτων παρακολούθησης και καταγραφής των καμερών. Δικάσιμος έχει οριστεί για τις 14/9/2005.

Σε σχετική ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Συσπείρωση» τόνιζε ότι τα μέτρα που λαμβάνονται με πρόσχημα την οδική ασφάλεια, οδηγούν στην οικοδόμηση ενός τεράστιου μηχανισμού παρακολούθησης και καταστολής, με στόχο να πληγούν οι λαϊκοί αγώνες, να αποτραπεί η ανάπτυξή τους. «Θύμα του αυταρχικού κατήφορου των τελευταίων χρόνων γίνεται κάθε εργαζόμενος, κάθε πολίτης» σημείωνε. Προειδοποιούσε ότι ένα τέτοιο αντιδραστικό οικοδόμημα, που συμπληρώνεται από τους κάθε λογής τρομονόμους, δε θα βρει τη νομιμοποίησή του στη συνείδηση του ελληνικού λαού.

Καλούσε δε τον ελληνικό λαό και τις κοινωνικές του οργανώσεις, να εντείνουν την πάλη τους, για να καταργηθούν στην πράξη νόμοι και αποφάσεις που αντικειμενικά χτυπούν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού μας.