«Στις πρώτες αρχές του κομμουνισμού που αργότερα τις ξεχάσαμε, ήταν ότι προτού μάθεις να τρέχεις πρέπει να μάθεις να περπατάς και ότι προτού πετάξεις να μάθεις να τρέχεις. Η επανάσταση βρίσκεται μέσα μας και αυτό πρέπει να το ανακαλύψουμε όλοι».

«Είναι η πρώτη φορά, που τραγουδώ στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, μπροστά σε τόσο μεγάλο ακροατήριο. Το κλίμα που υπάρχει σε βάζει σε στοχασμό, σε συγκινεί. Ακούς πράγματα, που δυστυχώς δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ. Εδώ έχεις τη δυνατότητα να τα δεις, να τα ακούσεις».

«Τώρα που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι φυσικές καταστροφές είναι τρομοκρατικές ενέργειες, τώρα που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο μεγάλος αδελφός πρέπει να γίνει ακόμα μεγαλύτερος για να έχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια, τώρα που ολόκληροι λαοί έγιναν τρομοκράτες λαοί, τώρα ακριβώς, πρέπει να ισχυροποιηθούν ακόμα περισσότερο τα παγκόσμια αριστερά κινήματα. Τώρα ακριβώς, το ιστορικό αριστερό κόμμα πρέπει να διευρυνθεί με καινούριους, ευαίσθητους, αγανακτισμένους, μοναχικούς πολίτες».

«Εχω εμφανιστεί πολλές φορές στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Για να συμμετέχει κάποιος ενεργά σχεδόν κάθε χρόνο, σημαίνει ότι βρίσκει κάτι πολύ ουσιαστικό σ' αυτό. Μ' αρέσει πολύ κάθε φορά που έρχομαι».

«Η διαπίστωση της 15ετίας, μιας 15ετίας κατά την οποία δεν έχω λείψει από το Φεστιβάλ, είναι ότι κάθε χρόνο γίνεται πιο δυνατό, πιο μαζικό».

«Είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό που έγινε, σ' αυτόν το χώρο που υπάρχουν τόσα πολλά νέα παιδιά. Μου ζητήθηκε να παίξω τα "Μικροαστικά" και τα "Απλά Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας", που σπάνια παίζονται. Νομίζω ότι σ' αυτόν το χώρο αυτά τα τραγούδια πιάνουν τόπο. Είναι τραγούδια που χάρη στην αμεσότητα του λόγου του Γιάννη Νεγρεπόντη αντέχουν στο χρόνο. Το Φεστιβάλ ήταν ο χώρος να παιχτούν αυτά τα τραγούδια. Η Αριστερά είναι μία κι εμείς ανήκουμε σ' αυτήν».

«Εδώ είναι η θέση μας πάντα. Ο πολιτισμός ξεκινά και καταλήγει στην Αριστερά. Το Φεστιβάλ είναι ζωντανός οργανισμός. Κινείται, αναπνέει... Είναι η μοναδική πηγή αντίστασης».

«Ηταν καταπληκτικά, ό,τι το καλύτερο. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό, γιατί τα τραγούδια που παίζουμε είναι το αίσθημα, ο καημός του. Αγγίζουμε την ψυχή του ανθρώπου. Αυτά τα τραγούδια, που κάποιοι προσπαθούν να κάνουν τον λαό μας να τα ξεχάσει και τους νέους μας να μην τα γνωρίσουν, ταιριάζουν πολύ εδώ στο Φεστιβάλ, που είναι μια μεγάλη γιορτή Πολιτισμού».

Ανάσα πολιτισμού (το κλαρίνο του Πετρο-Λούκα)

Βήμα νέων καλλιτεχνών («Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό», «Ρουά Ματ», «Dominus Nobis», «Σταγόνες Βροχής», «Κάρμα», «Κοτζάμ»...)

Γιορτή με πολύχρωμα ακούσματα («Apurimac», Martha Moreleon, «Raining Pleasure»...)

Δημιουργικές συναντήσεις

Επαναστατικά μουσικά ακούσματα (ιταλικό συγκρότημα «Banda Bassoti», στην πρώτη του εμφάνιση στη χώρα μας)

Ζωντάνια - παλμός (σε όλους τους χώρους)

Η απέραντη μελωδική σύναξη του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Θύμιση Μάνου Λοΐζου

Ιστορίες κρουστών (Βασίλης Βασιλάτος - Ομάδα Φοιτητών ΕΜΠ)

Κουγιουμτζή αφιέρωμα (από Μ. Κουγιουμτζή, Π. Θεοχαρίδη, Μ. Χατζημανώλη και Ορχήστρα «Σταύρος Κιουγιουμτζής»)

Λαϊκό στέκι μέχρι πρωίας

Μάρκος Βαμβακάρης, ο πρώτος διδάξας (από τον Γιάννη Λεμπέση και την ορχήστρα του).

Νεανική σκηνή, η φιλόξενη

Ξεχωριστό αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη (από τον Δημήτρη Κοντογιάννη και την ορχήστρα του)

Ορχήστρα Ν. Ιωνίας «ταξιδεύοντας» στα μήκη και τα πλάτη του κοινωνικού τραγουδιού

Πολιτικο-κοινωνικά «Μικροαστικά» και «Απλά Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας» (από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη)

Ρεύμα Πολιτισμού

Συγκινήσεις - μουσικές «συνομιλίες» (Δ. Τσακνής, Λ. Μαχαιρίτσας, Φ. Πλιάτσικας, Β. Λέκκας, Μ. Πασχαλίδης...)

Ταξίδια δίχως όρια...

Υφαίνοντας το όραμα ενός άλλου κόσμου

Φως στο τούνελ της ομογενοποίησης και της φτήνιας

Χοροί παραδοσιακοί, κυκλωτικοί

Ψάχνοντας την ομορφιά και την αλήθεια

Ως τα Ιλίσια, όπως πάντα στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Στη μεγάλη γιορτή της, βρέθηκαν επίσης οι Γιάννης Χαρούλης, Γιώτα Βέη, Μάνος Ξυδούς, Β. Χριστοδουλίδου, «Magic de Spell», Αγάθωνας, Τάκης Κωνσταντακόπουλος, Β. Κασούρας, Σωτ. Μπαλλάς, «Take the money and run», «Χαονία», Σούλα Βαζούρα και πολλοί ακόμη...