Ξεκινήσαμε! Ξεκινήσαμε από χθες να φωνάζουμε την αλήθεια μας, με πείσμα, με αποφασιστικότητα, με την αισιοδοξία των νέων κομμουνιστών που δε ...συννεφιάζει, ακόμα κι αν είναι γκρίζος ο ουρανός. Το 31ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ άνοιξε χθες τις πύλες του, στην Πανεπιστημιούπολη, στα Ιλίσια, πηγαίνοντας «κόντρα», όπως πάνε πάντα οι κομμουνιστές, όπως πάνε οι νέοι που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Χθες το Φεστιβάλ πήγε «κόντρα» στον καιρό, λειτούργησε και υποδέχτηκε τον κόσμο.

«Μαθαίνουμε την αλήθεια, αλλάζουμε τον κόσμο», φώναζε σε κάθε του γωνιά. Την αλήθεια για τους ενόχους και τις αιτίες των προβλημάτων της νέας γενιάς. Την αλήθεια για το σχολείο που πρέπει μαζί να μορφώνει και να διαπλάθει προσωπικότητες, αντί να εξοντώνει και να φτιάχνει τους αυριανούς υποταγμένους εργαζόμενους. Την αλήθεια για τη λεγόμενη «διά βίου εκπαίδευση», που δεν είναι τίποτε άλλο από «διά βίου» εκμετάλλευση και περιπλάνηση από την ανεργία στα θρανία. Την αλήθεια για την επιστήμη, που όταν βρίσκεται στα χέρια του λαού σώζει κι όταν βρίσκεται στα χέρια των εκμεταλλευτών ...σκοτώνει! Το Φεστιβάλ φωνάζει την αλήθεια για το ψωμί του εργάτη κι αυτόν που το κλέβει. Φωνάζει την αλήθεια για τα υποκατάστατα που πλασάρονται απλόχερα, τη λογική τού «ό,τι δοκιμάσεις καλό είναι», φτάνει να κρατάς σκυμμένο το κεφάλι. Φωνάζει την αλήθεια για τον πόλεμο, που, είτε με τα όπλα, είτε με άλλα μέσα, υποδουλώνει τους λαούς... και τον άλλο πόλεμο, που κάνουν οι ίδιοι οι λαοί για την πραγματική λευτεριά τους. Διαδηλώνει την αλληλεγγύη του στη Βενεζουέλα, στην Κούβα, στους λαούς που αγωνίζονται.

Κάθε ταμπλό, κάθε περίπτερο, κάθε στέκι, κάθε σύνθημα, ξεσκεπάζουν τα ψέματα που πλασάρουν στη νέα γενιά η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ, οι Βρυξέλλες, ο Μπους... ο εργοδότης, η τηλεόραση, ο υποταγμένος καθηγητής... Κάθε γωνιά του Φεστιβάλ καλεί τους νέους να προβληματιστούν, να ψάξουν, να ανακαλύψουν την αλήθεια που τους κρύβουν, ποιοι τους την κρύβουν και γιατί. Κάθε χώρος είναι γεμάτος με χρώματα, με νιάτα, με ζωντάνια. Είναι γεμάτος οργή για όσα κλέβουν από τη νέα γενιά, για όσα της αξίζουν, όσα μπορεί να κατακτήσει.

Μπορεί χθες ο καιρός να μην μας επέτρεψε να τραγουδήσουμε όσα θα θέλαμε (ο καιρός δεν επέτρεψε να γίνουν δύο από τις συναυλίες), μπορεί να μην επέτρεψε σε πολλούς που είχαν κλείσει ήδη τα ραντεβού τους για τη μεγάλη γιορτή να ανταμώσουν με τα νιάτα της ΚΝΕ, αλλά ακόμα και χθες το Φεστιβάλ ήταν μια μεγάλη γιορτή. Νεολαιίστικη γιορτή. Γιορτή πολιτική.

Κι αυτή η γιορτή, και σήμερα, και αύριο, και την Κυριακή θα μεγαλώσει και θα μείνει ζωντανή. Θα μας εμπνέει για τους αγώνες που έρχονται, για να στρέψουμε το βλέμμα στη νέα γενιά, στις ανάγκες της και τα προβλήματά της. Θα μας θυμίζει ότι το κόμμα της εργατικής τάξης είναι, ταυτόχρονα, και το κόμμα της νιότης. Της νιότης του κόσμου.

Οι επιπτώσεις της επιμήκυνσης του εργάσιμου χρόνου στους εργαζόμενους ήταν το αντικείμενο συζήτησης που πραγματοποιήθηκε χτες στα πλαίσια του Φεστιβάλ στο χώρο Εργασίας, με θέμα «Μαρξ και ελεύθερος χρόνος. Οι ανάγκες της νεολαίας σήμερα». Στη συζήτηση πήραν μέρος ο Γ. Σκιαδιώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και η Χριστίνα Χαραλαμπάκη, πρόσφατα απολυμένη από το ξενοδοχείο «ΣΟΦΙΤΕΛ».

Ο Γ. Σκιαδιώτης επισήμανε ότι το χτύπημα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας και η επιμήκυνσή του αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους των καπιταλιστών γιατί έτσι επιτυγχάνεται η αύξηση της απλήρωτης εργασίας - όπως και μέσω της εντατικοποίησης της εργασίας - και κατά συνέπεια εξασφαλίζουν όλο και περισσότερα κέρδη. Οι αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν από αυτή τη διαδικασία για τους εργαζόμενους είναι η τεράστια φθορά της υγείας τους, αύξηση της εκμετάλλευσης, απορύθμιση της οικογενειακής ζωής, μη δυνατότητα κοινωνικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι η πάλη για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου στον καπιταλισμό είναι σημαντική γιατί έτσι μειώνεται η εκμετάλλευση. Ομως, αυτή η πάλη έχει όρια, τα αποτελέσματά της είναι προσωρινά. Για αυτό ο βασικός στόχος είναι να σταματήσει να αποτελεί εμπόρευμα η εργατική δύναμη και αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον αγώνα για τη λαϊκή οικονομία, τη λαϊκή εξουσία.

Η Χρ. Χαραλαμπάκη, μετέφερε πλούσια εμπειρία από το χώρο των ξενοδοχείων όπου η ελαστικοποίηση, η εντατικοποίηση, η πολυαπασχόληση είναι βασικά χαρακτηριστικά των συνθηκών εργασίας. Επίσης, ενδιαφέρουσες ήταν οι ερωτήσεις και οι τοποθετήσεις που έγιναν από το ακροατήριο σχετικά με το χρόνο εργασίας, και τους στόχους πάλης που πρέπει να θέτει το εργατικό κίνημα για την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων.

Η βροχή που έπεφτε δε στάθηκε ικανή να σταματήσει τη συζήτηση. Το ακροατήριο έμεινε από την αρχή μέχρι το τέλος. Μάλιστα, ήταν αυτό που φρόντισε για την προστασία των βασικών ομιλητών από τη βροχή, όταν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στάθηκαν πίσω από αυτούς με ομπρέλες προκειμένου να συνεχίσουν ανενόχλητα τις τοποθετήσεις τους.

Την τιμητική του έχει το ερασιτεχνικό θέατρο στο 31ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Τη μακροπρόθεσμα ωφέλιμη, φετινή πολιτιστική πρόταση της ΚΝΕ για σημαντική - ποιοτική και ποσοτική - παρουσία ερασιτεχνικού θεάτρου, «σηματοδοτεί» και το γεγονός ότι, τον πρώτο και τελευταίο «λόγο» στις θεατρικές εκδηλώσεις του φετινού φεστιβάλ έχει η μπρεχτική δημιουργία. Αλήθεια, αν ζούσε ο μεγάλος «επαναστάτης» του θεάτρου του 20ού αιώνα, «ανατροπέας» της χαυνωτικής αισθητικής του αστικού θεάτρου, Μπρεχτ κι έβλεπε ότι τον αφυπνιστικό θεατρικό, ποιητικό, πεζογραφικό λόγο του, 50 χρόνια μετά το θάνατό του, «διακηρύσσουν» νεολαίοι ερασιτέχνες στο φεστιβάλ της ΚΝΕ, θα ευτυχούσε...

Θα ευδαιμονούσε, αν έβλεπε ότι η αρχή των θεατρικών εκδηλώσεων του φεστιβάλ έγινε χτες (Σκηνή 1), από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ, με το έργο του «Στρατηγοί πάνω απ' το Μπιλμπάο», γνωστότερο ως «Τα όπλα της κυρά-Καρράρ». Ενα συνταρακτικό μονόπρακτο, που ο Μπρεχτ έγραψε στην εξορία (αρχές του 1937) καταγγέλλοντας το φρανκικό φασισμό, στηρίζοντας (και οικονομικά) τον ένοπλο αντιφασιστικό αγώνα του δημοκρατικού ισπανικού λαού και διαμηνύοντας τη διαχρονική - άκρως επίκαιρη και οικουμενική σήμερα - ΑΝΑΓΚΗ: Για αντίσταση των λαϊκών μαζών ενάντια στην εκμετάλλευση και τρομοκρατία του απάνθρωπου ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. ΑΝΑΓΚΗ, που με «φλόγα» ψυχής εξέφρασαν οι ΚΝίτες ερασιτέχνες.

Το γεγονός ότι το θέατρο ήταν κατάμεστο και με όρθιους πολλούς από τους θεατές κι ότι δεν έφυγε κανείς παρά τη βροχή που δε σταμάτησε, είναι χαρακτηριστικό του κλίματος. Οτι κατ' απαίτηση όσων - και ήταν πάρα πολλοί αυτοί - δεν μπόρεσαν να δουν την παράσταση, αποφασίστηκε το έργο να ξαναπαιχτεί σήμερα στις 8μμ, ανήκει επίσης στα αξιοσημείωτα.