Ο «Ρ» αποκαλύπτει σήμερα έγγραφο, που φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του υπουργού και με το οποίο δίνεται η δυνατότητα να συνεχιστούν να εκδίδονται οικοδομικές άδειες από το αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο Καπανδριτίου στην - κηρυγμένη από το 1999 - αναδασωτέα έκταση.

Η συγκεκριμένη έκταση, που φτάνει τα 200 στρέμματα, φέρεται να ανήκει στον οικοδομικό συνεταιρισμό με την επωνυμία «Νέα Αιολίδα», είναι δασική και έχει καεί στις πυρκαγιές που είχαν πλήξει το Διόνυσο το 1990 και το 1998... Συγκεκριμένα, πρόκειται για κομμάτι που ο οικοδομικός συνεταιρισμός επιχειρεί επί πολλά χρόνια να «κολλήσει» στη φερόμενη ως δική του ιδιοκτησία των περίπου 3.000 στρεμμάτων που βρίσκονται ακριβώς δίπλα.

Με το επίμαχο έγγραφο που έχει ημερομηνία 19 Απρίλη 2005 και αριθμό πρωτοκόλλου 6/85, γίνεται αποδεκτή γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία δέχεται ότι «το αρμόδιο Πολεοδομικό δεν υποχρεούται να δεχτεί αίτημα τρίτων και να επανεξετάσει τη νομιμότητα των οικοδομικών αδειών που έχει χορηγήσει χωρίς έγκριση του Δασαρχείου, οι οποίες έχουν υλοποιηθεί ή βρίσκονται σε στάδιο υλοποίησης και πρέπει να επιτρέψει τη συνέχιση εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών στις περιπτώσεις που αυτές δε συνεχίζονται λόγω της εκκρεμότητας αυτής, εφόσον βεβαίως δε συντρέχουν άλλοι λόγοι παρακωλυτικοί της εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών».

Να και ένα δείγμα των ...ιδιοκτητών του δάσους

Αλλωστε, τα συμφέροντα που παίζονται πρέπει να είναι τεράστια, αφού, σύμφωνα με στοιχεία που ο «Ρ» έχει στη διάθεσή του, ακόμα και μία από τις λεγόμενες off shore εταιρίες με την επωνυμία ΣΑΝΤΑΝΣ ENTERPRISES, που έχει έδρα τη Μονρόβια της Λιβερίας, με προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας (σ.σ. μαζί με ομάδα πολλών ακόμα που έχουν οικόπεδα ή βίλες στην περιοχή), προσπάθησε να ακυρώσει πράξη αναδάσωσης έκτασης 95 στρεμμάτων το 2004!

Επισημαίνεται ότι με την απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για αντίστοιχες περιπτώσεις που εκκρεμούν σε ολόκληρη τη χώρα, αφού μπορεί μεν να αφορά άμεσα την περίπτωση της Ροδόπολης, ωστόσο μπορεί να εφαρμοστεί παντού!

Αυτή είναι η περιοχή όπου χτίζονται οι υπερπολυτελείς βίλες! Γι' αυτήν την περιοχή, που έχει καεί το 1990 και το 1998, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δίνει το «πράσινο φως» για νέες οικοδομικές άδειες

Το έγγραφο που υπογράφει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς

Η έρευνα του «Ρ» για την Πεντέλη ξεκίνησε την περασμένη Κυριακή με την αποκάλυψη ότι εταιρία με την επωνυμία «Κτήμα Πεντέλη ΑΕ» βγάζει στο σφυρί έκταση 641,6 στρεμμάτων η οποία βρίσκεται ανάμεσα στο Ντράφι και τον οικοδομικό συνεταιρισμό του Αγίου Σπυρίδωνα και η οποία είναι χαρακτηρισμένη δασική και αναδασωτέα - μετά τις πυρκαγιές του 1995 και του 1998 όταν και είχε καεί - πατώντας πάνω σε νόμους και υπουργικές αποφάσεις από το 1980 και μετά.

Σήμερα, αποκαλύπτουμε το πλιάτσικο που έχει στηθεί στην άλλη πλευρά της Πεντέλης. Στη Ροδόπολη. Εκεί όπου μια ιστορία που ξεκίνησε το 1954 ολοκληρώνεται εν έτει 2005 με την υπουργική υπογραφή.

Εκεί, όπου, παρανόμως, ο οικοδομικός συνεταιρισμός συνεχίζει να χτίζει υπερπολυτελείς βίλες σε έκταση περίπου 3.000 στρεμμάτων, αν και υπάρχουν συγκεκριμένα πορίσματα που αποδεικνύουν πως κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συνεχιστεί.

Και η περίπτωση της Ροδόπολης είναι από εκείνες που αποκαλύπτουν και τις βαρύτατες πολιτικές ευθύνες, αφού ενώ οι αυθαιρεσίες είναι διαπιστωμένες από αρμόδιες δημόσιες, εμφανίζονται άλλες... εξίσου αρμόδιες υπηρεσίες που επιτρέπουν το όργιο της οικοπεδοποίησης. Με αποκορύφωμα την απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά, ο οποίος ορθά - κοφτά με την απόφασή του στην ουσία δίνει το σύνθημα: Συνεχίστε να εκδίδετε οικοδομικές άδειες! Κι ας πρόκειται για έκταση που έχει κηρυχτεί αναδασωτέα και είναι δασική...

Σημειώνεται ότι:

• το 1999 με δύο αποφάσεις της Περιφέρειας οι εκτάσεις έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες
• το 2002 συντάχθηκε πόρισμα από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης με το οποίο απαγορευόταν η συνέχιση οικοδομικών εργασιών των οικοδομικών αδειών που έχουν ανακληθεί (Σημειώνεται ότι τότε, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, αν και είχαν διαπιστωθεί όλα όσα αναφέρει το πόρισμα, το έργο του συνεταιρισμού συνεχιζόταν κανονικά και με το νόμο...)
• οι χάρτες που έχουν καταρτιστεί στην περιοχή και που λαμβάνονται υπόψη κατά την κατάρτιση δασικών χαρτών εμφανίζουν τις συγκεκριμένες εκτάσεις ως δάση εκτός σχεδίου...

Πρέπει να σημειώσουμε ότι: τη διαδικασία έκδοσης νέων οικοδομικών αδειών είχε μπλοκάρει το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας ύστερα από προσφυγή κατοίκων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της οικοδομικής άδειας υπ' αριθμ. 235/03 η οποία ακυρώθηκε με την 579/04 δικαστική απόφαση.

Αν και υπάρχει λοιπόν αυτό το δεδομένο, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ «λύνει τα χέρια» του οικοδομικού συνεταιρισμού. Ποια καλύτερη απόδειξη για το ότι η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ακριβώς αυτές που οπλίζουν το χέρι των εμπρηστών; Αφού έτσι κι αλλιώς αμέσως μετά οι κυβερνήσεις με νόμους και υπουργικές αποφάσεις παραχωρούν ό,τι χρειάζεται στους «εμπόρους γης» ώστε να μπορούν να προχωρήσουν στην οικοπεδοποίηση.

Στις 12 Ιούνη 1990 πυρκαγιά αποτεφρώνει τεράστια έκταση του δασοκτήματος Σταμάτας Διονύσου. Δύο χρόνια αργότερα, το 1992, με απόφαση του νομάρχη 5.122 στρέμματα δάσους κηρύχτηκαν αναδασωτέα. Ομως, στα όρια που περιέγραφε η απόφαση... όλως περιέργως αφέθηκε ζώνη καμένου δάσους πλάτους 50 - 140 μέτρων χωρίς να κηρυχτεί αναδασωτέα! Σύμφωνα με έγγραφο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών του υπουργείου Γεωργίας«στη ζώνη αυτή συντελείται ένα όργιο αντισυνταγματικών επεμβάσεων με ανέγερση πολυτελών οικιστικών κατασκευών».

Είναι επίσης χαρακτηριστικές οι αναφορές του πορίσματος του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης που αναφέραμε παραπάνω, σχετικά με το θέμα της αναδάσωσης της έκτασης. Λέει λοιπόν: «Μετά την πυρκαγιά του 1990 με την 2299/23-9-92 απόφασή του ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής ανακαλεί μερικώς και για έκταση 225 στρεμμάτων την πράξη αναδάσωσης του 1982. Σύμφωνα με το Α.Π. 83810/6444/10-9-91 έγγραφο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος η παραπάνω πράξη αναδάσωσης τροποποιήθηκε με την αιτιολογία ότι τμήμα του δάσους που κάηκε και κηρύχτηκε αναδασωτέο, είχε συμπεριληφθεί σε επέκταση του υφιστάμενου σχεδίου Ν. Αιολίδας το 1979. Στη συνέχεια με την 3051/16-10-92 νέα απόφαση αναδάσωσης, κηρύσσονται αναδασωτέα 5.122 στρέμματα δάσους, με νότιο όριο της έκτασης, το όριο του εγκεκριμένου Ρυμοτομικού Σχεδίου της Νέας Αιολίδας».

Τα περίεργα με την υπόθεση είναι πάρα πολλά. Οπως για παράδειγμα ότι: Η Διεύθυνση Προστασίας Δασών του υπουργείου Γεωργίας κατέθεσε το 1998 μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με την οποία κάνει λόγο για τις παράνομες εκτάσεις του συνεταιρισμού. Ομως, όλως... περιέργως η υπόθεση κόλλησε. Ετσι, μετά από 3,5 χρόνια και αφού πολλά αδικήματα παραγράφηκαν, το 2004 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών εκδίδει απαλλακτικό βούλευμα, χωρίς να γίνει στην ουσία καμία έρευνα, αφού δεν κλήθηκαν να καταθέσουν καν εκείνοι που έκαναν τις καταγγελίες...

Τα συμβόλαια με τα οποία κάνουν μπίζνες τα μέλη του οικοδομικού συνεταιρισμού. 3.500 δραχμές τα 750 τετραγωνικά...

Ακριβώς αυτή είναι η τιμή στην οποία κλείνει δουλιές ο οικοδομικός συνεταιρισμός. Για την ακρίβεια με αυτό το ποσό μεταβιβάζονται εκτάσεις που φέρονται να ανήκουν στο συνεταιρισμό και οι οποίες αφορούν περιοχές που στην πυρκαγιά του 1990 είχαν καεί και έχουν κριθεί αναδασωτέες! Μεταβιβάσεις που στην ουσία λειτουργούν ως «κάλυψη» προκειμένου ο συνεταιρισμός να μπορεί να προχωρήσει στην οικοπεδοποίηση και τσιμεντοποίηση της έκτασης. Μάλιστα, αγοραπωλησίες με τέτοιες... τιμές, γίνονταν μέχρι και το 1996!

Ο συνεταιρισμός «Ν. Αιολίδα» από το 1990 έχει ξεκινήσει να χτίζει κατοικίες σε δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, ενώ με την πάροδο του χρόνου επεκτείνει συνεχώς τα όριά του. Μετά από καταγγελίες συλλόγων της περιοχής και κατοίκων προς κάθε αρμόδιο φορέα, στην περιοχή έγιναν αυτοψίες και έλεγχοι από τους οποίους διαπιστώθηκαν μια σειρά ενδιαφέροντα στοιχεία.

Σημειώνεται ότι ο συνεταιρισμός από το 1954 με απόφαση του τότε υπουργού Γεωργίας, έχει εξασφαλίσει άδεια πώλησης και κατάτμησης τμήματος του δασοκτήματος Σταμάτας - Διονύσου για τη δημιουργία δασοσυνοικισμού από κάποιους κληρονόμους ονόματι Ηλιόπουλοι, συνολικής έκτασης 2.713 στρεμμάτων.

Το 1962 με βασιλικό διάταγμα εγκρίθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής, ενώ η έκταση αγοράστηκε από το συνεταιρισμό με συμβόλαια του 1955, του 1956 και του 1958. Οπως αποκαλύπτεται όμως, για αυτά τα συμβόλαια δεν υπάρχουν τοπογραφικά διαγράμματα, άρα κανείς δεν ξέρει πού ακριβώς είναι τα οικόπεδα. Και βέβαια δημιουργούνται σοβαρές υποψίες για το εάν τα συμβόλαια είναι έγκυρα.

Οπως προκύπτει από έκθεση επιθεώρησης ελέγχου που έγινε στο Πολεοδομικό Γραφείου Καπανδριτίου από το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών του υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης το 2002, «από τον έλεγχο που έγινε και την έρευνα στο αρχειοφυλάκιο του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών δε βρέθηκαν τα τοπογραφικά διαγράμματα όπου συνοδεύουν τα συμβόλαια (σ.σ. χρονολογούνται από το 1955 έως το 1958) με τα οποία έχουν αγοραστεί από το συνεταιρισμό οι εκτάσεις. Ο οικοδομικός συνεταιρισμός με απαντητικό του έγγραφο προς το Δασαρχείο Πεντέλης αναφέρει ότι τα "τοπογραφικά διαγράμματα έχουν απολεσθεί" (!) από τα αρχεία του αποβιώσαντος συμβολαιογράφου Π. Μόσχου...».

Το 1964, εμφανίζεται ένα νέο τοπογραφικό διάγραμμα, το οποίο έχει κάποιες μικρές διαφορές... Κάποια τμήματα του γειτονικού δάσους έχουν ενταχθεί στο σχέδιο του συνεταιρισμού. Από τότε μέχρι και σήμερα ο συνεταιρισμός επιχειρεί να εντάξει στο σχέδιό του κι άλλες δασικές εκτάσεις, κάτι που καταφέρνει το 1979.

Ολες αυτές οι εκτάσεις παρόλο που είναι δάσος, εκτός της ιδιοκτησίας του συνεταιρισμού και συνιδιοκτήτες με το Ελληνικό Δημόσιο, εξακολουθούν να οικοπεδοποιούνται με εικονική τιμή αγοράς 3.500 τα 750 τετραγωνικά μέτρα και χωρίς φόρο μεταβίβασης, ως εντός σχεδίου ιδιοκτησία της «Νέας Αιολίδας». Ετσι, σιγά σιγά, οικοδομούνται σύμφωνα με τον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό του 1985, όπως τροποποιήθηκε με νόμο του 2000. Ομως, πρόκειται για εκτάσεις που από το 1999 έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες. Παρ' όλα αυτά, το Πολεοδομικό Γραφείο Καπανδριτίου - μετά και την υπογραφή του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ - συνεχίζει να εκδίδει νέες οικοδομικές άδειες και μετά την αναδάσωση, με αποτέλεσμα το όργιο της οικοδόμησης να συνεχίζεται...

Ρεπορτάζ: Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ - Φωτογραφίες: Μανόλης ΠΑΚΙΑΣ