«Εχουμε σχέδιο να αποκρατικοποιήσουμε την εκπαίδευση», είπε το προηγούμενο Σάββατο στην εκδήλωση για 31 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και θέτοντας το χώρο της Παιδείας σαν το πεδίο της πρώτης και βασικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που θα προωθήσει το ΠΑΣΟΚ, όταν «πάρει την εξουσία».

Ο Γ. Παπανδρέου, στηρίζοντας κάθε αντιεκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, τάχτηκε υπέρ της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Παιδείας. Στήριξε την ένταξη του εκπαιδευτικού συστήματος στους «νόμους της αγοράς» και της ενίσχυσης του «ανταγωνισμού». Θέλουμε «ένα Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ με αυτοτέλεια και αυτονομία ανταγωνιστικό στο εγχώριο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι», είπε ο Γ. Παπανδρέου.

Η χτεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ ήρθε ακριβώς για να επικυρώσει αυτή την πολιτική που κινείται στην κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, στην παράδοση του εκπαιδευτικού συστήματος στο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισήγηση που έκανε η υπεύθυνη του τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ Μ. Δαμανάκη στα μέλη του ΠΣ προτείνει την εξεύρεση πόρων για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ και από τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και την εισαγωγή «μάνατζερ» μέσα στα Πανεπιστήμια που θα διαχειρίζονται τους πόρους και τις εκπαιδευτικές μεθόδους.

Την ίδια στιγμή, το ΠΑΣΟΚ έχει βασικό στόχο να περάσει η χρηματοδότηση της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στους δήμους. «Η Παιδεία πρέπει να είναι κοντά στον πολίτη. Να μπορεί ο γονιός, ο μαθητής, ο δάσκαλος να σχεδιάζει», υποστήριξε το προηγούμενο Σάββατο ο Γ. Παπανδρέου, συνδυάζοντας την αναμόρφωση του «συστήματος πρόνοιας» και με την Παιδεία. Ο Γ. Παπανδρέου χτες με δηλώσεις του μετά το τέλος του ΠΣ στήριξε ακριβώς αυτή την πολιτική, αναφέροντας: «Η Παιδεία πρέπει πρώτα απ' όλα να αποκεντρωθεί από έναν ασφυκτικό και γραφειοκρατικό μηχανισμό του κράτους».

Είναι ξεκάθαρο ότι το ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας ακριβώς τις επιταγές της ΕΕ, προωθεί και στηρίζει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα προσφέρει ένα επίπεδο εκπαίδευσης σ' όσους έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να ανταποκριθούν, ενώ τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να αρκεστούν σ' ένα «προνοιακό» εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο μάλιστα θα χρηματοδοτούν οι τοπικές κοινωνίες, επιβάλλοντας νέους φόρους στο λαό.

«Θέλουμε από την υποχρεωτική Παιδεία ο νέος να βγαίνει με βασικές δεξιότητες», δήλωσε συγχρόνως ο Γ. Παπανδρέου, στηρίζοντας ακριβώς αυτή τη λογική. Για τον Γ. Παπανδρέου ο νέος αρκεί να έχει «καλή γνώση των Ελληνικών, αξιόπιστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας, καλή γνώση των μαθηματικών, δυνατότητα καλής χρήσης του διαδικτύου»... Φτηνό εργατικό δυναμικό, δηλαδή, στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου η νέα γενιά.

Επιχειρώντας συγχρόνως να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα και να... πείσει για την ορθότητα της πολιτικής του, ο Γ. Παπανδρέου υποστήριξε ότι σήμερα «δεν υπάρχει δωρεάν Παιδεία», χωρίς βέβαια να ασκήσει ίχνος κριτικής στις αντιεκπαιδευτικές επιλογές. Στην προσπάθεια παραπλάνησης του λαού, ο Γ. Παπανδρέου... δεσμεύτηκε ότι το ΠΑΣΟΚ όταν γίνει κυβέρνηση «θα χρηματοδοτήσει την Παιδεία με το 40% των νέων πόρων του Δ΄ ΚΠΣ» και θα φτάσει «τον προϋπολογισμό για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ», ενώ κάλεσε και σε νέο «εθνικό διάλογο» για τις προτάσεις του.

Στάχτη στα μάτια των φοιτητών προσπαθεί να ρίξει η διοίκηση του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) με την απόφαση σύστασης Ταμείου Υποστήριξης Φοιτητών της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου (ΕΑΔΠ), με σκοπό την άμβλυνση, δήθεν, του οικονομικού προβλήματος των φοιτητών και αποποιούμενη, στην ουσία, τις ευθύνες διεκδίκησης μιας πραγματικά δημόσιας και δωρεάν Ανώτατης Εκπαίδευσης για όλους. Αντί το ίδιο το ίδρυμα να έρθει σε σύγκρουση με την πολιτική υποχρηματοδότησης της Παιδείας και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, διεκδικώντας μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, μπαίνει στη λογική της επιδοματικής πολιτικής, αντιμετωπίζοντας επιδερμικά το όντως οξυμένο οικονομικό πρόβλημα όλο και περισσότερων φοιτητών και των οικογενειών τους.

Σύμφωνα με τα επίσημα κείμενα της Συγκλήτου, σκοπός του Ταμείου Υποστήριξης Φοιτητών θα είναι η «ηθική και υλική σε είδος ή χρήμα ενίσχυση φοιτητών του ΑΠΘ, για την κάλυψη έκτακτων αναγκών, που κατά την κρίση της αρμόδιας Επιτροπής δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από τους ίδιους».

Μια ματιά, ωστόσο, στην επιλογή των «περιπτώσεων», που καλύπτει αυτό το «Ταμείο», δείχνει ότι η διοίκηση του ΑΠΘ θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε πως η πλειοψηφία των φοιτητών ολοκληρώνει χωρίς προβλήματα τις σπουδές αφ' ενός και αφ' ετέρου αποκαλύπτει ότι ο φοιτητής και η λαϊκή οικογένεια δεν έχουν καμία σοβαρή υγειονομική περίθαλψη. Συγκεκριμένα, το Ταμείο θα αναλαμβάνει να δώσει α) «χρηματική βοήθεια σε φοιτητές που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, νοσηλεύονται σε Νοσοκομεία ή βρίσκονται σε στάδιο ανάρρωσης», β) «οικονομικό επίδομα στην περίπτωση έκτακτων αναγκών, σε φοιτητές που περιέρχονται σε δυσχερή οικονομική θέση, έστω και παροδικά, λόγω οικογενειακών ή οικονομικών πληγμάτων, εξαιτίας των οποίων κινδυνεύει η συνέχιση των σπουδών τους» κάτι που βιώνει η πλειοψηφία των φοιτητών σήμερα όπως είναι γνωστό γ) «παροχή οικονομικού επιδόματος σε περίπτωση μερικής απασχόλησης για την εξυπηρέτηση αναγκών του Πανεπιστημίου» δηλαδή να δουλεύουν και να πληρώνονται με ψίχουλα επιδομάτων κι όχι κανονικό μισθό και 4) «χορήγηση βοήθειας σε ειδικές εξαιρετικές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης των φοιτητών, πλην των αναφερομένων».

Οι «πόροι» του ...Ταμείου θα προέρχονται, σύμφωνα με το καταστατικό, από την επιχορήγηση της Εταιρείας Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας του ΑΠΘ, από δωρεές, κληρονομιές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του Πανεπιστημίου.