Με αγωνία απ' τη διάλυση, που επιφέρει στην Πρόνοια η πολιτική της κυβέρνησης, δέχτηκαν χτες το πρωί οι εργαζόμενοι στο Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Αττικής την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον βουλευτή Μπάμπη Αγγουράκη .

Ενάμιση χρόνο μετά την ψήφιση του Νόμου 2646/98 για την Πρόνοια και τη συγχώνευση του πρώην Β' και Γ' Θεραπευτηρίου, του Κέντρου Αποκατάστασης Αναπήρων στη Γλυφάδα, του Θεραπευτηρίου στα Μελίσσια και του πρώην Ιδρύματος Χανσενικών, σε ένα ενιαίο ίδρυμα, ακόμη, τόνιζαν οι εργαζόμενοι, δεν έχει γίνει ο νέος Οργανισμός. «Αποτέλεσμα, όπως δήλωσε ο πρόεδρος του τυπικού πλέον σωματείου Στέλιος Μάτσης, είναι να μην υπάρχει ουσιαστικά ούτε σωματείο των εργαζομένων, να μην υπάρχει υπηρεσιακό συμβούλιο και να μην λειτουργεί τίποτα».

Από την επίσκεψη της αντιπροσωπείας στο πρώην Β' και Γ' Θεραπευτήριο και τη συζήτηση με τους εργαζόμενους, προέκυψε πως η κατάσταση είναι πολύ πιο άσχημη στο πρώην Β' Θεραπευτήριο που λειτουργεί ως άσυλο χρονίως πασχόντων. Τα 160 κρεβάτια είναι πλήρως καλυμμένα. Οχι όμως και οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, παρά τις διαρκείς εκκλήσεις των εργαζομένων.

«Μετά από δημοσιεύματα του "Ρ" το 1994 πήραμε κάποιο προσωπικό, δήλωσε ο πρόεδρος του σωματείου, αλλά μετά με μετατάξεις, αποσπάσεις, μείναμε πάλι όπως ήμασταν. Ετσι, σήμερα είναι καλυμμένες μόνο οι 45 από τις 105 οργανικές θέσεις νοσηλευτών που προέβλεπε ο παλιός Οργανισμός». Κι ενώ οι εργαζόμενοι αναγκάζονται με εντατικοποίηση της δουλιάς τους να καλύπτουν τις ανάγκες των νοσηλευόμενων, βλέπουν τον τομέα της καθαριότητας να περνάει στον ιδιωτικό τομέα. Την ίδια στιγμή, ενώ μέχρι τώρα το κτίριο μισθωνόταν με πενταετές συμβόλαιο, φέτος μισθώθηκε μόνο για ένα χρόνο.

Ολα αυτά εντείνουν την αγωνία των εργαζομένων για το μέλλον του δημόσιου συστήματος Πρόνοιας και ενισχύουν τις απόψεις εκείνες ότι απώτερος στόχος της κυβέρνησης είναι το πλήρες πέρασμα των υπηρεσιών Πρόνοιας στον ιδιωτικό τομέα. Οι εργαζόμενοι αναζήτησαν απάντηση των ερωτηματικών τους, όπως είπαν, από το υπουργείο Υγείας. Εδώ και ενάμιση μήνα, όμως, η γενική γραμματέας του υπουργείου Υγείας Ι. Πανοπούλου, δεν τους έχει δεχτεί, ενώ ο αρμόδιος υφυπουργός Πρόνοιας Θ. Κοτσώνης, αρνείται σε όλη τη διάρκεια της θητείας του να συναντηθεί μαζί τους.

Τα προβλήματα, βέβαια, αυτά έχουν άμεση επίπτωση στους ανθρώπους, που έχουν ανάγκη αυτές τις υπηρεσίες, αφού και όσοι νοσηλεύονται εκεί δεν έχουν, λόγω της έλλειψης προσωπικού, τις υπηρεσίες που θα έπρεπε να έχουν και πολλοί, αν και έχουν κάνει αίτηση, δεν μπορούν να εισαχθούν λόγω πληρότητας των κρεβατιών.

Την έλλειψη ιατρικού προσωπικού επισήμανε και ο διευθυντής των διοικητικών υπηρεσιών Απ. Σαγιάνης. Σήμερα υπάρχουν τέσσερις μόνιμοι γιατροί και πέντε με σύμβαση, ενώ χρειάζονται τουλάχιστον 15. Χαρακτηριστική, όμως, για το βάρος που σηκώνουν οι οικογένειες των ατόμων με ειδικές ανάγκες ήταν η εικόνα που επικρατούσε στο χώρο που στεγάζεται η αστική εταιρία ατόμων με ειδικές ανάγκες. Με εθελοντική εργασία, με δωρεές, με ελάχιστη επιχορήγηση από τα κρατικά λαχεία, εφτά μόνο άτομα, ενώ χρειάζονται 15, προσπαθούν να προσφέρουν ό,τι μπορούν στα 46 άτομα ηλικίας 18-45 ετών, που περνούν κάποιες ώρες στα εργαστήρια χειροτεχνίας, ζωγραφικής κλπ. Αποτέλεσμα, όπως επισήμανε η πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων ατόμων με ειδικές ανάγκες Δυτικής Αττικής «Η ΕΛΠΙΔΑ» Καίτη Κατσανάκη, οι εργαζόμενοι να μείνουν μέχρι πριν λίγες ημέρες, εφτάμισι μήνες απλήρωτοι. Αξίζει να σημειωθεί πως εδώ φιλοξενούνται άπορα άτομα και ήδη εκκρεμούν 57 αιτήσεις ατόμων που ζητούν την παροχή αυτών των υπηρεσιών.

Από την πλευρά του ο βουλευτής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης εξέφρασε τη συμπαράσταση του Κόμματος στον αγώνα για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της Πρόνοιας, την αναβάθμιση των υπηρεσιών της και την εξάπλωση των υπηρεσιών της σε όλους όσοι τις έχουν ανάγκη. «Στον αγώνα αυτό όμως, τόνισε, πρέπει να συμπαραταχτούν όλοι οι εργαζόμενοι και μαζικά να υψώσουν μέτωπο αντίστασης στην επιχείρηση κατάργησης των κοινωνικών κατακτήσεων στο όνομα της ένταξης στην ΟΝΕ», είπε ο Μπ. Αγγουράκης, για να καταλήξει: «Ο αγώνας των εργαζομένων, επισήμανε, είναι ο μόνος δρόμος για το σταμάτημα αυτής της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της απαλλαγής του κράτους από τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του».

Σε κτίριο που έχει κριθεί επικίνδυνο και ακατάλληλο για χρήση («κίτρινο»), από το δευτεροβάθμιο έλεγχο της νομαρχίας, υποχρεώνει η διοίκηση του Σικιαρίδειου Ιδρύματος να στεγάζονται 230 μαθητές με ειδικές ανάγκες και 70 εργαζόμενοι. Αυτό, μάλιστα, όπως κατήγγειλε χτες το σωματείο των εργαζομένων του ιδρύματος, κατά τη διάρκεια περιοδείας κλιμακίου του ΚΚΕ με επικεφαλής τον βουλευτή Αποστόλη Τασούλα, είναι μόνο ένα από τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, αλλά και οι μαθητές του «Σικιαρίδειου».

Το «Σικιαρίδειο», ένα από τα μεγαλύτερα και παλιότερα ιδρύματα για Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ), ιδρύθηκε το 1939 με δωρεά της οικογένειας Σικιαρίδη και προσφέρει τις υπηρεσίες του σε παιδιά ηλικίας 5 έως 25 ετών με ελαφρά και μέτρια νοητική στέρηση, ενώ από το 1982 στο ίδρυμα λειτουργεί και ειδικό σχολείο υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, με 20 καθηγητές και δασκάλους. Είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) και επιδοτείται από το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ενώ η διοίκησή του διορίζεται από τα υπουργεία Υγείας, Οικονομικών και Παιδείας.

Οπως κατήγγειλαν χτες στους εκπροσώπους του ΚΚΕ οι εργαζόμενοι, πριν 15 μέρες η διοίκηση του ιδρύματος, χωρίς να έχει προχωρήσει σε καμία ενέργεια επισκευής των κτιρίων του ιδρύματος, που είχαν πληγεί από το σεισμό της 7.9.1999, ενημέρωσε τους εργαζομένους ότι το κτίριο μπαίνει ξανά σε λειτουργία. Μάλιστα, για να υπερασπιστεί το επικίνδυνο για τους μαθητές και εργαζομένους εγχείρημά της επικαλέστηκε τον έλεγχο που πραγματοποίησε στο κτίριο επιτροπή του υπουργείου Υγείας, η οποία όμως επίσης αποφάνθηκε ότι κτίρια του ιδρύματος χρειάζονται επισκευές.

Παράλληλα, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν, όπως κατήγγειλαν, τις επιπτώσεις απ' τον ιδιωτικού δικαίου χαρακτήρα του ιδρύματος. Ετσι, ενώ ο όγκος και οι απαιτήσεις της δουλιάς τους αυξάνονται, οι μισθοί τους παραμένουν καθηλωμένοι. Δεν παίρνουν τα επιδόματα ειδικών συνθηκών και παραγωγικότητας, που δίνονται στους εργαζομένους των άλλων ιδρυμάτων από το 1992. Μάλιστα, όταν οι εργαζόμενοι κινητοποιήθηκαν η διοίκηση του ιδρύματος εξαπέλυσε κύμα τρομοκρατίας, αποστέλλοντας έγγραφα, με τα οποία στην ουσία ακύρωνε κάθε προσπάθεια συνδικαλιστικής δραστηριότητας.

Το «Σικιαρίδειο» αντιμετωπίζει και ελλείψεις προσωπικού, κυρίως βοηθητικού, και έχει μόνο μια ψυχολόγο και τρεις κοινωνικούς λειτουργούς, ενώ, όπως επισήμαναν οι εργαζόμενοι, χρειάζονται πολύ περισσότεροι. Προβλήματα, όμως, αντιμετωπίζει και το ειδικό σχολείο που λειτουργεί στο ίδρυμα.

Οπως επισήμαναν στους εκπροσώπους του ΚΚΕ οι δάσκαλοι, λόγω της έλλειψης αντίστοιχων δομών για την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες εξαναγκάζονται, για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες, να δέχονται στο σχολείο και παιδιά με βαριά νοητική στέρηση, τα οποία συμπιέζονται σε τάξεις μαζί με παιδιά με ελαφριά νοητική στέρηση. Τέλος, το ίδρυμα καθώς το υπουργείο Υγείας τού αρνείται τη δημιουργία προστατευόμενων εργαστηρίων για την απασχόληση των μαθητών, που τελειώνουν το ειδικό σχολείο και καταρτίζονται στα εργαστήρια του ιδρύματος, εξαναγκάζεται να επανακαταρτίζει και να ανακυκλώνει μαθητές μεγάλης ηλικίας, για να αποφύγει τον εγκλεισμό τους στα σπίτια τους.

«Τα ειδικά σχολεία πρέπει να ανήκουν στο δημόσιο, να υπάρχει επαρκής χρηματοδότησή τους και προσωπικό και κυρίως αποκατάσταση των μαθητών, με τη δημιουργία προστατευόμενων εργαστηρίων»,επισήμανε στους εργαζομένους ο Απ. Τασούλας. «Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ειδικά σχολεία, και γενικότερα τα ιδρύματα πρόνοιας, πηγάζουν από τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που με ευχαρίστηση εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, και οι οποίες προβλέπουν περικοπές των κοινωνικών δαπανών, φιλανθρωπίες και υποτιθέμενα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ιδρύματα»,τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ και κάλεσε τους εργαζομένους να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Ακόμη και ως προεκλογική υπόσχεση αρχίζει να ξεφτίζει η εξαγγελία της λειτουργίας του νοσοκομείου - και μάλιστα πανεπιστημιακού - στο Χαϊδάρι, καθώς τις τελευταίες μέρες αρχίζουν, αφ' ενός, να διευκρινίζονται ορισμένες πλευρές αυτής της εξαγγελίας και, αφ' ετέρου, να έρχονται στην επιφάνεια οι επιδιώξεις ορισμένων πλευρών.

Το βράδυ της 27.1.2000 σε σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, στο Μέγαρο Μαξίμου, αποφασίστηκε η διχοτόμηση της Ιατρικής Σχολής και η μεταφορά του ενός τμήματος στο Χαϊδάρι για να λειτουργήσει εκεί το «Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής που θα στεγάζει αμιγώς πανεπιστημιακές κλινικές και εργαστήρια» και θα είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, όπως ανακοίνωσε το γραφείο του πρωθυπουργού. Μάλιστα, ο υπουργός Παιδείας Γ. Αρσένης μετά τη συνάντηση έκανε λόγο για αναβάθμιση της παροχής υπηρεσιών υγείας στο ευρύτερο κοινό του Λεκανοπεδίου.

Τα «μπόσικα» στην ακατάσχετη φιλολογία προσπάθησε να κρατήσει ο υπουργός Υγείας Λ. Παπαδήμας, δηλώνοντας - στις 27.1.2000 - ότι το νοσοκομείο στο Χαϊδάρι θα είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα είναι «όπως όλα τα άλλα νοσοκομεία», όπως έλεγε στη Βουλή 3.12.1999. Χτες το απόγευμα όμως ο υπουργός Υγείας στη συνάντησή του με την Ενωση Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) δεν μπόρεσε να κρατήσει ούτε τα προσχήματα.

Οι κλινικές στο Νοσοκομείο Χαϊδαρίου, όπως είπε ο Λ. Παπαδήμας στην αντιπροσωπεία της ΕΙΝΑΠ, θα είναι πανεπιστημιακές με διευθυντή πανεπιστημιακό, η διοίκηση θα είναι όπως στα υπόλοιπα νοσοκομεία του ΕΣΥ και ότι στις πανεπιστημιακές κλινικές θα υπάρχουν και γιατροί του ΕΣΥ.

Για να αμβλύνει την τελευταία επιλογή - δηλαδή της ένταξης των γιατρών του ΕΣΥ υπό τους πανεπιστημιακούς - ο Λ. Παπαδήμας εξέφρασε την προσωπική του θέση περί της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των πανεπιστημιακών. Οταν όμως ρωτήθηκε αν αυτό αποτελεί και δήλωση εφαρμογής του θεσμού, δεδομένου ότι εξαγγέλθηκε και στις προγραμματικές της κυβέρνησης του 1994 υπό τον Α. Παπανδρέου, ο Λ. Παπαδήμας δεν απάντησε. Ο υπουργός Υγείας δεν απάντησε ακόμα, όταν μέλος της αντιπροσωπείας της ΕΙΝΑΠ του είπε ότι με αυτόν τον τρόπο θα λειτουργήσουν οι πανεπιστημιακές κλινικές με τους γιατρούς - «σκλαβάκια» του ΕΣΥ.

Η στάση αυτή του υπουργού έρχεται να επιβεβαιώσει την επιστολή που έστειλε ο πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών Κ. Δημόπουλος (31.1.2000) προς τους καθηγητές της Ιατρικής Σχολής, που τους υπογραμμίζει ότι το Νοσοκομείο στο Χαϊδάρι θα είναι αμιγώς πανεπιστημιακό και τους καλεί να εκθέσουν τι θέλουν σε μια συγκέντρωση που θα γίνει στις 15.2.2000 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Οι διαφορές μεταξύ πανεπιστημιακών και γιατρών του ΕΣΥ μοιάζουν άσχετες με το μέσο πολίτη, ή το πολύ να του φαίνονται ότι πρόκειται για ενδοϊατρικές διαφορές. Εντούτοις όμως, πρόκειται για μια σοβαρή πτυχή της παροχής δημόσιων υπηρεσιών και μάλιστα στην ώρα της ανάγκης για τον ασθενή.

Το νοσοκομείο στο Χαϊδάρι θεμελιώθηκε ως Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο ενταγμένο στο ΕΣΥ. Αυτό σημαίνει την ανάπτυξη κρατικών κλινικών που θα συμπληρώνονταν από πανεπιστημιακές κλινικές - με ενιαίες εργασιακές σχέσεις για τους λειτουργούς της Υγείας - ενταγμένες στο σύστημα εφημεριών και ανοιχτές για όλους τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.

Ομως υπάρχει έγγραφο - Αύγουστος του 1999 - με την υπογραφή του πρύτανη Κ. Δημόπουλου, που υπόσχεται ότι στο Χαϊδάρι οι πανεπιστημιακοί θα έχουν τη δυνατότητα ενδονοσοκομειακής απασχόλησης. Δηλαδή, θα υπάρχει η δυνατότητα της άσκησης και της ιδιωτικής ιατρικής απ' τους πανεπιστημιακούς με όλα τα παρεπόμενα αυτής της δραστηριότητας για τους πολίτες.

Μάλιστα, σύμφωνα με τις φήμες που κυκλοφορούν στους διαδρόμους της Ιατρικής, με αυτόν τον τρόπο κάποιοι απ' την Ιατρική θα έχουν τους δορυφόρους τους στο Χαϊδάρι. Εναντίον της διχοτόμησης της Ιατρικής Σχολής τάσσεται ο Σύλλογος των Φοιτητών της Ιατρικής (ΣΦΙΑ) και μάλιστα προχτές έκανε δυναμική παρουσία στη συνέλευση του τμήματος.

Στη χτεσινή συνάντηση με τον υπουργό Υγείας η αντιπροσωπεία της ΕΙΝΑΠ έθεσε το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Ο Λ. Παπαδήμας είπε ότι το νομικό καθεστώς των νοσοκομείων δε θα αλλάξει, ενώ πρόσθεσε ότι πρέπει να ξεφύγουμε από ορισμένες αγκυλώσεις, φέρνοντας ως παράδειγμα το διπλογραφικό σύστημα. Πάντως, όταν ρωτήθηκε αν και μετεκλογικά τα νοσοκομεία θα εξακολουθήσουν να είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, ο υπουργός δεν απάντησε.

• Οσον αφορά τη μονιμοποίηση των επί θητεία γιατρών του ΕΣΥ - και ιδιαίτερα των Επιμελητών Β' - ο υπουργός είπε ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι εφόσον οι εκλογές θα γινόταν το Σεπτέμβρη του 2000.
• Για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που δικαιώνει τους νοσοκομειακούς γιατρούς για την εξαίρεσή τους απ' τις αυξήσεις των εφημεριών την περίοδο 1991-96, ο Λ. Παπαδήμας έδειξε απροθυμία, με το αιτιολογικό ότι δεν ξέρει ούτε τη νομική ούτε την οικονομική διάσταση.
• Για την υποβάθμιση των επιστημονικών επιτροπών - με δική του υπουργική απόφαση - υποστήριξε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και το μόνο που αναγνώρισε είναι ότι ίσως υπάρχει δίκιο στη μη δυνατότητα συμμετοχής των ειδικευομένων στις εκλογές του τομέα.
• Οσον αφορά την έλλειψη προσωπικού, ο υπουργός το απέδωσε στην κακοδαιμονία της δημόσιας διοίκησης που δεν μπορεί να απορροφήσει τις 5000 προσλήψεις.
• Για το νοσοκομείο Αγίων Αναργύρων, ο υπουργός είπε ότι υπάρχει οριστική παραγγελία για την ανάθεση του νέου νοσοκομείου. Ωστόσο, προχτές σε σύσκεψη των προέδρων των νοσοκομείων, ο υφυπουργός Υγείας, Ν. Φαρμάκης, μίλησε για ενσωμάτωση της ΜΕΘ στο ΚΑΤ και του χειρουργικού στο «Μεταξά».