Μια καινούρια φάμπρικα απροκάλυπτων απειλών και εκβιασμών εναντίον των πελατών τους έχουν στήσει τον τελευταίο καιρό οι τράπεζες, παίρνοντας ως αφορμή την καθυστέρηση που σημειώνεται στην καταβολή κάποιων τοκοχρεολυτικών δόσεων, κύρια από πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια. Για χιλιάδες ανυποψίαστους εργαζόμενους που υπέκυψαν στην ανάγκη να διαβούν το κατώφλι της τράπεζας, τα γλυκανάλατα χαμόγελα και το υποτιθέμενο φιλικό στιλ που εμφανίζουν οι τραπεζίτες - μέχρι το υποψήφιο θύμα να υπογράψει την περιβόητη σύμβαση για τη χορήγηση δανείου - έχουν αντικατασταθεί από απειλητικές επιστολές και την άσκηση συνεχών πιέσεων, για τις οποίες επιστρατεύονται δικηγόροι, εταιρίες είσπραξης οφειλών και δικαστικοί κλητήρες. Στις περισσότερες, μάλιστα, περιπτώσεις οι ...εγκαλούμενοι πελάτες καλούνται, εκτός από τα χρέη τους, να πληρώσουν και τις σχετικές δαπάνες που κάνουν οι τράπεζες, όταν τους στέλνουν επιστολές ενημέρωσης και ειδοποιητήρια για το χρέος που έχουν. Ετσι, πέρα από τα απίθανα κέρδη που αποκομίζουν χορηγώντας δάνεια με τα γνωστά τοκογλυφικά επιτόκια, κερδίζουν και από τα παραμάγαζα που έχουν δημιουργήσει για την είσπραξη των υποχρεώσεων των πελατών τους.

Το γεγονός ότι οι τράπεζες είναι αδίστακτες στην προσπάθεια αύξησης των κερδών τους είναι γνωστό. Ομως, εξίσου γνωστό πρέπει να γίνει και το ότι οι περισσότερες τράπεζες, εκμεταλλευόμενες τα οικονομικά προβλήματα που έχουν τα νοικοκυριά των εργαζομένων, τα τελευταία χρόνια επιδίδονται σε ένα ασύλληπτων διαστάσεων κυνήγι πελατείας, μέσα από τηλεφωνικούς καταλόγους, καταστάσεις μελών ασφαλιστικών ταμείων, καταλόγους πελατών ασφαλιστικών εταιριών, κ.ο.κ. Οπως βεβαιώνουν στελέχη τραπεζών, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό δανείων διαφόρων μορφών (πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά δάνεια, «ανοιχτά» δάνεια, κλπ.) δίνεται όχι επειδή οι πελάτες απευθύνονται στις τράπεζες, αλλά επειδή στελέχη του μηχανισμού των εμπορικών τραπεζών «χτύπησαν» την πόρτα του θύματός τους.

Στη διαδικασία αποστολής απειλητικών επιστολών προς πελάτες τους έχουν μπει στην ουσία όλες οι τράπεζες. Ενδεικτικές είναι οι επιστολές που στέλνει η Εθνική Τράπεζα προς διάφορους πελάτες-θύματά της, μόλις παρατηρηθεί κάποια καθυστέρηση στην πληρωμή των τοκοχρεολυτικών δόσεων. Οι επιστολές φέρουν την υπογραφή «πληρεξούσιου δικηγόρου», ο οποίος, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, είναι εξουσιοδοτημένος να στέλνει τις απειλητικές του επιστολές αμέσως μόλις σημειωθεί καθυστέρηση στην πληρωμή κάποιας δόσης. Σε μία τουλάχιστον περίπτωση διαπιστώθηκε ότι στάλθηκε επιστολή σε πελάτη-κάτοχο πιστωτικής κάρτας, ο οποίος διαθέτει την κάρτα πάνω από 25 χρόνια, έχει δηλαδή χρυσοπληρώσει όλα αυτά τα χρόνια την τράπεζα και την κερδοφορία της. Η επιστολή στάλθηκε για ληξιπρόθεσμο χρέος, όλο κι όλο 300 ευρώ, γεγονός ιδιαίτερα προκλητικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο συγκεκριμένος πελάτης επί δεκαετίες πληρώνει 100-150 ευρώ το μήνα.

Στην επιστολή γίνεται λόγος για «επανειλημμένες προσπάθειες» της τράπεζας να επικοινωνήσει με τον πελάτη της «τηλεφωνικώς, μέσω μηνυμάτων στους μηνιαίους λογαριασμούς αλλά και με επιστολές», αλλά «ο λογαριασμός σας εξακολουθεί να παρουσιάζει μεγάλη καθυστέρηση», κάτι που σαφώς δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Και από εκεί και πέρα αρχίζουν οι απειλές, τις οποίες παραθέτουμε, σχεδόν, αυτούσια.

Τακτοποιήστε την οφειλή σας, λέει η επιστολή, γιατί «σε αντίθετη περίπτωση σας πληροφορούμε ότι λόγω της εκ μέρους σας αντισυμβατικής συμπεριφοράς, θα αναγκαστούμε να ακυρώσουμε οριστικά την κάρτα σας». Επειδή όμως υπάρχει ο κίνδυνος να μην έχει αποτέλεσμα αυτή η απειλή, οι τύποι της τράπεζας κλιμακώνουν την επίθεσή τους με βαρύτερες απειλές: «Επιπροσθέτως - λένε - θα βρεθούμε στην άκρως δυσάρεστη θέση να κλείσουμε τον λογαριασμό σας και να ξεκινήσουμε δικαστικές σε βάρος σας ενέργειες για την είσπραξη της συνολικής σας οφειλής». Ετσι, για όσους δεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς σημαίνει, η τράπεζα εκβιάζει ότι θα κάνει απαιτητό το σύνολο του χρέους που έχει η κάρτα, και που μπορεί να είναι ακόμα και αρκετές χιλιάδες ευρώ. Και συμβαίνει το χρέος να είναι αρκετές χιλιάδες ευρώ, επειδή οι τράπεζες στην προσπάθειά τους να χώσουν όσο γίνεται πιο βαθιά τους αδαείς πελάτες-θύματα, σε περίπτωση που οι μηνιαίες δόσεις πληρώνονται κανονικά, αφήνουν το χρέος να κινείται σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Ολα αυτά, όμως, με το πρώτο στραβοπάτημα στις πληρωμές, μπορούν να ακυρωθούν και να απαιτηθεί η καταβολή ολόκληρου του χρέους.

Η τράπεζα, όμως, αυτή που στις διαφημίσεις προς άγραν πελατών εμφανίζεται αρωγός και στήριγμα του καθένα μας, κλιμακώνει και παραπέρα την εκβιαστική της τακτική. Στην ίδια επιστολή σημειώνει με νόημα ότι οι δικαστικές διαδικασίες δεν αφορούν μόνο τον πελάτη της, αλλά στρέφονται «και κατά παντός άλλου τυχόν συνενεχόμενου», ενώ παράλληλα θα γίνει ενημέρωση και στο σύστημα «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», όπου οι τράπεζες καταγράφουν τους πελάτες που θεωρούν ανυπόληπτους, ώστε καμιά τράπεζα να μην τους δίνει στο εξής δάνειο.

Ο καθένας καταλαβαίνει ότι οι τράπεζες υπάρχουν και λειτουργούν μόνο και μόνο επειδή έχουν τη δυνατότητα να λεηλατούν ολόκληρη την κοινωνία και ειδικά εκείνους τους πελάτες τους που αναγκάζονται να προσφύγουν στις ...«υπηρεσίες» τους. Πολύ περισσότερο που το λεγόμενο οικονομικό περιβάλλον λειτουργεί με τρόπο τέτοιο ώστε να διευκολύνει την ασύδοτη δράση των τραπεζιτών και του κεφαλαίου συνολικά. Οσο υπάρχουν αυτές οι συνθήκες, ο μόνος τρόπος να ξεφύγει κανείς από τα νύχια των τραπεζών και να μην προστεθεί και ο ίδιος στον ατελείωτο κατάλογο των θυμάτων τους, είναι να ...μη γίνει πελάτης τους.