Τις επικίνδυνες αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης του Αυστραλού πρωθυπουργού Τζον Χάουαρντ αλλά και την εισαγωγή νέων «ηθών» με τη θέσπιση του πρόσφατου σκληρού τρομονόμου, επισημαίνει σε συνέντευξή του στο «Ρ» ο Ρόμπερτ Γκάουλαντ, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Αυστραλίας και γραμματέας της κομματικής οργάνωσης του Σίδνεϊ.

«Πρόκειται», όπως υπογραμμίζει ο Ρ. Γκάουλαντ, «για μία απροκάλυπτη πολιτική που προετοιμάζει το λαό για φασισμό ενώ παράλληλα αποσκοπεί στην προστασία της κυρίαρχης τάξης απ' τις πράξεις οργής του λαού που θα εκδηλωθούν, όταν ολοένα και περισσότεροι θα εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τα αντεργατικά και άλλα μέτρα που θα τους καταδυναστεύουν...».

- Πρόσφατα στην Αυστραλία είχαμε ένα νέο σκληρό αντιτρομοκρατικό νόμο και λίγο μετά, τις μάλλον θεαματικές συλλήψεις λεγόμενων υπόπτων για τρομοκρατία σε Σίδνεϊ και Μελβούρνη. Διαβλέπετε κάποια σύνδεση ανάμεσα σ' αυτά τα γεγονότα;

- Ναι, πράγματι! Οι τρομονόμοι και οι συλλήψεις που επακολούθησαν, σίγουρα συνδέονται όχι μόνον μεταξύ τους αλλά ιδιαίτερα με το νέο νόμο περί βιομηχανικών σχέσεων, αφού όλα τους αποτελούν τμήματα της ίδιας πολιτικής, που ας μην ξεχνάμε δημοσιοποιήθηκαν την ίδια περίοδο απ' την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τζον Χάουαρντ... Θέλουν να διαλύσουν τις συνδικαλιστικές ενώσεις, γιατί αυτές τους εμποδίζουν στις συμφωνίες περί ελεύθερου εμπορίου, ώστε οι πολυεθνικές εταιρίες να κάνουν στην Αυστραλία ό,τι τις ευχαριστεί... Το συνδικαλιστικό κίνημα λοιπόν είναι εμπόδιο στο δρόμο τους και θεωρούν ότι αυτό πρέπει να παραμεριστεί. Ετσι, επιτίθενται στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες ώστε να κάνουν το συνδικαλιστικό κίνημα αδύνατο να λειτουργήσει. Βεβαίως, το συνδικαλιστικό κίνημα θα αντισταθεί αν και η αντίστασή του θα έχει ως αντίτιμο τεράστια πρόστιμα τόσο σε ατομικό όσο και σε επίπεδο συνδικαλιστικών οργανώσεων...

- Τον τελευταίο καιρό, είδαμε μαζικότατες, για τα δεδομένα της Αυστραλίας, εργατικές κινητοποιήσεις και πορείες διαμαρτυρίας για το νέο αντεργατικό νόμο σε Μελβούρνη, Σίδνεϊ και άλλες μεγάλες πόλεις. Θεωρείτε πως τέτοιες κινητοποιήσεις θα επαναληφθούν;

- Πολύ σωστά. Είχαμε 250.000 εργαζόμενους που διαδήλωσαν στη Μελβούρνη και περίπου 125.000 στο Σίδνεϊ. Αυτές οι διαδηλώσεις πραγματικά θεωρήθηκαν μεγάλες για τα δεδομένα της Αυστραλίας. Ομως, πρέπει να γίνουν ακόμη μαζικότερες ώστε να εμποδίσουν στην πράξη την εφαρμογή του νόμου περί Βιομηχανικών Σχέσεων. Η γενικότερη στρατηγική είναι οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές να κάνουν αυτά τα μέτρα πρακτικώς ανεφάρμοστα, αρνούμενοι πολύ απλά να συμμετάσχουν ή να συνεργαστούν στην εφαρμογή τους. Ωστε να αναγκάσουν την κυβέρνηση να υποχωρήσει... Ομως, όπως προείπα, τόσο ο νέος νόμος περί βιομηχανικών σχέσεων όσο και ο νέος τρομονόμος έχουν κοινό σκοπό: την τρομοκράτηση των πολιτών, της εργατικής τάξης, ώστε να πιστέψουν πως αφού «έχουν τους τρομοκράτες ανάμεσά τους» θα πρέπει να αφήσουν την κυβέρνηση του Τζον Χάουαρντ «να κάνει το σωστό και να τους προστατεύσει»!

- Βλέπετε ομοιότητες ανάμεσα στους τρομονόμους και τα αντεργατικά νομοσχέδια που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια όχι μόνον στην Αυστραλία, αλλά και στη Βρετανία, στις ΗΠΑ και αλλού;

- Βεβαίως. Αλλά τουλάχιστον στις ΗΠΑ και στη Βρετανία είχαν κάποιες τρομοκρατικές επιθέσεις στο έδαφός τους. Στην Αυστραλία δεν είχαμε ποτέ τέτοιου είδους επιθέσεις. Κι όμως, η κυβέρνηση Χάουαρντ χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τέτοια γεγονότα στο εξωτερικό για να περάσει τα πιο αντιδραστικά μέτρα. Δεν ξέρουμε μέχρι πού είναι ικανή να φθάσει... Για παράδειγμα, στην περίπτωση των «τρομο»συλλήψεων σε Σίδνεϊ και Μελβούρνη, είδαμε πρωτοφανή μέτρα, όπως τον εγκλεισμό των υπόπτων μέσα σε γυάλινα κελιά φυλακής τα οποία ποτέ στη ζωή μου δεν είχα ξαναδεί! Αμέσως μετά τη σύλληψή τους, τους έκλεισαν σε γυάλινα κλουβιά για να τους καταγράψουν «καλύτερα» τα συνεργεία των φωτορεπόρτερ, που αργότερα πρόβαλαν αυτές τις εικόνες σκεπάζοντας με ταινία τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους γιατί η δημοσιοποίηση τέτοιων χαρακτηριστικών παραμένει παράνομη! Μετά οδήγησαν τους ύποπτους - εναντίον των οποίων ουσιαστικά δεν παρουσίασαν ενοχοποιητικά στοιχεία! - σε ομοσπονδιακές φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Καμπέρα και αλλού μαζί με καταδικασμένους εγκληματίες βαρυποινίτες! Μιλάμε για πρωτοφανή, περίεργα πράγματα που στην Αυστραλία δεν έχουν ξαναγίνει...

- Σχεδόν όλοι οι συλληφθέντες «ύποπτοι» ήταν Αυστραλοί μουσουλμάνοι. Τέτοιου είδους γεγονότα δε δυναμιτίζουν την ένταση με τη μουσουλμανική κοινότητα στη χώρα που αριθμεί τα 400.000 άτομα;

- Ασφαλώς και δημιουργεί εντάσεις ανάμεσα στη μουσουλμανική και στις άλλες κοινότητες αλλά ενδεχομένως δημιουργεί και μία αίσθηση αλληλεγγύης εντός της μουσουλμανικής κοινότητας, κυρίως επειδή τους επιτίθενται... Ομως, όσον αφορά στους μη μουσουλμάνους, κάποιοι απ' αυτούς φαίνεται να διακατέχονται από ένα αίσθημα φόβου για τους αγγλόφωνους μουσουλμάνους. Πρόκειται, πάντως για τάσεις ρατσισμού που εντείνονται περισσότερο απ' την κυβερνητική πολιτική...

- Επομένως, βλέπετε την Αυστραλία να μεταμορφώνεται ολοένα και περισσότερο σε ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος;

- Ναι σίγουρα, κινείται σήμερα προς αυτή την κατεύθυνση πολύ περισσότερο απ' ό,τι στο παρελθόν. Αναγνωρίζουμε μάλιστα ότι αρκετοί απ' τους νόμους που θεσπίζονται είναι είτε φασιστικοί, είτε ημι-φασιστικοί. Δεν έχουμε ακόμη φασίστες στην Αυστραλία, αλλά σίγουρα κινούμαστε προς αυτή τη θέση. Οι νέοι τρομονόμοι που εισάγονται απ' την κυβέρνηση είναι τόσο αόριστοι ώστε θα μπορούσαν να απαγορεύσουν σχεδόν οτιδήποτε, οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα με το έτσι θέλω... Πρόκειται για μία απροκάλυπτη πολιτική που προετοιμάζει το λαό για φασισμό ενώ παράλληλα αποσκοπεί στην προστασία της κυρίαρχης τάξης απ' τις πράξεις οργής του λαού που θα εκδηλωθούν όταν ολοένα και περισσότεροι θα εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τα αντεργατικά και άλλα μέτρα που θα τους καταδυναστεύουν. Και η κυβέρνηση, μαζί και η κυρίαρχη τάξη, δε θέλουν να είναι ανυπεράσπιστες όταν αυτό θα συμβεί. Θέλουν να μπορούν να προστατευτούν... Θα θυμάστε άλλωστε τι είχε συμβεί με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και τις κατακραυγές πολιτικών και διεθνών οργανώσεων για την κακομεταχείρισή τους. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτά τα στρατόπεδα θα έχουν και άλλη χρήση. Οταν ξεπεραστεί η κρίση με τους πρόσφυγες και τους αφήσουν ελεύθερους, τότε σίγουρα οι μουσουλμάνοι και μετά εμείς θα είμαστε οι επόμενοι!

- Πώς σκέφτεται λοιπόν το ΚΚ Αυστραλίας να αντιμετωπίσει την παρούσα και την επερχόμενη κατάσταση;

- Εμείς είμαστε ένα μικρό κόμμα στην Αυστραλία και το μεγάλο κεφάλαιο δε μας νιώθει τώρα σαν απειλή. Εάν συσπειρωθούμε και αυξήσουμε τις δυνάμεις, τότε ίσως γίνουμε απειλή. Η αντίδρασή μας θα πρέπει τώρα να εστιαστεί στη διαφώτιση του λαού σχετικά με αυτά που ήδη διαδραματίζονται και στην ενημέρωσή τους για τους πραγματικούς απώτερους στόχους αυτών των πολιτικών. Να τους πούμε τι πραγματικά είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Να τους πούμε τι πραγματικά σχεδιάζει η κυβέρνηση εναντίον του λαού. Οσο μπορούμε πιο πλατιά να διαδώσουμε αυτές τις ιδέες, σε όσον το δυνατόν περισσότερες ομάδες, εργαζόμενους, συνδικαλιστές ακόμη και σε δημοκράτες μεσοαστούς που αντιδρούν απέναντι σ' αυτά τα σκληρά μέτρα... Αυτή νομίζω μπορεί να είναι σήμερα η συνεισφορά του ΚΚ Αυστραλίας.