Χτες ήταν εκείνος ο υπουργός που με λεφτά της Εργατικής Εστίας έκανε χορηγίες στα σκυλάδικα...

Χτες ήταν εκείνο το στέλεχος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, που από επικεφαλής δημόσιου οργανισμού, έσπευδε να στελεχώσει την επιχείρηση του ιδιώτη - προμηθευτή του οργανισμού...

Χτες ήταν εκείνος ο στενός συνεργάτης του τότε πρωθυπουργού, που έσπευδε να προσφέρει τις νομικές του υπηρεσίες στον κατηγορούμενο ως υπαίτιο για τον πνιγμό 81 ανθρώπων...

Χτες ήταν τα «κότερα», η Σοφοκλέους και οι «χαμένοι φάκελοι» της «Ρικομέξ»...

Αυτά ήταν χτες, επί ΠΑΣΟΚ.

*

Σήμερα είναι ο υπουργός που κάνει χορηγίες κρατικής διαφήμισης στα «τσοντοκάναλα»...

Σήμερα είναι ο συνεργάτης υπουργού που φέρεται να προχωρά σε επιλήψιμες συνομιλίες με ενδιαφερόμενους περί τα εξοπλιστικά προγράμματα...

Σήμερα είναι το στέλεχος κρατικού ιδρύματος που φέρεται να σχετίζεται με έμπορο ναρκωτικών...

Σήμερα είναι ο Μαντούβαλος, τα μεταολυμπιακά «έργα» και η ...χαμένη γαλοπούλα.

Αυτά είναι σήμερα, επί ΝΔ.

***

Επομένως, δεν υπάρχει καμία «μεθόδευση της αντίδρασης» που καλλιεργεί «νοσηρό κλίμα» και επιδιώκει «την ισοπέδωση των πάντων», όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός.

Εκείνο που υπάρχει είναι απλώς η «συνέχεια» ενός κράτους, που τον νόμο για να δοθούν τα μεταλλεία στον «Δράκουλα των Καρπαθίων» και τον έφτιαξε (επί Πάχτα) και τον εφάρμοσε (επί Σαλαγκούδη)...

Εκείνο που υπάρχει είναι η γαλάζια πολιτική ως συνέχεια της πράσινης και η πράσινη ως συνέχεια της γαλάζιας που και η μια και η άλλη τις επιχορηγήσεις τις δίνουν στον ίδιο εφοπλιστή που (επί ΠΑΣΟΚ) έδινε εντολές στα ΜΑΤ να δέρνουν ναυτεργάτες και που (επί ΝΔ) τα πλοία του κάνουν 48 ώρες για να φτάσουν στον προορισμό τους...

*

Κατόπιν αυτών, το «ήθος» και «ύφος» μιας πολιτικής που το γαλάζιο σκέλος της είναι προέκταση του πράσινου και το πράσινο προέκταση του γαλάζιου, δεν μπορεί να είναι παρά το «συνεχές» παρεπόμενο αυτής της (γαλαζοπράσινης) πολιτικής.

Ελαστική τη βλέπω την «τυφλή» μας Δικαιοσύνη. Τόλμησε ο σκιτσογράφος Στάθης να κριτικάρει (Χριστός και Παναγιά!) διαφήμιση της εταιρίας «Γκωτιέ» και τα δικαστήρια του επέβαλαν ποινή 40 χιλιάδων ευρώ!

Αλλά γιατί μόνο 40.000 ευρώ και όχι 100 ή 200 ή 400 χιλιάδες; Τώρα που θα πάει στο Εφετείο ο Στάθης, ελπίζουμε η Δικαιοσύνη να τιμήσει το ρόλο της στο πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς» και να του αλλάξει τα φώτα, να του τραβήξει άλλα τόσα, να τα πάρει η εταιρία, να τα δώσει σε κάνα στιχουργό (και δημοσιογραφο-«παπαγαλάκι» κάνει γι' αυτή τη δουλιά) να της γράψει ύμνο (κοστίζει η «Τέχνη» του γλειψίματος) σαν και κείνον του αλλουνού, που έβαζε τις εργάτριες κάθε πρωί να τραγουδάνε «Ω! εταιρία, ζήτω η εταιρία!»...

«Μα είναι δυνατόν! Να αντιδρά η κυβέρνηση σε τηλεοπτικό χρόνο! Να παραιτείται ο Μαντούβαλος σε τηλεοπτικό χρόνο»!

*

*

Αλήθεια, τόσα χρόνια που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα (σε τηλεοπτικό χρόνο...), αυτοί λείπανε; Τώρα τους πείραξε ο «τηλεοπτικός χρόνος» ή μήπως τώρα αντιλήφθηκαν την πρόσδεση του αστικού πολιτικού κόσμου με το τηλεοπτικό «τάιμινγκ»; Οταν ο Σαμαράς ή ο Αβραμόπουλος περίμεναν τα δελτία των 8 για να κάνουν τις ανακοινώσεις για την ίδρυση των κομμάτων τους (πριν 10 χρόνια και...) αυτό τι ήταν; Δεν ήταν καθορισμός πολιτικών κινήσεων βάση του «τηλεοπτικού χρόνου»; Οταν οι δηλώσεις Σημίτη μετά τα Υπουργικά Συμβούλια έπεφταν (τυχαία...) πάνω στα δελτία ειδήσεων των 2, αυτό δεν ήταν προσαρμογή της πολιτικής στον «τηλεοπτικό χρόνο»;

*

Από την άλλη, μερικοί κάνουν ότι αγανακτούν γιατί ο «τηλεοπτικός χρόνος» παραχωρείται απλόχερα στους κουραμπιέδες της - πασίγνωστης πλέον από την υπόθεση Γιακουμάτου - «κυρίας Ελένης». Αμ, όταν ο Παπανδρέου έβγαινε νεοεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με τους κουραμπιέδες στο κεφαλόσκαλο του Καστριού, γιατί το έκανε; Δεν το έκανε προς χάριν του «τηλεοπτικού χρόνου»;...

«Ετσι εξηγείται το πώς κατόρθωσε ο Σημίτης να πατάξει τη διαφθορά. Εβλεπε Μάκη, αδιαλείπτως...», σημειώνει καγχαστικά ο Τριάντης χτες στην «Ελευθεροτυπία» με αφορμή τις επιστολές του Σημίτη στον Τριανταφυλλόπουλο.

*

Σχόλιο στήλης: Μήπως ήρθε η ώρα, μετά τον Σημίτη που έβλεπε Τριανταφυλλόπουλο, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, να το ρίξει κι ο Καραμανλής στον Χαρδαβέλα; Πού ξέρεις...