Οι αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού και η ανάληψη αρμοδιοτήτων από το κράτος χωρίς τους αντίστοιχους πόρους, είναι ορισμένες μόνο από τις ενέργειες των διοικήσεων των Δήμων του Πειραιά (ΝΔ), της Δραπετσώνας (ΝΔ) και του Κορυδαλλού (ΠΑΣΟΚ).

Ο «Ρ», συνεχίζει και σήμερα τη μεγάλη έρευνα που ξεκίνησε στις 23 Οκτώβρη για τον τρόπο με τον οποίο οι διοικήσεις των δήμων που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, προωθούν μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ετσι, οι τρεις αυτές δημοτικές αρχές, ακολουθούν κοινή πολιτική σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα. Συγκεκριμένα:

• Διευρύνουν την ανταποδοτικότητα, όχι μόνο αυξάνοντας τα ανταποδοτικά τέλη, αλλά χρεώνοντας κάθε υπηρεσία που παρέχεται στους εργαζόμενους, όπως για παράδειγμα, με την επιβολή τροφείων στους παιδικούς σταθμούς.
• Ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις, προωθώντας τη μερική απασχόληση, τις συμβάσεις έργου ορισμένου χρόνου κλπ.
• Ξεπουλούν τους τελευταίους ελεύθερους χώρους στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
• Εντείνουν την αστυνόμευση, με την ενίσχυση του κατασταλτικού ρόλου της Δημοτικής Αστυνομίας και των χαφιεδοκαμερών στους δρόμους των πόλεων.

Από την αρχή της θητείαςτης η διοίκηση του Χρ. Αγραπίδη (ΝΔ) στον Πειραιά, έχει αυξήσει τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού κατά 68,8%. Μόνο για το 2006, τα αύξησε κατά 4%. Ωστόσο, και παρά τις συνεχείς αυξήσεις των τελών, οι υπηρεσίες καθαριότητας σε πολλές περιοχές της πόλης είναι τουλάχιστον υποτυπώδεις. Εικόνα εγκατάλειψης, όμως, παρουσιάζουν και πολλές από τις παιδικές χαρές και οι ελεύθεροι χώροι του δήμου.

Οι εργαζόμενοι στον Πειραιά πληρώνουν ακόμη και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γονείς είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν στους παιδικούς σταθμούς του δήμου τροφεία που κυμαίνονται μεταξύ 59 και 117 ευρώ το μήνα.

Ολες οι αναδιαρθρώσεις που προωθήθηκαν και προωθούνται κατά καιρούς στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ) ΑΕ, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως είναι η ιδιωτικοποίηση, η μονοπωλιακή διείσδυση και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, έχουν την πλήρη στήριξη του δημάρχου. Με τη συνενοχή του το λιμάνι ζώστηκε με δίκτυο χαφιεδοκαμερών, ενώ με την κάλυψή του το χρησιμοποιούν για τον ελλιμενισμό τους τα ΝΑΤΟικά πολεμικά και άλλα πλοία. Ο λαός του Πειραιά θυμάται πως ο ίδιος, την εποχή της έναρξης της επίθεσης στο Ιράκ, απαίτησε να κατέβει το γιγαντοπανό διαμαρτυρίας του ΚΚΕ από τον Πύργο.

Την ίδια στιγμή, η δημοτική αρχή προχώρησε και προχωρά στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στο δήμο με τις στρατιές των συμβασιούχων που έχει δημιουργήσει. Παράλληλα, εγκατέστησε Δημοτική Αστυνομία όχι μόνο εντείνοντας την αστυνόμευση, αλλά και μεταφέροντας μέρος του κόστους της αστυνόμευσης στις πλάτες των δημοτών, φορολογώντας τους για δεύτερη φορά.

Αφησε ανενόχλητους όλους τους εκμεταλλευτές της παραλίας με αποτέλεσμα η Ζέα, το Μικρολίμανο, η ακτή Θεμιστοκλέους, η ακτή Δηλαβέρη, να έχουν μετατραπεί σε νυχτομάγαζα και νάιλον παράγκες ενώ στα δόντια των καταπατητών βρίσκονται πέρα από οι πλαζ Βοτσαλάκια και Φρεαττύδα, η ΧΡΩΠΕΙ, η ΚΥΔΕΠ κλπ.

Στο όνομα των Ολυμπιακών υποδομών της πόλης - και με την ανοχή της δημοτικής αρχής - κατασκευάστηκαν γήπεδα για τα επαγγελματικά σωματεία και καταστράφηκαν τα γήπεδα που φιλοξενούσαν τα ερασιτεχνικά σωματεία και τους νέους της πόλης.

Το δρόμο της καταστροφής παίρνουν οι θερινοί κινηματογράφοι «Ανεσις» και «Φαντάζιο». Τα διατηρητέα νεοκλασικά καταρρέουν και αρχαιολογικοί χώροι όπως τα «Μακρά Τείχη» παραμένουν απροστάτευτοι και αναξιοποίητοι. Στον αέρα βρίσκονται οι χώροι των στρατοπέδων Σακελίωνα και Παπαδογεωργή και αν συνεχιστεί η σημερινή αδράνεια και δεν κατοχυρωθούν και αξιοποιηθούν προς όφελος των κατοίκων, τίποτα δεν αποκλείει την οικοπεδοποίησή τους.

Ενα βήμα πριν την οικονομική χρεοκοπία βρίσκεται ο Δήμος Δραπετσώνας που διοικείται από την παράταξη του δημάρχου Γ. Αραβιάδη που εκλέχτηκε με τη στήριξη της ΝΔ. Οι προμηθευτές ζητάνε τα χρήματά τους και ο ένας μετά τον άλλο προβαίνει σε αγωγές. Η συντήρηση των μηχανημάτων είναι πλημμελής, κανένα ουσιαστικό έργο δεν έχει προχωρήσει. Παρά τις αυξήσεις που επέβαλε στα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού, τις έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις που πήρε (πάνω από 1,75 εκατομμύρια ευρώ), το συνολικό χρέος του δήμου ξεπερνά τα 5 εκατομμύρια ευρώ. Το συνολικό χρέος είναι δύσκολο να υπολογιστεί γιατί δεν έχουν γίνει οι απολογισμοί των τριών προηγούμενων ετών, ενώ υπάρχουν και τα χρέη των Επιχειρήσεων και των Νομικών προσώπων.

Στον προϋπολογισμό του 2005, το ύψος του χρέους είναι 2.320.000 ευρώ. Επίσης υπάρχουν διάφορα τιμολόγια που δεν εμφανίζονται και ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο ευρώ. Η ετήσια δόση για τα δάνεια είναι 690.000 ευρώ. Η συνολική αποπληρωμή των δανείων ξεπερνά τα 6 εκατομμύρια ευρώ. Αυτή την περίοδο δεν αποπληρώνει το τοκοχρεολύσιο υποθηκεύοντας το μέλλον του δήμου. Οι οφειλές προς εργαζόμενους στο δήμο, στις επιχειρήσεις, στις δημόσιες επιχειρήσεις κλπ., ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο ευρώ. Και φυσικά, για να βγει από αυτό το αδιέξοδο, η διοίκηση προσανατολίζεται να πάρει νέο δάνειο.

Στο δήμο υπάρχουν εργαζόμενοι που εργάζονται χωρίς σύμβαση, ανασφάλιστοι. Εργαζόμενοι που πληρώνονται πιο χαμηλά από τη συλλογική σύμβαση και περιπτώσεις εργαζομένων που μένουν απλήρωτοι για 5 ή και 6 μήνες. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναγκάστηκαν να κάνουν επίσχεση εργασίας για να πάρουν τα χρήματά τους.

Η διοίκηση του Δήμου Κορυδαλλού με επικεφαλής τον Στ. Χρήστου, εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο κάθε χρόνο επιβάλλει αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη σύμφωνα με τον τιμάριθμο, αλλά επιπλέον έχει επιβάλλει τροφεία στους παιδικούς σταθμούς που φτάνουν μέχρι και τα 102 ευρώ για ένα παιδί και 176 ευρώ για δύο παιδιά.

Οι μαθητές σχολείων της περιοχής όπως για παράδειγμα του 1ου ΤΕΕ, κάνουν μάθημα σε...κοντέινερς. Και αυτό, διότι έτσι, η διοίκηση πιστεύει ότι θα λύσει το οξύτατο πρόβλημα της διπλοβάρδιας που επικρατεί στην περιοχή. Και βέβαια αιτία της διπλοβάρδιας δεν είναι η έλλειψη ελεύθερων χώρων αλλά η αδράνεια της δημοτικής αρχής να δεσμεύσει ελεύθερους χώρους και να πιέσει για την ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων.

Σε όλη τη διάρκεια της θητείας της η δημοτική αρχή όχι μόνο ήταν απούσα από τις κινητοποιήσεις των κατοίκων αλλά σε πολλές περιπτώσεις στάθηκε και απέναντί τους. Για παράδειγμα, όταν οι κάτοικοι κινητοποιήθηκαν ζητώντας να μην εγκατασταθεί ο σταθμός υψηλής τάσης της ΔΕΗ στην περιοχή, ο δήμαρχος έστειλε νομικό σύμβουλο στο ΣτΕ όταν συζητούνταν η υπόθεση, προκειμένου να στηρίξει τη ΔΕΗ. Ενώ είχε δεσμευτεί πως οι κεραίες θα φύγουν μέσα σε έξι μήνες από το όρος Αιγάλεω, αυτές παραμένουν μέχρι σήμερα και εγκαθίστανται και καινούριες ενώ το βουνό παραμένει εγκαταλελειμμένο.

Η διοίκηση, επιπλέον, δεν έλαβε καμιά ουσιαστική πρωτοβουλία στα θέματα του αθλητισμού, παρά την υποδομή που βρήκε από την αγωνιστική παράταξη της «Δημοκρατικής Ενότητας» που ήταν στη διοίκηση του δήμου. Ετσι, οι κάτοικοι και οι νέοι της περιοχής στερούνται από αθλητικές εγκαταστάσεις, όπως αποκάλυψε πρόσφατα και ο «Ρ», στην έρευνα για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στην πόλη.

Επιπλέον, καταστρατήγησε τις εργασιακές σχέσεις με την πρόσληψη συμβασιούχων κάθε μορφής στον Δήμο. Με την ανοχή του οι μαγαζάτορες της πλατείας Ελευθερίας έχουν φτιάξει παραμάγαζα με νάιλον κατασκευές στερώντας από τους κατοίκους την ίδια την πλατεία τους. Και μέσα σε όλα αυτά ο δήμαρχος δεν παρέλειψε να παραδώσει σε ιδιώτες και για τρία χρόνια το θέατρο «Μελίνα Μερκούρη», που στεγάζεται μέσα στο Πνευματικό Κέντρο «Πλειάδες», με αντάλλαγμα το 15% επί των ακαθάριστων εισπράξεων, αλλά και την... προσωπική του προβολή. Ταυτόχρονα, ο χώρος αυτός πρόκειται να μετατραπεί σε ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο.