Η αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον αγώνα του λαού του Λιβάνου κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, εκφράστηκε για άλλη μια φορά με αφορμή την επίσκεψη αντιπροσωπείας του Κόμματος το Σαββατοκύριακο στη χώρα αυτή της Μέσης Ανατολής. Η αντιπροσωπεία, που επέστρεψε χτες την Αθήνα, αποτελούνταν από τη ΓΓ της ΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και τον Ηλία Λέγγερη, μέλος της ΚΕ. Συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του Λιβανέζικου ΚΚ με επικεφαλής το ΓΓ της ΚΕ Χαλέντ Χαντάτα και η Αλ. Παπαρήγα μίλησε σε μεγάλη και μαχητική συγκέντρωση, που διοργάνωσε το Λιβανέζικο ΚΚ την Κυριακή 7 Αυγούστου στη Βηρυτό, προς τιμή του δολοφονηθέντος πρώην ΓΓ της ΚΕ του Λιβανέζικου ΚΚ Ζορζ Χάουι.

Χιλιάδες Λιβανέζων συμμετείχαν σε μια ενθουσιώδη εκδήλωση στο συνεδριακό κέντρο της «Ουνέσκο», όπου ο ΓΓ της ΚΕ του Λιβανέζικου ΚΚ αναφέρθηκε αναλυτικά στη δύσκολη κατάσταση της χώρας του, που βρίσκεται και αυτή στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων Αμερικανών και άλλων, του «διαίρει και βασίλευε». Κάλεσε επίσης στην πάλη για την αλλαγή του απαράδεκτου εκλογικού νόμου, ο οποίος προωθεί τη διαίρεση με βάση τις θρησκευτικές και φυλετικές διαφορές, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζονται οι εργαζόμενοι και να μη γίνονται φανερές οι ουσιαστικές πολιτικές διαφορές των προγραμμάτων των πολιτικών κομμάτων.

Αποψη της κατάμεστης αίθουσας που έγινε η εκδήλωση του Λιβανέζικου ΚΚ

- Για την κυριαρχία και την ακεραιότητα του Λιβάνου,

- Για την αντιμετώπιση των πολύμορφων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των σχεδίων των ιμπεριαλιστών για τη δήθεν αναμόρφωση και τον εκδημοκρατισμό των αραβικών χωρών και όλης της περιοχής, όπως λένε,

- Για τη συνεπή πάλη σας στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων του Λιβάνου.

Με το Λιβανέζικο ΚΚ μάς συνδέουν πολλές κοινές αγωνιστικές εμπειρίες και παραδόσεις.

Στη μακρόχρονη παρουσία του στην πολιτική ζωή του Λιβάνου, το Λιβανέζικο ΚΚ μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες έχει δώσει σκληρότατες μάχες ενάντια στην αποικιοκρατία, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους συμμάχους τους στο εσωτερικό της χώρας. Συνδύασε με επιτυχία όλες τις μορφές πάλης, πολιτική και ένοπλη, συνδικαλιστική δράση και ανάπτυξη μαχητικού μαζικού κινήματος. Ανέδειξε χιλιάδες μαχητές και ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους, υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της πατρίδας τους και ταυτόχρονα, παρά την ένοπλη πάλη και τη συμμετοχή στις σκληρές μάχες ενάντια σε Ισραηλινούς, Αμερικανούς, Βρετανούς, Γάλλους και Ιταλούς επιδρομείς, οι κομμουνιστές ήταν παρόντες και στην πιο μικρή απεργία και κινητοποίηση υποστηρίζοντας τα κοινωνικά - οικονομικά αιτήματα των εργαζομένων.

Στο βήμα της εκδήλωσης η Αλ. Παπαρήγα

Απαντώντας στο ερώτημα αυτό η Αλ. Παπαρήγα χρησιμοποίησε τα ίδια τα λόγια του δολοφονηθέντος ΓΓ του Λιβανέζικου ΚΚ σε άρθρο του το 1985, στα Προβλήματα Ειρήνης και Σοσιαλισμού τεύχος 11. Σημείωσε «όπως έλεγε ο σ. Χάουι: "Το κύριο σήμερα είναι η πραγματοποίηση μιας ριζικής πολιτικής μεταρρύθμισης. Εμείς και πριν, ποτέ δεν ξεχωρίζαμε τα ζητήματα της απελευθέρωσης, της επανένωσης και κατοχύρωσης του αραβικού χαρακτήρα του Λιβάνου από την πραγματοποίηση των εσωτερικών πολιτικών μετασχηματισμών. Σήμερα, η άρρηκτη σύνδεση του ενός με το άλλο έγινε ακόμα πιο φανερή. Η απελευθέρωση όλων των εδαφών της πατρίδας μας, η επανάκτηση της ανεξαρτησίας, η διασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας μπορούν να επιτευχθούν μόνο με την κατοχύρωση του αραβικού χαρακτήρα του Λιβάνου και την υλοποίηση των αιτημάτων που απορρέουν απ' αυτό, μόνο με την αποφασιστική και καθολική μεταρρύθμιση της πολιτικής δομής. Μια μεταρρύθμιση που θα βάλει τέρμα σε κάθε μορφή θρησκευτικής κυριαρχίας, συνεπώς και στο σύστημα των ταξικών θρησκευτικών προνομίων..."».

Η Αλ. Παπαρήγα με τον ΓΓ του Λιβανέζικου ΚΚ Χάλεντ Χαντάτα (δεξιά)

Η απελευθέρωση όλων των εδαφών του Λιβάνου (Νότιος Λίβανος περιοχή Shaba'a Farms).

Η αποτροπή στο να αποκοπεί ο Λίβανος από την αραβική κοινότητα και από την αντίσταση που προβάλλουν ορισμένες αραβικές κυβερνήσεις - όπως η Συρία - και κυβερνήσεις άλλων χωρών της περιοχής, στην πολιτική των ΗΠΑ και άλλων ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ που είναι φανερό ότι ενισχύουν με όλα τα μέσα την επιθετικότητα και τη βαρβαρότητα του Ισραήλ.

Την ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας και του συντονισμού των ΚΚ της περιοχής και του αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού μαζικού κινήματος στις αραβικές και τις άλλες χώρες της περιοχής».

Εκφράζοντας την πάγια θέση του ΚΚΕ για το ιμπεριαλιστικό σχέδιο της «Ευρείας Μέσης Ανατολής» σημείωσε με έμφαση: «Σήμερα το κίνημα στον Λίβανο βρίσκεται αντιμέτωπο με τις νέες προσπάθειες αποσταθεροποίησης και ανάμειξης στα εσωτερικά του από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Μοχλός στέκεται το περίφημο ψήφισμα 1559/2004 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τον Λίβανο. Το Ψήφισμα αυτό έχει καταδικαστεί -προφητικά θα 'λεγε κανείς - από την πλειοψηφία των κομμουνιστικών και άλλων προοδευτικών κομμάτων στη συνάντηση που διοργάνωσε το Λιβανέζικο ΚΚ στην Τρίπολη τον Νοέμβρη του 2004. Το ψήφισμα αντανακλά την πολιτική των ΗΠΑ και την εφαρμογή του σχεδίου της για την «ευρύτερη Μέση Ανατολή». Το σχέδιο των ΗΠΑ εγκρίθηκε και από το ΝΑΤΟ στη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης και έχει τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ. Μας ανησυχεί το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα το ΝΑΤΟ κάνει όλο και πιο έντονη παρουσία στις αραβικές χώρες. Για πρώτη φορά, στα παλαιστινιακά εδάφη πραγματοποιήθηκε συνάντηση εκπροσώπων της Παλαιστινιακής Αρχής με εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και για πρώτη φορά το Ισραήλ παίρνει μέρος σε άσκηση του ΝΑΤΟ που έγινε τον Ιούνη στην Ουκρανία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟικού Μεσογειακού Διαλόγου μαζί με την Αίγυπτο. Ποιος είναι ο σκοπός τέτοιων ασκήσεων; Να τρομοκρατήσουν τα λαϊκά κινήματα και τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται.

Η πεποίθησή μας, αγαπητοί σύντροφοι, είναι πως όσες μανούβρες κι αν κάνουν οι ιμπεριαλιστές, τα προβλήματα δεν πρόκειται να λυθούν αν δεν εφαρμοστούν όλες οι αποφάσεις του ΟΗΕ - κι όχι επιλεκτικά όπως κάνουν σήμερα οι ιμπεριαλιστές - και οι αποφάσεις αυτές προβλέπουν την επιστροφή όλων των Παλαιστινίων προσφύγων στις εστίες τους, την αποχώρηση του Ισραήλ από όλα τα εδάφη του Νότιου Λιβάνου και από τα Υψίπεδα και την περιοχή του Γκολάν της Συρίας. Αν το Ισραήλ δεν επιστρέψει στα σύνορα του 1967 κι αν δεν ελεγχθεί και δεν καταστρέψει όλα τα όπλα μαζικής καταστροφής που διαθέτει. Και ασφαλώς αν δεν αποχωρήσει από τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Οχθης και δεν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία ενός βιώσιμου και λειτουργικού Παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ».

Αναφερόμενη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στον δήθεν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, υπογράμμισε: «Οι ιμπεριαλιστές προσθέτουν την ανάγκη εκδημοκρατισμού των χωρών της Μέσης Ανατολής. Τώρα τους έπιασε ο πόνος! Μ' αυτό εννοούν την πλήρη συμμόρφωση των λαών με τα συμφέροντά τους. Στοχεύουν στο χτύπημα του αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού κινήματος των λαών της περιοχής που απαιτεί να σταματήσουν οι επιβουλές, οι επεμβάσεις και οι αναμείξεις των ιμπεριαλιστών στις εσωτερικές τους υποθέσεις και στην κυριαρχία των χωρών τους.

Στοχεύουν να καταπνίξουν ένα τέτοιο κίνημα που παλεύει για βαθιές δημοκρατικές, πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Κι όσο πιο αποφασιστικά βάζει αυτό το κίνημα τη σφραγίδα του στις εξελίξεις με την πρωτοπόρο δράση των κομμουνιστών τόσο και θα αφαιρείται το έδαφος κάτω από τα πόδια των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού και της οπισθοδρόμησης.

Επειδή οι ιμπεριαλιστές βλέπουν ότι η πάλη των λαών, των λαϊκών κινημάτων ενάντια στην πολιτική τους, παρά τη βιομηχανία συκοφάντησης, τα μέτρα καταστολής, τις στρατιωτικές επεμβάσεις και την κρατική τρομοκρατία, δεν υποχωρεί, προσανατολίζονται τώρα τον δήθεν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και των τρομοκρατών να τον στρέψουν και κατά "των εξτρεμιστών και του βίαιου εξτρεμισμού". Εδώ πια χωράνε όλα!

Και ποιοι είναι οι κριτές; Οι ιμπεριαλιστές!

Αλλά ο ιμπεριαλισμός είναι ο παγκόσμιος τρομοκράτης. Αυτός παράγει, αναπαράγει και προκαλεί την τρομοκρατία σε βάρος των λαών. Αυτός είναι υπεύθυνος για τα εκατομμύρια θύματα που έχει, είτε είναι αθώοι πολίτες, είτε είναι θύματα πολέμου, είτε θύματα της φτώχειας και της πείνας.

Και κανείς ηγέτης και καμιά ιμπεριαλιστική κυβέρνηση δεν μπορεί να δίνει μαθήματα δημοκρατίας στα εκατομμύρια θύματα της ιμπεριαλιστικής καταπίεσης και στυγνής εκμετάλλευσης.

Δεν έχουν το ανάστημα να αναμετρηθούν με τις αξίες της ελευθερίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Δεν αντιπροσωπεύουν το αύριο. Δεν αντιπροσωπεύουν το μέλλον! Αντιπροσωπεύουν το χτες! Αντιπροσωπεύουν τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της ανθρωπότητας!

Ποια δημοκρατία υπερασπίζεται άραγε η κυβέρνηση των ΗΠΑ; Την αυθαιρεσία και τα ανελεύθερα μέτρα του "Πατριωτικού Νόμου"; Ποια δημοκρατία υπερασπίζεται ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν; Ποια στο κατεχόμενο Ιράκ μαζί με τη λεγόμενη συμμαχία των προθύμων; Το αίσχος της φυλακής του Αμπού Γκράιμπ και των άλλων ειδικών φυλακών ή μήπως το αίσχος του Γκουαντανάμο; Ποια δημοκρατία άραγε υπερασπίζεται και η ΕΕ; Το αντιλαϊκό οικοδόμημα της λεγόμενης Συνταγματικής Συνθήκης που ήδη απορρίφθηκε με τα συντριπτικά ΟΧΙ των Γάλλων και Ολλανδών εργαζομένων; Τα αντεργατικά της μέτρα, τα μέτρα καταστολής των λαϊκών κινητοποιήσεων, τους τρομονόμους της και τους περιορισμούς των εργατικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών;

Περισσεύει πια η υποκρισία και τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά! Και το μόνο χέρι που μπορεί να σταματήσει και να ανατρέψει αυτή την κατάσταση είναι η αποφασιστική πάλη των λαών για την ελευθερία τους, την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των χωρών τους, την κοινωνική τους απελευθέρωση, το σοσιαλισμό!»

Καταλήγοντας η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: «Εκφράζουμε, με την ευκαιρία αυτής της εκδήλωσης, την αγωνιστική μας αλληλεγγύη και συμπαράσταση με τον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης, την ηρωική αντίσταση του Ιρακινού λαού κατά των δυνάμεων κατοχής της χώρας του από τις ΗΠΑ και τη λεγόμενη συμμαχία των προθύμων, με τον ηρωικό αγώνα των κομμουνιστών σ' όλη την περιοχή ενάντια στα σχέδια και τις επεμβάσεις του ιμπεριαλισμού και για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Χαιρετίζουμε τον αγώνα του Λιβανέζικου ΚΚ στο να κόψει το αναμμένο φιτίλι που άναψε πάλι ο ιμπεριαλισμός, στην αντιμετώπιση της πολιτικής του "διαίρει και βασίλευε". Η θυσία του σ. Χάουι ας είναι η αφορμή για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό του Λιβάνου!».