ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο απολογισμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την ΕΕ ξεκίνησαν και όλοι όσοι (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, κλπ.) είχαν εναποθέσει στο ορόσημο αυτό -όπως έλεγαν - τις ελπίδες και τις προσδοκίες τους, για την αντιμετώπιση και επίλυση του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών διαφορών, μπορούν, πλέον, να κάνουν τον απολογισμό τους.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η Τουρκία, όπως όλοι γνωρίζουν, δεν έχει αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Αντιθέτως, τουρκικά στρατεύματα κατοχής συνεχίζουν να βρίσκονται στη βόρεια Κύπρο, ισχύει η απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδας, σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων της τελευταίας και οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρο στο Αιγαίο παραμένουν καθημερινό φαινόμενο. Οσο, για τα περί της τελωνειακής ένωσης Τουρκίας - ΕΕ και τη δήθεν σαφή υποχρέωση της τελευταίας να δέχεται κυπριακά πλοία στα λιμάνια της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται - όπως έλεγαν και πάλι οι προαναφερόμενοι «ευρωπροσδοκούντες» - η προχτεσινή δήλωση του Τούρκου πρωθυπουργού ήταν κατηγορηματική: «Η Τουρκία θα ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της σε αεροσκάφη και πλοία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο βαθμό που θα αρθούν οι περιορισμοί εις βάρος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου».

Προφανώς, δεν είναι στραβός ο γιαλός. Η ΕΕ ήταν και είναι μια ιμπεριαλιστική ένωση, όπου κάνουν κουμάντο τα συμφέροντα των «μεγάλων» και των πολυεθνικών. Η χώρα μας αρμενίζει στραβά...

«Μαργαριτάρια» του ΣΥΝ

Σωστό περιβόλι είναι το κείμενο θέσεων και καταστατικών αλλαγών, που προτείνει το ΚΣ της Νεολαίας του ΣΥΝ, ενόψει του 4ου Συνεδρίου της οργάνωσης. Γεμάτο «μαργαριτάρια». Κι όχι μόνο πολιτικού και ιδεολογικού περιεχομένου. Ενα απ' όλα, πάντως, μας άφησε κυριολεκτικά άφωνους (σελίδα 16, παράγρ. 4.1).

Δε γνωρίζουμε τι θέλουν να πουν οι συντάκτες του κειμένου, αλλά παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα στη διπλανή φωτογραφία.

«Ράμπο» στα δικαστήρια

Το είδαμε κι ...αυτό. Πάνοπλοι μασκοφόροι αστυνομικοί σε δικαστική αίθουσα. Τι έκαναν; Υποτίθεται ότι φύλαγαν τον Σάββα Ξηρό. Ισως και τους παράγοντες της δίκης. Από τι τους φύλαγαν; Αγνωστο. Η σκοπιμότητα όμως της παρουσίας τους είναι οφθαλμοφανής, όπως σαφέστατο ήταν και το μήνυμα που ήθελαν να περάσουν οι εμπνευστές της επιχείρησης: Η τρομοκρατία υπάρχει, είναι εδώ και, επομένως, η κοινωνία κινδυνεύει. Αρα, χρειάζονται οι «αντιτρομοκρατικοί» νόμοι, οι πανταχού παρούσες ηλεκτρονικές κάμερες, τα κάθε λογής φακελώματα και παρακολουθήσεις, οι συνεχώς διογκούμενοι κατασταλτικοί μηχανισμοί και, βέβαια, η εμφάνιση πάνοπλων «Ράμπο» στις δικαστικές αίθουσες.

Κι ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή. Οσο θα εντείνονται τα κοινωνικά προβλήματα και θα οξύνεται η ταξική πάλη, τόσο θα δυναμώνουν την πολύμορφη δράση τους οι κάθε λογής μηχανισμοί, για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους και την αντιλαϊκή τους δράση.

Συμβάσεις σκληρής εκμετάλλευσης

Στο στόχαστρο του κεφαλαίου βρίσκονται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μέσω και της γενίκευσης των ατομικών συμβάσεων. Οι αποκαλύψεις του «Ρ» τις προηγούμενες μέρες, για τις κατάπτυστες συμβάσεις που προωθούν οι εργοδότες σε απευθείας διαβουλεύσεις με τους εργαζόμενους, είναι ένα μικρό μόνο δείγμα της επίθεσης στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η εντατικοποίηση, η πολυειδικότητα, η απλήρωτη δουλιά, οι μεταθέσεις, η... απαγόρευση της ασθένειας και της μητρότητας, τα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, είναι όσα επιδιώκει το κεφάλαιο μέσα από τις ατομικές συμβάσεις. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αποτελεί πάγια επιδίωξή του, για να επιβάλλει τους πιο άγριους όρους δουλιάς και αμοιβής στους εργαζόμενους, πετυχαίνοντας και με αυτόν τον τρόπο αύξηση των κερδών του. Είναι το εφιαλτικό πλαίσιο που θέλει να διαμορφώσει για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης.

Η επιβολή των ληστρικών όρων στις ατομικές συμβάσεις τροφοδοτείται από τα αντεργατικά νομοθετήματα τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Μόλις πρόσφατα, η κυβέρνηση της ΝΔ, φανέρωσε τις επιδιώξεις της, μέσω του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων 2005 - 2008, για τη γενίκευση των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Είναι βέβαια καθαρό ότι οι ατομικές συμβάσεις αποτελούν μέρος της επίθεσης που έχουν εξαπολύσει κεφάλαιο, κυβέρνηση και κόμματα του ευρωμονόδρομου, στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Στο όνομα μιας «ανταγωνιστικότερης» οικονομίας, χτύπησαν το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Ενίσχυσαν καθοριστικά κάθε ελαστική μορφή απασχόλησης.

Το χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας διευκολύνεται αποφασιστικά και από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ). Αυτές οι ηγεσίες παρέδωσαν και παραδίνουν στο κεφάλαιο δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης μέσω των «κοινωνικών διαλόγων». Είναι αυτοί που υπονομεύουν με το χειρότερο τρόπο τις συμβάσεις. Αυτό αποτυπώνεται άλλωστε καθαρά στις Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις της ντροπής που υπογράφει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για να υπηρετήσει κάθε φορά την «ανταγωνιστικότητα», δηλαδή τα κέρδη του κεφαλαίου.

Οι ατομικές συμβάσεις θα διευρύνονται, θα γίνονται ακόμα χειρότερες, όσο οι εργαζόμενοι δεν αντιστέκονται. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα που συσπειρώνονται σ' αυτό, δίνουν μάχη ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Καλούν την εργατική τάξη να κάνει δική της υπόθεση το πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλουν και ανταποκρίνεται στις σύγχρονες και πραγματικές της ανάγκες. Η πάλη για την κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες του εργάτη, αποτελεί μέρος αυτού του διεκδικητικού πλαισίου. Σ' αυτήν την κατεύθυνση η συμμετοχή του κάθε εργάτη στο Πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 12 Νοέμβρη και η μάχη για την επιτυχία του είναι επιβεβλημένη.