Των απεσταλμένων μας (Αναστασίας ΜΟΣΧΟΒΟΥ, Ελένης ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ, Ελένης ΜΑΪΛΗ).--

Για άλλη μια μέρα οι εκδηλώσεις του 16ου Φεστιβάλ έβαλαν στο στόχαστρο την εντεινόμενη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών. Με δύο κεντρικές εκδηλώσεις-συνδιασκέψεις που πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στις πολύμορφες δραστηριότητες, στις οποίες συμμετέχουν χιλιάδες νέοι και νέες από όλο τον κόσμο.

Στην αίθουσα της Fuerte Tiuna, η Συνδιάσκεψη για τη «Στρατιωτικοποίηση και τις στρατιωτικές συμμαχίες, τον νέο επιθετικό παγκόσμιο ρόλο του ΝΑΤΟ, τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και το Σχέδιο Κολομβία» πραγματοποιήθηκε μέσα σε συνθήματα ενάντια στο ΝΑΤΟ και στον ιμπεριαλισμό, με τραγούδια για την πάλη των λαών, για το σοσιαλισμό και ασταμάτητα χειροκροτήματα.

Το πάθος των νέων αγωνιστών για την ανεξαρτησία, την ειρήνη και την ελευθερία ξέσπασε μέσα από τις πολυάριθμες παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν. O Ηρακλής Τσαβδαρίδης, μέλος της Γραμματείας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, μεταξύ άλλων στάθηκε στις εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών τόσο σε σχέση με την εντεινόμενη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού όσο και με την αμεσότητα και μαζικότητα της απάντησης των λαών σε αυτήν. Εξηγώντας ότι ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία» αποτελεί όχημα για τη μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση των χωρών και των διεθνών σχέσεων αλλά και για την κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών.

Στάθηκε στην επιθετική ιμπεριαλιστική φύση του ΝΑΤΟ υπογραμμίζοντας ότι οι σύμμαχοι δένονται στο άρμα των ΗΠΑ όλο και περισσότερο, ενώ οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και άλλων χωρών ξαναδυναμώνουν και αναδιοργανώνονται. Δεν παρέλειψε να καυτηριάσει τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, αλλά και ότι το «ευρωσύνταγμα» συμπυκνώνει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

«Ο 20ός αιώνας, επισήμανε κλείνοντας, μπορεί να τελείωσε με ένα πισωγύρισμα των επαναστατικών δυνάμεων, ωστόσο η αρχή του 21ου αιώνα κρύβει εκπλήξεις για τους εχθρούς των ονείρων και των σχεδίων μας. Μπορεί να είναι ένας αιώνας νέων ξεσπασμάτων και επαναστατικών μετασχηματισμών, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Μεγάλη ανταπόκριση βρήκαν και οι παρεμβάσεις εκπροσώπων από χώρες που αντιμετωπίζουν καθημερινά την εγκληματική πολιτική των ιμπεριαλιστών, όπως τις Παλαιστίνη, Κύπρο, ΛΔ Κορέας, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Κούβα, Βενεζουέλα.

Από την πλευρά του, ο Γκάμπριελ Μπεσέρα, γενικός γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας Κολομβίας, μετέφερε την εμπειρία από τη χώρα του, όπου η αντίσταση ονομάζεται «τρομοκρατία». Ο Κιμ Σονγκ Σολ, από τη ΛΔ Κορέας, στάθηκε στη στρατιωτικοποίηση της Ιαπωνίας, ενώ ο Ομεΐλι Ιταπ από την Καμπότζη μετέφερε την εμπειρία των αγώνων του λαού του ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ο δε Αλαν Γουντς, Βρετανός συγγραφέας, τόνισε ότι η δύναμη της εργατικής τάξης μπορεί να περιορίσει τη δύναμη του ιμπεριαλισμού.

Λίγο πριν τη λήξη της διαδικασίας, οι παραβρισκόμενοι κράτησαν ενός λεπτού σιγή για κάθε βόμβα που έχει ριχτεί στους λαούς, για κάθε νεκρό του ιμπεριαλισμού...

Η βαρβαρότητα, που χαρακτηρίζει τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, η G8, η ALCA, κτλ., αναδείχτηκε σε Συνδιάσκεψη για την ανάγκη αγωνιστικής αντεπίθεσης. Τα 13 εκατομμύρια παιδιών που πεθαίνουν κάθε χρόνο από ιάσιμες ασθένειες, το 1 δισεκατομμύριο ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, τα εκατομμύρια που ξοδεύονται σε στρατιωτικές δαπάνες, αλλά και η εξοργιστικά άνιση διανομή του πλούτου, στοιχεία όλα που ανέφεραν ομιλητές από Γαλλία, Κούβα, Βενεζουέλα, ανέδειξαν και πάλι ότι η αντεπίθεση λαών και νεολαίας είναι περισσότερο από επιτακτική. Μιλώντας εκ μέρους της ΚΝΕ ο Κύριλλος Παπασταύρου, ονομάτισε με σαφήνεια τη διέξοδο: Να πάρουν οι λαοί τις τύχες τους στα δικά τους χέρια, να αγωνιστούν για το σοσιαλισμό. Μάλιστα, επισήμανε ότι επιχειρήματα, όπως ότι οι αποφάσεις δε λαμβάνονται από κυβερνήσεις αλλά από τους εκάστοτε οργανισμούς, όπως επίσης και για τα όσα λέγονται για την αναποτελεσματικότητα του αγώνα σε εθνικό επίπεδο, δε βοηθούν στην ανάπτυξη του κινήματος.