ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Μπράβοι» της ταξικής υποταγής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού και της ενότητας του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, ο απεγκλωβισμός του από τις λογικές και πρακτικές του «κοινωνικού εταιρισμού», η σαφής καταδίκη του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, η προβολή και διεκδίκηση αιτημάτων αντίστοιχων των στοιχειωδών σύγχρονων αναγκών και του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, αποτελούν «καπέλο» του ΚΚΕ. Ουσιαστικά, αυτό ισχυρίζεται σε σχόλιό της η χτεσινή «Αυγή», με αφορμή το κάλεσμα του ΔΣ της Ομοσπονδίας Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ) προς τους εργαζόμενους των ιδιωτικών κλινικών να υιοθετήσουν το πλαίσιο διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ. Δηλαδή, όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.

«"Καπέλα" και διάσπαση προτείνουν στους εργαζόμενους!» καταγγέλλει η «Αυγή», ξεπερνώντας ακόμη και την παρέα του Πολυζωγόπουλου. Προφανώς -σύμφωνα με την «Αυγή» - η παραμονή των εργαζομένων στη στρούγκα του δικομματικού κυβερνητικο-εργοδοτικού συνδικαλισμού και της ταξικής υποταγής αποτελεί το βασικό θεμέλιο της ενότητας του κινήματος..! Και μετά, παριστάνουν τους αριστερούς και καταγγέλλουν το ΚΚΕ, που δεν αποδέχεται τις ...ενωτικές τους προτάσεις.

Ενα χρόνο μετά...

Το Σεπτέμβρη του 2004, ο πρωθυπουργός διαλαλούσε από τη ΔΕΘ πως η κυβέρνηση της ΝΔ διασφάλισε τις αγροτικές επιδοτήσεις, στην αναθεώρηση των μεσογειακών προϊόντων. Ενα χρόνο μετά και πάλι από το βήμα της ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής αναφέρθηκε και πάλι στο θέμα των αγροτικών επιδοτήσεων, αλλά σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Κάλεσε τους αγρότες να πάψουν να εξαρτώνται από τις επιδοτήσεις.

Δηλαδή, τι εννοούσε φέτος ο πρωθυπουργός; Να ξεχάσουν οι αγρότες τις επιδοτήσεις που τους «διασφάλισε» η ΝΔ τον Απρίλη του 2004, ή να ξεχάσουν εκείνες που τους «διασφάλισε» το ΠΑΣΟΚ τον Ιούνη του 2003;... Το σίγουρο είναι, πάντως, πως η σχετική αναφορά του πρωθυπουργού, δείχνει την απόλυτη συμπόρευση της κυβέρνησης της ΝΔ με τους αντιαγροτικούς σχεδιασμούς της ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την περίοδο ο Μπλερ βγήκε και δήλωσε πως οι αγροτικές επιδοτήσεις πρέπει να καταργηθούν σε πέντε χρόνια, ενώ η επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ έκανε λόγο για νέα αναθεώρηση το 2008 ή 2009 και για δραστικότερες περικοπές στις αγροτικές επιδοτήσεις. Απ' όλα αυτά φαίνεται για άλλη μια φορά με ποιους είναι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση της ΝΔ και τι ...ενδιαφέρον υπάρχει για τη στήριξη των μικρομεσαίων αγροτών.

Η «πίκρα» έρχεται...

Οι πρώτοι που θα νιώσουν στο «πετσί» τους τις επιπτώσεις των αντιδραστικών αλλαγών που προωθούνται στην αγροτική οικονομία θα είναι οι τευτλοπαραγωγοί και οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ). Οι προτάσεις της Κομισιόν, που αναμένεται να ψηφιστούν σε λίγο καιρό στην ΕΕ, προβλέπουν μείωση 42% στη στήριξη της τιμής των ζαχαρότευτλων και 39% στην τιμή της ζάχαρης. Με το που θα μπουν σε εφαρμογή αυτές οι μειώσεις, χιλιάδες τευτλοπαραγωγοί θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια, καθώς δε θα βγάζουν ούτε τα έξοδα κι εκατοντάδες εργαζόμενοι στην ΕΒΖ θα μείνουν χωρίς δουλιά, καθώς θα γίνουν απολύσεις και μπορεί να κλείσουν και κάποια από τα πέντε εργοστάσια. Η ΕΒΖ εκπόνησε πρόγραμμα απολύσεων, που, κατ' αρχήν, αφορά σε 200 από τους 900 εργαζόμενους και ήδη υπάρχουν 62 αιτήσεις για «εθελούσια έξοδο».

Επιπτώσεις θα υπάρξουν και στους καταναλωτές, αφού θα αυξηθούν οι εισαγωγές και θα τρώνε την ξένη ζάχαρη που, αποδεδειγμένα, είναι κατώτερης ποιότητας από την ελληνική.

... να 'ρθει κι ο αγώνας

Τα ίδια περιμένουν, από του χρόνου, τους βαμβακοπαραγωγούς, τους καπνοπαραγωγούς, τους ελαιοπαραγωγούς κι άλλους καλλιεργητές, καθώς θα μπει σε εφαρμογή η νέα ΚΑΠ, η οποία προβλέπει αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή και θα φέρει νέα μείωση του εισοδήματος και ένταση του ρυθμού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Οσο περνάει ο καιρός και παρά τις παραπλανητικές ενημερώσεις της κυβέρνησης, όλο και πιο πολλοί αγρότες αντιλαμβάνονται πως «έρχονται τα χειρότερα». Ομως, αυτό δε φτάνει. Χρειάζεται η ανάπτυξη των αγώνων για να μην εφαρμοστεί η νέα ΚΑΠ, ν' ανατραπεί η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και ν' ανοίξει ο δρόμος για κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, που θα αναδείξουν τη Λαϊκή Εξουσία, η οποία θα εφαρμόσει άλλη πολιτική, προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Υπηρέτες και αφεντικά

Ως εδώ και μη παρέκει! Πρέπει να το πούμε καθαρά. Εδώ έχουμε να κάνουμε με καθαρούς «μπιστικούς» των εφοπλιστών. Ολοι αυτοί οι γαλαζοπράσινοι που αλλάζουν στους υπουργικούς και πρωθυπουργικούς θώκους, στις καρέκλες των ελεγκτικών υπηρεσιών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, των κεντρικών Λιμεναρχείων και πάει λέγοντας, είναι ορκισμένοι να πίνουν νερό στο όνομα των εφοπλιστών, είναι υπηρέτες του σκληρού «λόμπι» του μεγάλου κεφαλαίου. Και ως υπηρέτες αναλαμβάνουν να «καθαρίζουν» κάθε ώρα και στιγμή τις «βρωμιές» των αφεντικών τους. Χαρακτηρίζουν αξιόπλοα πλοία που θα έπρεπε να ήταν στο διαλυτήριο, μετατρέπουν σε πλημμελήματα τα τεράστια και πολύνεκρα εγκλήματά τους, όπως ακριβώς το τραγικό ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ» και έπεται συνέχεια. Αν δεν ήταν τέτοιοι, δε θα βρίσκονταν σε αυτές τις θέσεις.

Η αποκάλυψη του «Ρ» ότι ενάμιση χρόνο μετά το ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ», σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας από τον υπουργό, τον αρχηγό του Λιμενικού Σώματος, μέχρι το νομικό σύμβουλο, συνέχιζε να επιτρέπει σε πλοία που δεν πληρούσαν στοιχειώδεις όρους ασφαλείας να ταξιδεύουν, ενώ θα έπρεπε να ήταν ακινητοποιημένα, εκδίδοντας μάλιστα και παράνομη απόφαση - απόφαση που κουρελιάζει διεθνείς συμβάσεις και κανονισμούς ασφαλείας - δεν είναι παρά μία ακόμα επιβεβαίωση για το ...«ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα». Οι αποκαλύψεις του περασμένου καλοκαιριού, με αφορμή τις απανωτές βλάβες, ότι ακτοπλοϊκά πλοία που ήταν εν πλω δεν είχαν στεγανά, όπως και το «ΣΑΜΙΝΑ», κατά παράβαση των κανονισμών, όμως έπαιρναν άδεια απόπλου και πιστοποιητικά ασφαλείας, επίσης επιβεβαιώνουν ότι είτε με ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση είτε με ΝΔ, οι εφοπλιστές παραμένουν «κράτος εν κράτει».

Και, βέβαια, θα πει κανείς, δεν είναι μόνο η άθλια κατάσταση των ακτοπλοϊκών πλοίων για να πειστεί κάποιος ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ως μοναδικό τους μέλημα έχουν την εξυπηρέτηση των εφοπλιστών. Είναι και η σωρεία των υπερπρονομίων όπως οι απανωτές αυξήσεις στα εισιτήρια, οι σκανδαλώδεις φοροελαφρύνσεις, οι τεράστιες επιδοτήσεις, τα τράνζιτ καύσιμα, η εφαρμογή των διαλυτικών κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που τους εξασφαλίζουν παραπέρα ασύδοτη δράση και τόσα άλλα. Ομως σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των πλοίων, τα όρια πια εξαντλούνται. Δεν μπορεί να επιδειχτεί η παραμικρή ανοχή. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που διακινούνται κάθε χρόνο με τα πλοία της ακτοπλοΐας. Εχουμε να κάνουμε με την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, που όλος αυτός ο συρφετός τολμά να την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα, που είναι αδιάφορο αν θα φτάσει στον προορισμό του ή θα πάει στον πάτο.

Καθαρά πράματα. Οσο οι νησιώτες, οι ναυτεργάτες, συνολικά οι εργαζόμενοι δεν κάνουν τα κουμάντα τους για να καθαρίσουν από την «κόπρο», των εφοπλιστών και των μπιστικών τους, τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, ο κίνδυνος για αλυσίδα ναυαγίων θα είναι πάντα ορατός. Και ο τρόπος είναι ένας: Ξεσηκωμός ενάντια σε αυτή την πολιτική που τροφοδοτεί την εγκληματική ασυδοσία των εφοπλιστών και αναπαράγει «υπηρέτες» και «μπιστικούς»...