Το τελευταίο νόμιμο φύλλο του «Ρ», στις 18/10/1947
Ηταν Σάββατο 18 Οκτώβρη του 1947. Οσοι πρόλαβαν να πάρουν εκείνη τη μέρα το τελευταίο φύλλο του «νόμιμου» «Ριζοσπάστη» είχαν καταφέρει να αποκτήσουν ένα από τα συγκλονιστικότερα ντοκουμέντα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Ο πρωτοσέλιδος κεντρικός τίτλος της εφημερίδας ήταν αποκαλυπτικός, διεισδυτικός και μαχητικός, κάτι περισσότερο από ηρωικός, γι' αυτούς που είχαν την ευθύνη της έκδοσης, αλλά και για κείνους που ο «Ριζοσπάστης» αντιπροσώπευε: «ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΔΙΕΤΑΞΑΝ ΧΘΕΣ ΟΜΑΔΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ». Ομως η σημαία του «Ριζοσπάστη» δεν ήταν μια οποιαδήποτε σημαία. Οταν έπεφτε βρίσκονταν πάντα χέρια να τη σηκώσουν ψηλά, γιατί ήταν και είναι η σημαία της δουλιάς, της λευτεριάς, της εθνικής ανεξαρτησίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης ΣΕΛ. 11 - 14
Φωτεινή παρουσία, πικρή απουσία
Ηταν σαν σήμερα, πριν 80 χρόνια, όταν ξεκινούσε η ανθρώπινη περιπέτεια του Μάνου Χατζιδάκι
«"Αν μπούμε στην ΕΠΟΝ, την ΟΚΝΕ να μην τη διαλύσουμε, όπως έκαμε το κόμμα μας. Μπήκε στο ΕΑΜ και κρατάει τα γκέμια του αγώνα, αλλά δεν αυτοδιαλύθηκε. Και καλά κάμει" και για να γίνει πιο πιστευτός ανέφερε πως αυτή η γνώμη (της μη διάλυσης της ΟΚΝΕ) δεν είναι μόνο δική του». Ενα διήγημα του Πολυχρόνη Γκρουζούδη
Ακριβώς δύο χρόνια μετά το πρώτο εντυπωσιακό βήμα της στο Διάστημα, με την τροχιακή αποστολή του «Γιάνγκ Λιουέι», η Κίνα προχώρησε σε ένα δεύτερο βήμα στην ίδια κατεύθυνση, με μια διμελή, αυτή τη φορά, αποστολή
Οι γιορτές και τα πανηγύρια για το Πρωτάθλημα Ευρώπης που κατέκτησε η Ελλάδα στο Βελιγράδι στα μέσα Σεπτέμβρη αντικαταστάθηκαν από κάτι άλλο... Το αίμα, τα σπασμένα καθίσματα, το χουλιγκανισμό, τις ζημιές. Με μια λέξη, το φανατισμό